ارتش تک‌نفره

به گزارش خبرگزاری ایمنا، شهید عبدالرسول زرین متولد سال ۱۳۲۰ در روستای قلعه‌گل از توابع کهگیلویه بود که والدین خود را در سن کم از دست داد و در نوجوانی توانست خویشاوندان پدری خود را در اصفهان پیدا کند و برای کار و زندگی، در کنار آن‌ها مستقر شود؛ با شروع تظاهرات علیه شاه در تظاهرات ضد طاغوت شرکت می‌کرد و یکی از مبارزان قبل از انقلاب علیه حکومت پهلوی بود؛ وی پس از پیروزی انقلاب با تشکیل سپاه پاسداران به عضویت سپاه درآمد و وقتی جنگ شروع شد، به کردستان رفت، در آنجا با شهید خرازی آشنا شد و تا آخرین لحظه هم در کنار این فرمانده جوان ماند.

او دوره نظامی چندانی ندیده بود، اما مهارت زیادی در هماهنگ کردن امور جنگی داشت؛ همچنین هر بار که می‌خواست اسلحه به دست گیرد، اول وضو می‌گرفت و با ذکر این آیه از سوره انفال که آمده است: «وَمَا رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ…؛ چون تو تیر (یا خاک) افکندی نه تو بلکه خدا افکند» تیر را شلیک می‌کرد؛ بعد هم تعداد تیرها را در دفترش می‌نوشت؛ معتقد بود نباید اسراف شود؛ برای همین همه دقت خود را برای تیراندازی به‌کار می‌گرفت.

شهید خرازی، عبدالرسول را دست راست خود می‌دانست و حضورش در جبهه امنیت‌خاطری برای رزمنده‌ها بود؛ عبدالرسول در عملیات رمضان در مدت ۳ ساعت، ۷۰ تیربارچی و نیروهای عراقی را مورد اصابت قرار داد و در عملیات والفجر ۴ هم به تنهایی ۴۰ نفر از نیروهای دشمن را که می‌خواستند از پشت ارتفاعات کانی‌مانگاه قیچی کنند به درک واصل کرد؛ حتی به‌گفته شهید خرازی او توانست عملیات مرحله سوم والفجر ۴ را هم به پیروزی برساند.

عراقی‌ها ترس عجیبی از او داشتند؛ و به او «صیاد خمینی» می‌گفتند؛ صدام ۲۰ نفر از بهترین تک‌تیراندازهای دنیا را استخدام کرده بود تا او را بکشند.

شهید زرین که به گردان تک نفره زرین معروف بود، بعد از بارها مجروحیت به دلیل انفجار خمپاره در نزدیکی خود در عملیات خیبر به شهادت رسید؛ در نزدیکی‌اش منفجر شد و او به شهادت رسید.

علی‌اصغر از شادی عراقی‌ها می‌گوید که با شعر و سرور می‌خواندند: «شکارچی خمینی را زدیم.»؛ لازم به ذکر است که مزار پاک این شهید والا مقام در گلستان شهدای اصفهان است.

بخشی از وصیت نامه شهید عبدالرسول زرین را باهم می‌خوانیم:

این شهید والامقام در وصیت‌نامه خود می‌گوید: «ای امت شهیدپرور، ما به حسین (ع) اقتدا نموده و به گفته امام عزیزمان مثل حسین (ع) وارد جنگ شدیم و مثل حسین (ع) باید به شهادت برسیم و حسین (ع) به ما یاد داده است که «هیهات من الذله» که هیچ‌گاه زیر بار ذلت و خواری نرویم و این معلم ما است که راه را برای ما روشن نموده است و این خون ناقابل من از تبعیت رهبری حسین (ع) به زمین ریخته شده و حفاظت خون شهدا این است که تابع رهبر کبیر انقلاب بوده و سخنان آن بزرگوار را گوش فرا دهیم.

چرا که صحبت‌های امام از خودش نیست بلکه از قرآن است و عترت؛ مسئله دیگر اینکه به گفته امام عزیزمان که فرمودند: دامن زدن به اختلافات معصیت است، به اختلافاتی که شیطانی و حیوانی است دست نزنید و اعتصام بجوییم به حبل‌الله تا بلکه با وحدت خودمان و وحدت شیعه و سنی انقلاب را به جهان صادر کنیم.

رسول‌الله (ص) فرمودند: اتحاد مایه رحمت و تفرقه مایه عذاب در دنیا و آخرت است.

پس وحدت را حفظ نموده تا ضربه از دشمن خارجی و داخلی نخوریم و در خط ولایت فقیه که همان ولایت رسول الله و ولایت رسول الله همان ولایت الله است قرار گیریم، انشاالله.‌ای مسئولین وای کسانی که مسئولیت کارهای اجرایی در دست شماست بدانید این کارها مسئولیت و تعهد است در قبال اسلام و خدای ناکرده اگر هوای نفس بر شما غلبه کند بر زمین می‌خورید مثل بنی صدر و امثالهم، که اگر مسئولین از روی هوای نفس خود کار کنند به خون شهدا و خانواده شهدا و معلولین و مصدومین و مجروحین خیانت نموده و نه دنیا دارند و نه آخرت.»