به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، آمارها حاکی از افزایش سالانه آتش‌سوزی‌های جنگلی و شدت آنها است؛ طبق گزارش مؤسسه منابع جهانی (WRI)، در حال حاضر درختان دوبرابر بیشتر در مقایسه با ۲۰ سال پیش در حال سوختن هستند. این روند صعودی پیامدهای مهمی را به‌ویژه در مناطقی خاص به همراه دارد.
علاوه بر پیش‌بینی سال ۲۰۲۲ توسط برنامه محیط‌زیست سازمان ملل که افزایش ۱۴ درصدی آتش‌سوزی جنگل‌ها تا سال ۲۰۳۰، افزایش ۳۰ درصدی تا سال ۲۰۵۰ و افزایش ۵۰ درصدی تا پایان قرن را تخمین زد، احتمال وقوع یک ابَرآتش‌سوزی بسیار بالا است.
دانشمندان هشدار می‌دهند که آتش‌سوزی‌های جهانی و پدیده ال‌نینو، هر دو یکدیگر را تحت تأثیر قرار داده‌اند و به این ترتیب الگوهای آب‌وهوا و توزیع بارندگی نیز تغییر کرده است و همین موضوع در آسیا می‌تواند منجر به دوره‌های طولانی خشکسالی شود. پیامدهای تغییرات اقلیمی به آتش‌سوزی دامن می‌زند و وضعیت را بدتر می‌کند، به این ترتیب یک دور باطل ایجاد می‌شود که دلیل افزایش آتش‌سوزی‌ها است.
هزینه آتش‌سوزی‌ها برای آسیا
تغییرات اقلیمی، آلودگی شدید هوا و پدیده ال‌نینو منجر به بروز آتش‌سوزی‌های شدید و ابَرآتش‌سوزی می‌شود که عواقب فاجعه‌باری به دنبال خواهد داشت و از آن جمله می‌توان به تخریب سطح وسیعی از زمین و نابودی اکوسیستم‌های حیاتی و همچنین هزینه‌های غیرمستقیم اقتصادی و انسانی اشاره کرد. به همین دلیل است که گروهی معتقد هستند که آتش‌سوزی‌های شدید باید در فهرست رویدادهای ویرانگر همچون طوفان‌های خورشیدی قرار بگیرد.
محققان دانشگاه هوکایدو در ژاپن با تجزیه و تحلیل یک آتش‌سوزی شدید در سال ۲۰۰۳ دریافتند که یک ابرآتش‌سوزی در جنگل‌های سیبری می‌تواند کل آسیا را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به افزایش آلودگی جوی، تشدید بیماری‌های تنفسی یا حتی کاهش دما شود. همچنین از نظر انسانی می‌تواند منجر به ۲۳ هزار مرگ بیشتر در ژاپن، ۶ هزار در چین و چهار هزار و ۸۰۰ مرگ در کره جنوبی شود. زیان‌های اقتصادی نیز از ۸۳.۸ میلیارد دلار برای ژاپن تا ۱۵.۳ میلیارد دلار برای روسیه متغیر خواهد بود.
تأثیر آتش‌سوزی بر محیط‌های شهری
آتش‌سوزی‌ها اثرات منفی عمیقی بر کیفیت زندگی در سراسر قاره آسیا به‌ویژه در مناطق شهری دارد و هزینه‌هایی را به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر شهرها وارد می‌کند. یکی از جدیدترین مواردی که شاهد این ادعا است، ابرآتش‌سوزی تابستان ۲۰۲۳ است که کبک کانادا را ویران کرد، انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از آن باعث کاهش شدید کیفیت هوا در نیویورک شد و سلامت افراد را به خطر انداخت و دود آن حتی آسمان اروپای غربی را فرا گرفت.
شعله‌های آتش‌سوزی به‌راحتی از مرزهای بین‌المللی عبور می‌کند و دود، انتشار و آلودگی در محیطی بسیار فراتر از منشأ جغرافیایی آنها منتشر می‌شود. بنابراین حتی اگر آتش‌سوزی در مجاورت شهرها هم رخ ندهد، همچنان آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با کاهش کیفیت هوا، تشدید تغییرات اقلیمی، افزایش خطر سیل و تهدید ذخایر آبی، خسارات شدیدی بر آنها وارد می‌کند.
دلیل اینکه شهرهای آسیایی مرکز نگرانی‌های مربوط به ابرآتش‌سوزی‌ها هستند، مسائلی همچون کیفیت نامناسب هوای شهرها در این قاره است. مطالعه‌ای در وب‌گاه IQAir منتشر شده است که نشان می‌دهد در حال حاضر ۱۰۰ شهر با بدترین کیفیت هوا در آسیا واقع شده است و دلیل آن آلودگی‌های ناشی از استفاده از سوخت‌های فسیلی و همچنین وقوع مه سمی در کشورهایی همچون اندونزی و مالزی است.
آسیای جنوب شرقی ۴۰ درصد از پیت‌لندهای جهان (نوعی تالاب که خاک آن از مواد آلی گیاهان در حال پوسیدگی تشکیل شده و لایه‌هایی از ذغال‌سنگ نارس را شامل می‌شود) را در اختیار دارد که خشکسالی و جنگل‌زدایی ناشی از گسترش مزارع نخل روغنی باعث تضعیف مقاومت این زمین‌ها در برابر آتش‌سوزی می‌شود. هنگامی که پیت‌لندها می‌سوزند، به دلیل سوختن ذغال‌سنگ نارس در سطح آنها، مه یا دود سمی تولید می‌شود که به شهرها می‌رسد و آلودگی هوای آنها را تشدید می‌کند.
علاوه بر این، مطالعه‌ای در دانشگاه MIT انجام شده است که نشان می‌دهد آتش‌سوزی در جنگل‌های جنوب شرقی آسیا بر سلامت روان مردم این منطقه تأثیر مخربی دارد و اضطراب و غم را در میان آنان افزایش می‌دهد.
هزینه‌های آینده
سازمان ملل متحد چند سال قبل هشدار داده بود که روش‌های سنتی برای مبارزه با آتش‌سوزی‌های جنگلی مؤثر نیست و در صورتی که ابرآتش‌سوزی رخ دهد، اثرات مخربی بر سلامت انسان و کره زمین خواهد داشت. یکی از پیامدهای این آتش‌سوزی‌ها، تغییرات اقلیمی شدید است که مردم را به مهاجرت وادار می‌کند و در آینده منجر به افزایش تراکم جمعیت در بعضی مناطق آسیا می‌شود که دور از این پدیده واقع شده‌اند. در حال حاضر بزرگترین کمپ پناهندگان آتش‌سوزی در یکی از شهرهای آسیایی، کوتوپالونگ بنگلادش، واقع شده است.
از سوی دیگر، آتش‌سوزی‌های شدید با نابودی جنگل‌ها، ظرفیت جذب دی‌اکسید کربن را کاهش می‌دهند و مشکلات بسیاری در آینده نزدیک ایجاد خواهند کرد. جنگل‌زدایی، حیات وحش را به مناطق مسکونی منتقل می‌کند و خطر ابتلاء به بیماری‌های جدید و بحران‌های بهداشتی را از طریق تماس با ناقلین افزایش می‌دهد که با توجه به تراکم بالای جمعیت در بسیاری از شهرهای آسیایی، این سناریو می‌تواند ویرانگر باشد.
https://www.tomorrow.city/could-a-super-fire-lead-to-an-urban-catastrophe-in-asia/
نظر شما