به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، تحقیقات انجام شده توسط سازمان ملل نشان داده است که شهرها ۷۸ درصد انرژی جهان را مصرف می‌کنند و در عین حال بیش از ۶۰ درصد از کل گازهای گلخانه‌ای را نیز تولید می‌کنند. به‌تازگی مطالعه‌ای روی ۱۳ هزار شهر در جهان انجام شده است و نتایج نشان می‌دهد که ۲۰ درصد از کل تولید دی‌اکسیدکربن فقط از ۱۰۰ شهری حاصل می‌شود که در طراحی و برنامه‌ریزی شهری خود اولویت را به جای انسان، بر خودرو قرار داده‌اند.
در حال حاضر بیش از نیمی از جمعیت انسانی کره زمین در شهرها زندگی می‌کنند و تا سال ۲۰۵۰، این تعداد تا ۷۰ درصد افزایش خواهد یافت و حدود ۲.۵ میلیارد شهروند دیگر نیز در انتشار گازهای گلخانه‌ای بیشتر و افزایش ردپای کربن تولید شده توسط شهرنشینی مدرن نقش خواهند داشت.
تعریف شهر پایدار
شهر پایدار که به آن «شهر سبز» یا «اکو شهر» نیز گفته می‌شود، منطقه‌ای است که در طراحی، ساخت و بهره‌برداری آن، حفظ طبیعت در کنار سلامت و رفاه اقتصادی، اجتماعی و فیزیکی ساکنان شهر در اولویت قرار دارد. شهرهای پایدار با به حداقل رساندن آسیب به اکولوژی‌های محلی و ایجاد فضاهای شهری انعطاف‌پذیر فشرده، محیط امنی برای بسیاری از نسل‌های آینده ایجاد می‌کنند. مسائل مربوط به استفاده از زمین، تنوع زیستی، حفاظت از محیط زیست و همچنین پاکیزگی هوا و آب در شهرهای پایدار بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد. همچنین تقویت ارتباطات بین مردم و تقویت جوامع از طریق طراحی شهری یکی دیگر از اهداف این شهرها است.
در زمینه تغییرات آب‌وهوایی، شهرهای پایدار باید بتوانند خود را با یک سیاره در حال تغییر وفق دهند و در برابر حوادث شدید آب‌وهوایی مانند سیل، آتش‌سوزی و طوفان مقاومت کنند. اگر شهرهای سبز را بتوان با عمودی بودن، فشردگی، تراکم بالا، قابلیت پیاده‌روی، اقتصاد مدور، حمل‌ونقل عمومی پایدار و حفاظت از محیط زیست تعریف کرد، متأسفانه اکثر شهرهای امروزی خلاف این ویژگی‌ها را شامل می‌شوند. اولویت دادن به اتومبیل‌ها به جای عابران پیاده و گسترش مناطق تجاری که همسایگان را از هم جدا می‌کند، از جمله مواردی هستند که باعث جدایی انسان‌ها از طبیعت و از یکدیگر شده‌اند.
یک شهر پایدار چگونه به نظر می‌رسد؟
ظاهر یک شهر پایدار با فضای سرسبز در هم تنیده شده و باغ‌های محلی که پشت بام‌ها و معابر را پوشانده‌اند مشخص می‌شود. پیاده‌روی در این شهرها بسیار ایمن است و میدان‌های روباز با خیابان‌های مملو از عابران پیاده و دوچرخه‌سواران ادغام می‌شوند و دیگر اثری از دود خفه‌کننده و ترافیک بی‌پایان وسایل نقلیه نیست. تردد خودروها در محدوده یک شهرسبز مجاز نیست یا فقط به مناطق خاصی محدود می‌شود و محله‌ها با مسیرهای پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا وسایل نقلیه عمومی برقی به هم متصل می‌شوند.
همه ساختمان‌ها دارای گواهینامه LEED (استاندارد پیشرو در طراحی محیطی و انرژی) هستند و بسیاری از آنها تقریباً به طور کامل از پلاستیک بازیافتی، بتن سبز یا حتی چوب‌های محلی تجدیدپذیر ساخته شده‌اند. تمام انرژی شهر از منابع تجدیدپذیر با انتشار صفر تأمین می‌شود و پمپ‌های وابسته به حرارت مرکزی زمین، مسئول سرمایش و گرمایش هوا هستند. انرژی الکتریکی مناطق مرتفع از توربین‌های بادی و مناطق ساحلی و کویری از پنل‌های خورشیدی تأمین می‌شود. بسیاری از آسمان خراش‌ها مانند مدرسه بین‌المللی کپنهاگ در منطقه نوردهاون، به‌طور کامل با پنل‌های خورشیدی پوشانده شده‌اند.
دلایل بسیاری مبتنی بر مزایای شهر پایدار از جوانب مختلف، نشان‌دهنده نیاز روزافزون به تغییر در طراحی شهری برای رسیدن به آینده شهری سبزتر را نشان می‌دهد که در ادامه بعضی از مهمترین این دلایل عنوان می‌شود.
مزایای زیست‌محیطی شهر پایدار
محرک اصلی شهرهای پایدار، نیاز به حفاظت از جهان طبیعی و برقراری ارتباط دوستانه مردم با محیط طبیعی اطراف است. «جزایر گرمایی شهری» که نتیجه تراکم جمعیت و همچنین تراکم موادی مانند فولاد و شیشه و بتن هستند، منجر به افزایش دمای جهانی می‌شوند. رویدادهایی مانند آتش‌سوزی‌های غیرقابل کنترل در کالیفرنیا در سال‌های اخیر، نشان‌دهنده تلفات مخربی است که این شیوه زندگی صنعتی و شهری برای محیط زیست داشته است. تغییرات آب‌وهوایی همچنین طیف گسترده‌ای از رویدادهای شدید اقلیمی دیگر مانند خشکسالی یا سیل را به همراه دارد. یک اکوشهر با حفظ تالاب‌ها در حومه، از این خطرات پیشگیری می‌کند. بر اساس آخرین گزارش هیئت بین‌دولتی تغییرات اقلیمی، اگر در چند سال آینده اقدامات چشمگیری انجام نشود، آسیب‌های زیست‌محیطی بدتر می‌شود و بخش‌های وسیعی از سیاره زمین برای هر شکلی از زندگی غیر قابل زیست خواهد شد. با ساختن و تبدیل شهرهای کنونی به اکوشهرها و اجرای راه حل‌هایی مانند سایبان‌های درختی در قالب شهری، می‌توان آسیب جدی افزایش دما، انتشار کربن، از بین رفتن مناطق قابل زیست و کاهش منابع طبیعی را کاهش داد.
مزایای اجتماعی شهر پایدار
در شهرهای پایدار باید ساخت‌وساز رو به بالا و در فضای کوچک‌تر انجام شود تا فضاهای فشرده ایجاد شوند که تأثیر کمتری بر اکوسیستم‌های اطراف دارند. علاوه‌براین، نزدیک کردن مقاصد به یکدیگر، راه‌حلی ساده‌تر و زیباتر از اتصال ناوگان جدیدی از خودروهای الکتریکی و هکتارها کلکتور خورشیدی (مبدل انرژی) مورد نیاز برای تأمین انرژی آنها است. به این ترتیب محله‌هایی قابل پیاده‌روی در شهرها ایجاد می‌شود که به طور یکپارچه با فروشگاه‌های محلی و فضاهای عمومی باز در هم آمیخته است. این‌گونه جوامع تحرک، تعامل اجتماعی و ارتباط متقابل را در مقیاس انسانی ترویج می‌کنند و چشم‌انداز شهری را با ویژگی‌های منحصربه‌فرد ارتقا می‌دهند. به این ترتیب، شهرهای پایدار نه تنها دوستدار محیط زیست بلکه دوستدار مردم نیز هستند.
سلامت روانی و جسمی در شهرهای پایدار
جوامع پایدار دوستدار محیط زیست، رفاه ذهنی و جسمی ساکنین را افزایش می‌دهد. این شهرها به دلیل اصول محیطی و جامعه محوری که در هسته آنها وجود دارد، ذاتاً قابل پیاده‌روی هستند و طبق یک نظرسنجی، ۵۷ درصد از افرادی که در چنین شهرهایی زندگی می‌کنند، کیفیت زندگی خود را «بالا» توصیف کرده‌اند. ساکنان شهرهای قابل پیاده‌روی، روزانه بیشتر ورزش می‌کنند و در نتیجه سطح بالاتری از سلامت قلبی عروقی را تجربه می‌کنند. به‌علاوه، افزایش قابلیت پیاده‌روی مساوی با استفاده کمتر از وسایل نقلیه در خیابان‌ها است که به معنای آلودگی کمتر، یعنی هوای پاک‌تر و قابل تنفس‌تر است. شهرهای سبز باعث برقراری ارتباط اجتماعی بیشتر ساکنین می‌شوند که طبق تحقیقات انجام شده این افزایش ارتباط، میزان اضطراب و افسردگی را بین افراد جامعه کاهش می‌دهد. در مقابل، زندگی در شهرهای امروزی با افزایش تقریباً ۴۰ درصدی اختلالات خلقی و افزایش بیش از ۲۰ درصدی در اختلالات اضطرابی همراه است که خطر اسکیزوفرنی و سو مصرف مواد را دو برابر می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که افرادی که بیشتر از دو ساعت در هفته وقت خود را در طبیعت می‌گذرانند، در مقایسه با افرادی که این کار را نمی‌کنند، سطح رفاه بیشتری دارند. شهرهای پایدار می‌توانند این نیاز مبرم را به وسیله ادغام محیط‌های طبیعی با محیط شهری در قالب آب‌نماها، پارک‌ها، پیاده‌راه‌ها و مناطق بکر سرسبز برطرف کنند.
نظر شما