به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، انسان‌ها موجوداتی ذاتاً اجتماعی محسوب می‌شوند که همواره به‌دنبال ارتباط با انسان‌های دیگر هستند. پیشرفت در فناوری و ارتباطات نیز خواه‌ناخواه آن‌ها را به یکدیگر مرتبط می‌کند، با این حال همیشه در جمع بودن و ارتباط برقرار کردن، از نظر جسمی و ذهنی انرژی زیادی لازم دارد و حتی می‌تواند تعامل با دنیا را خسته‌کننده کند. بنابراین ایجاد تعادل بین رابطه خود با دیگران و تخصیص زمانی به خود برای شارژ مجدد روحیه بسیار ضروری به‌نظر می‌رسد.
تنهایی می‌تواند یک مفهوم ترسناک باشد، تاجایی‌که مطالعات نشان می‌دهد بیشتر مردم از تنها ماندن با افکار خود می‌ترسند و جالب‌تر آن‌که مردان بیشتر از زنان این احساس را داشتند. دلیل این امر می‌تواند اشتباه گرفته شدن مفاهیم تنهایی با یکدیگر باشد زیرا گوشه‌نشینی، با خود خلوت کردن و انزوا به‌شدت با تنهایی متفاوت است.
مفاهیم اول به این معنا است که فرد از تنهایی خود احساس رضایت دارد. در واقع تنهایی در صورتی حالتی منفی است که باعث شود فرد از دیگران احساس جدایی کند و حتی تنبیه‌های دوران کودکی در قالب اجبار برای رو به دیوار ایستادن، ماندن در اتاق تاریک یا تنها نشستن در اتاق خود در این دسته جای می‌گیرد. به این ترتیب تنهایی غیر ارادی باعث تنهایی می‌شود، اما تنهایی خود خواسته خود را به شکل با خود خلوت کردن نشان می‌دهد. این نوع تنهایی هرچند در دنیای امروز وجهه بدی به دست آورده، در بسیاری موارد خالی از منفعت نیست.
روز خلوت‌گزینی به انسان این آزادی را می‌دهد تا کشف کند صرف لحظاتی با خود تا چه میزان می‌تواند برای سلامت روان معجزه کند. این لحظات خواه چند دقیقه، چند ساعت یا کل روز، آرامش چشمگیری برای قلب و ذهن بشر به همراه می‌آورد.
تاریخ روز خلوت‌گزینی
روز خلوت‌گزینی یا گوشه‌نشینی در بیست‌وششم مارس مصادف با ششم فروردین ۱۴۰۳ برگزار می‌شود و مختص افراد درون‌گرا یا غیراجتماعی و ضد جمع‌گرایی نیست، بلکه فرصتی برای بشر است تا با رهایی از شلوغی‌های اطراف خود حتی برای چند دقیقه، به روح و روان خود آرامش دهد.
مزایای خلوت‌گزینی
روز خلوت‌گزینی می‌تواند فرصتی برای یافتن تنهایی باشد که به بشر کمک کند چشم‌اندازی تازه برای زندگی خود پیدا کنید، به استراحت بپردازد، برای دستیابی به تمرکز حواس تمرین کند، زمانی را در سکوت بدون تأثیرات بیرونی بگذراند و به زندگی روزمره خود فکر کند. در دنیای امروز که به‌واسطه سبک زندگی، پیشرفت‌های فناوری و دغدغه‌های روزانه یافتن زمان برای تنها بودن مشکل است، اندکی تنهایی در حد اعتدال می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت جسمی و روانی داشته باشد.
این اقدام حتی می‌تواند بر کیفیت خواب اثر بگذارد، به بهبود عملکرد در محیط کار منجر شود، در برنامه‌ریزی برای آینده‌ای صحیح و مؤثر ایفای نقش کند، به کاهش استرس و افزایش خلاقیت بیانجامد و توانایی فرد را برای بررسی اهداف خود و راه‌های رسیدن به آن‌ها تقویت کند. نکته مهم این است که این خلوت‌گزینی نباید نباید از حد اعتدال خارج شود.
نظر شما