به گزارش خبرگزاری ایمنا، این روزها و هم‌زمان با روزهای آغازین سال نو، نمایشگاه و فروشگاهی از آثار فاخر برترین هنرمندان قلمزنی اصفهان و ایران در هتل عباسی در حال برگزاری است؛ این نمایشگاه از سوم تا دهم فروردین از ساعت ۱۰ تا ۱۸ برای عموم به‌صورت رایگان قابل بازدید است.
در این نمایشگاه آثاری از اساتید و مشاهیر قلمزنی از جمله آقایان ظریفی، علمداری، حافظ پرست، ساعی، الیاسی چشم‌نوازی می‌کند که در ادامه معرفی از آن‌ها خواهیم داشت:
علی ظریفی
۲ گلدان قدیمی از مرحوم ظریفی که برای دهه ۴۰ است رونمایی می‌شود؛ علی ظریفی متولد ۱۳۱۵ بود که از سن ۴ سالگی وارد حرفه قلمزنی شد و از ۱۰ سالگی به‌صورت تخصصی در سبک شبکه قلمزنی فعالیت داشت؛ ظریفی در دوران دفاع مقدس در جبهه حضور داشت پس از مشبک برجسته‌کاری روی گلدان را در دهه ۶۰ ابداع کرد و در این راستا بود مولکول‌های فلز را جابه‌جا (حرکت فلز روی فلز) می‌کند؛ وی در مهر سال ۱۴۰۲ دار فانی را وداع گفت.
بهرام الیاسی
بهرام الیاسی نیز متولد ۱۳۳۵ در شهرکرد است و از ۱۵ سالگی نزد اساتیدی مانند شاه میرزا و رضا گوهری مهر شروع به کار در رشته قلمزنی نموده است و بیش از ۵۰ سال عمر خود را در حرفه قلمزنی صرف کرده است. تکنیک رایج در هنر این هنرمند، حکاکی و کوبیدن است، اما استاد الیاسی با کنده‌کاری، برش‌کاری و حالت دادن به فلز سخت، هنر نگارگری و مینیاتور را روی ظروف یا سطوح فلزی قلم می‌زند و آثاری شگرف خلق می‌کند.
سید مهدی علمداری
سید مهدی علمداری نیز در سال ۱۳۲۶ در خیام اصفهان به دنیا آمدند؛ وی قلمزنی را نقاشی بر روی فلز می‌داند، از هشت سالگی قلمزنی را به شیوه استاد و شاگردی شروع و نزد برادرشان سیدحسن علمداری و دایی خود حاج سید محمد قلمی زاده به خوبی فرا گرفت و از سن ۱۹ سالگی به صورت مستقل به حرفه قلمزنی پرداخت؛ علمداری در نمایشگاه‌های زیادی در داخل و خارج از کشور از جمله کویت، اندونزی، آلمان، فلورانس ایتالیا، ترکیه و قطر شرکت داشت و سبک‌های مختلف قلمزنی را به خوبی کار می‌کند.
منصور حافظ‌پرست
منصور حافظ‌پرست در سال ۱۳۲۴ در شهر اصفهان در یک خانواده هنرمند متولد شد و قلمزنی را زمانی که ۷ سال داشت در کارگاه پدرش نزد استاد رجبعلی حافظ پرست شروع کرد؛ او یکی از برجسته‌ترین هنرمندان این رشته به خصوص در سبک قلم‌گیری است که مهارت خاصی در قلمزنی خطوط مختلف نستعلیق، ثلث، نسخ و … دارد؛ نمونه آثار وی در موزه‌های صنایع دستی، کاخ سعد آباد می‌توان مشاهده کرد.
امیر ساعی
امیر ساعی سال ۱۳۲۴ در اصفهان متولد شد و قلمزنی را از کودکی نزد شخصی به نام مشهدی عباس شروع کرد و پس از آن نزد پسر عموی پدرش، حسن ساعی و حدود شش سال نزد مرحوم استاد احمد لاهیجانی هنر آموزی کرد و به سطح بالاتری پرداخت.
در ۱۶ سالگی به طور مستقل به قلمزنی مشغول شد و موضوعاتی بر گرفته از ادبیات ایران مانند: خسرو شیرین، لیلی و مجنون و نیز کتیبه بندی به خط نستعلیق، گل و مرغ، اسلیمی، ختایی، نقش‌های هندسی را به خوبی کار کرده است؛ سال ۱۳۶۷ به عنوان بهترین قلم‌زن سبک سیاه قلم انتخاب شد در سال ۱۳۶۸ تمبری از نمونه کار و چهره استاد چاپ شد و نمایشگاه‌های زیادی در داخل و خارج از کشور از جمله ژاپن، آلمان، امارات، مکزیک، ایتالیا و … برگزار کرد و در سال ۱۳۹۴ دار فانی را وداع گفت.
رجبعلی راعی
رجبعلی راعی فعالیت هنری خود را از سنین جوانی نزد استاد فرزانه مهندس اسماعیل ارژنگ که خود یکی از هنرمندان بی نظیر ایران است آغاز کرد و در قلمزنی و مجسمه سازی مهارت یافت؛ پس از نزدیک به دو دهه فعالیت درخشان در تهران به زادگاه خود یعنی دهق بازگشت؛ از ویژگی منحصر به فرد کار وی می‌توان به بردن هنر قلمزنی به حیطه تصویر سازی و بیان موضوع در قالب این شیوه، طراحی ذهنی نقوش و اشکال و همچنین از نظر تکنیکی، ایجاد برجستگی غیر متعارف بر روی سطوح و احجام اشاره کرد.
از آثار شاخص راعی می‌توان به خلق داستان‌هایی از قرآن کریم با عنوان: قربانگاه حضرت اسماعیل (ع)، طغیانگری فرعون و انقلاب حضرت موسی (ع)، قصه حضرت یوسف (شامل ۵ تابلو) و داستان حضرت یونس (ع) فرمانروای دریاها اشاره کرد.
نظر شما