به گزارش خبرگزاری ایمنا، شهید محمود کاوه در سال ۱۳۴۰ در مشهد مقدس و در خانواده‌ای مذهبی متولد شد؛ پدرش که از کسبه متعهد به شمار می‌آمد، در دوران ستم‌شاهی با علما و روحانیون مبارز، از جمله حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، شهید هاشمی‌نژاد و شهید کامیاب ارتباط داشت و محمود را همراه خود به مجالس و محافل مذهبی و نماز جماعت می‌برد تا از این راه فرزندش را با مکتب اهل بیت (ع) و تعالیم انسان‌ساز اسلام آشنا کند.
شهید کاوه دوران تحصیلات ابتدایی خود را در چنین شرایطی سپری کرد؛ از آنجا که خواست پدرش به هنگام تولد محمود، این بود که وی را در سلک صالحان و پیروان واقعی مکتب اسلام قرار دهد، با علاقه قلبی و مشورت پدر وارد حوزه علمیه شد و هم‌زمان، تحصیلات دوران راهنمایی و دبیرستان را نیز ادامه داد؛ با شروع جریانات انقلاب، او که جوانی بانشاط، فعال و مذهبی بود با شرکت در محافل درسی مسجد جوادالائمه (ع) و امام حسن مجتبی (ع) که در آن زمان از مراکز تجمع نیروهای مبارز بود، از هدایت‌ها و تعالیم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بهره‌های فراوانی برد؛ او در دبیرستان به عنوان محور مبارزه شناخته می‌شد و با علاقه وافر، به پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (ره) می‌پرداخت؛ همچنین فعالانه در راهپیمایی‌ها و درگیریهای زمان انقلاب شرکت داشت.
با پیروزی انقلاب اسلامی، شهید کاوه جزو اولین افرادی بود که به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شهر مقدس مشهد پیوست و پس از گذراندن یک دوره آموزش ۶ ماهه چریکی، به آموزش نظامی برادران سپاه و بسیج پرداخت؛ پس از آن برای حفاظت از بیت شریف حضرت امام خمینی (ره) در یک مأموریت ۶ ماهه به تهران عزیمت کرد و با شروع جنگ تحمیلی، به همراه تعدادی از نیروهای خراسان به جبهه‌های جنوب اعزام شد؛ مدتی بعد به علت نیاز شدیدی که پادگان به مربی داشت، او را برای آماده‌سازی و آموزش نیروها به مشهد فراخواندند.
شهید کاوه با جلب رضایت فرمانده پادگان، با شور و شوقی فراوان به دیار کردستان که در آن زمان توسط گروهک‌ها و عناصر ضدانقلاب دچار مشکلات و آشوب شده بود، عزیمت کرد؛ او که به همراه تعدادی از برادران پاسدار جهت آزادسازی شهر بوکان وارد کردستان شده بود، به‌دلیل مهارت‌هایی که داشت در همان ابتدا به عنوان فرمانده یک گروه دوازده نفره انتخاب شد.
شهید کاوه در این منطقه برای مبارزه با ضدانقلاب شب و روز نداشت و به دلیل تلاش بسیار زیاد، جدیت و پشتکار، شجاعت و روحیه شجاعت‌طلبی که داشت، در مدت کوتاهی به سمت فرماندهی عملیات سپاه سقز منصوب شد و در این زمان با ناباوری همگان همراه تعداد کمی نیرو، عملیات آزاد سازی منطقه مرزی بسطام را با شهامت غیر قابل وصفی طرح‌ریزی و ۴۵ کیلومتر جاده مرزی را طی یک مرحله و در عرض ۲۴ ساعت در قلب منطقه تحت نفوذ ضد انقلاب آزاد کرد.
ضد انقلاب که با برخورداری از سلاح و امکانات و نیروی رزمی فراوان، عرصه را برای نیروهای نظامی و انتظامی تنگ کرده بود و جنایات فجیعی مرتکب می‌شد، با ورود جوانان دلیر و متعهدی چون شهید کاوه به صحنه عملیات، به این نتیجه رسید که ماندن در کردستان برایش سنگین تمام خواهد شد؛ شهید کاوه و هم‌رزمانش با عملیات پی در پی، مزدوران استکبار را در منطقه منفعل و مستاصل کرده بودند، تا جایی که ضد انقلاب در اوج استیصال و درماندگی برای زنده یا مرده او جایزه تعیین کرده بود.
صفات ارزنده و ویژگی‌های ایمانی که این شهید داشت باعث شد که خود را وقف انقلاب کند و با اهمیتی که کردستان برای وی داشت خود را فرزند کردستان معرفی می‌کرد؛ روحیه والا و انسان‌دوستی او به قدری در اطرافیان اثر می‌گذاشت که با وجود تبلیغات سو دشمنان و ایجاد جو مسموم علیه آن شهید و یگان تحت امرش، هنگامی که به درجه رفیع شهادت نائل شد، مردم مهاباد با پای برهنه زیر پیکر پاک و مطهر سردار بزرگ خود بر سر و سینه می‌زدند و اشک می‌ریختند.
شهید کاوه در عین حال که تمام اوقاتش را برای مبارزه به کار می‌بست، از پرداختن به تکالیف دینی و انجام مستحبات نیز غافل نبود؛ او از مروجان قرآن کریم بود و با عشق خالصانه به اسلام و مکتب، آیات جهاد را تلاوت و در صحنه جنگ و مقاتله با دشمنان، آن را در عمل تفسیر می‌کرد؛ روحیه اطاعت‌پذیری و ولایتی، هوش سرشار و چابکی در عملیات، مسلح بودن به سلاح تقوا و اخلاق حسنه، شجاعت و بی‌باکی، ساده زیستی و صمیمیت با نیروها از جمله ویژگی‌های شخصیتی آن شهید والامقام است.
شهید کاوه در قلب نیروهای بسیجی و سپاهی جای داشت و مصداق بارز تلفیق محبت و قاطعیت در امر فرماندهی نظامی بود؛ در بعد آمادگی جسمانی هیچ‌گاه از ورزش غافل نبود و با تشویق نیروها و حضور در مسابقات ورزشی، آمادگی رزمی نیروها را بالا می‌برد، طوری که همواره برای تشویق بچه‌ها می‌گفت: موفقیت من در کوه‌های بلند کردستان مدیون ورزش است.
با وجود همه این‌ها، باید گفت که شهید کاوه، یکی از جوان‌ترین فرماندهانی است که هدایت جنگ ایران و عراق را به عهده گرفت؛ روزی که جنگ آغاز شد او یک جوان ۱۹ ساله بود اما ۳ سال بعد فرمانده تیپ ویژه شهدا شد؛ تیپی که از کلیدی‌ترین یگان‌های سپاه بود. موفقیت‌ها و انجام عملیات خارق‌العاده توسط این تیپ با فرماندهی کاوه باعث شد که به لشکر ویژه ارتقا یابد.
آزادسازی سد بوکان و جاده ۴۷ کیلومتری آن، آزادسازی جاده شاهین‌دژ به تکاب، آزادسازی محور استراتژیک پیرانشهر به سردشت که به‌عنوان مرکزیت و نقطه ثقل عناصر ضدانقلاب به‌شمار می‌آمد و منجر به انهدام مرکز رادیویی آن‌ها و فتح ارتفاعات مهم مرزی منطقه «آلواتان» و آزادسازی زندان «دوله‌تو» و کشته شدن بیش از ۷۵۰ نفر از این عناصر شد، از جمله نبردهای تهاجمی بود که توسط محمود کاوه و هم‌رزمانش در تیپ ویژه شهدا طرح‌ریزی و به اجرا گذاشته شد.
سرانجام در دهم شهریور ۱۳۶۵ روزی که روح این سردار شجاع اسلام و سرباز وارسته حضرت بقیه‌الله الاعظم (عج) در عملیات کربلای ۲ بر بلندای قله ۲۵۱۹ حاج عمران به پرواز درآمد، دل صخره و کوه، یاد و خاطره شجاعت او را در خود ثبت کرد و به آرزوی خود یعنی شهادت در راه خدا نائل شد.
نظر شما