به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، عطاالله ابراهیمی در هفتمین کنفرانس ملی حفاظت خاک و آبخیزداری اظهار کرد: کشاورزی به طور مستقیم عامل انتشار ۱۳.۵ درصد از گازهای گلخانه‌ای و به‌طور غیرمستقیم ۱۷ درصد دیگر به دلیل جنگل‌زدایی و تغییر کاربری زمین است.
وی کشاورزی را بخشی از مسئله و راه‌حل تغییر اقلیم دانست و افزود: از دهه ۵۰ بشر بر کاهش گازهای گلخانه‌ای اجماع داشته است و همچنان این گازها باید کاهش یابند، تا با آنچه که تصویب شده است، مطابقت کند.
رئیس پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری با بیان اینکه تغییرات اقلیم بر رشد محصول، حاصلخیزی خاک، خط مشی، تجارت و سیل تأثیرگذار است، گفت: استراتژی‌های سازگاری و کاهش خسارات از جمله مداخلات انسانی است که باید در زمینه تغییرات اقلیم انجام شود.
ابراهیمی بخش کشاورزی را در میانه تغییرات اقلیم دانست و گفت: بارش و درجه حرارت یک روند افزایشی پیدا کرده است که تبعات آن برای بخش کشاورزی خواهد بود.
وی تغییرات اقلیم در برنامه‌های سازمان تات را شامل تولید غذا و امنیت غذایی، تنوع زیستی، منابع آب و خاک و مسائل اجتماعی عنوان کرد که باید توجه ویژه‌ای به این پدیده‌های تأثیرگذار داشته باشیم.
رئیس پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری با بیان اینکه سلامت گیاهی در چهار سال اخیر کاهش داشته است، گفت: یکی از ویژگی‌های مهم در بحث تغییر اقلیم شاخص سلامت حوزه آبخیز است که عرصه و خاک، تنیدگی زیستی و هیدرولوژیکی سه کلیدواژه مهم آن هستند.
ابراهیمی با بیان اینکه چهار برنامه سازمان تات در عنوان طرح‌های کلان در پژوهشکده حفاظت از خاک و آبخیزداری برنامه‌ریزی شده است، گفت: آشکارسازی تغییرات شناسایی عوامل اقلیمی و تأثیرات آن بر کشاورزی و منابع طبیعی تجدیدپذیر و مدیریت یکپارچه خشکسالی در بخش کشاورزی و منابع طبیعی دو طرح در دست اقدام پژوهشکده در زمینه تغییرات اقلیم است.
وی با اشاره به اینکه تغییر اقلیم واقعیتی انکارناپذیر است عنوان کرد: کشاورزان سنتی و خرده مالکین بیشترین آسیب را از آن می‌بینند از این‌رو بر کمیت و کیفیت تولیدات غذایی و امنیت آن تأثیرگذار است.
رئیس پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری با اشاره به گسترش نتایج و اقدامات انجام شده بخش کشاورزی به صورت فراملی گفت: توسعه کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه سیستم‌های هشدار زود هنگام سیل و خشکسالی، مدل‌های ارزیابی و پایش ذخیره و ترسیب کربن، بومی‌سازی مدل‌های پیش‌نگری منطقه‌ای، آگاهی‌بخشی، ظرفیت‌سازی و شبکه‌سازی برای کاهش تغییرات اقلیمی، دسترسی به مدل‌های جدید توسعه‌یافته، پیش‌بینی و پیش‌نگری جهانی و تأمین مالی برای پروژه‌های تحقیقاتی را از جمله این اقداماتی مؤثر در کاهش تأثیر تغییرات اقلیم دانست.
ابراهیمی گفت: ۲۱۵ مقاله به تارنمای کنفرانس ارسال شده بود که پس از بررسی داوران ۲۵۰ مقاله پذیرفته شد و در این همایش دو روزه ۴۲ مقاله به صورت شفاهی و ۱۶۳ مقاله به صورت پوستر در سه محور ارائه خواهد شد.
نظر شما