به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، باستان‌شناسان برای بیش از یک قرن منبع و منشأ سنگ‌های بنای یادبود نوسنگی استون‌هنج در دشت سالزبری انگلستان را کشور ولز می‌دانستند، با این حال مطالعات جدید نشان داده است که یکی از مگالیت‌های مرکزی استون‌هنج نه ولزی که در اصل اسکاتلندی است.
منشأ سنگ‌های استون‌هنج کجاست؟
دانشمندان در کشفی تکان‌دهنده دریافتند بزرگترین بلوستون (نوعی خاص از ماسه‌سنگ‌ها که به صورت یکنواخت لایه‌بندی شده است) استون‌هنج از شمال شرقی اسکاتلند در حدود ۷۵۰ کیلومتری محل فعلی آمده است. یافته شگفت‌انگیز مبنی بر اینکه این مگالیث معروف به «سنگ محراب»، توسط افراد ماقبل تاریخ به مکان فعلی منتقل شده است، نه‌تنها دانسته‌های موجود در مورد استون‌هنج را تغییر می‌دهد، بلکه نظریه‌های امروزی در مورد کل دوران نوسنگی متأخر را به چالش می‌کشد. (مگالیث به سنگ بزرگی گفته می‌شود که به‌تنهایی یا در کنار سنگ‌های دیگر در ساخت بناهای تاریخی به‌کار می‌رود.) کشف جدید روابط بین جمعیت‌های نوسنگی کل جزایر بریتانیا را به‌طور کامل بازنویسی می‌کند.
سنگ محراب یکی از سه‌لیتون‌های (تریلیتون‌های) معروف استون‌هنج نیست (ساختاری با دو سنگ عظیم‌عمودی که یک سنگ افقی روی آن‌ها قرار گرفته است)، بلکه این بلوک ماسه‌سنگی عظیم به طول ۵ متر و وزن ۶ تن، صاف و نیمه مدفون در قلب بنای تاریخی قرار دارد.
سنگ محراب که از یک سنگ رسوبی قدیمی به نام ماسه سنگ قرمز ساخته شده است، به‌عنوان یک سنگ آبی غیرمحلی طبقه‌بندی می‌شود و مدت‌ها تصور می‌شد از ولز آورده شده است، با این حال در تحقیقات جدید با بررسی ترکیب شیمیایی سنگ و سن مواد معدنی موجود در آنکه یک مشخصه ویژه به ماسه‌سنگ می‌دهند، مشخص شد که در گروه جداگانه‌ای از سنگ‌های آبی طبقه‌بندی می‌شود.
مطابقت این مشخصه‌ها با حوضه شمال شرقی اسکاتلند نشان داد که سنگ محراب استون‌هنج از ولز منشأ نگرفته است، با این حال شناسایی مکان دقیق به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.
حمل سنگ‌های بزرگ از اسکاتلند به ویلتشر انگلستان
با توجه به موانع زمینی عمده در مسیر شمال شرقی اسکاتلند به دشت سالزبری، حمل‌ونقل دریایی یکی از گزینه‌های امکان‌پذیر محسوب می‌شود، با این حال باستان‌شناسان هنوز در این زمینه توافق ندارند و عده‌ای معتقدند به احتمال زیاد سنگ‌ها روی زمین کشیده شده‌اند، زیرا حمل سنگ با قایق روی دریا، نه‌تنها خطر از دست دادن سنگ را دارد، بلکه از دیده‌ها پنهان می‌ماند، حال آنکه حمل زمینی ممکن است سال‌ها طول بکشد که این امر مردم را در مسیر درگیر می‌کند و ارزش فزاینده‌ای به سنگ می‌دهد.
مطالعه جدید نشان‌دهنده وجود پیوندهایی باستانی میان بخش‌های متفاوتی از بریتانیا، همچنین بیانگر شناخته‌شده بودن استون‌هنج در منطقه بسیار وسیع‌تری از این کشور گسترده است که دانسته‌های موجود درباره بریتانیای نوسنگی را به چالش می‌کشد.
نظر شما