به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، با برگزاری تورهای جهانی هنرمندان مشهور بین‌المللی، جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها و دیگر رویدادهای بزرگ، شهرها مقدمات لازم برای آماده‌سازی کامل تجهیزات و زمینه‌های لازم میزبانی را فراهم می‌کنند. اجرای این مقدمات با هدف انطباق با مجموعه تغییراتی است که در فضاهای شهری ممکن است رخ دهد، زیرا رویدادها اغلب فراتر از قلمرو ویژه خود عمل می‌کنند و هرچند مدت زمان برگزاری‌شان کوتاه باشد اما تغییرات پایداری را در حوزه‌ها و بخش‌های شهری مختلف از جمله گردشگری، مهمانداری، غذا و حمل‌ونقل ایجاد می‌کنند.
طبق گزارش سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)، سفر برای جشنواره‌ها یا رویدادها که به عنوان گردشگری فرهنگی شناخته می‌شود، حدود ۴۰ درصد از کل گردشگری در سراسر جهان را تشکیل می‌دهد و بیش از ۸۰ درصد کشورها دارای جاذبه‌های فرهنگی معاصر مانند برگزاری جشنواره‌های فیلم و مد در سیاست‌های گردشگری خود هستند.
شورای جهانی سفر و گردشگری تخمین می‌زند که گردشگری فرهنگی فراتر از آوردن چند میلیون بازدیدکننده در هر رویداد، می‌تواند به عنوان یک کاتالیزور برای بازسازی و رنسانس شهری با تقویت جوامع بومی عمل کند و تا ۳۳۰ میلیون شغل در سراسر جهان ایجاد کند.
تأثیر برگزاری ابررویدادها در شهرها
اگر اقدامات لازم برای برگزاری ابررویدادها به صورت هدفمند و متناسب انجام شوند، به چند روش و در چند حوزه گوناگون نتایج چشمگیری در رشد و پیشرفت شهرها خواهند داشت که بعضی از آنها به شرح زیر هستند.
اقتصاد: رویدادها یک راه عالی برای پیشبرد اقتصاد شهر میزبان هستند. با ورود بازدیدکنندگان از شهرهای دیگر برای شرکت در آن رویداد، یک رونق اقتصادی موقت در مشاغل محلی شکل می‌گیرد. به عنوان مثال، شهرهای تنسی در منچستر و ایندیو در کالیفرنیا، شهرهای کوچک با ساکنین محلی هستند و بیشتر سال تنها میزبان رانندگانی هستند که در مسیرشان به مقصدی بزرگ‌تر از آنجا عبور می‌کنند. اما زمانی که این شهرها میزبان جشنواره‌های سالانه موسیقی می‌شوند، درآمد آنها از گردشگری موقت و میزبانی تقریباً ۱۰۰ هزار شرکت‌کننده دوستدار موسیقی، رشد چشمگیری می‌کند.
شهرت: علاوه بر کسب درآمد قابل‌توجه در طول مدت زمان رویداد، مکان برگزاری ابررویدادها شهرت جهانی پیدا می‌کنند. رویدادهای منحصر به فرد اساساً می‌توانند نام شهرهای کوچک را روی نقشه بیاورند. جشنواره برداشت زغال اخته در وارنز ویسکانسین آمریکا تورهای گردشگری بسیاری را تنها برای آشنایی با روند کاشت و برداشت زغال اخته به این شهر کوچک می‌کشاند. هنگام برگزاری جشن پرتاب گوجه‌فرنگی در اسپانیا سالانه حدود ۲۰ هزار نفر به شهر کوچک بونول اسپانیا وارد می‌شوند. فستیوال بین‌المللی بالون آلبوکرکی در نیومکزیکو نیز سالانه بیش از ۸۰۰ هزار گردشگر را به بیابان می‌کشاند. این تعداد حضور افراد در شهر مساوی با رزرو هتل، خرید سوغاتی و حضور در اماکن تفریحی که همگی باعث رونق و نشاط شهر می‌شوند.
گردشگری: یکی از بخش‌هایی که از مزایای قابل توجه این ابررویدادها برخوردار می‌شود، صنعت هتلداری است. هتل‌ها، مسافرخانه‌ها و خدمات اقامتی بالاترین نرخ خود را در دوران ابررویداد تجربه می‌کنند و ظرفیت آنها به راحتی و حتی ماه‌ها قبل از تاریخ برگزاری تکمیل می‌شود. صنعت غذا نیز در قلب این تغییرات قرار دارد. کافه‌ها و رستوران‌های محلی به مقاصد محبوب تبدیل می‌شوند و با استراتژی‌های جدید بازاریابی و فروش، از قشر مخاطب هنر پذیرایی می‌کنند. کسب‌وکارهای محلی، چه رسمی و چه غیررسمی، در طول این رویدادها شکوفا می‌شوند و تمرکز قابل‌توجهی بر فروش کالاهایی مانند سوغاتی‌هایی آن شهر دارند که با نشانی از هنرمندان روی صحنه ترکیب شده‌اند.
فرهنگ: رویدادها به شهر میزبان خود هویت و سبکی خاص می‌بخشند، با افزایش گردشگری به آن شهر چهره‌ای منحصربه‌فرد را تداعی می‌کنند و باعث ایجاد کسب و کارهای جدیدی می‌شوند که از فرهنگ شکل‌گرفته از رویدادها پیروی می‌کنند. به عنوان مثال، جشنواره موسیقی-فیلم-هنر تگزاس به بخش بزرگی از فرهنگ شهر آستین تبدیل شده است و منجر به راه‌اندازی شرکت‌های مختلف برگزارکننده مراسم، گل‌فروشی‌ها، رستوران‌ها و موارد دیگر حول این فرهنگ شده است. مقامات شهری می‌توانند با انجام برنامه‌ریزی‌های مناسب به تسهیل روند توسعه فرهنگی کمک شایانی کنند.
زیرساخت شهری: به‌رغم تفاوت در مقیاس، مدت و ماهیت، رویدادهای بزرگ نیازمند تغییراتی در ساختار شهر هستند تا توانایی آن رویداد را برای جذب طرفداران به شهر میزبان چند برابر کنند. سیستم‌های حمل‌ونقل شهری با ازدحام شدید و مشکلات لجستیکی مانند ترافیک در جاده‌ها، صف‌های طولانی مردم در پیاده‌روها، اختلالات، تغییرات و ازدحام بیش از حد در حمل‌ونقل عمومی روبه‌رو می‌شوند و باید با تلاش مقامات و مدیران شهری ارتقا یابند.
امنیت: تلاش‌های مرتبط برای برقراری امنیت در شهر و مدیریت جمعیت در مدت زمان برگزاری رویداد از جمله مواردی است که پس از اتمام رویداد نیز نتایج قابل قبولی در شهر به جا می‌گذارد. با ارائه رویکردی جامع‌تر در آماده‌سازی شهرها برای برگزاری ابررویدادها، اجرای امن بدون مختل کردن فعالیت‌های روزمره شهری تضمین می‌شود و اثر این امنیت تا مدت‌ها در شهر باقی می‌ماند.
تأثیر رویدادهای بزرگ ورزشی مانند جام جهانی یا المپیک بر شهرهای میزبان به طور گسترده‌ای شناخته شده است که شامل تغییرات قابل‌توجه شهری، معرفی بسیاری از امکانات و ساختمان‌های جدید و آماده‌سازی‌های گسترده‌ای است که چند سال طول می‌کشد. جشنواره‌های موسیقی نیز که خاستگاه آنها به دوران باستان برمی‌گردد، یک مدل تجاری محبوب هستند که هر سال بیش از ۳۰ میلیون نفر را به خود جذب می‌کنند و علاوه بر آن فرصتی برای نمایشی مفصل از مجسمه‌های بزرگ و غرفه‌های معماری و هنری هستند که برخی از معروف‌ترین شرکت‌های معماری جهان را درگیر خود کرده‌اند. جدای از بهره‌گیری از شاهکارهای معماری موقت، جشنواره‌های موسیقی بر شهرهای میزبان تأثیرات چشمگیری دارند. به عنوان مثال شهر ایندیو در کالیفرنیا که سالانه میزبان جشنواره موسیقی است، بیش از ۲۵۰ میلیون دلار درآمد در زمان برگزاری این رویداد دارد که از هتل‌ها، کافه‌ها، مشاغل کوچک و رستوران‌هایی به دست می‌آورد. علاوه بر این، ایندیو در این دوران اغلب هنگام برگزاری جشنواره، اجراهای محلی از هنرمندان نه‌چندان بنام را نیز در سراسر شهر تشویق می‌کند تا علاوه بر درآمدزایی، بتواند مردم را با فرهنگ موسیقی مختلف آشنا کند.
جشنواره‌های معماری، فرصتی برای رشد شهرها
یکی دیگر از ابررویدادهایی که می‌تواند به طور اساسی شهر را احیا کند جشنواره‌های معماری شهری است. نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های متمرکز بر معماری، بستری برای انجام تحقیقات و ایجاد نوآوری برای شهرها فراهم می‌کنند و می‌توانند به تغییرات تدریجی منجر شوند که تصویر و هویت یک شهر را شکل می‌دهند. این رویدادها از طریق تأسیسات موقت، این فرصت را دارند که مسیرهای جدیدی را برای بررسی کیفیت فضاهای شهری باز کنند و بازدیدکنندگان و ساکنان را به دور شدن از روال روزمره و جست‌وجو در محیط‌های محلی خود دعوت کنند. در ادامه چند مورد از اثراتی را بررسی می‌کنیم که هرچند آنی نیستند، اما می‌توانند تأثیر طولانی مدتی بر شهرها داشته باشند.
ایجاد فعالیت‌های جدید برای کشف پتانسیل‌های پنهان شهر
مثالی از این اثرات، میدانی در مرکز لوگرنو، اسپانیا است که به دلیل موقعیتش، مکانی پر تردد بود اما امکان استفاده پویا را برای ساکنین نداشت. با نصب یک اینستالیشن متعلق به یک جشنواره معماری در این میدان توجه بسیاری از شهروندان به این نقطه جلب شد. ظاهر غیرمعمول آن به سرعت توجه کودکانی را که به همراه والدین و پدربزرگ و مادربزرگشان از میدان عبور می‌کردند، به خود جلب کرد. یک طرف این سازه به سرسره شباهت داشت، فضای زیر آن یک تونل پنهان بود که کودکان را به بازی دعوت می‌کرد و سکوی پشتی محلی برای نشستن و استراحت رهگذران فراهم می‌کرد. این ساختار عملکرد جدیدی را به فضای شهری معرفی کرد تا بر پتانسیل آن تأکید کند و روش‌های استفاده ساکنان از فضاها را به چالش بکشد.
ایجاد بستری برای هنرمندان محلی
یکی از نمونه‌های احیای فضای شهری، نصب مجموعه‌ای از صندلی‌های دائمی سنگی در میدان سنت گیلز لندن است که در جشنواره طراحی لندن ۲۰۲۲ توسط یکی از طراحان معرفی شد. این آثار هنری که از بلوک‌های هندسی از سنگ‌های طبیعی مانند سنگ تراورتن، کوارتز و مرمر ساخته شده‌اند، یک فضای عمومی خاکستری که تحت تأثیر خشونت مرکز شهری قرار داشت را با آوردن رنگ‌ها، بافت‌ها و نقش‌های طبیعی به یک فضای زنده تبدیل کرد. این نوع جشنواره‌ها، در ارائه بستری برای هنرمندان و طراحان برای بیان دیدگاه خود و رویکردی که به طور طبیعی به فضاهای عمومی بهتر و جوامع فراگیرتر منجر می‌شود، نقش محوری دارند.
دوسالانه معماری تالین رویکرد متفاوتی نسبت به این ایده اتخاذ کرد و رویکردی غیرمتمرکز را پیشنهاد داد که در آن جامعه می‌تواند هم طراح و هم سرمایه‌گذار برای هنر عمومی باشد، بنابراین نقش معمار را از «سازنده» به «طراح سیستم» تغییر می‌دهد. اولین پاویون مبتنی بر فناوری بلاک چین به عنوان برنده معماری تالین ۲۰۲۲ معرفی شد. پایه‌های سازه از فناوری چاپ سه‌بعدی استفاده می‌کرد که در طول زمان با میسلیوم پوشانده می‌شود و مفهوم استفاده مجدد از مواد محلی و چگونگی ایجاد طرح‌های پایدار و سازگار با محیط زیست را به طور متمایز نشان می‌دهد. ورود به این پاویون تا دوسالانه بعدی در سال ۲۰۲۴ برای عموم آزاد است.
افزایش آگاهی در مورد مسائل اجتماعی و زیست محیطی
در جشنواره معماری بارسلونا، تأسیسات معماری تجربی با هدف زیر سوال بردن نحوه زندگی اجتماعی و تحریک قوه تخیل ساکنان به نمایش گذاشته شد. یکی از اینستالیشن‌ها سازه‌ای متحرک با تعدادی درخت، گیاه و درختچه بود که پس از اتمام نمایشگاه در شهر باقی ماند. این سیستم با قابلیت حمل آسان آگاهی عمومی در مورد دو موضوع به هم پیوسته کاهش میزان فضای سبز و تأثیر آنها بر گرمایش جهانی و تنوع زیستی شهری را افزایش می‌دهد. این اثر هنری، با عادت دادن دوباره ساکنان به وجود فضای سبز در شهر، حتی اگر محدود به یک سازه کوچک باشد، به عنوان جرقه‌ای برای شعله‌ور ساختن بررسی چالش‌های جامعه انسانی و زندگی شهری عمل کرد.
نظر شما