به گزارش خبرگزاری ایمنا، تیم فوتبال ذوب‌آهن اصفهان از نیم‌فصل دوم رقابت‌های لیگ‌برتر ایران در سراشیبی قرار گرفت و با آنچه از تیم محمد ربیعی در نیم‌فصل اول دیده بودیم زمین تا آسمان فرق داشت. البته محمد ربیعی هم پس از حضور در جایگاه هیجان‌انگیز دوم جدول رده‌بندی ادعا کرده بود که نمی‌توان به این جایگاه دلخوش بود و این رتبه واقعی نیست. تصور می‌شد شاید ذوب‌آهن با این مربی در بدترین شرایط حداقل در جمع تیم‌های نیمه بالایی جدول قرار بگیرد، اما شرایط برای ذوب‌آهن به‌شکلی پیش رفته که آن‌ها با یک شیب نزولی پرسرعت به رده نهم جدول رسیدند و هرچند هنوز جایگاه تک‌رقمی دارند، اما اگر به همین روال به کارشان ادامه دهند چه‌بسا رتبه‌شان دو رقمی شود و شرایط بدتری را تجربه کنند.
در شرایطی که ذوب‌آهن اصفهان نتیجه نمی‌گیرد، در طرف مقابل تیم‌هایی همچون مس رفسنجان، هوادار و پیکان تهران متحول شدند و عملکرد بهتری از خود به نمایش گذاشتند، از این رو ادامه ناکامی‌های تیم محمد ربیعی می‌تواند آن‌ها را تا انتهای جدول پیش ببرد. محمد ربیعی طی چند فصلی که با مس رفسنجان خود را در لیگ برتر معرفی کرد عملکرد خوبی داشت و با همین رزومه در ابتدای فصل حتی پای میز مذاکره با تیم استقلال نشست. مذاکرات در نهایت برای استقلالی‌ها جذاب نبود و فشار هواداران که جواد نکونام را می‌خواستند اجازه نداد تا وی قرارداد امضا کند. از طرفی همکاری با ذوب‌آهن گزینه خوبی برای ربیعی به‌نظر نمی‌رسید، اما وی مجبور به انتخاب ذوب‌آهن شد.
انتخاب ذوب‌آهن در ابتدای فصل شاید از سر اجبار؟
چراکه تعلل ربیعی در تصمیم‌گیری باعث شد اغلب باشگاه‌ها مربی خود را جذب کنند و به این ترتیب حق انتخاب را از وی بگیرند. با این‌حال این مربی تغییرات خوبی در این تیم اصفهانی به‌وجود آورد به‌شکلی که نتایج خیره‌کننده تیم اصفهانی در نیم‌فصل اول باعث شد همه علاقه‌مندان به فوتبال بیش از پیش بر توانایی‌های این مربی صحه بگذارند. ذوب‌آهن پس از نیم‌فصل اول در مکان پنجم قرار داشت و از ۱۵ بازی ۲۵ امتیاز گرفته بود که قابل تحسین است. برای ذوب‌آهنی که سال‌هاست از روزهای خوب خود فاصله گرفته جایگاه پنجم به‌نوعی اوج گرفتن دوباره بود.
با شروع نیم‌فصل دوم و اتفاقاتی که به‌دنبال درخواست جدایی محمد ربیعی از ذوب‌آهن و پیوستن وی به فولاد خوزستان به‌وجود آمد، همه‌چیز برای محمد ربیعی و گاندوها تغییر کرد. ذوبی‌ها از شش بازی که تاکنون برگزار کردند چهار بار شکست خورده و تنها دو مساوی در کارنامه دارند و از جایگاه پنجم به رده نهم جدول رسیدند. چهار پله سقوط برای تیم ربیعی در عرض شش‌هفته شبیه به خودکشی است، شاید به‌همین دلیل است که محمد ربیعی بعد از شکست مقابل شمس‌آذر قزوین در بازی اخیر استعفا داد.
استعفاهای متعدد با دلایل واهی
البته در شرایطی که بار دیگر محمد ربیعی از سمت خود استعفا کرد، این استعفا مورد پذیرش قرار نگرفت، اما کم‌تر کسی توقع داشت چنین نتایج عجیبی در نیم‌فصل دوم برای گاندوها به ارمغان بیاید. نتایجی که سرانجام آن‌ها را به نیمه دوم جدول فرستاد. در شرایطی که مدیران ذوب‌آهن با استعفای وی مخالفت کرده‌اند و هنوز به ادامه کار با این مربی امیدوارند شاید محمد ربیعی بتواند خود را از شرایط فعلی خارج و اتفاقات چند ماه اخیر را فراموش کند. وی چاره‌ای جز بازگشت به ذوب‌آهن ندارد و تیم‌ها نیز فعلاً همه سرمربی دارند. از همین‌رو داستان محمد ربیعی و ذوب‌آهن ادامه دارد، مگر اینکه وی به قیمت بیرون ماندن تا پایان قرارداد با گاندوها و گذشتن از حق‌وحقوق خود حاضر به بازگشت نشود.
ذوب‌آهن در نیم‌فصل دوم عملکرد خوبی نداشت، اما هیچ‌کس منتظر استعفای محمد ربیعی نبود. علاقه‌مندان به فوتبال با این تصور که این مربی، ذوب‌آهن را از شرایط فعلی نجات می‌دهد هفته‌به هفته نتایج را دنبال می‌کردند، اما ظاهراً محمد ربیعی دیگر از ذوب‌آهن ناامید شده و راهکاری برای تغییر شرایط ندارد، از این‌رو مجبور به استعفا شد. بدون شک عجیب است، تیمی که با محمد ربیعی در نیم‌فصل اول پنجم شد و تا رده دوم جدول نیز بالا آمده بود چگونه می‌تواند در نیم‌فصل دوم به چنین شرایط بدی دچار شود که توان کسب یک پیروزی را هم نداشته باشد.
مذاکره با فولاد قعرنشین و پشت‌کردن به گاندوها
فارغ از مشکلات تاکتیکی این تیم به‌لحاظ روحی و روانی نیز مشکلاتی دارد. شاید ریشه این مشکلات را بتوان در اتفاقات نیم‌فصل جست‌وجو کرد. آنجا که محمد ربیعی تمرینات تیم ذوب‌آهن را رها کرد و برای عقد قرارداد با فولاد به تعهداتش نسبت به این تیم، بازیکنان و هواداران پشت‌پا زد. در آن وی بارها ادعا کرد به‌لحاظ روحی نمی‌خواهد در ذوب‌آهن بماند. ربیعی حتی گفته بود ذوب‌آهن نمی‌تواند پاسخگوی بلندپروازی‌های وی باشد و به‌همین دلیل تصمیم دارد به تیم دیگری برود. در حالی که پیشنهادی همچون فولاد به‌دنبال نتایجی مطرح شد که وی در ذوب‌آهن کسب کرده بود. از این‌رو مدیران این باشگاه اصفهانی توقع داشتند سرمربی تیم‌شان برای آن‌ها نیز احترام بیشتری قائل شود و با توجه به قراردادش با باشگاه ذوب‌آهن حرفه‌ای‌تر عمل کند.
در آن مقطع برخی نزدیکان محمد ربیعی مدعی شدند بندی در قرارداد وی وجود دارد که می‌تواند از این تیم جدا شود، حتی گفته می‌شد نیما نکیسا مدیرعامل این باشگاه و دیگر اعضای هیئت‌مدیره مشکلی با جدایی ربیعی و انتقالش به فولاد ندارند. با این‌حال مدیر کارخانه ذوب‌آهن با این جدایی موافقت نکرد و تلاش فولادی‌ها برای رضایت وی و دیگر مدیران بالادست بی‌فایده بود تا جایی که محمد ربیعی بعد از چند جلسه غیبت در تمرینات تیم ذوب‌آهن بالاخره مجبور شد به تمرینات برگردد. بازگشت ربیعی به تمرینات ذوب‌آهن هرگز شرایط را همانند گذشته نکرد. در همان زمان هم گفته می‌شد ربیعی دیگر آن مربی سابق نیست و به‌لحاظ روحی تغییر کرده است. جو اصفهان هم برای وی مطلوب نبود.
هواداران سرمربی را نمی‌خواهند؛ مدیران می‌خواهند
هواداران ذوب‌آهن که به‌خاطر اتفاقات نیم‌فصل اول از دست سرمربی تیم‌شان ناراحت بودند با توجه به نتایج اخیر همچون گذشته از وی حمایت نکردند. در واقع مذاکره ربیعی با باشگاه فولاد برای وی به‌شدت گران تمام شد و به‌نوعی ربیعی از فولاد رانده و از ذوب‌آهن مانده شد. ذوب‌آهن در کنار صنعت‌نفتِ قعرنشین، تنها تیم‌های بدون برد نیم‌فصل دوم هستند. سفیدوسبزها در شش بازی به انجام رسانده و از ۱۸ امتیاز در دسترس، تنها دو امتیاز جمع‌آوری کردند و چهار شکست و دو تساوی عایدشان شد.
با این اوصاف تعداد هفته‌هایی که تیم اصفهانی در لیگ به برتری دست پیدا نکرده، به هفت هفته رسیده است. آخرین پیروزی گاندوها در جدال با صنعت‌نفت آبادان قعرنشین در هفته چهاردهم بود که آن‌ها با تک گل محمدجواد محمدی در آبادان به پیروزی رسیدند. ذوب‌آهن در ۱۰ بازی بیرون از خانه، پنج برد و پنج تساوی داشته و هیچ باختی را متحمل نشده و با ۲۰ امتیاز در صدر جدول دیدارهای بیرون از خانه بوده است. روی دیگر سکه مربوط به بازی‌های خانگی می‌شود که آن‌ها در ۱۱ مسابقه خانگی فقط هفت امتیاز اندوخته داشته‌اند و تنها نسبت به صنعت‌نفت عملکرد بهتری داشته‌اند. یک برد، چهار تساوی و شش باخت، خلاصه عملکرد گاندوهای سبزپوش در لیگ فصل جاری بوده است.
ذوب‌آهن با اختلاف بدترین تیم نیم‌فصل دوم
ذوب‌آهن در هر چهار بازی خانگی خود در نیم‌فصل دوم شکست خورده و امتیازی به‌دست نیاورده است. ملوان بندرانزلی، پرسپولیس تهران، استقلال خوزستان و شمس‌آذر قزوین تیم‌هایی بوده‌اند که از سد گاندوها گذشته‌اند و حتی از این تیم گل هم دریافت نکرده‌اند. شاگردان محمد ربیعی هفت دیدار اخیر خانگی‌شان در لیگ را نبرده‌اند و در شش مسابقه اخیر گلی هم به‌ثمر نرسانده‌اند. آخرین گل این تیم در ورزشگاه فولادشهر به هفته یازدهم مربوط می‌شود که مهدی مهدی‌پور از استقلال به اشتباه دروازه خودی را باز کرد.
تراکتور تبریز هم تنها تیمی بوده که در این فصل به ذوب‌آهن در اصفهان باخت. فردین یوسفی زننده تنها گل آن بازی بود و هیچ‌کس فکر نمی‌کرد پس از آن و گذشت بیش از پنج‌ماه، ذوبی‌ها در لیگ بردی خانگی به‌دست نیاورند و تنها یک مرتبه در جام‌حذفی از سد آکادمی کیا بگذرند. ذوب‌آهن در نیم‌فصل اول لیگ برتر نتایج قابل قبولی کسب کرده بود و با کسب ۲۵ امتیاز در مکان پنجم قرار گرفت. شرایط گاندوها از زمان آغاز نیم‌فصل دوم اما کاملاً تغییر کرد و این تیم نتوانست نتایج خوب نیم‌فصل اول را تکرار کند. آن‌ها با ۲۷ امتیاز در رده نهم جدول قرار دارند و پس از شش بازی چهار پله سقوط کرده‌اند.
محرم نویدکیا عیار یک‌سرمربی متعهد واقعی
در پایان دور رفت و زمانی که مسئولان باشگاه مس رفسنجان به همکاری خود با ساکت الهامی پایان دادند، این تیم با ۱۵ امتیاز از ۱۵ بازی در رتبه دهم جدول بود. فاصله مس تا تیم نهم (آلومینیوم) هفت امتیاز بود که فوتبالی‌ها می‌دانند چه معنایی می‌دهد و از آن‌طرف با دو تیم پائین‌تر از خود در پله یازدهم و دوازدهم یعنی فولاد و هوادار تنها دو امتیاز اختلاف داشت.
ضمن اینکه دور رفت کسب امتیازات به مراتب آسان‌تر از دور برگشت است و تیم‌ها از یکدیگر شناخت ندارند و با این فرض که همیشه برای جبران وقت هست، برای هر امتیازی خود را به آب و آتش نمی‌زنند، همچنین هنوز رقابت بر سر قهرمانی در صدر و برای بقا در قعر جدول حیاتی نشده و خیلی تیم‌ها همه چیز را به دور برگشت موکول می‌کنند.
با تمام این حقایق مس در ۱۵ بازی دور رفت چهار برد، سه مساوی و هشت شکست به‌دست آورد. ۱۳ گل زد و ۲۲ گل هم دریافت کرد. از این بدتر شکست‌های متوالی مس رفسنجان بود که در شروع فصل یک بار و از هفته دهم برای چهار بازی متوالی دوباره ادامه پیدا کرد. بدان معنا که الهامی در شرایطی رفت که تیمش از هفته دهم تا پانزدهم چهار باخت متوالی پرگل داشت و فقط بازی آخر پرسپولیس را در کویر متوقف کرد.
اما همین تیم با همان بازیکنان و مدیران و مشکلات از شروع دور برگشت با محرم نویدکیا انگار تیم دیگری شده است. بعد از قطع همکاری با ساکت الهامی و حضور محرم نویدکیا در تیم فوتبال مس رفسنجان، نارنجی‌پوشان عملکردی درخشان را از خود به جای گذاشتند و در شش بازی اخیرشان در لیگ برتر شکست‌ناپذیر بودند تا بعد از استقلال تهران، مسی‌ها دومین تیم شکست‌ناپذیر لیگ در مقطع کنونی باشند که در هفت بازی پیاپی بدون باخت کار خود را پیش برده‌اند.
رکوردشکنی‌های محرم نویدکیا در فصل ۲۳
محرم نویدکیا در هفت مسابقه لیگ برتر تاکنون شکست نخورده و از این نظر تنها استثنای مربیان لیگ بیست‌وسوم است. مسعود شجاعی تا پنج مسابقه پابه‌پای محرم آمد، اما بالاخره طعم شکست را چشید و هم‌اکنون محرم تنها مربی بدون باخت لیگ برتر در نیم‌فصل دوم محسوب می‌شود. پنج مساوی و سه پیروزی در هشت مسابقه که نیمی از آن‌ها به‌عنوان مهمان بیرون خانه بوده است. همین اعداد برای بزرگی کار محرم کافی است اما نمایش درخشان تیم وی در خانه صدرنشین لیگ برتر که از ۱۰ بازی خانگی قبلی ۹ برد و تنها یک مساوی در برابر پرسپولیس داشت اوج هنر تیم تحت هدایت محرم بود.
محرم نویدکیا که قبلاً الگویی برای همه کاپیتان‌ها و هافبک‌های نفوذی بود، اکنون باید الگویی برای مربیان هم باشد که علاوه‌بر شخصیت والا و دیسیپلین و احترام، قدرت فنی خود را هم درون زمین به رخ می‌کشد. محرم نویدکیا با ارائه یک فوتبال زیبا و جسورانه، در مصاف مس رفسنجان با استقلال تهران یکی از زیباترین بازی‌های فصل فوتبال ایران در ورزشگاه آزادی را ثبت کرد اما در حقیقت محرم نویدکیا به فوتبال ایران تعلق ندارد و فراتر از فوتبال داخلی است. محرم نویدکیا چه در دوران بازی که با سپاهان به‌عنوان کاپیتان افتخارات متعددی را به‌دست آورد و چه در دوران سرمربیگری‌اش، مسیری را پیش گرفته که بسیاری در فوتبال ایران آن را نمی‌دوند و به عقیده بسیاری در فوتبال ایران جواب نمی‌دهد.
همچون محرم نویدکیا شدن سخت است
محرم نویدکیا در دوران بازیگری‌اش حاشیه نداشت و در آرامش کامل کلاس‌های مربی‌گری را پشت‌سر گذاشت و همین رویه را در دوران مربی‌گری هم ادامه داد. نویدکیا در دوران حضورش در سپاهان به‌عنوان سرمربی هرچند هرگز به قهرمانی نرسید و سکوها را علیه خود دید اما تیمش همواره فوتبال زیبایی را ارائه می‌کرد و به گفته خود حاضر نیست به‌هر قیمتی امتیاز بگیرد و این در روند تیم‌هایی که وی سرمربی آن‌ها بوده هم دیده می‌شود. محرم نویدکیا از آن دسته سرمربیانی است که باخت سه بر دو را به پیروزی با نتیجه یک بر صفر ترجیح می‌دهد.
محرم نویدکیا با همان فلسفه‌اش این روزها در مس رفسنجان حضور دارد و سعی می‌کند با ارائه فوتبالی زیبا، تیم‌های حریف را شکست دهد و به قول خودش بیشتر از آنکه به امتیاز فکر کند، به فوتبال زیبا فکر می‌کند. علاوه‌بر آن شخصیت محرم نویدکیا طی سال‌های اخیر برای فوتبال‌دوستان روشن شده است. همان فردی که وقتی پرسپولیس قهرمان شد به سرخ‌پوشان تبریک گفت و مورد هجمه سپاهانی‌ها نیز قرار گرفت، اما روی اصول خود پا نگذاشت.
نظر شما