به گزارش خبرگزاری ایمنا، سال ۲۰۲۴ میلادی است و اتومبیل‌های خودران، چاپ سه‌بعدی با قابلیت ساخت اشیای فلزی، هوش مصنوعی و اینترنت اشیا واقعیت دارند. با این حال، انسان‌ها هنوز نتوانسته‌اند دسترسی همه مردم جهان به آب پاک را فراهم کنند.
اگرچه سیاره ما به نام سیاره آبی شهرت دارد، اما کمبود منابع آبی و خشکسالی به یکی از مسائل جهانی تبدیل شده است. براساس گزارش سازمان ملل، تخمین زده می‌شود تا سال ۲۰۵۰ سه چهارم جهان تحت تأثیر خشکسالی قرار گیرند این در حالی است که از ۲۴ سال پیش و با آغاز هزاره دوم میلادی، خشکسالی‌های جهان هم از نظر تعداد هم از نظر مدت ۲۹ درصد افزایش یافته است. لازم به ذکر است در حال حاضر سالانه ۵۵ میلیون نفر در جهان تحت تأثیر خشکسالی قرار می‌گیرند در این بین هوش مصنوعی و تکنولوژی شاید بتواند راهی برای پرش از این مانع بزرگ حیات بشری باشد.
با این حال کمبود آب را نمی‌توان به تنهایی با یک نوع فناوری مهار کرد. روش‌های متعددی مانند استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی یا الگوریتم‌ها وجود دارد که مزایای گسترده‌ای برای مدیریت آب به ارمغان می‌آورد. ترکیبی از هوش مصنوعی و دیجیتالی کردن مهار خشکسالی دسته کلیدی است که می‌تواند نتایج مثبتی در مبارزه با تأثیرات تغییرات آب و هوایی به همراه داشته باشد، اما نمی‌توان انکار کرد که پیشرفت‌های مهندسی در کنار تمام نتایج تحول بخش جهانی که به همراه داشته گاهی مشکلاتی را نیز ایجاد کرده و خود تبدیل به قفلی بی کلید شده است.
کلید اول؛ استفاده از پهپادها برای بارور کردن ابرها
چینی‌ها پس از گذراندن یکی از طولانی‌ترین و بدترین خشکسالی‌های تاریخ خود در سال ۲۰۲۲ به روشی به نام بارورسازی ابرها روی آورده‌اند. این روش شامل استفاده از ترکیبی از مواد شیمیایی می‌شود که توسط موشک‌ها به آسمان پرتاب شده تا به صورت مصنوعی باعث بارش قطرات باران شوند. به تازگی این کشور آسیایی از پهپادها برای آزادسازی محموله‌های کوچک یدید نقره که برای ایجاد باران استفاده می‌شود نیز بهره برده است، اما مشکل اینجاست که برخلاف بارور کردن ابرها، تخلیه بار این توده‌های متحرک در اختیار بشر نیست و ممکن است از ابر بارور شده هیچگاه بارانی نبارد.
کلید دوم؛ باران مصنوعی حاصل از لیزرها
پهپادها در صحرای دبی نیز برای رسیدن به هدفی مشابه مورد استفاده قرار گرفتند، اما روش آنها متفاوت بود. در این مورد مرکز ملی هواشناسی امارات متحده عربی از پهپادها برای دستیابی به باران مصنوعی استفاده کرد، اما به جای استفاده از مواد شیمیایی این کار را با به‌کارگیری لیزرهایی که بارهای الکتریکی تولید می‌کنند، انجام داد. با استفاده از این لیزرها می‌توان ابرها را به هم ملحق کرد تا به مجموعه‌ای از ابر تبدیل شوند که در نهایت منجر به بارش باران می‌شود.
کلید سوم؛ اینترنت اشیا مغز متفکر مدیریت آب
جمعیت جهان همچنان در حال رشد است و در شرایطی که وضعیت آب و هوا سالانه بدتر می‌شود، تغذیه افراد تبدیل به موضوعی چالش‌برانگیز شده است به طوری که امروزه استفاده از اینترنت اشیا به عنصری ضروری در مدیریت کارآمد آبیاری در بخش کشاورزی تبدیل شده است. کار کردن با ابزارهای دیجیتالی و سیستم‌های پیش‌بینی که داده‌های ثبت شده را به اطلاعات ارزشمند و کارآمد تبدیل می‌کنند راهی برای تصمیم‌گیری در لحظه در مورد استفاده و مدیریت آب به منظور بهینه‌سازی آن در مواقع خشکسالی است.
نکته قابل توجه اینجاست که اینترنت اشیا با فناوری 5G کار می‌کند که پتانسیل زیادی برای کاهش انتشار دی‌اکسید کربن در دهه‌های پیش رو و مهار گرمایش جهانی دارد.
کلید چهارم؛ فراهم کردن آب آشامیدنی با پمپاژ خورشیدی
این فناوری که توسط دپارتمان علوم، فناوری و نوآوری کلمبیا در اواسط دهه گذشته به عنوان جایگزینی برای تأمین آب آشامیدنی جوامع به کار گرفته شد در طول دوره‌های خشکسالی و مناطق حاشیه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد و آب را پمپاژ و تقطیر خورشیدی می‌کند. این فناوری براساس اصول تبخیر به کاهش اثر گلخانه‌ای کمک کرده و امکان جداسازی نمک دریا و حذف عوامل بیماری‌زا از آب را فراهم می‌کند.
کلید پنجم؛ چشمان آهنین زمینیان در آسمان
فناوری‌های فضایی راه دیگری برای به دست آوردن داده‌های پژوهشی هستند که اطلاعات حیاتی در مورد چگونگی تأثیرات تغییرات آب و هوایی روی تمام کره زمین ارائه می‌کنند. استفاده از ماهواره‌ها مانند ماهواره‌ی NISAR داده‌هایی در مورد وضعیت یخچال‌ها، آتشفشان‌ها و همچنین توده‌های جنگلی که برای تعادل اکوسیستم‌های مختلف مورد نیاز هستند، فراهم می‌کند. در کنار ماهواره‌ها، فناوری سنجش از راه دور(ASSIS) و استفاده از ابزارهای نقشه‌برداری همچون ArcGIS و QGIS از دیگر ابزار فناورانه کنترل خشکسالی است.
قفل اول و آخر؛ سیتم‌های خنک‌کننده‌ای که قاتل خنکی زمین می‌شوند
راهکارهای خنک کننده در مقیاس‌های بزرگ مراکز داده، جایی که محاسبات هوش مصنوعی در آنها اجرا می‌شود، مورد نیاز است تا از گرم شدن بیش از حد سرورها و سایر تجهیزاتی که این فناوری را پشتیبانی می‌کنند، جلوگیری شود و این در حال است که سیستم‌های HVAC(گرمایش، تهویه و تهویه مطبوع) و برج‌های خنک کننده مقدار قابل توجهی آب مصرف می‌کنند. به عنوان مثال شرکت مایکروسافت افزایش ۳۴ درصدی را از سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ و شرکت گوگل افزایش ۲۰ درصدی مصرف آب را در همین بازده زمانی به عنوان آخرین گزارش‌های زیست محیطی خود اعلام کرده‌اند به علاوه گزارش آوریل سال ۲۰۲۳ نشان داد که آموزش ChatGPT-3 به تنهایی ۸۵ هزار گالن (۷۰۰ هزار لیتر) آب مصرف کرده است. این تحقیق همچنین تخمین زد که ربات ChatGPT باید معادل یک بطری آب ۵۰۰ میلی‌لیتری برای مکالمه با یک کاربر و پاسخ دادن به حدود ۲۵ تا ۵۰ سوال مصرف کند.
به گزارش ایمنا، شاید به بیانی اغراق آمیز کنترل خشکسالی توسط هوش مصنوعی خود عامل خشکسالی است با این حال هر چالش فرصت جدیدی برای ایجاد راه حل و به کارگیری فناوری‌های جدید است. این روزها چالش کمبود آب به ما یادآوری می‌کند که اگرچه آب آشامیدنی هنوز در دسترس بخش زیادی از افراد جهان است و به نظر می‌رسد زندگی روند ثابتی را طی می‌کند، اما مشکلات زیست محیطی در پشت پرده این چهره زیبا هر روز در حال گسترش است به طوری که روز به روز قدرت این قاتل خاموش بیشتر می‌شود. قدرتی که حتی هوش مصنوعی به عنوان شاهکار فناوری‌های بشری نیز توان مقابله با آن را ندارد و تنها راه مقابله با آن مصرف درست و بهینه است.
نظر شما