به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، تغییرات اقلیمی هر سال زمین را با روزهای تابستانی گرم‌تر و سوزان‌تری مواجه می‌کند. طی این روزها به‌طور معمول مردم در خیابان‌های ژاپن با لباس‌های بادکرده مجهز به پنکه برای خنک کردن کاربر خود دیده می‌شوند که از سال ۲۰۰۴ وارد بازار شد. امروزه با توجه به گذراندن گرم‌ترین سال زمین، این لباس مجهز به تهویه مطبوع برای افراد شاغل در فضای باز حیاتی به شمار می‌رود. این فناوری در حال حاضر راه خود را به لباس‌های ورزشی و تجهیزات مد و زیبایی نیز باز کرده است.
مغز انسان وقتی احساس می‌کند که دما گرم است، به غدد عرق دستور می‌دهد تا عرق ترشح کنند که حین تبخیر، بدن را خنک می‌کند. در اصل تعریق مکانیسم خنک‌کننده طبیعی بدن است. لباس‌های دارای تهویه مطبوع که امروزه در طول ماه‌های گرم تابستان در خیابان‌های ژاپن به وفور دیده می‌شود، این اثر خنک‌کننده را به حداکثر می‌رسانند. پشت این لباس‌ها دو فن کوچک قرار دارد که هوا را به داخل می‌کشد و آن را در سراسر سطح بدن می دمد تا عرق را فوری تبخیر کند.
سیستم این ژاکت‌ها توسط هیروشی ایچیگایا Ichigaya Hiroshi در سال ۲۰۰۴ ساخته شد و به‌عنوان یک سیستم تهویه مطبوع شخصی با فن‌های خنک‌کننده داخلی عمل می‌کند که باتری آن با یک بار شارژ حدود هشت ساعت کار می‌کند. ژاکت‌های فن‌دار، یک لباس منحصربه‌فرد با سیستم تهویه مطبوع داخلی است که برای خنک نگه داشتن کارگران ژاپنی در هوای گرم تابستان طراحی شده است.
ساختار داخلی این ژاکت‌ها به این صورت است که یک جیب داخلی برای حمل باتری قابل شارژ در آن تهویه شده است که دو فن را تغذیه می‌کند. هوای بیرون به داخل لباس کشیده می‌شود و به تبخیر عرق پیش از خروج از یقه و سرآستین کمک می‌کند.
تولد یک ایده؛ خنک‌کننده‌هایی بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای
مکانیسم بعضی از ایده‌هایی که در ابتدا عجیب‌وغریب دیده می‌شوند، پس از درک شدن بسیار ساده به نظر می‌رسد. سازنده این لباس‌ها، هیروشی ایچیگایا رئیس کمپانی کوچوفوکو کی‌کی Kūchōfuku KK، حتی پس از تولید تجاری اختراع خود، تا زمانی که تلاش‌های تولیدی‌اش به رسمیت شناخته شود، با موانع زیادی روبه‌رو شد.
وی ایده تولد این لباس‌ها را به ۳۰ سال پیش یعنی به سال ۱۹۹۴ نسبت داد که او در حال ساخت تجهیزاتی برای اندازه‌گیری کیفیت تصویر لوله اشعه کاتدی برای کارخانه‌های تلویزیون بود و برای فروش کالاهای خود از آسیای جنوب شرقی بازدید می‌کرد.
در آن دوره تایلند و مالزی شاهد رونق ساخت‌وساز ساختمانی در مقیاس بزرگ بودند و ایچیگایا به میزان برق مورد نیاز برای خنک کردن چنین ساختمان‌های عظیمی فکر می‌کرد و در این اندیشه بود که آیا می‌توان تجهیزات خنک‌کننده‌ای اختراع کرد که گازهای گلخانه‌ای تولید نکند؟ وی در آن زمان ۴۷ سال داشت و سه سال بعد، پس از بازنشسته شدن از سونی، استارت‌آپ خود را راه‌اندازی کرد.
مفهوم خنک‌کننده نهایی
ایچیگایا پس از بررسی‌های دقیق به مفهوم کلیدی برای تحقق مکانیزم خنک‌کننده با انرژی کارآمد یعنی استفاده از آب دست پیدا کرد. ایده او از یک سنت ژاپنی موسوم به اوچیمیزو uchimizu مبنی‌بر پاشیدن آب روی زمین برای خنک کردن محیط الهام گرفت.
وی متوجه شد که جدای از پاشیدن آب، اکثر سیستم‌های خنک‌کننده از فن‌های دستی و برقی گرفته تا تهویه مطبوع، یخچال‌ها و حتی راکتورهای اتمی موجود از قدرت تبخیر استفاده می‌کنند و تفاوت در ماده‌ای است که آن‌ها به‌عنوان خنک‌کننده استفاده می‌کنند، برای مثال لوازم خانگی از CFCهای جایگزین و سایر ترکیبات ساخته شده برای مبرد (سیال مورد استفاده در سیستم‌های تبریدی) بهره می‌گیرند و راکتورهای اتمی از آب رودخانه یا دریا استفاده می‌کنند.
افکار ایچیگایا سپس به خنک‌کننده‌های آب سرد معطوف شد و تصمیم به ایجاد یک فضای کوچک آزمایشی گرفت. در این مرحله متوجه شد که نیازی به خنک کردن کل فضا نیست و تنها خنک کردن افراد کافی به‌نظر می‌رسد.
آزمایش در قطار
ایچیگایا خیلی زود لباسی را طراحی کرد که مجهز به یک کولر آب سرد با یک مخزن آب، یک پمپ استخراج‌کننده و لوله‌کشی بود که گرما را از طریق تبخیر آب حذف و از یک فن برای تأمین جریان هوا استفاده می‌کرد. وی این لباس را در قطار در حالی می‌پوشید که روی‌آن عبارت «در حال آزمایش» نوشته شده بود. هم‌سفرهای او را عجیب‌وغریب می‌خواندند و حتی فرزندانش از بودن کنار وی در این شرایط ابراز خجالت می‌کردند.
با این حال پس از پایان آزمایش ایچیگایا دریافت که مخزن آب خیلی سنگین است و نشتی دارد. از سوی دیگر دستگاه در شرایط خنک بسیار خوب عمل و کاربر را خنک می‌کرد، اما تأثیر آن در زمان گرما کاهش قابل‌توجهی داشت. بنابراین دستگاه را منسوخ کرد.
هنگام تفکر در زمینه حل این نشت وی دریافت که نیازی به استفاده از آب نیست، زیرا بدن انسان با ترشح عرق در هوای گرم، خود می‌تواند عملکرد پاشیدن آب را انجام دهد، پس کافی است با استفاده از یک فن برای تبخیر عرق، بدن را در دمای مناسب نگه داشت.
تولید نهایی محصول و تداوم فراز و نشیب‌های مسیر
فروش لباس‌های تهویه مطبوع ایچیگایا در سال ۲۰۰۴، یعنی شش سال پس از شروع آزمایش‌های وی آغاز شد، اما فروش ضعیف و شامل حدود ۱۰ هزار لباس در سال بود، چراکه لباس‌های فن‌دار تولیدی محصولی بدون سابقه پیشین بود. از سوی دیگر هیچ کاربری نمی‌توانست پوشیدن ژاکت در هوای گرم تابستان را درک کند. بنابراین ظاهر لباس‌های تولیدی ایچیگایا بزرگترین مشکل به‌شمار می‌رفت، هرچند پوشیدن آن‌ها می‌توانست ثابت کند که راهکاری مفید برای خنک ماندن در اوج گرما است.
مواجهه با بحران جریان نقدینگی و خودداری بانک‌ها از اعطای وام‌های بیشتر او را در شرف ورشکستگی قرار داد، با این حال ایچیگایا بر اساس اعتقاد راسخ خود بر اینکه هیچ‌چیز همچون لباس‌های تهویه مطبوع او برای کاهش احتمال گرمازدگی در فضای باز کارساز نیست، دست به بازاریابی زد و طرفدارانی به دست آورد.
مشکل جدید با دریافت شکایتی مبنی‌بر خرابی فن‌های لباس حین کار آغاز شد که به‌دلیل ساییدگی کابل برق داخل ژاکت رخ داده بود. وی با دل‌جویی از افراد شاکی درصدد رفع مشکل برآمد، زیرا طبق تقدیرهای شخصی انجام‌گرفته از او دریافته بود که افراد زیادی به لباس‌های تهویه مطبوع نیاز دارند و او احساس کرد که مجبور است، نیازهای آن‌ها را برآورده کند.
ایچیگایا و مدیر مسئول فناوری شرکت وی با دقت روی جزئیات لباس‌های خنک‌کننده کار کردند و در سال ۲۰۱۱ به مسیر خود بازگشتند. آن‌ها مشکلات مربوط به باتری‌ها را برطرف و با تولید باتری‌های لیتیوم یونی در کارخانه چینی خود، آن‌ها را جایگزین باتری‌های سلول خشک کردند، در نتیجه زمان کار و جریان هوا را به میزان قابل‌توجهی افزایش دادند. به مرور شهرت آن‌ها در میان کارگران ساختمانی سراسر ژاپن گسترش پیدا کرد و از سال ۲۰۱۲، این شرکت شاهد فروش دو برابری بود و در سال ۲۰۱۹ فروش پنج برابری را تجربه کرد.
موفقیت یک ایده
کمپانی کوچوفوکو در سال ۲۰۲۲ همکاری با یک برند معروف مد لباس را آغاز کرد و استفاده از محصولات آن از محدوده کارگران ساختمانی فراتر رفت. ژاکت‌های ایچیگایا در حال حاضر میان ورزشکاران و کمپینگ‌ها طرفداران بسیاری دارند و حتی محصولات رقیبی در بازار برای آن ظاهر شده‌اند. این محصول حاصل بیش از ۲۰ سال مشورت مداوم و هنوز در دست توسعه است. ایچیگایا ادعا می‌کند که ایده‌های بسیار بیشتری دارد و انتقال کسب‌وکار وی به بازارهای جهانی یکی از چالش‌های بعدی اوست.
رقبای کوچوفوکو کی‌کی امروزه جلیقه‌های تهویه مطبوع را به بازار عرضه کرده‌اند که از تجهیزات تبرید مینیاتوری استفاده می‌کنند تا به‌طور دائم هوای خنک را به جریان بیاندازند و برای حداکثر راحتی و عملکرد، نوعی میکروکلیما (شرایط موضعی در ارتباط با دما، رطوبت و اتمسفر محیط مجاور یک موجود زنده) در اطراف بدن ایجاد می‌کنند.
این جلیقه‌ها خطر ابتلاء به بیماری‌های مرتبط با گرما را با خنک نگه‌داشتن دمای مرکزی بدن کاهش می‌دهد، موجب کاهش تمرکز بر تعریق و احساس ناراحتی ناشی از آن راحتی و بهره‌وری را بهبود می‌بخشد، با توجه به اینکه تعریق بیش از حد می‌تواند منجر به کم آبی بدن شود، از هیدراتاسیون بدن پشتیبانی می‌کند و ابزار ارزشمندی برای هر کسی است که زمان طولانی را در هوای گرم سپری می‌کند.
کولر این جلیقه‌ها توسط یک بسته باتری کوچک و متحرک تغذیه می‌شود که امکان حرکت و راحتی را در هر محیطی فراهم می‌آورد و فناوری به کار رفته در آن تضمین می‌کند که اثر خنک‌کننده به‌طور یک‌نواخت در سراسر جلیقه توزیع شود.
جلیقه‌های تهویه مطبوع دارای قابلیت تنظیم جریان هوا هستند تا هر فرد متناسب با سطح خنک‌کنندگی مورد نیاز خود آن را تنظیم کند. علاوه‌بر این وزن سبکی دارند و دامنه حرکتی فرد را محدود نمی‌کند. در آن‌ها تسمه‌هایی نیز تعبیه شده است که امکان تنظیم سایز آن را متناسب با اندام هر فرد به‌دست می‌دهد.
ترجمه از: مریم زمانی
نظر شما