به گزارش خبرگزاری ایمنا، موضوعی که موسیقی ایران در سال ۱۴۰۲ را متمایز از دیگر هنرها میکرد، رونق کنسرتها بود و بر همین اساس هفت سالن تهران و سالنهای شاخص شهرستانها سال پر رفتوآمدی را از سر گذراندند؛ در این یک سال شاهد بودیم که در تمام گونههای موسیقی بلیت کنسرتها در کمترین زمان ممکن به فروش میرفت و سانسها افزوده میشد.
مدتهاست که میانگین کنسرت ماهانه کشور، نزدیک به ۵۰۰ نوبت اجراست؛ اجراهایی که اگر بخواهیم ظرفیت میانگین سالنهای آن را ۲۰۰۰ صندلی در نظر بگیریم، به عدد یک میلیون مخاطب میرسیم که بهطور قطع یک شاخص آماری قابل قبول به حساب میآید؛ از سویی اضافه شدن فرهنگسرای بهمن به سالنهای کنسرت پاپ برای جشنواره موسیقی فجر استقبال مردم را بیش از پیش کرد و ۱۴۰۲ برای خوانندهها و گروههای موسیقی روزهای خاطرهانگیزی را برای آنها رقم زد.
سال ۱۴۰۲، برای اجراهای پاپ کشور، یک سال خوب بود و بر همین اساس تعدد اجراها در کنار وفور سبکهای مختلف سبب شد تا مخاطبان بهراحتی کنسرت مورد علاقه خود را انتخاب کنند؛ در سالی که کنسرتهای پاپ، رکورد خوبی را به لحاظ کمیت شاهد بود، مجید رضوی بیشترین اجرا را در اختیار خود قرار داد؛ طبق بررسیهای بهعمل آمده، مجید رضوی موفق شد تا در سال ۱۴۰۲، ۲۶۷ اجرای داخلی را تجربه کند، یعنی اگر دو ماه محرم و صفر را از مجموع سال فاکتور بگیریم به این نتیجه میرسیم که رضوی هر ماه، ۲۶.۲ اجرا را تجربه کرده است که یک آمار خیرهکننده در این حوزه بهشمار میرود.
نظر شما