به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، حدود دو میلیارد مسلمان در سراسر جهان در ماه رمضان با هم متحد می‌شوند تا این ماه مقدس را گرامی بدارند. این ماه فراتر از روزه و عبادت، راهی برای گرد هم آمدن و یادآوری آداب و رسوم بزرگداشت این ماه است. علاوه بر کشورهای عربستان سعودی، عراق، ترکیه، مصر، سوریه، مراکش، اندونزی، پاکستان، هند، ایران، امارات و دیگر کشورهای مسلمانی که در ماه رمضان شرکت می‌کنند، بسیاری از مسلمانان در کشورهای غیرمسلمان نیز در سنت‌های رمضان شرکت می‌کنند. جشن‌های رمضان در سراسر بریتانیا، کانادا، ایالات متحده و بعضی دیگر از کشورهای اروپایی برگزار می‌شود. با اینکه همه مسلمانان اعمال عبادی یکسانی در این ماه دارند اما مردمان هر کشور با فرهنگی منحصربه‌فرد به پیشواز این ماه می‌روند و مراسم خاصی را در این ماه برگزار می‌کنند که بیانگر شادی و هیجان آنها است و در ادامه به آنها اشاره می‌شود.
فانوس‌های رنگارنگ در مصر
در طول ماه رمضان، مصری‌ها خیابان‌ها را با فانوس‌های روشن تزئین می‌کنند تا در طول ماه مبارک، نور همه جا را فرا گیرد. این فانوس‌ها نماد اتحاد و شادی هستند. منشأ این فانوس‌ها در روایات مختلف مصری، متفاوت است. بر اساس معتبرترین آنها، در روز پنجم ماه رمضان سال ۳۵۸ هجری قمری، خلیفه‌ای به نام معزالدین الله برای اولین بار وارد قاهره می‌شود و چون بعد از غروب به شهر می‌رسد، ساکنان شهر به طور دسته‌جمعی با شمع‌هایی درون قاب‌های چوبی که از خاموش شدن آنها جلوگیری می‌کنند، به استقبال او می‌روند و ورود او را جشن می‌گیرند، بعدها این قاب‌های چوبی تبدیل به فانوس‌های طرح‌دار شدند.
نواختن طبل سحور (سحر) در ترکیه
مانند بسیاری دیگر از کشورهای خاورمیانه، بیش از ۲۰ هزار طبل‌نواز در خیابان‌های ترکیه پرسه می‌زنند تا مسلمانان را برای سحری بیدار کنند. طبل‌زنان در ترکیه لباس سنتی عثمانی مانند کلاه قرمز و جلیقه می‌پوشد. اخیراً مقامات ترکیه کارت عضویتی را برای نوازندگان طبل معرفی کرده‌اند تا در آنها حس غرور القا کنند و نسل جوان را تشویق کنند که این سنت دیرینه را در این کشور زنده نگه دارند.
شعرخوانی کودکان برای دریافت شیرینی در امارات
سنت "حق اللیله" در روزهای ۱۳، ۱۴ و ۱۵ ماه رمضان برگزار می‌شود. در این مراسم که از بحرین آغاز شد، کودکان با لباس‌های رنگ روشن در اطراف محله‌ها پرسه می‌زنند و در حالی که یک آهنگ سنتی محلی می‌خوانند، شیرینی جمع می‌کنند. شعری که می‌خوانند به این معنی است که «به ما عطا کن تا خدا به تو پاداش دهد و به تو کمک کند تا خانه خدا را در مکه زیارت کنی». این سنت در اغلب کشورهای خلیج فارس اجرا می‌شود و اهمیت پیوندهای اجتماعی قوی و ارزش‌های خانوادگی را بیشتر می‌کند.
خوردن غذای همسایه در تایلند
یک سنت قدیمی در تایلند وجود دارد که قبل از افطار، زنان دسته دسته بیرون می‌روند و جلوی یکی از خانه‌هایشان می‌نشینند و با هم افطاری می‌خورند، در حالی که مردان از غذایی که همسرشان پخته نمی‌خورند، بلکه غذای پخته شده توسط همسران مردان دیگر را می‌خورند.
دعای سحرگاهی منادیان در مراکش
در سحرهای ماه رمضان، یک منادی با لباس سنتی گاندورا، دمپایی و کلاه در محله‌های مراکش پرسه می‌زند و با دمیدن در بوق خود، خانواده‌ها را برای سحری بیدار می‌کند. مردم این شخص را بر اساس صداقت و همدلی او انتخاب می‌کنند. این سنت به قرن هفتم بازمی‌گردد، زمانی که یکی از اصحاب حضرت محمد در سحرگاهان در خیابان‌ها پرسه می‌زد و مناجات آهنگین می‌خواند.
مراسم پاکسازی در اندونزی
پادوسان (به معنای حمام کردن) یک سنت اندونزیایی است که در آن مسلمانان در روز قبل از ماه رمضان مراسم مختلفی را برای «پاکسازی» خود انجام می‌دهند. قدیسان والی سونگو، اولین مبلغانی هستند که تعالیم اسلامی را از جاوه به اندونزی آوردند و سنت پادوسان را گسترش دادند.
مسجد جامع شیخ زائد در سولو که مقصدی نمادین برای گردشگران در استان جاوه است، میزبان فعالیت‌های مختلفی در ماه روزه‌داری است و در نوزدهم این ماه، بزرگداشت ویژه نذور قرآنی به اوج خود می‌رسد. مردم از ساعت ۴ بعدازظهر در این مسجد جمع می‌شوند و با اجراهای سرگرم کننده و جذاب شامل موسیقی اسلامی و هنرهای رزمی و رقص‌های سنتی به استقبال ضیافت افطار می‌روند.
شلیک توپ برای افطار در سوریه، لبنان و بوسنی هرزگوین
این سنت که با عنوان «مدفا الافطار» شناخته می‌شود، بیش از ۲۰۰ سال پیش در مصر آغاز شد، زمانی که کشور توسط فرمانروای عثمانی به نام خوش‌قدم اداره می‌شد. خوش‌قدم هنگام آزمایش یک توپ جدید در غروب آفتاب، به طور تصادفی آن را شلیک کرد و صدای آن در سراسر قاهره طنین‌انداز شد. بسیاری از غیرنظامیان تصور کردند که این راه جدیدی برای اعلام پایان روزه است. بعدها کشورهای دیگری مانند سوریه و لبنان این سنت را اجرا کردند.
مردم بوسنی و هرزگوین نیز قبل از افطار توپ شلیک می‌کنند. چیزی که این مراسم را منحصربه‌فرد می‌کند این است که آنها از هیچ توپ جنگی استفاده نمی‌کنند. در عوض، توپ‌هایی که آنها استفاده می‌کنند صدها سال قدمت دارند و برای نسل‌ها به ارث رسیده‌اند. قرن‌هاست که از این توپ‌ها در ماه رمضان استفاده می‌شود و مردم محلی دوست دارند اجرای این سنت را حین پیک نیک تماشا کنند و شلیک توپ را با تشویق خود همراهی کنند.
سنت محیب در عراق
در عراق پس از افطار، مردم برای انجام یک بازی سنتی به نام محیب دور هم جمع می‌شوند. بازی مردانه شامل دو گروه از حدود ۴۰ تا ۲۵۰ بازیکن است که به نوبت حلقه‌ها را پنهان می‌کنند. این بازی مبتنی بر حقه و استراتژی است و اعضای هر تیم سعی می‌کنند بر اساس حرکات بدن خود حلقه‌ها را پنهان کنند.
تصنیف‌خوانی مسلمانان در آلبانی
بیش از صد سال است که اعضای جامعه مسلمانان آلبانی که ریشه تاریخی در امپراتوری عثمانی دارند، آغاز و پایان ماه روزه‌داری را با آهنگ‌های سنتی خود جشن می‌گیرند. آنها هر روز در ماه رمضان در کوچه و خیابان جمع می‌شوند تا لودرا، طبل استوانه‌ای دو سر که خودشان با لایه‌هایی از پوست گوسفند یا بز درست می‌کنند، بنوازند. به عنوان بخشی از جشن‌های افطار، خانواده‌های مسلمان در آلبانی اغلب نوازندگان طبل را برای نواختن تصنیف‌های سنتی به خانه‌های خود دعوت می‌کنند.
نام‌گذاری رمضان چچن
یکی از متمایزترین سنت‌های ماه مبارک رمضان در چچن استفاده از نام‌های خاص برای نوزادان متولد شده در ماه مبارک است. اگر پسر باشد، نام «رمضان» و اگر دختر باشد، «مارها» خواهد بود.
بیدارباش سحری در هند
فرهنگ جشن رمضان در هند از مغول‌ها به ارث رسیده است و با نام سهریوالاها نیز شناخته می‌شود. در طول ماه مبارک رمضان، مسلمانان هند حدود ساعت ۲:۳۰ بامداد در شهر قدم می‌زنند و در راه نام خدا و پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) را فریاد می‌زنند. آنها همچنین چوبی حمل می‌کنند تا با آن بر در خانه شهروندان بکوبند و مسلمانانی که در خواب هستند را به موقع برای سحری بیدار کنند.
سنت‌های غذایی ماه رمضان در سراسر جهان
در هر فرهنگ معمولاً غذاهای خاصی با توجه به ارزش غذایی و یا بر اساس سنت برای افطار و سحری طبخ می‌شود. در خانه‌های آسیای جنوبی، وعده افطار شامل سمبوسه، پاکورا یا باجی‌پیاز به عنوان پیش غذا است و پس از آن بریانی، مرغ کاری، گوشت یا سبزیجات با برنج مصرف می‌شود. در مصر، مردم از خچاف، مربای میوه‌ای که با خرما، انجیر و سایر میوه‌ها برای صبحانه یا سحری درست می‌شود، لذت می‌برند. قطایف دسر مصری است که کمی شبیه به پنکیک اما با آجیل پر شده است. مردم ترکیه باقلوا را برای افطار یا عید فطر دوست دارند. رمضان پیدیسی تازه پخته شده (نان سنتی ترکیه) نیز یکی از بهترین غذاهای مورد علاقه در این کشور است که برای افطار با قهوه ترک میل می‌شود. در ازبکستان، پاتیر، یک نان ترد و کره‌ای که در تنور سنتی پخته می‌شود، در ماه رمضان میل می‌شود. حریره، یک غذای سوپ‌مانند از مراکش و نان بریوش در سوریه نیز توسط روزه‌داران مصرف می‌شود.
نظر شما