به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در چندین شهر جنوب برزیل، میزان بارندگی از کل بارش در سال‌های گذشته فراتر رفته است، این در حالی است که بسیاری از بخش‌های شمال برزیل با خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کنند. سیل، طغیان و رانش زمین از اخبار رایج در روزنامه‌های منطقه است و طبق یک مطالعه انجام شده، ۵.۸ میلیون برزیلی مستقیماً تحت تأثیر بلایای طبیعی در سال ۲۰۲۳ قرار گرفته‌اند، که آسیب‌ها شامل تلفات جانی، جابه‌جایی یا خسارات اقتصادی قابل توجه است.
چشم‌انداز پیش رو نیز امیدوارکننده نیست، بر اساس گزارش تغییرات آب و هوایی که توسط هیئت برزیلی تغییرات آب و هوایی (PBMC) گردآوری شده است، برزیل به همراه سایر کشورهای آمریکای لاتین، نه‌تنها افزایش دما را به دلیل تغییرات آب و هوایی تجربه خواهد کرد، بلکه همچنین شاهد تغییر شدید الگوهای بارندگی نیز خواهد بود.
موضوع سیل به ویژه در مراکز شهری بیشتر مطرح می‌شود زیرا فقدان برنامه‌ریزی مناسب و سیستم‌های زهکشی ناکافی مستقیماً بر کاربری زمین تأثیر می‌گذارد و منجر به نفوذ ناپذیری و وقوع سیل می‌شود. این موضوع نه‌تنها کشورهای آمریکای لاتین را تحت تأثیر قرار داده است، بلکه یک نگرانی جهانی است که در سمینارها و مناظرات در سراسر جهان مورد بحث قرار می‌گیرد. هر کشور به شیوه خود به این موضوع پرداخته است. در این میان، شهرهای آمریکای لاتین با استراتژی‌های خلاقانه و قدرتمندی که منعکس‌کننده ویژگی‌های منحصر به فرد جغرافیایی این منطقه است، به چشم‌انداز جهانی برای مقابله با سیل کمک کرده‌اند که در ادامه به بعضی از آنها اشاره می‌شود.
تأثیر زیرساخت‌های سبز در کاهش خطر وقوع سیل
مفهوم شهرهای اسفنجی، ایجاد روسازی‌های نفوذپذیر در سطح شهر را در بر می‌گیرد و تالاب‌های طبیعی و مناظر آبی را برای مبارزه با سیل معرفی می‌کند. پارک Rachel de Queiroz در شهر سئارا، برزیل، به عنوان یک نمونه جذاب برجسته است که پروژه زهکشی را در بیش از ۲۰۰ هکتار از فضاهای طبیعی شهر ایجاد کرده است. این پیشنهاد شامل ایجاد ۹ تالاب به‌هم‌پیوسته بود که برای انجام فرآیند تصفیه آب طبیعی، با استفاده از رودخانه و زهکش‌های روان‌آب طوفان طراحی شده بودند. به علاوه، مسیرهای بین تالاب‌ها بازدیدکنندگان را به مناطق تفریحی با امکانات فرهنگی، ورزشی و تفریحی هدایت می‌کند. این پروژه با کاشت بیش از ۶۰۰ گونه درخت بومی به طور مؤثری سیلاب‌های مکرر را با کاهش فشار در سیستم زهکشی آب طوفان کاهش داد و همزمان یک فضای عمومی با کیفیت بالا را برای جمعیت محلی ارائه کرد.
راهروهای سبز شهری گسترده، مانند آنچه در مدلین، کلمبیا، پارک خطی کورگو گراند در فلوریانوپلیس، برزیل، یا دالان‌های اکولوژیکی پیشنهادی در بوگوتا، کلمبیا اجرا شده‌اند، استراتژی‌هایی مشابه با مقیاس و تأثیرات متفاوت را نشان می‌دهند که هدف همه آنها اضافه کردن یا حفظ پوشش گیاهی در مراکز شهری، به منظور افزایش نفوذپذیری خاک است.
یکی دیگر از اقدامات در حوزه زیرساخت‌های سبز، ایجاد باغ‌های شهری است که نمونه‌ای از این طرح نوآورانه در شمال برزیل است و بام‌های سبز، مانند پروژه دانشگاه لس آند در بوگوتا، مشاهده می‌شود. اگرچه بام سبز یک فضای سبز عمومی را تشکیل نمی‌دهد، اما در جذب آب باران نقش دارد و به کاهش مشکلات سیل در شهرهای پرجمعیت که فضای سبز کمیاب است کمک می‌کند.
عملکرد پارک‌های اکوسیستمی در مقابله با طغیان‌های ساحلی و رودخانه‌ای
علاوه بر سیل‌های ناشی از بارندگی، بسیاری از شهرهای آمریکای لاتین نیز با طغیان‌های ساحلی یا رودخانه‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند و دولت‌ها اغلب به راه‌حل‌های سنتی مانند غنی سازی ساحل و ساخت دیوارهای دریایی برای مقابله با این چالش‌ها روی می‌آوردند اما بحث‌های جهانی کنونی بر اقدامات سازگارتر مدیریت آب تأکید دارد. مثال روشنی از این قبیل اقدامات، پروژه پوسته آبی‌خاکی و پارک شهر در رسیف، برزیل است که هدف آن ایجاد یک پارک اکوسیستمی با کارکردی فراتر از مفهوم زیرساخت مهار فنی است. این پوسته با زمین‌های دریایی سازگار می‌شود و به شکل‌دهی قلمرو جدید در ساحل از طریق سه پارک به‌هم‌پیوسته منجر می‌شود. اگرچه هدف اصلی این پروژه جلوگیری از سیل نیست، اما به طور مؤثری در به حداقل رساندن آسیب‌های ناشی از سیل کمک می‌کند.
پارک اسکیت کانیلس در مکزیک نیز یک مثال دیگر است که کل محوطه ورزشی سرپوشیده را با ارتفاع زیاد دیوارها در مقابل ورود سیلاب محافظت می‌کند. مرکز اجتماعی LAMOCC در کارائیب کلمبیا نیز برای غلبه بر چالش‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی، به ویژه افزایش سطح آب دریاها و در نتیجه سیل در منطقه طراحی شده است که تکنیک‌های بومی (ساختار چوبی و سقف کاه‌گلی) را با روش‌های معاصر (فنداسیون بتنی مرتفع) ترکیب می‌کند تا ساختاری مقاوم در برابر افزایش سطح آب ایجاد کند؛ این مرکز به عنوان پناهگاه در زمان وقوع سیل نیز عمل می‌کند.
زیرساخت‌های سبز، پارک‌های اکوسیستمی و معماری‌های آماده سیل، تنها تعدادی از بسیاری از استراتژی‌هایی هستند که در مقیاس منطقه‌ای یا جهانی انجام می‌شوند و راهکارهای مقابله با سیل می‌تواند از شهری به شهر دیگر بر اساس شرایط محلی، بودجه و منابع موجود متفاوت باشد. نکته حائز اهمیت این است که برای اجرای هر چه موفق‌تر این استراتژی‌ها باید همکاری بین دولت‌ها، جوامع محلی و سازمان‌های بین‌المللی افزایش یابد.
نظر شما