به گزارش خبرگزاری ایمنا، ایران اسلامی کشوری است با پیشینه فرهنگی و هنری قوی و ستودنی که در گذر تاریخ با مردم هنردوست و فرهیخته خود ثابت کرده است با حکمرانیهای فرهنگمحور در طی اعصار سازگارتر بوده و همواره از درخشش این قدرت بیهمتای تمدنی در میان همسایگان و جهانیان برای فریاد گفتمان خود یاری جسته است.
با انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگ زرینی بر کتاب قطور فرهنگ ایران افزوده شد که مدال افتخاری بر سینه آزادگان و ایثارگران این مرزوبوم بوده است، اهالی فرهنگ و هنر ایران همواره دلسوزانه برای اعتلای ارزشهای اصیل هویتی این خاک کوشیدهاند و مطالباتی را از مسئولان دارند تا مسیرهای اساسی برای پیشبرد بیش از پیش اهداف فرهنگی در کشور محقق شود، چرا که در دولت سیزدهم و در زمان ریاستجمهوری شهید آیتالله رئیسی شاهد فعالیت مطلوب در زمینه فرهنگ و هنر بودیم و این عملکرد مطلوب انتظارات از دولت چهاردهم را بیشتر میکند؛ به همین جهت خبرنگار ایمنا با تعدادی از فعالان و صاحبنظران حوزه موسیقی، رسانه و کتاب به گفتگو نشست تا آنها مطالبات خود و اولویتهای فرهنگی برای دولت چهاردهم را بیان کنند.
گلریز: دولت چهاردهم مطالبات رهبر انقلاب را در دستورکار قرار دهد
حوزه موسیقی یکی از پرچالش و پربحثترین موضوعات عرصه هنر است اما در دولت سیزدهم شاهد به اوج رسیدن آن و اقدامات متنوع دولت از جمله تدوین سند موسیقی بودیم و همین اقدامات بار بر دوش دولت چهاردهم را سنگینتر میکند؛ بر این اساس محمد گلریز، خواننده نامآشنای کشورمان در گفتوگو با ایمنا اظهار میکند: فرهنگ و هنر در کشور ما مسئلهای کلیدی است که اگر سامان پیدا کند، بهیقین بسیاری از مسائل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی نیز به سرانجام میرسد، به این دلیل که شیوه تعامل مردم و مسئولان که بر رخ دادهای مهم کشور تأثیرگذار است، از دامان فرهنگ یک جامعه برخاسته است.
وی میافزاید: انتظار من بهعنوان یک فعال در حوزه موسیقی از دولت چهاردهم این است که با توجه به فرمایش رهبر انقلاب، کابینهای که برمیگزیند از بن دندان به جمهوری اسلامی معتقد باشد و انقلابی باشد، این دوستداری انقلاب سبب میشود وزیر فرهنگ آینده همواره گوشهچشمی به فرهنگ انقلاب اسلامی داشته باشد، متأسفانه در سالهای پیاپی به هنر انقلاب اسلامی و از مصادیق آن به موسیقی انقلابی بیتوجهی شده است و به جای آن هنرهای مبتذل و بیمحتوا فراگیر شده است.
خواننده پیشکسوت عنوان میکند: در کشور ما دو نوع موسیقی وجود دارد که انتظار میرود در دولت چهاردهم به آن پرداخته شود؛ اول موسیقی ملی و ایرانی ماست که از جایگاه رفیعی از لحاظ ارزش هنری و منزلت و اعتبار بسیاری نزد مردم برخوردار است که میتواند برای کشور بسیار مفید باشد، ما در مطالعه تاریخ موسیقی ایران به قدمتی ۷۰۰۰ ساله و به آهنگسازهایی همچون نکیسا و شاعرانی مانند باربد برمیخوریم که در جشنهای باستانی مانند آئین مهرگان به ساختن موسیقی و آثار هنری میپرداختهاند، جای افسوس است اگر موسیقی سنتی و ملی خود را بازنشناسیم و آن را هر روز کمرنگتر از گذشته در جامعه ببینیم.
لزوم توجه وزیر فرهنگ دولت چهاردهم به هنر انقلاب
گلریز ادامه میدهد: دومین عرصه موسیقی که شایسته است به آن توجه اساسی شود، موسیقی انقلاب و هنر انقلاب است، مطالبه من بهعنوان عضوی از جامعه هنری ایران از وزیر فرهنگ آینده کشور این است که به موسیقی انقلابی توجه شود، چرا که موسیقی انقلابی ارزشهایی همچون ایثار، فداکاری، ایستادگی و عزت نفس را به گوش جوانان ما که تحت تأثیر شدیدترین القائات فکری مسموم و تهاجمات فرهنگی هستند میرساند و فرهنگ عمومی جامعه را ارتقا میبخشد.
وی در ادامه تصریح میکند: بسیاری بر این عقیدهاند که ذائقه عمومی مردم تغییر یافته و دیگر کسی موسیقیهای اصیل ایرانی و دارای مفاهیم متعالیه را نمیپسندد، اما اطمینان دارم اگر تولیدات موسیقی هنرمندانه و نوین برای انواع سلیقهها با حفظ ارزشها صورت بگیرد مردم از آن استقبال میکنند و به دنبال موسیقیهای کمارزشتر نمیروند، فراگیری آن هم با حمایتها از هنرمندان و برگزاری کنسرتها میتواند صورت بپذیرد، زیرا بسیاری از هنرمندان قابل که سرشار از قریحه و استعداد هستند، سالهاست از عرصهها کنار گذاشته شدهاند و از آنها حمایتی به عمل نمیآید، فیلمها و سریالهای بسیاری هستند که پس از پخش چند سالی بعد از خاطر میروند اما موسیقی آنها که با پشتوانه اندیشه و تفکر ساخته شده است بین مردم همچنان زنده است، اما ما شاهد ساخته شدن برنامههایی با عنوان انقلابی هستیم، در حالی که موسیقی غیرانقلابی و حتی غیراصیل در آنها بهکار برده میشود، در حالی که ظرفیتهای بسیاری برای تولیدات نوین محتوایی موسیقی وجود دارد که از نمونههای آن موسیقی آکاپلا، موسیقی که در آن از ساز استفاده نمیشود و بهطور جمعخوانی اجرا میشود و صداهای مختلف موجب نوعی صورت آهنگین در شنیدار مخاطب میشود که میتواند برای مفاهیم اسلامی و حتی به چندین زبان قابل ارائه باشد.
خواننده انقلابی خاطرنشان میکند: موسیقی رایج در جامعه امروز ما شایسته ایران و انقلاب اسلامی و مردم هنرشناسان ایران نیست، تقاضای من از دولت چهاردهم این است که پررنگ شدن موسیقی ملی و هنر انقلاب اسلامی را در اولویت عرصه موسیقی قرار دهند.
دولت چهاردهم استقلال رسانهها را به رسمیت بشناسد
آیتالله سید ابراهیم رئیسی در مقاطع مختلف مسئولیت خود از جمله تولیت آستان قدس رضوی، ریاست قوه قضائیه و قوه مجریه در ارتباط مستمر با خبرنگاران، سردبیران و مدیران مسئول رسانهها بود و علاوه بر شرکت در نشستها خبری، چندین بار با رسانهایها دیدار کرد و شنونده نظرات و انتقادها و پیشنهادهای آنها شد.
رئیسجمهور شهید چندین نشست هماندیشی با مدیران و اصحاب رسانه داشت که از میان آنها میتوان به مراسم شامگاه بیستویکم فروردین ۱۴۰۱، همچنین دیدار بیستوچهارم اسفند ۱۴۰۲ اشاره کرد؛ از سویی شهید رئیسی سهشنبه هفدهم مرداد ۱۴۰۲ همزمان با روز خبرنگار، در اختتامیه بیستویکمین جشنواره ملی رسانههای ایران شرکت کرد و یک روز پیش از این مراسم نیز در سازمان صدا و سیما حضور یافت و به دیدار کارکنان معاونت صدا در ساختمان شهدای رادیو رفت.
البته که توجه شهید آیتالله رئیسی به موضوع رسانهها و خبرنگاران، محدود به این نشستها و دیدارها نشد و زمانی که به کارنامه ۳ ساله دولت سیزدهم نگاهی میاندازیم، شاهدیم که این امر در عمل نیز به خوبی اثبات شده و بر این اساس افزایش ظرفیت مسکن خبرنگاران از ۱۲ هزار نفر به ۲۴ هزار نفر، رشد ۹۷ درصدی بیمه خبرنگاران، افزایش ۳۰۰ درصدی وام قرضالحسنه هنرمندان (از جمله خبرنگاران) و اقدامات ملموس دولت سیزدهم در این حوزه است و بر این اساس امیرعباس تقیپور، مدیرمسئول ماهنامه تخصصی مدیریت ارتباطات و فعال حوزه روابطعمومی در زمینه مطالبات اهالی رسانه از دولت چهاردهم اظهار میکند: باید نخستین اقدام باید به رسمیت شناختن استقلال و آزادی رسانهها باشد، این مطلب بسیار مهمی است که رسانهها بتوانند در یک فضای کاملاً آزاد و مستقل به تولید محتوا و مطلب بپردازند و به عنوان رکن چهارم دموکراسی وظایف خود را به انجام برسانند؛ این اقدام موجب میشود مرجعیت رسانهای به اوج خود برسد و افکار عمومی به دنبال دریافت اخبار مورد نیاز خودشان از رسانههای رسمی کشور باشند و تحلیلها آزادانه بتوانند پخش شوند.
وی با تاکید بر اینکه مهمترین نقاط قوت حوزه رسانه از نگاه من شبکههای اجتماعی و فضای مجازی هستند که این امکان را میدهند که تعداد بیشتری از رسانهها بتوانند فعالیت کنند و در حوزه اطلاعرسانی، نقد، نظر بتوانند نقطه نظرات صاحبنظران را در حوزههای مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی به گوش دستگاههای مختلف و مخاطبانشان برسانند، توضیح میدهد: ضعف رسانهها را هم باید دستهبندی کنیم، رقابت ناسالم و یکطرفهای که از طرف رسانههای دولتی با در اختیار داشتن بودجههای کافی و در مقابل آن مسائل و مشکلات عدیده اقتصادی در رسانههای بخش خصوصی باعث شده است که شاهد یک رقابت ناعادلانه باشیم، در صورتی که رسانههای بخش خصوصی میتوانند بسیار کارآمدتر، با نیروی انسانی کمتر به اطلاعرسانی اثربخشتر بپردازند، از این جهت است که فکر میکنم باید در حمایتهای کلان و ساختارهای تقریباً ناکارآمد رسانههای دولتی تجدید نظر شود و در مقابل به تقویت رسانههای خصوصی پرداخته شود.
انجمنهای صنفی روزنامهنگاری برای حل مشکلات به میدان بیایند
فعال رسانهای میگوید: جامعه رسانهای کشور از بلوغ و تجربه و دانش بسیار خوبی برخوردار است تا بتوانند مشکلات حوزه رسانه را از طریق انجمنهای صنفی و حرفهای مرتفع کنند، ظرفیتهای مغفول مانده حوزه رسانه را در همین انجمنهای صنفی میتوان تعریف کرد، به این معنا که دولت و مجلس مداخله خود را به قانونگذاری و نظارت محدود کنند و سایر مسائل و حل مشکلات این حوزه را که در رده مسائل صنفی و مسائل مربوط به آینده شغلی که با تهدیدهایی در طول تاریخ همراه بوده است را بر عهده انجمنهای خودگردان صنفی واگذار کنند و دولت بستری برای تصمیمگیری آزادانه و پذیرش آن فراهم آورد برای مثال بیمه و بازنشستگی اهالی رسانه علیرغم تمام تلاشهایی که شده هنوز مغفول مانده است.
تقیپور یادآور میشود: مهمترین حمایت از رسانهها کاهش مداخلات دولتی است، یعنی انتظار زیادی نیست اگر بگوییم اجازه داده شود که خود روزنامهنگاران و انجمنهای صنفی مرتبط با مطبوعات پیرامون سرنوشت خودشان تصمیم بگیرند و مداخلات دولتی در این حوزه به حداقل برسد زیرا جامعه رسانهای و کارشناسان برجسته این حوزه به بلوغ و توانایی لازم برای شناسایی و حل مشکلات خودشان رسیدهاند.
وی با بیان اینکه آخرین نکتهای که در رسانهای کشور موجب نگرانی است، از بین رفتن بخش زیادی از مرجعیت رسانهای بین مردم است که از دلایل آن میتواند عملکرد ضعیف رسانههایی باشد که از بودجه عمومی استفاده میکنند اما اتفاقات غیر حرفهای را رقم میزنند، عنوان میکند: این بسیار حائز اهمیت است که کانال اصلی دریافت اخبار و گزارشها را به رسانههای خودمان برگردانیم، موضوع مهم بعدی آموزش است، ما نیازمند بهرهمندی، حضور و فعالیت روزنامه نگاران بینالمللی و تبادل دانش و تجربه با روزنامهنگاران سایر کشورها هستیم، نمیشود گفت در این زمینه تلاشی انجام نشده، اما هنوز جای تلاش و ترقی هست، از آنجا که ما کمتر روزنامهنگاری را میشناسیم که در عرصه بینالمللی از ایران صاحب نظر باشد، به عنوان یک مرجع محل رجوع باشد و بتواند با رؤسای جمهور و رهبران کشورهای مختلف وارد بحث و گفتگو و مصاحبه شود و از این حیث نیازمند آموزش روزنامه نگاران حرفهای و بینالمللی هستیم.
استفاده از ظرفیتهای موجود در بخش خصوصی؛ راهبردی عملیاتی برای دولت چهاردهم
از سویی یکی از ویژگیهای شهید آیتالله رئیسی توجه به مراسم فرهنگی و مسائل و مشکلات اهل نشر بود و در ۳ سالی که مسئولیت ریاستجمهوری را بر عهده داشت، هر سال در مراسم جایزه کتاب و نمایشگاه بینالمللی کتاب حاضر میشد و یکی از مهمترین دغدغههای خود در حوزه وزارت فرهنگ را موضوع تولید کاغذ داخلی مطرح میکرد؛ بر این اساس سیدعباس حسینی نیک، رئیس هیئت مدیره انجمن فرهنگی ناشران کتاب دانشگاهی پیرامون اولویتهای فرهنگی دولت چهاردهم در حوزه کتاب عنوان کرد: باید هدف اساسی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره جدید، توسعه همهجانبه حوزه فرهنگ باشد، مهمترین عوامل توسعه، داشتن برنامههای بلندمدت، میانمدت و کوتاهمدت است، این برنامهها به ترتیب دارای اولویت و اهمیت هستند.
وی ادامه میدهد: باید توجه کنیم برنامهها ابزاری هستند که برای رسیدن به اهدافی متعالی اما قابل دستیابی و در جهت تأمین منافع ملی تدوین میشوند، بنابراین ابتدا باید این اهداف را تعیین کرد و خصوصیات آن را برشمرد؛ چنانچه قبول داشته باشیم که توسعه فرهنگی مقدمه و لازمه توسعه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است، اهمیت آن ما را به دقت و حساسیت بیشتر رهنمون میسازد.
رئیس هیئت مدیره انجمن فرهنگی ناشران کتاب دانشگاهی با تاکید بر اینکه برای تدوین برنامههای راهبردی نیاز به استفاده از همه نیروها و ظرفیتهای موجود در کشور و تجربیات کشورهای مشابه و توسعهیافته خواهد بود، عنوان میکند: بدیهی است دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به جز راهبری و ایجاد امکانات و تأمین بودجه و البته نظارت بر تدوین برنامههای پیشنهادی کاری برنمیآید، متخصصان علمی و حرفهای در همه حوزههای فرهنگی و هنری جامعه در دسترس هستند و دولت باید توان استفاده از این ظرفیتها را در خود ایجاد کند.
حسینی نیک یادآور میشود: تولید محتوای ارزشمند در همه آثار علمی، فرهنگی و هنری میتواند گام نخست برای برنامهریزی باشد، موتور محرکه توسعه دانش، فرهنگ و هنر تولید محتوا و حمایت مادی و معنوی از آثار خلق شده است. این آثار شامل کتاب، فیلم، موسیقی و اثرهای هنری میباشد. حمایت از تولید فنی و عرضه آثار و ایجاد رونق اقتصادی بهطور غیرمستقیم و کارآمد از وظایف دولت و سیاستگذاران فرهنگی است.
وی در پایان تاکید میکند: استفاده از ظرفیتهای موجود در تشکلهای بخش خصوصی میتواند راهبرد مهم دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد و ممیزی و نظارت بر انتشار و عرضه آثار فرهنگی نباید مانع توسعه فرهنگی تلقی گردد. اگر سلایق شخصی و تنگنظری در این خصوص اعمال گردد، انتظار رشد توسعه فرهنگی بیمورد است.
به گزارش ایمنا، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یکی از گستردهترین وزارتخانههای هیئت دولت است که نیاز است با همدلی و در دستورکار قرار دادن اولویتها، ضمن ادامه دادن نقاط قوت دولتهای قبل مسیر خود را پیش ببرد، اما در این مسیر استفاده از ظرفیتها و نظرات کارشناسان امری مهم و غیرقابل کتمان است؛ به این امید که در دولت چهاردهم نیز شاهد ادامه مسیر رونق حوزه فرهنگ و هنر باشیم.
نظر شما