به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جذب و ذخیره کربن (CCS) راهی برای کاهش انتشار دی اکسید کربن (CO2) است که می‌تواند برای کمک به مقابله با گرمایش جهانی یک راهکار کلیدی باشد. این رویکرد یک فرآیند سه مرحله‌ای است که شامل جذب CO2 تولید شده توسط نیروگاه‌های تولید برق یا فعالیت‌های صنعتی، مانند تولید هیدروژن، ساخت فولاد یا سیمان، حمل و نقل آن و سپس به طور دائم ذخیره کردن آن در اعماق زمین است.
اگر کشورهای جهان بخواهند به جاه‌طلبی‌های توافق پاریس دست پیدا کنند و افزایش دما در آینده را به ۱.۵ درجه سانتیگراد (۲.۷ درجه فارنهایت) محدود کنند. باید تلاش‌های وسیعی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای انجام دهند که استقرار فناوری‌هایی برای حذف CO2 از جو یکی از آن‌ها است.
جذب و ذخیره کربن در آلمان همچنان بحث‌برانگیز است
آلمان، خانه بزرگترین اقتصاد اروپا و بسیاری از صنایع انرژی‌بر، قصد دارد تا سال ۲۰۴۵ انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را به صفر برساند. دولت آلمان ۳.۳ میلیارد یورو برای کربن‌زدایی صنایع مختلف اختصاص داده است. این هزینه پروژه‌هایی را تأمین می‌کند که صنایع با بیشترین کربن انتشاری را دوستدار آب و هوا می‌کنند، از جمله دفن کربن در زیر زمین در سایت‌های فراساحلی.
دولت آلمان در ماه فوریه اعلام کرد که قصد دارد کربن را در زیر زمین در سایت‌های فراساحلی ذخیره کند. مخالفان معتقدند که جذب و ذخیره کربن (CCS) ثابت نشده است و نسبت به جایگزین‌هایی مانند خورشیدی و باد در کربن‌زدایی بخش انرژی کمتر مؤثر بوده است.
با این حال، یک سند فاش شده توسط یورونیوز در ژانویه نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا از جذب کربن به عنوان یک امر ضروری برای تحقق هدف اتحادیه اروپا برای حذف خالص انتشار گازهای گلخانه‌ای حمایت می‌کند. این سند پیشنهاد می‌کند که کمیسیون در حال بررسی تعهد طیفی از سیاست‌ها و حمایت‌های مالی برای این تکنیک بحث‌برانگیز است.
وزارت اقتصاد آلمان قصد دارد این برنامه را با جدیت راه اندازی کند که پروژه‌هایی را برای تغییر به سمت تولیدات سازگار با آب و هوا در ماه آینده پوشش می‌دهد. سپس شرکت‌ها سه ماه فرصت خواهند داشت تا پروژه‌های خود را برای پشتیبانی احتمالی ارسال کنند. این برنامه قرار است تا سال ۲۰۳۰ با مناقصه سالانه اجرا شود.
نظر شما