به گزارش خبرگزاری ایمنا، فریادهای بازیکنان تیم ملی فوتبال ایتالیا در ابتدای بازی‌های آن‌ها و در هنگام خواندن سرود ملی کشورشان همیشه موردتوجه همگان بوده است. ایتالیایی‌ها در سال‌های اخیر به این قضیه معروف شده‌اند. آن‌ها با تمام وجود خود سرود ملی را پیش از شروع بازی‌ها به‌صورت متحدالشکل و دسته‌جمعی اجرا می‌کنند. ایتالیایی‌ها به شکلی این کار را انجام می‌دهند که کودکانی که در مقابل این بازیکنان ایستاده‌اند به‌طرز جالب‌توجهی تعجب می‌کنند.
مدتی است که بازیکنان ایتالیا به‌خاطر نحوه خواندن سرود ملی پیش از شروع مسابقه مورد توجه جدی در سراسر دنیا از سوی فوتبال‌دوستان قرار گرفته‌اند که به‌دنبال آن عکس‌ها و ویدئوهایی از بازیکنان درحالی‌که آن‌ها از بالای ریه در حال فریاد زدن سرود ملی هستند، در سراسر جهان منتشر می‌شود؛ تصویری که ملی‌گرایی و همبستگی بازیکنان ایتالیا را به نمایش می‌گذارد.
تا قبل از جام‌جهانی ۲۰۰۶ در آلمان، تقریباً اکثر بازیکنان ایتالیا سرودملی کشورشان را نمی‌خواندند و افراد بسیار کمی بودند که با پخش موسیقی سرود در استادیوم شعر آن را بر لب می‌آوردند یا حداکثر در تیم دو الی سه نفر سرود را به آهستگی و زیرلب زمزمه می‌کردند. تیم ملی ایتالیا این سنت جدید را مدیون رئیس‌جمهور سابق خود کارلو آدزلیو چیامپی، است. وی بازیکنان را به کمبود حس میهن‌پرستانه متهم کرد و آرام‌آرام جنبشی را در میان بازیکنان ایتالیا برانگیخت.
از تصاویری که از تیم ملی ایتالیا در دوره‌های مختلف وجود دارد، بازیکنان زیادی نیستند که در دوره‌های قبلی مثل بازیکنان امروز متحد و یکپارچه سرودملی بخوانند، حتی در سال ۱۹۸۲ که یکی از ایتالیایی‌ترین تیم‌های ملی تاریخ این کشور به مقام قهرمانی جهان رسید، نمادهایی مثل دینو زوف و پائولو روسی، اسطوره‌های فوتبال ایتالیا، در طول این رویداد هرگز سرودملی را نخواندند و در جام جهانی ۹۰ که ایتالیا خود میزبان مسابقات بود، تنها کسی که واقعاً سرود را می‌خواند، والتر زنگا دروازه‌بان این تیم بود و جوزپه برگومی، پائولو مالدینی و روبرترو باجو، ستاره‌های آن تیم، هرگز سرود ملی را بر زبان نمی‌آوردند، حتی در جام‌جهانی ۱۹۹۴ و در بازی فینال، تعداد بسیار کمی از بازیکنان ایتالیا این کار را انجام می‌دادند.
با انتخاب آدزلیو چیامپی به‌عنوان رئیس‌جمهور از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۶، وی بیشترین تلاش را برای تغییر این سنت انجام داد، اما کمی قبل از دیدن نتیجه کارش در جام‌جهانی ۲۰۰۶، کار وی در دولت به پایان رسید. با این حال چیامپی در سال ۲۰۰۰ در آستانه المپیک سیدنی پیشنهاد کرده بود که همه ورزشکاران اقدام به خواندن سرود ملی کنند. وی گفته بود: "این نماد، همه ما را گرد هم می‌آورد و به شما قدرت و احساس ایتالیایی بودن می‌دهد. من امیدوارم که کسانی که در سیدنی به عنوان نمایندگان ایتالیا به زمین می‌روند، با خواندن این سرود آگاهی بیشتری از ارزش‌های ایتالیا همچون وحدت و آزادی را پیدا کنند."
چند سال قبل‌تر از آن نیز تیم ملی راگبی ایتالیا در این زمینه سنت‌شکنی کرد و بازیکنان این تیم دست روی شانه یکدیگر شروع به خواندن این سرود با صدای بلند و رسا کردند. چیامپی که ول‌کن بازیکنان تیم ملی فوتبال نبود، در سال ۲۰۰۲ پیش از حضور تیم ملی در مسابقات جام‌جهانی فوتبال کره‌جنوبی و ژاپن به آن‌ها یادآوری کرد که این کار را انجام بدهند. وی به بازیکنان ملی‌پوش ایتالیا گفت: "کار شما حداقل به من یک‌نفر انرژی می‌دهد."
تلاش‌ها از سال ۲۰۰۶ به نتیجه رسید؛ قبل از بازی ایتالیا و غنا در اولین بازی مرحله گروهی جام‌جهانی، تماشاگران ایتالیا بازیکنانی را دیدند که به جز یک‌نفر، همه سرود ملی را با صدای بالا می‌خواندند. این یک تازگی مطلق بود و بسیار محبوب شد و حس میهن‌پرستی را به‌نوعی تجدید کرد. با این استقبال، ایتالیایی‌ها این سنت را در پیش گرفته و ادامه دادند. در آن زمان تنها کسی که سرود ملی را نمی‌خواند، مائورو ژرمن کامورانزیِ آرژانتینی‌الاصل بود. وی که مورد انتقاد قرار گرفته بود، در این باره گفت: "من سرود را نمی‌خوانم، چون ایتالیایی نیستم، اما فرزندانم آن را می‌خوانند."
گفتنی است نام سرود این کشور «سرود ایتالیایی‌ها» است که به «برادران ایتالیایی» هم شهرت دارد. ترجمه این سرود به شرح زیر است:
ای برادران ایتالیا
ایتالیا بیدار گشته است
با کلاه‌خود شیپیو (نوعی کلاه جنگی)
سرش را پوشانده
ویکتوریا (الهه پیروزی در روم باستان) کجاست؟
بگذار تعظیم کند
چرا که ایزد او را
برده رم آفریده است.
(خواندن دسته جمعی)
بیایید تا هم‌جوخه شویم
برای مرگ آماده‌ایم
برای مرگ آماده‌ایم
ایتالیا ما را فرا خوانده
بیایید تا هم‌جوخه شویم
آماده‌ایم برای مردن
برای مرگ آماده‌ایم
ایتالیا ما را فرا خوانده است!
سده‌های آزگار ستم‌دیده و سرافکنده بوده‌ایم
و دستخوش ریشخند
چرا که ملتی واحد نیستیم
چرا که دسته‌دسته‌ایم
بگذار تا یک پرچم، یک امید
ما را گرد هم آورد
زمان آن رسیده تا متحد شویم
(خواندن دسته جمعی)
بیایید تا یکی شویم و مهر بورزیم
از بهر یگانگی و عشق
بر مردمان، آشکار ساز
راه و روش ایزدی را
بیایید تا از برای آزادی زادبوم خود
سوگند یاد کنیم
یکپارچه؛ در راه خدا.
چه‌کسی می‌تواند بر ما چیره شود؟
(خواندن دسته جمعی)
از آلپ تا سیسیل
لنیانو (نام یک نبرد مشهور در تاریخ ایتالیا) همه جا حضور دارد
دست هر مرد و دل هر مرد
دست و دل فروچیو است
فرزندان ایتالیا
همه بالیلا (پسری که علیه اتریشی‌ها قیام کرد) نام دارند
هر ندای شیپور
نغمه‌ساز آوای وسپرها است
(خواندن دسته جمعی)
شمشیر مزدور
چوبکی نزار بیش نیست
عقاب اتریشی
پرهایش ریخته
خون ایتالیا
و خون لهستانی
را خورد، و خون قزاق‌ها را
اما همان خون، قلبش را سوزاند.
حالا در جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۴، بسیاری از تصاویر مخابره‌شده در اولین بازی تیم ملی ایتالیا مقابل آلبانی به این سنت جذاب مربوط است. جایی که فریاد بازیکنان به آسمان می‌رود و آن‌ها را با انرژی بسیار روانه مسابقات می‌کند. ایتالیا، مدافع عنوان قهرمانی است و تیمی هم‌بسته و خطرناک برای سایر مدعیان به نظر می‌رسد. اگرچه ستاره‌های کمتری دارد اما حداقل آن‌ها سرودخوان‌های بهتری هستند، چیزی که همه درباره آن اتفاق نظر دارند که ایتالیایی‌ها با این کار با انرژی زیادتری وارد هر مسابقه‌ای می‌شوند.
تیم ملی فوتبال ایتالیا در اولین بازی خود در رقابت‌های یورو ۲۰۲۴ به مصاف تیم ملی آلبانی رفت و در نهایت در این بازی موفق شد با نتیجه دو بر یک به پیروزی برسد و هر سه امتیاز بازی را در گام اول به دست بیاورد. تیم ملی ایتالیا در دوره قبلی رقابت‌های جام ملت‌های اروپا توانست به قهرمانی برسد و جام را بالای سر ببرد.
ایتالیایی‌ها حالا در یورو ۲۰۲۴ به عنوان مدافع عنوان قهرمانی حضور دارند و می‌خواهند که یک بار دیگر هم قهرمان شوند. بازی بعدی تیم ملی ایتالیا مقابل تیم ملی اسپانیا خواهد بود که یک بازی بسیار حساس است. ایتالیا در گام اول خود برد مطمئنی نداشته است و خیلی‌ها این تیم را در حد و اندازه یک‌مدعی نمی‌دانند.
نظر شما