به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به‌صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «دفاع پزشکیان از کابینه اجماع‌آفرین» نوشت: به ترتیب «ایران»، «وفاق» و «مردم» پرتکرارترین واژه‌ها در نطق مسعود پزشکیان در صحن علنی مجلس شورای اسلامی بود. ۸ صبح دیروز با ورود رئیس جمهور، فرآیند بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در مجلس آغاز شد. ۱۹ وزیر پیش از پزشکیان وارد شدند و رئیس جمهور با همراهی رئیس مجلس آمد. مطابق آئین‌نامه، رئیس جمهور می‌تواند طی ۲ ساعت و نیم برنامه دولت را تشریح و از ترکیب کلی هیأت وزیران دفاع کند. سپس نوبت به موافقان و مخالفان می‌رسد. جلسه دیروز مجلس در دو نوبت صبح و عصر برگزار شد. به همین دلیل رئیس جمهور ترجیح داد بخشی از فرصت خود را در صبح استفاده کند و بخش دیگر را در نوبت عصر استفاده کند. پزشکیان از همه وقت خود استفاده نکرد. دولت از هیأت رئیسه خواست بخشی از وقت رئیس جمهور در اختیار نمایندگان موافق قرار بگیرد. پیش از آغاز صحبت‌های رئیس جمهور، برخی از نمایندگان نکات اعتراضی خود را بیان کردند. پزشکیان صبح، از کلیت کابینه و برنامه دفاع کرد. در نوبت عصر، آغاز صحبت خود را به پاسخ به نماینده‌های مخالف، بویژه نماینده کردستان اختصاص داد که از سهم اندک کردها و اهل سنت انتقاد کرد. درباره وزرا نیز، رئیس جمهور به جای نام بردن از تک تک وزارتخانه‌ها، در سخنانی کلی از نیازهای کشور گفت، نیازی که به گفته او نه حاصل نداشتن برنامه، بلکه نتیجه فقدان وفاق ملی در کشور است. سخنان دیروز پزشکیان را می‌توان مانیفست یا بیانیه دولت عنوان کرد. این مانیفست سه وجه یا سه ضلع دارد؛ همکاری درون حکومت، همکاری بین حکومت و جامعه و درنهایت همکاری و همدلی درون جامعه. این شاید مهم‌ترین مأموریت دولت چهاردهم باشد.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «در جلسه بررسی کابینه برنامه‌ای ارائه نشد که نقد و بررسی شود» نوشت: بررسی صلاحیت کابینه پیشنهادی دولت، دیروز صبح در جلسه علنی مجلس آغاز شد و در نوبت عصر نیز با موافقت نمایندگان جریان داشت. رئیس‌جمهور در آغاز جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در نوبت صبح و عصر سخنرانی کرد و از التزام به قانون اساسی، اهداف سند چشم‌انداز و سیاست‌های کلی ابلاغی مقام معظم رهبری، لزوم تحول در وضعیت اقتصادی، یکصدایی پشت سر مقام معظم رهبری در جهت رسیدن به اهداف نظام و… گفت اما برنامه‌ای ارائه نکرد که قابل نقد و بررسی باشد.
تأکید پزشکیان بر اجرای برنامه هفتم مغتنم است اما باید گفت؛ رسیدن به اهداف برنامه هفتم مستلزم طراحی و برنامه‌ریزی بر طبق آن است. وقتی دولت ملتزم است که برنامه هفتم را محقق کند، باید برنامه‌های عملیاتی، منظم و دارای زمان‌بندی مشخص داشته باشد.
حمید ابوطالبی، مشاور سیاسی روحانی در دوره ریاست جمهوری خطاب به پزشکیان نوشت: جناب آقای رئیس‌جمهور نطق امروزتان در مجلس هم تعجب‌برانگیز بود. نطقی که از حداقل جذابیت برخوردار بود؛ مطالب تکراری و سخنان درهم ریخته و خسته‌کننده‌تان همهمه نمایندگان را برمی‌انگیخت؛ حرف تازه‌ای نداشتید؛ هیچ راه‌حلی برای هیچ چیزی ارائه ننمودید؛ نه برنامه‌ای در کار بود، نه پیشنهادی و نه… تا بدانجا که کسی متوجه نشد که شما چه می‌گوئید! نه مردم دریافتند که دولت جنابعالی به کجا خواهد رفت؛ و نه نمایندگان متوجه شدند که باید با چه چیزی موافقت کرده و یا با چه چیزی مخالفت کنند.
دکتر مسعود پزشکیان در آغاز جلسه بررسی صلاحیت کابینه پیشنهادی در نوبت صبح، التزام به قانون اساسی، اهداف سند چشم‌انداز، سیاست‌های کلی ابلاغی مقام معظم رهبری و تحقق برنامه هفتم توسعه را محورهای همگرایی میان دولت و سایر قوا و همه ارکان نظام دانست و افزود: آنچه امروز در روند همکاری میان دولت و مجلس به صورت رسمی آغاز می‌شود، عرصه این همگرایی و همکاری است.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «وفاق مجلس اصولگرا با کابینه اصلاح‌طلبان» نوشت: کابینه پزشکیان که خاتمی و ابطحی و کرباسچی و کثیری از اصلاح‌طلبان از آن اعلام رضایت و حمایت کردند، به مجلس اصولگرا عرضه شد. یکی از مخالفان که جدی‌تر بود، اصولگرا نبود بلکه کسی بود که درباره وعده پزشکیان به اقلیت‌ها سخن گفت و با نقد رئیس‌مجلس روبه‌رو شد که از تریبون‌های ملی نباید دوقطبی کاذب ایجاد کرد. باقی مخالفان روز اول را نیز رئیس‌مجلس تا حدودی کنترل می‌کرد یا می‌خواست که تذکرهای خود را پس بگیرند. آنانی که سخن گفتند هم منطقی بودند. مثلاً اینکه پزشکیان برنامه نداده است که بتوان با آن مخالفت کرد بلکه گفته برنامه‌اش همان برنامه هفتم است و مقداری هم نهج‌البلاغه خوانده و حالا نمایندگان نه می‌توانند با نهج‌البلاغه مخالفت کنند و نه با برنامه هفتم که خودشان مصوب کرده‌اند! الحق‌والانصاف پزشکیان حرف تازه‌ای نزد و، چون درباره کثرت نهج‌البلاغه خوانی به او نقدهایی وارد شده، این بار ترجمه‌های فارسی عبارات نامه به مالک‌اشتر را خواند: «نباید مانند حیوان‌درنده به جان مردم افتاد»! و مقداری هم آن شعارهای معروفش را که «من دروغ نمی‌گویم» و «من اگر کاری را نتوانم انجام دهم، صادقانه می‌گویم» و از این قبیل تکرار کرد. با این حال فضای مجلس «مثبت» و «میانه» بود. گویی مجلسی با اکثریت جریانی که به آن اصولگرا می‌گویند، روی کابینه اصلاح‌طلبان وفاق دارد و شاید اکثریت وزیران پیشنهادی با رأی مناسب و برخی با رأی بالا اعتماد مجلس را به دست آورند. می‌ماند یکی، دو وزیر پربحث که آن‌هم با تعامل بیشتر دولت با مجلس و پذیرفتن قواعد بازی در سیاست، ممکن است وفاقی که روی بدنه کابینه است، به آن افراد هم تعمیم پیدا کند. آنچه دیروز در مجلس گذشت، نه در طرف رئیس‌جمهور و نه در طرف نمایندگان از استانداردهای بالای بررسی پارلمانی وزیران دولت برخوردار نبود. کمی درهم‌وبرهم و رفاقتی بود و گاهی به خوش‌وبش نزدیک می‌شد؛ و البته همچنان برخی نمایندگان در دسته‌جات چندنفره در گوشه‌و کنار مشغول حرف‌ونقل بودند و به جو مجلس بی‌احترامی می‌کردند. رئیس‌مجلس هم تذکر داد، اما اسامی آنان را اعلام نکرد و رئیس‌جمهور هم حال خواندن دفاعیه را نداشت، اما گفت، چون نمایندگان حال ندارند، نمی‌خوانم. این نقد حال مجلس و دولت بود!
روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود تیتر «با نتانیاهو توافق نمی‌شود» را برگزید و نوشت: جنبش مقاومت اسلامی فلسطین قاطعانه مذاکرات دوحه را به خاطر فریبکاری و بی تعهدی کابینه رژیم صهیونیستی، محکوم به شکست خواند. به این ترتیب، حماس بی‌آنکه از فشارهای همه‌جانبه نظامی و سیاسی تأثیر پذیرد، نقشه مشترک واشنگتن و تل‌آویو به منظور زمان خریدن به نفع اسرائیل و تطهیر آمریکا در ماجرای نسل‌کشی فلسطینیان را نقش بر آب کرد. جمعه گذشته متعاقب آنچه نخستین روز مذاکرات آتش‌بس غزه - بدون حضور حماس! - خوانده شد، طرف‌های به اصطلاح میانجی یعنی آمریکا، مصر و قطر، در یک اقدام تبلیغاتی هماهنگ تلاش کردند بدون ذکر جزئیات از نشست دوحه که تیم مذاکره‌کننده نتانیاهو هم در آن حاضر بود، از مثبت بودن فضای مذاکرات و روند رو به پیشرفت آن صحبت کنند. در این جو ساختگی، همان شب رئیس‌جمهور آمریکا نیز در اظهاراتی اعلام کرد: «به توافق آتش‌بس خوشبین هستم اما هنوز به توافق نهایی نرسیده‌ایم و مسائل دیگری باقی مانده است».
او از حمایت قاطع امیر قطر و رئیس‌جمهور مصر به عنوان ۲ میانجی عرب تمجید کرد اما جالب اینجا بود که هیچ حرفی از موضع رژیم متحد خود یعنی نتانیاهو نزد. در بیانیه مشترکی که قطر، مصر و آمریکا پس از پایان نشست دوحه صادر کردند، ادعا شده آمریکا با حمایت قطر و مصر طرحی تقدیم هر دو طرف - اسرائیل و حماس - کرد که شکاف‌های میان آنها را کاهش می‌دهد، طرحی که ادعا می‌شود در راستای اصول مطروحه توسط بایدن در ۳۱ مه ۲۰۲۴ و قطعنامه شماره ۲۷۳۵ شورای امنیت سازمان ملل است. به گفته بایدن، قرار است به منظور حل مسائل باقیمانده، هفته آینده در شهر قاهره پایتخت مصر هم نشست دیگری تحت عنوان روز دوم مذاکرات برگزار شود. ویلیام برنز، رئیس سازمان سیا با تأیید این خبر گفت نخست‌وزیر قطر، رئیس موساد و شخص او آخر هفته جاری در قاهره خواهند بود. این در حالی است که با ادامه حملات وحشیانه ارتش کودک‌کش به غزه و کرانه باختری همزمان با مذاکرات آتش‌بس و غیبت نمایندگان جنبش حماس در محل نشست دوحه که تنها چند قدم با دفتر سیاسی حماس فاصله داشت، تردیدی در بی‌فایده بودن این مذاکرات باقی نمانده است.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود تیتر «کودتای ۲۸ مرداد اسناد و اظهارات مقامات آمریکایی و انگلیسی» را برگزید و در بخش سرمقاله خود به قلم کوروش احمدی نوشت: در یکی، دو دهه گذشته نظرات جدیدی در ایران درباره کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ مبنی بر تردید در کودتا بودن آن مطرح شده است. ویژگی کار صاحبان این نظرات این است که نه اسناد و شواهدی برای اثبات نظرات خود ارائه کرده‌اند و نه تلاش روشمندی برای پرداختن به اسناد و شواهد موجود که تردیدی در مورد کودتا باقی نمی‌گذارند، انجام داده‌اند. از آنجا که ۲۸ مرداد ۳۲ یک نقطه عطف تاریخی با پیامدهای گسترده در ایران معاصر است، روشنی و شفافیت درباره آن ضروری است. در این مقاله که فشرده مقاله مفصل تری است، به اسناد و شواهد کودتا از قول مقامات آمریکایی و انگلیسی و شرح اسناد از محرمانه خارج شده، پرداخته شده است.
-۱ نحوه برخورد آمریکا: مقامات شاغل و بازنشسته آمریکایی تاکنون با از محرمانه خارج کردن بخشی از اسناد، انتشار برخی گزارش‌های داخلی سازمان سیا، اظهارات رسمی و غیررسمی، انتشار خاطرات و سخنان سخنگوی رسمی سیا به دخالت آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد اذعان کرده‌اند.
الف: اظهارات مقامات آمریکایی: تاکنون دو مقام شاغل آمریکایی در مورد کودتا سخن گفته‌اند. مادلن البرایت وزیر خارجه آمریکا اولین مقام شاغل آمریکایی بود که در نشستی در واشنگتن در ۱۷ مارس ۲۰۰۰ صریحاً به «نقش عمده» آمریکا در کودتا اذعان کرد. وی گفت: «در ،۱۹۵۳ آمریکا نقشی عمده در طراحی سرنگونی محمد مصدق، نخست وزیر مردمی ایران بازی کرد. دولت آیزنهاور اقدام خود را به دلایل استراتژیک موجه می‌دانست، اما کودتا به وضوح یک عقب‌گرد برای توسعه سیاسی در ایران بود…». پیش از آلبرایت، بیل کلینتون رئیس جمهور وقت نیز در مراسمی در کاخ سفید در ۱۲ آوریل ۱۹۹۹ به تلویح به این موضوع پرداخته بود. وی گفت: «… مهم است که بپذیریم که ایران به خاطر اهمیت ژئوپلیتیک بسیار زیادش طی دوره‌های مختلف از سوی کشورهای غربی مورد آزار بسیار قرار داشته است… مردم ایران حق دارند به خاطر آنچه عصبانی باشید که کشور من یا فرهنگ من یا دیگرانی که به طور کلی امروزه با ما متحدند ۵۰ سال، ۶۰ سال یا ۱۰۰ سال یا ۱۵۰ سال قبل در حق شما روا داشتیم…».. باراک اوباما دومین مقام شاغل آمریکایی بود که در سخنرانی معروفش در ۲۰۰۹ در دانشگاه قاهره به صراحت به کودتا پرداخت. وی گفت: «در میانه جنگ سرد، آمریکا نقشی در سرنگونی دولت ایران که به طریق دموکراتیک انتخاب شده بود، بازی کرد».
روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «مرد مذاکره در وزارت خارجه» نوشت: استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه جورج‌واشنگتن در مطلبی برای اندیشکده آمریکایی استیمسون نوشت: انتصاب عراقچی باید به‌عنوان تحول مثبت در زمان تنش بالا و فزاینده در منطقه تلقی شود. او علاوه بر تجربه طولانی در امور بین‌الملل و مذاکرات هسته‌ای، از اعتبار قوی «انقلابی» برخوردار است که می‌تواند تا حدی از او در برابر انتقادات داخلی محافظت کند. عراقچی در رابطه با آمریکا موضع عمل‌گرایانه‌ای اتخاذ کرده است. او معتقد است می‌توان اختلافات را مدیریت کرد.
مردی که به عنوان وزیر خارجه بعدی ایران انتخاب شده، در غرب به عنوان یکی از مذاکره‌کنندگان ارشد توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ شناخته شده است. عباس عراقچی مانند سلف فقید خود، حسین امیرعبداللهیان، کار خود را به عنوان یک تحلیلگر سیاسی در وزارت امور خارجه آغاز کرد، اما رتبه‌های برتر را طی کرد. سینا عضدی استاد روابط بین‌الملل در مؤسسه مطالعات خاورمیانه دانشگاه جورج واشنگتن در مطلبی برای مؤسسه استیمسون نوشت، انتصاب عراقچی باید به عنوان یک تحول مثبت در زمان تنش بالا و فزاینده در منطقه تلقی شود. او علاوه بر تجربه طولانی در امور بین‌الملل و مذاکرات هسته‌ای، از اعتبار قوی «انقلابی» برخوردار است که می‌تواند تا حدی از او در برابر انتقادات داخلی محافظت کند، البته اگر ایران در مورد موضوعات کلیدی امتیازاتی بدهد.
حسین موسویان، سفیر سابق ایران در آلمان و سخنگوی مذاکرات هسته‌ای در اوایل دهه ۲۰۰۰، در مصاحبه‌ای گفت: «عراقچی یکی از حرفه‌ای‌ترین دیپلمات‌های وزارت خارجه است که از شهرت بسیار خوبی برخوردار است. او هیچ وابستگی به هیچ جبهه سیاسی ندارد و مورد احترام اکثریت آنهاست.» عراقچی سال ۱۳۴۱ در تهران در خانواده‌ای بازرگان، محافظه کار و مذهبی به دنیا آمد. او مانند بسیاری از جوانان ایرانی، داوطلبانه در جنگ ایران و عراق ۱۹۸۸-۱۹۸۰ شرکت کرد، تجربه‌ای که جهان‌بینی او را شکل داد. برای مثال، در دفاع از برنامه موشکی بالستیک ایران، در کنفرانسی در سال ۲۰۱۸ اظهار کرد: «ما هنوز جنگنده‌های سوپر اتاندارد فرانسوی، تانک‌های چیفتن بریتانیا، سلاح‌های شیمیایی آلمانی، هواپیماهای آواکس آمریکا و دلارهای سعودی را به یاد داریم که به جنگ عراق علیه ایران دامن زدند. برنامه موشکی ما دفاعی است.»
نظر شما