فائزه امجدیان در گفت‌وگو با ایمنا اظهار کرد: متولد سال ۱۳۷۸ هستم و از ۸ سالگی متوجه استعداد شعر در درونم شدم طوری که به صورت خود جوش به وزن و قافیه مسلط بودم؛ در کنار این‌ها به واسطه پدرم با دیوان پروین انس گرفتم و بعد از آن با شرکت در کلاس شعر، در شانزده یا هفده سالگی به طور جدی کار خود را شروع کردم.
وی افزود: اولین مقام خود را در ۱۴ سالگی در جشنواره شعر آب کسب کردم؛ رتبه دوم کشور در شعر دانش‌آموزی، رتبه اول کنگره شعر رضوی و کنگره شعر روح الله از دیگر فعالیت‌های من است.
این شاعر جوان ادامه داد: مهم‌ترین دغدغه من این است که رابطه مردم با شعر، احیا شود؛ در گذشته و در مجالس مختلف که عموم افراد حضور داشتند، شاعران هم بودند و با مردم ارتباط داشتند در حالی که امروز، شاعران، بیشتر در پشت درهای بسته و تنها برای خودشان شعرخوانی دارند؛ بنابراین هم خود شاعران و هم متولیان شعر باید این زمینه را مهیا کنند؛ مثلاً در هیئت‌هایی که قسمت بانوان دارند، می‌بینیم قبل از شروع جلسه، همه منتظر هستند تا قسمت آقایان شروع به کار کند در حالی که خانم‌های شاعر یا حتی شاعران کودک و نوجوان، قبل از شروع، می‌توانند برای بانوان آن هیئت، اشعار خود را بخوانند.
امجدیان گفت: با توجه به وجود مدارس، می‌توانیم شاعرانی متناسب با سن دانش آموزان به مدارس بفرستیم که برای آن‌ها از دنیای شعر بگوید و رابطه نسل جدید را با شعر تقویت کند.
وی خاطر نشان کرد: در فضاهایی مانند پارک‌ها، میادین شهر، فرصتی فراهم است تا روح مردم با شعر انس بگیرد؛ در کنار این موارد باید برای هر شاعری که شعر خوب می‌گوید، زمینه‌ای فراهم شود تا در فضاهای مطرح شعر، حضور یابد؛ متأسفانه در بعضی شب‌شعرها، تنها یک سری از اسامی، تکرار می‌شوند در حالی که شاعران مختلفی در استان‌های گوناگون داریم که درباره همان موضوعات، شعرهای خوبی دارند؛ همچنین استفاده از شاعران جوان با استعداد هر شهر برای شعرخوانی به دیده شدن و افزایش انگیزه آن‌ها کمک کند.
نظر شما