به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پلاستیکهایی که بهدرستی دفع نمیشوند ممکن است در طبیعت و دریا و دریاچهها سرگردان شوند، به حیات موجودات آسیب برسانند، اکوسیستم را مختل کنند و باعث بروز بسیاری مشکلات برای انسان و محیط زیست شوند. اثرات منفی پلاستیک بر محیط زیست و سلامت انسان را میتوان در تیترهای زیر خلاصه کرد:
مشکلات تنفسی به دلیل آلودگی هوا ناشی از سوزاندن پلاستیک در حال افزایش است.
طول عمر حیوانات به دلیل مصرف پلاستیک کوتاه شده است.
زبالههای پلاستیکی باعث مسدود شدن زهکشیها و ایجاد سیل میشود.
پلاستیکهای رهاشده در طبیعت، اقیانوسها و آبراههای ارزشمند را آلوده میکنند.
به همین علت مسئولان همواره به دنبال راهحلهایی برای بازیافت پلاستیکها و استفاده مجدد آنها در بخشهای دیگر صنعت هستند. راههای مختلفی برای مهار زبالههای پلاستیکی وجود دارد از جمله تولید و مصرف کمتر مواد پلاستیکی و مدیریت بهتر پسماندهای پلاستیک که از ورود آن به طبیعت جلوگیری میکند. همه افراد از شهروندان و دولتها گرفته تا مشاغل و تولیدکنندگان، همه میتوانند در حد خود اقدامی برای مهار این زبالهها انجام دهند. افزایش آگاهی و بهبود فرآیندهای دفع و بازیافت برای مدیریت بهتر زبالههای پلاستیکی بسیار مهم هستند. برای دستیابی به بیشترین کارایی این راهحلها، به یک سیستم مدیریت جامع نیاز است تا برنامهریزیهای مؤثر و سرمایهگذاریهای لازم در زیرساختهای دفع پایدار، بهبود سیستمهای جمعآوری زباله و استفاده بهینه از منابع را انجام دهد. در ادامه بعضی مداخلههایی عنوان میشود که یک سیستم مدیریت جامع میتواند در فرایند بازیافت پلاستیک انجام دهد.
استفاده از بازیافت در تولید
راهحل سادهای که جوامع دنبال میکنند استفاده از زبالههای پلاستیکی بازیافت شده در بخش تولید است که شامل استفاده به عنوان ماده پرکننده بلوکهای سیمانی و کالاهای خانگی مانند لوازم پلاستیکی و تشک میشود. در مقیاس بزرگتر، تولیدکنندگان از پلاستیک و منسوجات بازیافتی برای تولید لباس و مبلمان استفاده میکنند. استفاده از مواد زائد برای تولید محصولاتی مانند پوشاک و کفش و یا استفاده در بخش ساختمان و راهسازی، به جوامع انگیزه میدهد که تلاش بیشتری برای جمعآوری پلاستیک و جداسازی آن از سایر پسماند انجام دهند.
مشارکت بخش غیررسمی
در بسیاری از کشورها، بخش غیررسمی جمعآوری کننده زباله، فعالیت زیادی در بخش بازیافت دارد و تقویت ظرفیت آنها میتواند بازیافت پلاستیک را در سطح شهر و کشور افزایش دهد. شرکتی در مکزیک، یک زنجیره بازیافت یکپارچه با شرکت کوکاکولا راهاندازی کرده است و با کارگران غیررسمی برای تأمین بطریهای پلاستیکی استفاده شده، شریک شده است. در این شراکت، نهتنها کارگران غیررسمی در ازای تأمین مواد، دستمزد بالاتری دریافت میکنند، بلکه انعطافپذیری صنعت بازیافت پلاستیک حتی در بازارهای جهانی ضعیف نیز امکانپذیر میشود و به این ترتیب، کشورهای سراسر جهان میتوانند از بخش غیررسمی برای کاهش زبالههای پلاستیکی و توانمندسازی اجتماعی جمعیتهای آسیبپذیر استفاده کنند.
کمپینهای اجتماعی
مدیریت زبالههای پلاستیکی اغلب از سطوح خانگی و فردی آغاز میشود و استراتژیهای مؤثر برای آموزش و ایجاد انگیزه در شهروندان میتواند نتیجه را به طرز چشمگیری تغییر دهد. در جامائیکا، نگهبانان محیط زیست در سراسر کشور، همسایگان خود را در مورد پاکیزگی جامعه و دفع زباله به شیوهای ایمن و سازگار با محیط زیست آموزش میدهند. این نگهبانان در واقع افراد جامعه هستند که از طریق یک پروژه تحت حمایت بانک جهانی برای گسترش آگاهی در مورد مدیریت زباله و تمیز و سالم نگه داشتن جوامع مشغول به فعالیت شدهاند. گروهها و مدارسی که بخشی از این پروژه هستند، بطریهای پلاستیکی را جمعآوری میکنند تا به مراکز بازیافتکننده بفروشند و به نوبه خود، شهر را از انباشته شدن زباله نجات دهند.
سیاستگذاری و برنامهریزی
هنگامی که سیستمهای جمعآوری و دفع زباله کافی وجود داشته باشد، شهرها میتوانند مداخلات متمرکزی مانند ممنوعیت انواع خاصی از پلاستیک را دنبال کنند. این کار برای شهرها ضروری است تا از مدیریت کارآمد تمام زبالهها اطمینان حاصل کنند. به عنوان مثال، ممنوعیت پلاستیک در کالیفرنیا منجر به کاهش ۷۲ درصدی زبالههای پلاستیکی در سواحل محلی از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ شد. با این حال، ممنوعیت پلاستیک به خودی خود مشکل سو مدیریت پلاستیک را حل نمیکند. بسیاری از شهرهایی که بدون ساختارهای مدیریتی مناسب در تلاش برای اجرای طرح ممنوعیت هستند، به دلیل رعایت نکردن تمام افراد، وجود بازارهای سیاه و تداوم زبالهریزی که ناشی از دسترسی نداشتن به سیستم دفع زباله کارآمد است، به نتیجه مناسب نخواهند رسید. سیاستهای مصرف پلاستیک باید توسط دولت و یک سیستم مدیریت پسماند مؤثر حمایت و اجرا شوند.
بازیافت پلاستیک به شیوه یونان
در حال حاضر، شهر سالونیک در یونان، پسماند پلاستیکی را در یک آزمایشگاه جدید برای ساخت مبلمان شهری بازیافت میکند و از طریق دستگاههای چاپ سهبعدی آنها را به وسایل کاربردی تبدیل میکند. ساکنان محلی میتوانند با مراجعه به این مرکز بازیافت یا از طریق وبگاه رسمی شرکت، تصمیم بگیرند که زبالههای پلاستیکی آنها به چه چیزی تبدیل شود. گزینههای موجود شامل نیمکت، گلدان، نگهدارنده دوچرخه، کاسه غذا برای حیوانات و قفسه کتاب و دیگر موارد کاربردی است. پس از انتخاب طرح، به شخص مراجعه کننده اعلام میشود که چه مقدار پلاستیک بازیافتی برای ساختن شیء مورد نظر نیاز دارد. به عنوان مثال، برای ساخت یک نیمکت بزرگ مثلثی شکل با یک کتابخانه و یک گلدان، به ۹۰ کیلوگرم پلاستیک بازیافتی نیاز است. مبلمان شهری تولیدی این شرکت، بهطور عمده از پلاستیکهای PP و PE ساخته میشود که در بستهبندی مواد غذایی استفاده میشوند و بهطور مستقیم از زبالههای پلاستیکی اهدایی به آزمایشگاه تأمین میشود. ضایعات دریافتی، ابتدا طبقهبندی، شسته و خرد میشوند و قبل از ذوب شدن با رنگدانهها ترکیب میشوند تا به مواد قابل چاپ تبدیل شوند.
این شرکت قصد دارد ساکنان شهرهای سراسر جهان را بهطور مستقیم با فرایند بازیافت درگیر کند، هم با تبدیل زباله به اشیایی که میتواند توسط عموم استفاده شود و هم به آنها امکان کنترل بر این اشیا و مکان قرار دادن آنها را میدهد. پارک هانث در مرکز سالونیک اولین فضای عمومی بود که با مبلمان تولیدی این شرکت بازطراحی شد. برای بازطراحی این پارک، بیش از ۸۰۰ کیلو زباله پلاستیکی بازیافت شد و دوهزار و ۹۰۰ شهروند رأی دادند که کجا و چگونه میخواهند مبلمان جدید پارک را ببینند. شهرداری سالونیک فعالانه از این برنامه حمایت کرد و مدیران شرکت به پشتوانه شهرداری توانستند این ایده را برای اولین بار در مقیاس شهری و در فضای عمومی آزمایش کنند. به نظر طراحان، سالونیک شهری با نرخ بالایی در جداسازی و بازیافت در سطح خانواده در یونان است. بازیافت پلاستیک به این روش در بخشهای مختلفی مورد استقبال طراحان قرار گرفته است، از جمله ساخت صندلی از ضایعات وسایل ماهیگیری و ساخت کفپوشهای موزاییکمانند که در طراحی داخلی ساختمانها استفاده میشود.
نظر شما