به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری ایمنا به کربلای معلی، کربلای معلی در اربعین حسینی رنگ و بوی خاصی به خود گرفته و هر لحظه دسته دسته زائران وارد حرم می‌شوند تا عاشقان اباعبدالله الحسین (ع) قدم در مسیر دلدادگی بگذارند و دل‌هایشان را به حرم دوست گره بزنند.
اربعین سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) روز وصال عاشق و معشوق است و خوشا به حال آن‌هایی که در این سختی به وصال معشوق رسیدند و می‌توانند با عشق بر خاک او بوسه زنند و در پیشگاه ضریحش اشک ارادت بریزند.
سال‌های زیادی است که دل‌های عاشق سردار سر به دار کربلا در چهلمین روز شهادت مظلومانه آن حضرت، برای پابوسی آن بزرگوار عزم خود را جزم کرده و دل به دریا می‌زنند تا بار دیگر ارادت و عشق بی چشم‌داشت خود را در پیوند دلی با خاک پاکش ثابت کنند.
اَلسلام عَلَی الْحُسین
وَ عَلی عَلِیِ بن الْحُسَیْن
وَ عَلی اَولاد الحسین
وَ عَلی اَصحابِ الحسین
گفته می‌شود روز اربعین، اسیرانی که همه داغدیده بودند به کربلا بازگشتند و تمام خاطرات، مصائب و تلخی‌های روز عاشورا در آن روز برایشان دوباره زنده شد، در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که «روز اربعین که فرارسید، آگاه شوید چون ما در پیشگاه حسین بن علی (ع) خاضع هستیم، به خداوند عرض کنید که خدایا! حسین بن علی (ع) نصیحت کرد، سخنرانی کرد، موعظه کرد، نامه نوشت، دستور داد، اما اثری نکرد؛ دید هیچ چاره‌ای ندارد، فقط خون نیاز داشت و او نیز در راه خدا خون داد.»
زنده نگه‌داشتن نهضت تاریخی عاشورا، رسیدن کاروان اسرا در سفر بازگشت به صحرای کربلا در روز اربعین و نیز بهره‌گیری تربیتی از یاد و خاطره تاریخی عاشورا، از دلایل اهمیت اربعین امام حسین (ع) و برگزاری باشکوه آن است.
برای رخداد بی مرگ عاشورا، اربعین و تکرار هر ساله آن حکایت دیگری‌ست از عشق و دلدادگی شیعیان؛ چیزی که باید آن را در اداره اراده بی‌پایان خدایی جست. خدایی که در غم حسین ۴۰ روز آسمان را به گریه واداشت، چنانکه صادق آل رسول صلی الله علیه و آله فرموده است: «بَکَتِ السَّماءُ عَلَی الحُسَین أربَعینَ یَوما بالدَّم» آسمان ۴۰ روز بر حسین خون گریه کرد.
دلا کوی حسین عرش زمین است
مطاف و کعبه دل‌ها همین است
اگر خیل شهیدان حلقه باشند
حسین بن علی، آن را نگین است
کدامین برگه دفتر عشق خونین کربلای حسینی را ورق زنیم تا تجلی حماسه‌ها روح و روانمان را حیاتی تازه بخشد و کدام این صفحه از کتاب سرخ عاشورا و تاریخ کربلا را از نظر بگذرانیم تا تلالو معجزه‌ها دیدگان جانمان را نور و صفا دهد؟
اربعین حسینی آینه باز تابنده آن حماسه‌ها و باورها است مگر می‌توان در جای جای این دفتر خونین و تاریخ زرین جز حماسه و کرامت یافت هر قدم و هر عمل حسین بن علی و یاران او، وارثان راهش و پیام رسانان خونش حماسه‌ای ماندگار است.
کربلا در روز اربعین حسینی، یکپارچه سیاه‌پوش است و غم و ماتم از در و دیوار این شهر می‌بارد و حضور زائران با چشمان اشک آلود و با بیرق‌های عزایی که با خود به همراه دارند بر این ماتم افزوده است.
میلیون‌ها نفر از زائران اربعین حسینی از کشورهای مختلف، با زبان، رنگ و نژاد متفاوت خود را با تمام مشقت‌هایی که این سفر به همراه دارد به سرزمین کربلا رساندند تا زائر اربعین باشند و نامشان را در طومار اربعینی‌ها ثبت کنند.
کربلا امروز میعادگاه عاشقان جهان شد و این مغناطیس بی‌بدیل اربعین، جسم‌های زنگار گرفته از روزمرگی‌ها را آسمانی و خدایی کرد و صدای هق هق گریه‌های دوری از حرم پس از یک سال از گوشه و کنار بین‌الحرمین به گوش می‌رسد؛ میلیون‌ها عاشق دلباخته آمدند تا اینجا فریاد برآوردند «ای پسر فاطمه (س) اگر نبودیم در عاشورا یاری‌تان کنیم، اما امروز آمدیم تا بگوییم جانمان را فدایت خواهیم کرد.»
ما گم‌شدگانیم اندر خم دنیا
تنها هنر ماست که مجنون حسینیم
گزارش از: راضیه کشاورز
نظر شما