سید محسن موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا از خراسان شمالی اظهار کرد: سیل یک معضل خاص و بحران جهانی است و از فاجعه‌آمیزترین حوادث طبیعی محسوب می‌شود به طوری که حداقل یک سوم خسارات ناشی از نیروهای طبیعی به جریان سیل وابستگی دارد.
وی افزود: با افزایش رویدادهای شدید آب و هوایی و همچنین رشد سریع در نواحی شهری سیلاب‌های بیشتری را شاهد خواهیم بود.
عضو شورای شهر بجنورد گفت: در ادبیات عمومی مدیریتی به کرات شاهد به‌کارگیری «سیل شهری» بودیم در حالی که عمده آب گرفتگی‌های شهری ارتباطی با طغیان رودخانه‌ها نداشت بلکه روان آب‌های سطحی به دلیل رویکرد ناصحیح شهرها با اصول شهرسازی و شهرنشینی تبدیل به سیلاب شدند.
موسوی خاطرنشان کرد: زهکشی ناکافی و جاری شدن سیل ناشی از سرریز در کانال‌ها یا رودخانه‌ها، ساخت و سازهای بی ضابطه و بدون توجه به توپوگرافی طبیعی و هیدروژِئِومورفولوژی، تغییرات کاربری زمین، نادیده گرفتن مقررات زیست محیطی، احداث تفرج گاه در مسیر سیلاب، عدم کشش کافی آب راه‌های شهری در جهت هدایت و تخلیه آب، سیستم دفع بی رویه زباله‌های جامد، امکانات ضعیف شرایط بحران، و …از عوامل بحران اخیر بودند.
وی افزود: شهرها و روستاهای ما در شرایطی می‌توانند توسعه یابند که در برابر شوک‌های خارجی مقاوم باشند به همین دلیل متخصصان و برنامه ریزان باید تلاش کنند با مبنا قراردادن رویکردها و الگوهای مختلف و مناسب در راستای کاهش خسارات بلایای طبیعی گام بردارند.
عضو شورای شهر بجنورد تصریح کرد: تاب آوری می‌تواند ضمن انعطاف پذیری و توانایی یک سیستم یا جامعه در برابر خطر، با مقاومت و سازگاری، ساختارها و کارآمدی را افزایش دهد.
موسوی ادامه داد: سیستم‌های شهری دارای ویژگی‌های پویایی هستند و تغییرات در سطح روزانه شهری با فرآیند تغییر شکل محیط، کاهش آسیب‌پذیری، آماده‌سازی جوامع شهری برای پذیرش سیل و ایجاد محیط دوست‌دار سیل، راهبردهای برنامه‌ای و محوری است.
وی در پایان گفت: برای اولین اقدام لازم است بر اساس اتفاقات گذشته و پیش بینی آینده، «شناسنامه سیلاب» استان آماده و بر اساس قابلیت منطقه‌ای برنامه‌های علمی اتخاذ شود.
نظر شما