به گزارش خبرگزاری ایمنا، گندم به‌عنوان ماده‌اصلی غذایی و یکی از محصولات عمده کشاورزی، اهمیت فراوانی در سیاست‌گذاری‌ها، رویکردها و مواضع دولت و کارگزاران بخش کشاورزی دارد.
این محصول به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین تامین‌کننده‌های کالری مصرفی مردم در دنیا، نقش مهمی در بازارهای جهانی داشته و امنیت غذایی کشورهای واردکننده را فراهم می‌کنند. اقتصاد کشور در زمینه کالاهای اساسی همچون غلات به‌شدت به واردات وابسته است، اما در سال جاری با توجه به میزان برآورد تولید و خرید داخلی دیگر کشور نیازی به واردات گندم ندارد.
طبق آمار، ۳،۳ میلیون تن گندم در سال ۱۳۹۹ وارد کشور شده و ۸،۲ میلیون تن نیز خرید تضمینی گندم انجام شده و ۷،۱ میلیون تن در سال ۱۴۰۰ واردات گندم و ۴،۷ میلیون تن نیز گندم از کشاورزان کشور خرید تضمینی شده است.
۴،۴ میلیون تن گندم در سال ۱۴۰۱ وارد شده و ۷،۵ میلیون تن خرید تضمینی صورت گرفته است و ۰،۸ میلیون تن واردات و ۹ میلیون تن خرید تضمینی گندم در سال ۱۴۰۲ انجام شده است.
نکته طلایی و حائز اهمیت این است که در سال ۱۴۰۳ واردات گندم به کشور به صفر رسیده است و خرید تضمینی با افزایش قابل توجه به ۱۲ میلیون تن رسید، البته نرخ خرید تضمینی محصولات کشاورزی و گندم در سال جاری هنوز مشخص نشده است.
به گزارش ایمنا، تجارت خارجی محصولات کشاورزی یکی از ارکان اساسی در اقتصاد بدون نفت ایران به‌شمار می‌رود. بخش کشاورزی ایران با داشتن ویژگی‌هایی همچون بهره‌مندی از وضعیت جغرافیایی مناسب و نیروی کار ارزان، امکان تولید و صادرات محصولات در فصول مختلف سال را دارد. سیاست‌گذاران این بخش باید سیاست‌های راهبردی خود را در چارچوب ملاحظات آمایش سرزمینی و الگوی کشت مناسب به سمت افزایش صادرات محصولات کشاورزی به ویژه گندم سوق دهند تا اهدافی همچون خودکفایی، امنیت غذایی و تسلط بر بازارهای جهانی امکان‌پذیر شود.
نظر شما