به گزارش خبرگزاری ایمنا، نهال انقلاب که ۴۵ سال قبل با دستان امام خمینی (ره) به زمین و با خون شهدا به ثمر نشسته، امروز برای خود درخت تنومندی شده و روز به روز بیش از قبل به بار می‌نشیند و این روزها باید گفت سلام بر فجر و سلام بر فجرآفرینان میدان عشق، سلام بر آن‌هایی که پر پرواز خود را گشودند و لطافت نسیم روی امام (ره) بر روح آن‌ها دمید و با عشق از دروازه تن عبور کردند، به خورشید رسیدند و طلوعی دوباره کردند.
در طول این ۴۵ سال شاهد اتفاقات و رخدادهای مختلف و مهمی بودیم که در آن حضور پرشور مردم و رزمندگان اسلام برای دفاع از حقانیت لحظات بی‌نظیری را رقم زد و در این مسیر بسیاری از این مجاهدان خدا در مسیر مبارزه با ظلم و گرفتن حق به درجه رفیع شهادت نائل آمدند که در ادامه به زندگینامه یکی از شهدای این دوره می‌پردازیم:
شهید عباسعلی محبی سال ۱۳۳۴ در خانواده‌ای فقیر و متدین در روستای نیارق از توابع شهرستان اردبیل متولد شد؛ خانواده وی بعد از تحمل فقرها، محرومیت‌ها و مشکلات زندگی به اردبیل عزیمت کردند، در هفت سالگی به مدرسه رفت و پس از اخذ مدرک دیپلم برای ادامه تحصیل در مدرسه تربیت معلم رشت مشغول تحصیل شد، اما بعد از دو ماه به علت اینکه خانواده‌اش نتوانستند خرج تحصیل او را فراهم کنند ناگزیر به اردبیل بازگشت.
عباسعلی با آغاز انقلاب شکوهمند اسلامی ایران همگام با مردم مسلمان و متعهد، فعالانه در راهپیمایی‌ها و سخنرانی‌ها شرکت می‌کرد؛ روحیه‌ای کاملاً انقلابی داشت و تمام افکار و اندیشه‌اش درجهت تحقق اهداف انقلاب رشد یافته بود و در تمام راهپیمایی‌ها و تظاهرات شرکت می‌کرد و مجروحان و حادثه دیدگان را با محبت و فداکاری به بیمارستان و درمانگاه منتقل می‌کرد چرا که نسبت به انقلاب و پیروزی‌اش فوق‌العاده احساس مسئولیت می‌کرد و از هیچ تلاشی در این راه فروگذار نبود.
او که در آرزوی شهادت و پیوستن به لقاءالله می‌زیست، سرانجام در بیست‌وسوم بهمن سال ۵۷ در میدان شهدای اردبیل، دژخیمان رژیم شاهی، مغزش را هدف گلوله قرار دادند و خون پاکش سنگفرش خیابان‌ها شد و در مزار شهدای علی‌آباد آرام گرفت.
نظر شما