به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، رشد سریع شهرنشینی و افزایش جمعیت جوانان ساکن در شهرها به‌شدت در بافت شهرهای امروزی به چشم می‌خورد؛ به‌طوری که نزدیک به چهار میلیارد نفر از جمعیت زیر ۳۰ سال جهان در مناطق شهری زندگی می‌کنند و برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد (UN-Habitat) پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۰ نزدیک به ۶۰ درصد از جمعیت شهری را جوانان زیر ۱۸ سال تشکیل بدهند. همین امر اهمیت در نظر گرفتن جوانان و نیازهایشان را در برنامه‌های شهرسازی و آینده شهرها روشن می‌کند.
زندگی جوانان به‌ویژه زنان جوان در شهرها، به دلیل هنجارهای اجتماعی‌فرهنگی، زیرساخت‌ها و خدمات محدود شده است که بر دسترسی آنها به فرصت‌ها و بهره‌گیری از امکانات رفاهی تأثیر می‌گذارد. نحوه عملکرد شهرها نتیجه ترکیب عناصر متعددی همچون زیرساخت‌ها، تردد، معماری، امکانات شهری و فضاهای اجتماعی است و ارزیابی میزان مناسب بودن شهرها برای جوانان اغلب بر اساس سه معیار زندگی، کار و تفریح انجام می‌شود.
استرالیا، دانمارک، هلند، ایسلند، لوکزامبورگ و کاستاریکا ازجمله بهترین کشورها برای زندگی جوانان هستند که بر اساس داده‌های ترکیبی کنونی، شاخص جهانی شادی، صلح جهانی و جدول سرانه تولید ناخالص داخلی انتخاب شده‌اند. عوامل بسیاری تعیین‌کننده میزان کیفیت زندگی جوانان در شهرها است که برای مثال می‌توان به فرصت‌های شغلی گوناگون، آب‌وهوای متعادل، امکانات آموزشی خوب، فرصت‌های ماجراجویی و کشف استعداد، احساس تعلق به جامعه و از هم مهم‌تر، امکان برقراری تعادل بین زندگی کاری و شخصی اشاره کرد.
گنجاندن صدا و تجربیات جوانان در شهر
ایجاد فضاهایی برای گفت‌وگو و مشورت با جوانان برای مسئولان محلی بسیار مهم است و باعث تقویت روابط بین اعضای جامعه و مقامات محلی می‌شود. برای اینکه جوانان بتوانند از این فضاها استفاده کنند نیاز به توانمندسازی، اطلاعات قابل‌دسترس و سازماندهی دارند.
مشارکت فعال جوانان در جوامع امکان ایجاد محیط‌های پایدار، فراگیر و ایمن را فراهم می‌آورد که نشان‌دهنده ضرورت اجرای تلاش‌های توسعه شهری مبتنی‌بر جوانان برای اجتناب از تهدیدات و چالش‌هایی است که می‌توانند مانع توسعه پایدار و بهبود استانداردهای زندگی شوند. علاوه‌بر این، مشارکت جوانان در برنامه‌ریزی و توسعه شهری می‌تواند به افزایش رفاه و ایمنی در شهرها منجر شود.
رهبری برنامه‌های شهری توسط جوانان به‌ویژه مدیران زن جوان عاملی تأثیرگذار در گنجاندن نیازهای ایمنی و رفاه مبتنی‌بر جنسیت در شهر است و اعتماد و مهارت‌های همه شرکت‌کنندگان جوان را با فناوری و جمع‌آوری داده‌ها و توسعه شاخص‌های شهری افزایش می‌دهد. داده‌ها و شاخص‌های جوانان درنهایت به طرح‌های مشخصی برای زیرساخت‌ها و خدمات شهری متناسب با سن و جنسیت منجر می‌شود و شهر را به محیطی تبدیل می‌کند که جوانان بتوانند در آن مشارکت و پیشرفت داشته باشند.
جوانان از دیرباز اعضای فعالی در توسعه شهرها بوده‌اند و بر اساس گزارش جهانی جوانان سازمان ملل، سیاست‌های جوانان مبتنی‌بر شواهد، متناسب با زمینه‌های ملی و محلی است و کمک می‌کند تا چالش‌های توسعه جوانان مورد توجه قرار بگیرند. امروزه مواردی همچون رهبری سیاسی، تأمین منابع مالی کافی، تکیه بر داده‌های دقیق در مورد نیازهای جوانان، بهره‌گیری از دانش، تجربه و تخصص جوانان در طراحی، اجرا و ارزیابی خط مشی جوانان و ادغام سیاست‌های جوانان در بخش‌های مختلف در بسیاری از شهرها و کشورها در نظر گرفته می‌شود.
چالش‌های پیش روی جوانان در شهرها
در یک نظرسنجی جدید که توسط اداره آمار اتحادیه اروپا (Eurostat) انجام شده است، بیش از دوسوم جوانان اروپایی هنوز با والدین خود زندگی می‌کنند، تنها به این دلیل که نمی‌توانند مکانی برای خود داشته باشند. امکان خانه‌دار شدن برای افراد ۲۵ تا ۳۴ ساله از ۵۵ درصد در سال ۱۹۹۷ به ۳۵ درصد در سال ۲۰۱۷ کاهش یافته است و از آن زمان تاکنون همچنان رو به کاهش است. وضعیت مشابهی در ایالات متحده آمریکا مشاهده می‌شود، جایی که با افزایش ۱۹ درصدی دستمزدها نسبت به سال ۱۹۵۰، قیمت خانه‌ها چهار برابر شده است.
بر اساس ارزیابی جدید سازمان بین‌المللی کار (ILO) بحران بازار کار جهانی ناشی از همه‌گیری کووید -۱۹ هنوز به پایان نرسیده است و شکاف‌های شغلی که در سال ۲۰۲۱ به ۷۵ میلیون نفر رسید همچنان ادامه دارد و عواقب فاجعه‌باری برای نیروی کار آینده به دنبال خواهد داشت.
خشونت در جوامع، از دعوا و درگیری فیزیکی گرفته تا تجاوز جنسی یکی دیگر از چالش‌های مهمی است که جوانان با آن مواجه هستند. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، سالانه ۲۰۰ هزار قتل در بین جوانان ۱۰ تا ۲۹ ساله رخ می‌دهد که دلیل آن وجود مناطق بدون نظارت، دسترسی آسان به الکل، اسلحه گرم و مواد مخدر، نابرابری اقتصادی و قوانین حفاظتی و ایمنی ناقص در یک شهر است.
اگرچه قرار است شهرها برای همه ساخته شوند و جوانان به یک جامعه فراگیر و بی‌طرف جنسیتی تمایل دارند، اما در بیشتر کشورها شهرها توسط مردان برنامه‌ریزی و طراحی می‌شوند. همانطور که در راهنمای UN-Habitat برای شهرها برای برنامه‌ریزی و طراحی شهری پایدار و فراگیر همراه با دختران توضیح داده شده است، از سن هشت سالگی، ۸۰ درصد فضاهای عمومی تحت تسلط پسران است و دختران ابراز می‌کنند که به‌طور قابل‌توجهی احساس ناامنی و احساس نارضایتی می‌کنند. این کمبود توجه منجر به افزایش شکاف جنسیتی و به حاشیه راندن گروه‌های آسیب‌پذیر در فرایندهای توسعه شهری شده است.
این عوامل همراه با ترس و اضطراب ناشی از درگیری‌های بین نسلی آگاه از محیط‌زیست و دولت‌های بی‌تدبیر از لحاظ محیط‌زیست، منجر به افزایش چالش‌های بهداشت روانی در شهرها می‌شود که به نوبه خود شهرها را در مقابل «هویت جمعیت‌شناختی» تغییر داده و در بعضی موارد نرخ امید به زندگی را کاهش داده است.
ایجاد فضاهای ایمن و فراگیر برای جوانان در شهرها
شهرنشینی نقش مهمی در ارتقای رشد، شمول اجتماعی، برابری و مشارکت در سراسر جهان دارد. از نظر فضاهای عمومی و چالش‌های کووید -۱۹ سازمان اسکان بشر سازمان ملل متحد و سازمان غیرانتفاعی بنیاد Block by Block حمایت‌های خود را در چندین شهر به‌ویژه در محله‌های فقیر و کم‌جمعیت با کمک دولت‌های محلی و نهادهای شهری گسترش داده‌اند.
در ویتنام، UN-Habitat با ترویج فعالیت‌های فیزیکی و ارتباطات اجتماعی از طریق یک زمین بازی سیار ساخته‌شده با مواد بازیافتی و طبیعی که نیاز به حداقل نگهداری دارد، بر افزایش ایمنی و فراگیری زمین‌های بازی اجتماعی متمرکز شد. این مداخله برای فضاهای عمومی در مقیاس کوچک مستقر در شهرهای بسیار متراکم مناسب است؛ زیرا جوانان به‌راحتی به آن دسترسی دارند و می‌توانند از حضور در آن فضا لذت ببرند.
پلتفرم حمایت از رسانه‌های مشارکتی (CMAP) که بر جوامع شهری حاشیه‌نشین تمرکز دارد، پروژه شهر انسانی را در نیجریه راه‌اندازی کرده است. ابتکار معماری، شهرسازی و حقوق بشر جامعه‌محور در نیجریه به شبکه‌ای از جوانان اجازه می‌دهد تا اطلاعات محله‌های خود را به‌عنوان ابزاری برای همکاری با برنامه‌ریزان شهری جمع‌آوری کنند و در اختیار مسئولان قرار دهند.
علاوه‌بر این، سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) و سازمان رهبری جوانان، ورزش و توسعه (LYSD) با ایجاد زمین‌های بسکتبال در ساحل عاج و توگو از ورزش برای بهبود وضعیت مهاجران و افزایش تعامل اجتماعی ساکنان استفاده کردند که قومیت‌های مختلف را برای بازی و یادگیری در یک فضای عمومی امن گرد هم می‌آورد.
Global Utmaning، یک اندیشکده مستقل سوئدی است که راه‌حل‌های بلندمدت برای بحران‌ها و چالش‌ها در سیستم‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی را از طریق همکاری بین تحقیقات، تجارت، سیاست و جامعه شهری ترویج می‌کند. این اندیشکده با همکاری UN-Habitat پروژه HerCity را راه‌اندازی کرد، پلتفرمی که دختران جوان را در موقعیت تخصصی قرار می‌دهد تا با دسترسی به روش‌ها و ابزارهای لازم، شهرها و جوامع فراگیر، برابر و پایدارتر در سطح جهانی ایجاد کنند.
نظر شما