به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مسئولان المپیک پاریس هدف بلندپروازانهای برای کاهش ردپای کربن در مقایسه با بازیهای ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو تعیین کردهاند. از بین تمام تصمیماتی که برگزارکنندگان المپیک در مورد محل برگزاری هر ورزش گرفتند، انتقال مسابقات موجسواری به آن سوی جهان، در آبهای اقیانوس آرام تاهیتی شدیدترین واکنشها را برانگیخت. تاهیتی یکی از جزیرههای مجمعالجزایر «انجمن» در پلینزی فرانسه است که ۱۶ هزار کیلومتر دورتر از این کشور قرار دارد. تاهیتیها و دیگر منتقدان به دلیل ترس از آسیب رساندن به زیست دریایی، از ساخت برج دید جدید در صخره Teahupo'o انتقاد کردند. صخره موجسواری تاهیتی بسیار دور از ساحل است و تماشاچیان این بازیها نمیتوانند صحنه را به وضوح از ساحل ببینند، به همین دلیل برگزارکنندگان معتقدند که بیشتر علاقهمندان به جای پرواز و رفتن به جزیره که منبع اصلی انتشار کربن است، بازیها را از تلویزیون تماشا خواهند کرد. به گفته مدیر تعالی زیستمحیطی برای بازیهای پاریس، محاسبات انجام شده نشان میدهد که برگزاری مسابقات موجسواری در تاهیتی در مقایسه با سایر مناطق شهری تأثیر کمتری بر محیط زیست خواهد داشت، اما منتقدان کاهش انتشار گازهای گلخانهای را تنها راه برای حفاظت از محیط زیست نمیدانند.
المپیک پاریس ۲۰۲۴ چقدر آلودگی ایجاد خواهد کرد؟
هدف برگزارکنندگان این است که انتشار گازهای گلخانهای را به ۱.۵۸ میلیون تن برای بازیهای ۲۶ جولای تا ۱۱ آگوست و پارالمپیکهای بعدی محدود کنند. یک مشاور آبوهوا و پایداری میگوید با اینکه این مقدار بسیار کمتر از انتشار در بازیهای قبلی است اما هنوز هم آلودگی زیادی به حساب میآید و معادل آلودگی حدود ۱.۳ میلیون مسافر است که با جتهای بوئینگ ۷۸۷ از نیویورک به پاریس پرواز میکنند. نکته کلیدی برای برگزارکنندگان المپیک، میزبانی بازیهای کممصرف است و پاریس برای تبدیلشدن به یک الگوی پایدار تحت فشار قرار دارد. این شهر میزبان مذاکرات اقلیمی سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ بود که منجر به توافق پاریس، مهمترین توافق بینالمللی اقلیمی تا به امروز شد. بر اساس این توافق جهان باید متوسط افزایش دمای جهانی را به دو درجه سانتیگراد بالاتر از دهه ۱۸۵۰ و در حالت ایدهآل آن را روی ۱.۵ درجه محدود کند.
مدیریت پاریس برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای
رویکرد پاریس برای کربنزدایی به روش سیستماتیک است که ابتدا مجموع انتشار گازهای گلخانهای را محاسبه میکند، سپس برنامههای لازم برای کاهش این ارقام، از صرفه جوییهای کوچک تا اقدامات قابلتوجه را تنظیم میکند. این برنامهها در سه گروه ساختوساز، حملونقل و عملیات تقسیم میشود.
ساخت تعداد کمی ساختمان جدید
بزرگترین اختلاف پاریس ۲۰۲۴ نسبت به بازیهای قبلی در ساختوساز است بهطوریکه ۹۵ درصد از ساختمانهای موجود یا سازههای موقت استفاده میشود. در این میان دو پروژه ساختوساز غیرقابل اجتناب بود؛ مرکز ورزشهای آبی در حومه شمالی پاریس و دهکده المپیک برای اسکان ورزشکاران که پس از مسابقات به مسکن و فضای اداری تبدیل خواهد شد. در مراحل ساخت این دو پروژه از مصالح پایدارتر همچون چوب و سیمان کمکربن استفاده شده است که در مقایسه با روشهای سنتی میزان انتشار گازهای گلخانهای را ۳۰ درصد کاهش میدهد.
ترویج غذای گیاهی
کاهش انتشار در بخش عملیات شامل مواد غذایی میشود که قرار است به وسیله ارائه ۶۰ درصدی وعدههای غذایی گیاهی در رستورانها و کیترینگها به هدف نهایی برسد. پاریس قصد دارد با تأمین ۸۰ درصد مواد اولیه در محل، انتشار گازهای گلخانهای ناشی از حملونقل را به نصف کاهش دهد. این برنامه همچنین باعث ترویج غذاهای محلی فرانسه، حمایت از کشاورزان و رونق اقتصاد پایدار میشود.
استادیومهایی با انرژی خورشیدی
یکی دیگر از منابع کاهش انتشار گازهای گلخانهای انرژی است. سازماندهندگان قصد دارند صددرصد از انرژی تجدیدپذیر مزارع بادی و خورشیدی و همچنین نصب پنلهای خورشیدی در بعضی ساختمانهای موجود استفاده کنند. ورزشگاهها و مکانهای موقت به جای دیزلژنراتورها که دیاکسید کربن زیادی تولید میکنند، انرژی خود را از شبکه سراسری برق دریافت میکنند. دوشاخههای الکتریکی غول پیکر نصبشده در این اماکن پس از المپیک باقی خواهند ماند و نیاز به ژنراتور در رویدادهای آینده را از بین میبرند.
حملونقل کمکربن
کاهش انتشار گازهای گلخانهای مرتبط با حملونقل بزرگترین چالش پاریس است. مقامات گردشگری انتظار دارند ۱۵.۳ میلیون نفر از بازیهای المپیک و پارالمپیک بازدید کنند که ۱.۹ میلیون نفر از خارج از فرانسه و طی حداقل ۸۵۰ هزار پرواز طولانیمدت به این شهر میآیند. گزینههای حملونقل کمکربن در پاریس شامل مسیرهای دوچرخهسواری، مترو، اتوبوس و سایر وسایل حملونقل عمومی برای دسترسی به همه مکانها وجود دارد، اما نحوه سفر بازدیدکنندگان تا پاریس را نمیتوان کنترل کرد.
جبران انتشارهای غیرقابل کنترل
پاریس برای انتشار گازهای گلخانهای که نمیتواند کاهش دهد، برنامهای به نام جبران را در نظر گرفته است. برای مثال، کاشت درختان میتواند به حذف دیاکسید کربن از فضای بازیها کمک کند. در همین راستا برج داوری فلزی که جایگزین برج چوبی قدیمی تاهیتی شد، پس از بازیها برچیده میشود و برای رویدادهای موجسواری بعدی دوباره نصب خواهد شد.
نظر شما