به گزارش خبرگزاری ایمنا از هرمزگان، پیکر محمدعلی بهمنی، شاعر غزل‌سرا، امروز_ سه‌شنبه سیزدهم شهریور_ در میان غم و اندوه دوستداران و ارادتمندان با حضور و همراهی جمعی از شاعران و هنرمندان هرمزگانی در بندرعباس تشییع شد.
در آئین تشییع این استاد شعر و ادب، جمعی از دوستان هرمزگانی در کنار مسئولان شهری و استانی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اهالی فرهنگ، شاگردان و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان حضور داشتند.
مراسم تشییع این شاعر ساعت ۸:۳۰ صبح امروز از حوالی ساحل پشت استانداری هرمزگان آغاز شد و پس از آن، پیکر مرحوم در پایان در ضلع جنوبی تالار شهید آوینی بندرعباس به خاک سپرده شد.
به گزارش ایمنا، محمدعلی بهمنی متولد سال ۱۳۲۱ در دزفول بود و شامگاه نهم شهریور در پی عارضه مغزی در ۸۲ سالگی از دنیا رفت.
فریدون مشیری نخستین کسی بود که توانایی شعرگویی را در بهمنی پیدا کرد و او نخستین شعرش را در ۱۰ سالگی برای مادرش سرود و مجله «روشن فکر» در سال ۱۳۳۱ آن را چاپ کرد، بهمنی از سال ۱۳۴۵ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و و برنامه صفحه شعر را با همکاری شبکه استانی خلیج فارس ارائه داد.
او از سال ۱۳۵۲ ساکن بندرعباس شد و پس از پیروزی انقلاب، به تهران آمد و مجدد در سال ۱۳۶۳ به بندرعباس عزیمت کرد، استاد بهمنی یکی از توانمندترین و مؤثرترین ترانه سرایان این دوره است و تاکنون با هنرمندان بسیاری در عرصه موسیقی همکاری داشته است که از جمله شاخص‌ترین آنها زنده یاد ناصر عبدالهی است.
نخستین مجموعه بهمنی به نام «باغ لال» را انتشارات بامداد در سال ۱۳۵۱ منتشر کرد و درپی آن آثار بسیاری از وی به دست مخاطبانش رسید.
دو مجموعه «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» و «شاعر شنیدنی است» از آثار بسیار مشهور در کارنامه بهمنی به چاپ دهم نیز رسید.
بهمنی سال ۱۳۷۸ غزل‌سرای نمونه کشور شد و سال ۱۳۸۵ در نخستین دوره جشنواره شعر فجر به اتفاق حسین منزوی برگزیده بخش شعر کلاسیک شد و در فهرست چهره‌های ماندگار شعر قرار گرفت.
در بین آثار بهمنی «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» در رشد غزل معاصر، مجموعه‌ای تأثیرگذار است، عشق از جمله مضمون غزل‌های اوست، بسیاری بر این عقیده‌اند که غزل‌های او وام‌دار سبک و سیاق نیما یوشیج است، آنچنان که خود او گفته بود «جسمم غزل است اما روحم همه نیمایی است؛ در آینه تلفیق این چهره تماشایی است.»
نظر شما