به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، فرماندار نیویورک حمایت صریح خود را از طرح ممنوعیت به همراه داشتن گوشی‌های هوشمند در کلاس‌های درس اعلام و از والدین، معلمان و پرستاران کودک تقاضا کرد تا پیش از اجرایی شدن این لایحه، مقدمات لازم در این زمینه را انجام دهند.
وی این اقدام را بخشی از تلاش‌های گسترده‌تر خود برای محافظت از کودکان در برابر اثرات منفی فناوری معرفی کرد و قصد دارد این لایحه را اواخر امسال معرفی کند تا در جلسه بعدی قانون‌گذاری نیویورک مورد بررسی قرار گیرد که در ژانویه آغاز می‌شود.
این اعلام یک خبر خوشایند برای افرادی است که نگران تأثیر تلفن‌های هوشمند و رسانه‌های اجتماعی بر دامنه توجه، روابط، یادگیری و سلامت روان دانش‌آموزان هستند، با این حال اجرایی شدن این طرح (به‌شرط تصویب)، بیش از یک سال طول می‌کشد، بنابراین والدین، معلمان و پرستاران کودک باید از هم‌اکنون برای محافظت از دانش‌آموزان در برابر بدترین ویژگی‌های فناوری وارد عمل شوند.
حفاظت از دانش‌آموزان در برابر گوشی‌های هوشمند
در این زمینه توصیه شده است که پیش از هر اقدام دیگر، از وارد شدن گوشی‌های هوشمند به کلاس درس ممانعت شود، چراکه حواس‌پرتی‌های ناشی از اعلان‌ها و سرچ‌های مخفی، توانایی دانش‌آموزان را برای تمرکز و یادگیری مختل می‌کند. ممنوع کردن تلفن‌های هوشمند در مدرسه یک گام عقلانی با اثرات مثبت ثابت‌شده است و به دانش‌آموزان فرصت‌هایی برای معاشرت و ایجاد دوستی با دیگران در زندگی واقعی می‌دهد.
مدارس در این راستا می‌توانند از کیسه‌های کوچک و قفل دار موسوم به Yondr استفاده کنند که به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تلفن‌های خود را در طول روز در اختیار داشته باشند، اما تا زمانی که کیسه باز نشود، استفاده از آن امکان‌پذیر نیست.
مدارسی که توانایی پرداخت این هزینه را ندارند می‌توانند به‌سادگی از دانش‌آموزان بخواهند که هنگام ورود به مدرسه، تلفن‌های خود را به‌طور کامل خاموش کنند و در قفسه یا کوله‌پشتی نگه دارند. والدین نگران برای برقراری ارتباط با فرزندان خود در این مدت می‌توانند با مدارس تماس بگیرید.
محافظت از کودکان در برابر گوشی‌های هوشمند
والدین و پرستاران کودک نیز باید خود و فرزندانشان را در مورد انگیزه‌های تجاری شرکت‌هایی آموزش دهند که پشت بسیاری از برنامه‌های وقت‌گیر گوشی‌های هوشمند هستند (هرچه زمان بیشتری صرف این برنامه‌ها شود، سازندگان آن‌ها درآمد بیشتری کسب می‌کنند.) درک کامل فرزندان از چگونگی مورد سوءاستفاده قرار گرفتن، نقش بسزایی در خودداری آن‌ها از حضور مداوم در برنامه‌های تلفن همراه دارد.
فرزندان همچنین باید نسبت به خطرات استفاده از هر وسیله الکترونیکی مجهز به اینترنت دیگر در خانه به‌ویژه قابلیت چت در بازی‌های ویدئویی چندنفره آگاه باشند که می‌تواند دام سوءاستفاده‌گران برای جذب کودکان باشد. بنابراین والدین باید زمانی را برای ایجاد دستورالعمل‌های خانواده در زمینه استفاده از فناوری، و تنظیم تنظیمات کنترل والدین خود اختصاص دهند.
محدود کردن دسترسی به گوشی‌های هوشمند یا حساب‌های رسانه‌های اجتماعی تا سنی مشخص نیز بسیار اهمیت دارد، اما برای جلوگیری از سرخوردگی کودک به دلیل مقایسه خود با همسالان، اتحادی اجتماعی لازم است. در بریتانیا جنبش «کودکی بدون گوشی هوشمند» که در فوریه راه‌اندازی شد، در حال حاضر ده‌ها هزار شرکت‌کننده عضو دارد.
در این میان می‌توان با سامان‌دهی برنامه‌های مفرح برای وقت‌گذرانی کودک با همسالان خود، راهی برای برقراری ارتباط میان آن‌ها ایجاد کرد و حتی یک تلفن ساده غیرهوشمند در اختیار آن‌ها قرار داد تا با یکدیگر ارتباط داشته باشند.
مقابله کردن با اثرات نامطلوب گوشی‌های هوشمند، هم‌چون سایر مخرب‌ها ازجمله سیگار، فرآیندی زمان‌بر است. نکته مهم این‌که باید توجه داشت استفاده از صفحه نمایش به‌طور کامل مضر نیست، بلکه لازم است از پیش این امکان را به وجود داشته باشد که فرزندان مرزهای سالمی با تلفن خود و هر نوع فناوری دیگر داشته باشد و ایجاد این مرزها باید به درستی و نه با اجبار و تهدید صورت بگیرد تا تأثیر بگذارد.
نظر شما