به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پیشرفت بشر در قرن گذشته بدون هزینه نبوده است. هرچند استانداردهای زندگی با حدود ۱۰۰ هزار پرواز روزانه که مسافران را بر فراز آسمان جابهجا میکنند، ۱.۵ میلیارد خودرو در جادهها و محصولات بیشماری که هر روز از کارخانهها خارج میشوند، بالا رفته است اما همراه با این افزایش، میزان انتشار کربن جهانی نیز افزایش یافته است.
گزارش آژانس بینالمللی انرژی (IEA) در ماه مارس سال ۲۰۲۳ حاکی از این است که انتشار کربن ۰.۹ درصد معادل ۳۲۱ میلیون تن افزایش یافته و به بالاترین حد خود یعنی ۳۶.۸ گیگا تن رسیده است. از این ۳۲۱ میلیون تن افزایش دیاکسید کربن، ۶۰ میلیون تن را میتوان به افزایش تقاضای سرمایش و گرمایش ناشی از تغییرات آبوهوایی شدید و ۵۵ میلیون تن را به نیروگاههای هستهای نسبت داد. بر اساس گزارش مؤسسه ملی علوم بهداشت محیطی، انتشارات حاصل از وسایل نقلیه، تولید مواد شیمیایی، نیروگاههای زغالسنگ و استفاده از گاز طبیعی برای گرم کردن خانهها منابع اولیه آلودگی هوا توسط انسان هستند که متعاقباً منجر به تشدید پدیده گرمایش جهانی میشوند. گزارشها نشان میدهد که ۹۸ درصد از جمعیت جهان بین ژوئن تا سپتامبر ۲۰۲۳ در معرض گرمایش جهانی قرار گرفتند.
انتشار گازهای گلخانهای حاصل از نفت تأثیر بسیاری در افزایش آلودگیها داشته و با ۲.۵ درصد معادل ۲۶۸ میلیون تن به ۱۱.۲ گیگا تن در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است. حدود نیمی از این افزایش مربوط به حملونقل هوایی است که از زمان همهگیری کووید -۱۹ اولویت افراد برای مسافرت شد.
اقدامات شرکتهای بزرگ برای کنترل آلودگی
چندین شرکت بزرگ در سالهای اخیر اقداماتی را برای کنترل آلودگی و حفاظت از محیط زیست انجام دادهاند. برای نمونه شرکت مایکروسافت در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که برای کاهش آلودگی ناشی از پروازهای تجاری کارکنان خود، اعتباراتی برای سوخت پایدار مخصوص هوانوردی برای پروازهای بین سیاتل و سانفرانسیسکو، سنخوزه و لسآنجلس خریداری میکند زیرا سفرهای کاری این شرکت ۳ درصد از انتشار کربن شرکت در سال ۲۰۱۹ را تشکیل میداد.
شرکت آمازون نیز در سپتامبر سال گذشته در فناوری جذب مستقیم ذرات از هوا (DAC) سرمایهگذاری کرد که جو را از گازهای گلخانهای پالایش میکند. این شرکت اعلام کرد که طی ۱۰ سال آینده هزینه حذف ۲۵۰ هزار تن کربن را پرداخت میکند زیرا معتقد است که این تصمیم به تحقق هدف آن برای انتشار خالص کربن صفر تا سال ۲۰۴۰ کمک خواهد کرد.
شرکت اوبر طرحهای خود را با نیازهای محیطی هماهنگ کرده است و با هدف تمرکز بر پایداری، در سال ۲۰۱۸ طرح انتقال از تاکسی به اسکوتر و دوچرخه الکترونیکی را ارائه داد و دوچرخههای الکترونیکی را در ایالات متحده راهاندازی کرد. این شرکت در سال ۲۰۱۹ در یک استارتآپ اشتراک دوچرخه و در سال ۲۰۲۰ در یک شرکت اسکوتر برقی سرمایهگذاری کرد. پس از راهاندازی موفقیتآمیز دوچرخههای الکترونیکی در اروپا و آمریکای شمالی، در آگوست ۲۰۲۳ وارد بازارهای آفریقا شد.
آلودهترین کشورهای جهان
آژانس بینالمللی انرژی در گزارش مربوط به میزان افزایش آلودگی در سال ۲۰۲۲، تجزیهوتحلیل دقیق و منطقه به منطقهای روی کشورهای با بیشترین میزان آلودگی انجام داده است که اطلاعات گستردهای در مورد مصرف انرژی، شاخصهای اقتصادی و آبوهوا را در بر میگیرد. بر اساس این اطلاعات با استفاده از دو معیار آلودگی هوا و کیفیت آب، آلودهترین کشورهای جهان به شرح زیر معرفی میشوند؛ لازم به ذکر است که امتیاز هر کشور بر حسب میانگین امتیاز آن در کنترل آلودگی هوا و کیفیت آب آشامیدنی است.
چاد با امتیاز یک، آلودهترین کشور جهان است. غلظت ذرات معلق در هوای این کشور بالای ۸۹.۷ میکروگرم بر متر مکعب است که در سطح هشدار جدی قرار دارد، همچنین از نظر کیفیت آب بهعنوان آلودهترین کشور رتبهبندی میشود.
بورکینافاسو با امتیاز پنج، یکی از آلودهترین کشورها در زمینه هوا و آب است و غلظت ذرات معلق در هوای آن به ۶۳ میکروگرم در متر مکعب رسیده است.
پاکستان با امتیاز هفت، سومین کشور آلوده جهان است که این رتبه به دلیل غلظت بالای آلایندهها در حد ۷۰.۹ میکروگرم بر متر مکعب در هوا و امتیاز ۱۷.۴ از ۱۰۰ برای آب آشامیدنی و بهداشت است. لاهور یکی از بزرگترین شهرهای پاکستان است که سال ۲۰۲۲ نیز به عنوان آلودهترین شهر جهان اعلام شد.
نیجریه با امتیاز ۱۰ به دلیل تخلیه زبالههای خانگی و صنعتی در رودخانهها و نشت نفت به منابع آب، پایینترین رتبه در جهان بعد از چاد را در زمینه کیفیت آب دارد.
در رتبه پنجم، هند با امتیاز ۱۰.۵ قرار دارد و نام آن در میان کشورهایی با خطرناکترین کیفیت هوا به چشم میخورد و از نظر کیفیت آب نیز وضعیت خوبی ندارد. در مارس ۲۰۲۳، ۱۲ شهر از ۱۵ شهر آلوده در آسیای جنوبی و مرکزی، شهرهای هند بودند.
رواندا با امتیاز ۱۱.۵ دهمین کشور آلوده جهان از نظر کیفیت آب است و از نظر آلودگی هوا در رتبه سیزدهم بدترین کشورها قرار دارد. طوفانهای گردوغبار، آتشسوزیهای جنگلی، فورانهای آتشفشانی و کاهش پارکها، جنگلها و تالابها از عوامل اصلی چالشهای زیستمحیطی پیش روی این کشور هستند.
امتیاز بنگلادش در این فهرست ۱۲ است که به دلیل غلظت بالای ذرات معلق در هوا در حد ۶۵.۸ میکروگرم بر متر مکعب است. بر اساس شاخص زندگی کیفیت هوا در سال ۲۰۲۳، ساکنان بنگلادش به دلیل آلودگی، شاهد ۶.۸ سال کاهش در شاخص امید به زندگی هستند.
سودان به دلیل درگیریهای مسلحانه، تخریب زمین، جنگلزدایی و آلودگی هوا و آب با یک بحران کامل زیستمحیطی مواجه است و امتیاز ۱۳.۵ را از نظر آلودگی دارد.
اتیوپی با امتیاز ۱۴ در رتبه پنجم بدترین کشورها از نظر کیفیت آب قرار دارد. بیش از ۹۷ میلیون نفر در این کشور از بهداشت مناسب بهره نمیبرند و بیش از ۶۲ میلیون نفر تحت تأثیر بحران آب قرار دارند که معادل ۷.۵ درصد از کل مردم مواجه با بحران آب در جهان است.
رتبه دهم این لیست به اوگاندا با امتیاز ۱۴.۵ تعلق میگیرد. طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، احتمال مرگ اوگانداییها در اثر آلودگی هوا دو برابر بیشتر از شهروندان کنیا است.
نظر شما