به گزارش خبرگزاری ایمنا، نشریه اکونومیست به معضل ایالات متحده در متوقف کردن حملات علیه نیروهای خود پرداخته است که البته یک راه‌حل ساده به شکل آتش‌بس دائم در غزه دارد. یک تعریف ساده از بازدارندگی عبارت است از تهدید استفاده از زور برای متوقف کردن دشمن از انجام کاری؛ با توجه به این، آمریکا نباید مشکلی در محدود ساختن ایران داشته باشد، اما در عمل، شاهد آن هستیم که بازداشتن ایران دشوارتر از تصور است. متوقف کردن نیروهای شبه‌نظامی از طریق کارزارهای بمباران هوایی سخت است زیرا هدف آنها جنگ فرسایشی و بقا است، نه حکومت‌رانی منظم. تنها راه بازداشتن آنها یک حمله نظامی تمام‌عیار است که چنین مداخله‌هایی هم لزوماً مؤثر نیستند.
به گفته اکونومیست، متحدان ایران در سوریه و عراق از هفتم اکتبر بیش از ۱۶۰ حمله علیه نیروهای اشغالگر آمریکا انجام داده‌اند. برخی از آنها بی‌زیان بوده است، اما برخی دیگر مانند حمله بیست‌وهشتم ژانویه موجب کشته شدن سه سرباز آمریکا در پایگاه نظامی واقع در شمال شرقی اردن شد. هم‌زمان هم جنبش انصارالله یمن چندین ماه است که یک کارزار موشکی و پهپادی علیه کشتی‌های تجاری و نظامی مرتبط با رژیم اسرائیل و حامیانش در دریای سرخ آغاز کرده که باعث بسته شدن یک آبراه کلیدی با ۳۰ درصد تجاری کانتینری جهان شده است.
اکونومیست نوشته است که آمریکا نیز آغاز به حمله کرده است و در سوم فوریه بیش از ۸۵ هدف در غرب عراق و شرق سوریه را بمباران کرد که به گفته جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا اولین دور از یک پاسخ چند مرحله‌ای به حملات پهپادی علیه نیروهای آمریکایی است. در روزهای بعد هم در راستای تلاش برای متوقف کردن انصارالله به یمن حمله کرد که تاکنون بیش از یک ماه طول کشیده است. با این حال حملات از سوی متحدان ایران ادامه دارند، حتی پس از حملات آمریکا که در ظاهر قصد ایجاد بازدارندگی در برابر آنها داشت.
این نشریه مدعی است که منتقدان جنگ‌افروز بایدن معتقدند که علت جدی نگرفتن تهدیدهای آمریکا عدم تمایل آمریکا به حمله به خاک ایران است. لینسی گراهام، سناتور جمهوری‌خواه از کارولینای جنوبی حتی گفته است که «دولت بایدن هر چقدر که می‌خواهد می‌تواند گروه‌های نیابتی ایران را بزند، اما این کار ایران را باز نخواهد داشت.» آنها برای حمایت از ادعاهای خود به عملیات Praying Mantis طی جنگ نفت‌کش‌ها در دهه ۱۹۸۰ اشاره می‌کنند که در نتیجه آن آمریکا پنج ناو جنگی ایران و دو سکوی نفتی آن را در خلیج‌فارس نابود کرد.
به گفته اکونومیست، منتقدان این رویکرد جنگ‌طلبانه یک راه‌حل ساده پیشنهاد می‌کنند؛ پایان جنگ غزه. اگر رژیم صهیونیستی دست از کشتن مردم فلسطین بردارد، متحدان ایران ممکن است از اقدامات خود دست بردارند.
با این حال از نظر اکونومیست هر دو این استدلال‌ها غلط هستند. ایران در ۱۹۸۸ پس از هشت سال جنگ علیه رژیم صدام حسین خسته بود و هیچ متحد قوی‌ای نداشت و در آن زمان انتخابی جز عقب‌نشینی نداشت. اما ایران امروز در مقایسه با آن زمان یک شبکه قدرتمند از متحدان در سطح منطقه دارد، همچنین از حمایت نسبی از طرف روسیه و چین برخوردار است. یک دور جدید حملات آمریکا بر خاک ایران ممکن است باعث شود ایران تمایل بیشتری به استفاده از این نیروهای نیابتی داشته باشد و حتی شاید برای تضمین در برابر حملات آینده به سمت بمب هسته‌ای خیز بردارد.
نشریه اکونومیست با اشاره به معضل آمریکا برای حفظ نفوذ خود در خاورمیانه و هم‌زمان با هدفش برای مهار چین نوشته است که چالش آمریکا برای مهار کردن ایران ناشی از تناقض عمیقی در سیاست خاورمیانه‌ای آن است. آمریکا هم‌زمان می‌خواهد نیروهایش در منطقه بماند، اما توجهش را به دیگر نقاط جهان معطوف کند و با این کار یک فهرست بلند از اهداف برای ایران به جا گذارد که تهدید کافی برای بازدارندگی علیه ایران ایجاد نمی‌کنند.
این نشریه با اشاره به یکی از این پایگاه‌ها که جزو اهداف مطلوب است، نوشته است که هیچ‌کس نمی‌تواند توضیح دهد چرا پادگان التنف همچنان در سوریه وجود دارد. مقامات آمریکایی پیش‌تر گفته‌اند که مأموریت این پادگان حفاظت از یک اردوگاه پناهندگان و زیر نظر داشتن تحرکات خطوط تأمین ایران در سوریه است، اما در عمل این پادگان بیشتر نقش یک هدف عالی برای متحدان ایران دارد، هر گاه بخواهند اقدامی علیه آمریکا انجام دهند.
بر اساس گزارش اکونومیست، ایران و متحدانش در حال یک جنگ فرسایشی برای اخراج آمریکا از خاورمیانه و تضعیف متحدان آمریکا هستند. پس از دو دهه ماجراجویی فاجعه‌بار آمریکا در خاورمیانه، نه آمریکا و نه ایران به تهدید آمریکا باور دارند. حتی دونالد ترامپ، کسی که مظهر سیاست خارجی «مرد دیوانه» نیکسون بود، از حمله مستقیم به ایران عقب‌نشینی کرد.
این نشریه مدعی است که متحدان آمریکا هم به ناکارآمدی تهدیدهای آمریکا پی برده‌اند به همین دلیل عربستان سعودی و امارات متحده عربی سعی در بهبود روابط خود با ایران دارند. از نظر آنها، اگر آمریکا نمی‌تواند از شرکای خود حمایت کند، پس صلح از طریق تعامل دیپلماتیک و مشوق‌های اقتصادی گزینه بهتری است.
به گفته اکونومیست، مقامات آمریکایی در نشستی با خبرنگاران پس از حملات در سوریه و عراق، هیچ اشاره‌ای به بازدارندگی نکردند. در عوض آنها از تلاش برای «تضعیف» توانایی‌های متحدان ایران صحبت کردند. شاید این یک هدف واقع‌گرایانه‌تر باشد. اگر آمریکا زرادخانه موشک‌های ضد کشتی انصارالله را به اندازه کافی منفجر کند، آنها بالاخره مجبور می‌شوند شلیک را متوقف کنند؛ البته تا قبل از تهیه موشک‌های بیشتر.
این نشریه اینگونه نتیجه‌گیری کرده است که چنین رویکردی مستلزم کارزار بمباران طولانی مدتی است که بایدن مایل به انجام آن نیست و همین است که دوباره به اصل مشکل برمی‌گردیم. در خاورمیانه، آمریکا بین رفتن و ماندن سرگردان است و نمی‌تواند تصمیم بگیرد با نیروهایی که هنوز در منطقه دارد، چه کند. وضعیت موجود کارساز نیست و این ایران است که بازدارندگی علیه آمریکا برای تغییر وضعیت موجود ایجاد کرده است.
نظر شما