به گزارش خبرگزاری ایمنا، حسین حاتمی‌نژاد در سومین میزگرد تخصصی بازآفرینی شهری با عنوان «تاب‌آوری در بافت‌های ناکارآمد شهری» که به همت محمدعلی ایزدخواستی، مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان به‌عنوان رئیس دبیرخانه انتقال تجربیات بازآفرینی منطقه دو کشور برگزار شد، اظهار کرد: بازآفرینی پایدار شهری با سه ضلع حفظ محیط زیست، اقتصاد مولد و برابری فرصت‌های اجتماعی تشریح می‌شود. بنابراین باید دید تمام این سه ضلع در سطح شهر اصفهان برای بازآفرینی لحاظ شده است و باید چه نکاتی به آن اضافه کنیم.
وی افزود: شهرسازان و معماران معتقد هستند برای پایداری شهری و باز آفرینی پایدار باید حداقل شش موضوع را مد نظر قرار داد؛ نخست اینکه شهر باید عمودی ساخته شود؛ شهرهای امروزی به صورت افقی ساخته شده‌اند که بسیار نامناسب هستند، همچنین بسیاری از ساختمان‌ها ضد محیط زیست هستند و انرژی زیادی در آنها به هدر می‌رود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه بازآفرینی باید موجب رفاه، آسایش و رضایت مردم باشد، ادامه داد: در بازآفرینی باید مسائل طبیعی مانند آب، خاک و جنگل در نظر گرفته شود، اما در حال حاضر کشور و اصفهان با معضل کم آبی روبه‌رو است و در حال حاضر زاینده‌رود که بخشی از زندگی اصفهانی‌ها است؛ یک قطره آب نیز ندارد.
حاتمی‌نژاد گفت: از سال ۱۳۹۳ که طرح بازآفرینی پایدار شهری مصوب شد تاکنون هماهنگی لازم وجود نداشته و دلسوزی آن‌چنانی برای اجرای کار نبوده است؛ ۱۱ سال از تصویب سند توانمندسازی سکونتگاه‌های غیر رسمی می‌گذرد، اما شاهد تحولات آن‌چنانی نبوده‌ایم هر چند هم مدیریت شهری و کارشناسان و دفاتر تسهیلگری بسیار تلاش کردند و با مشکلات توانستند طرح‌ها را پیش ببرند؛ اما واقعیت امر این است که ما به نتایج لازم نرسیدیم.
وی بیان کرد: مشارکت مدیران شهری با مردم باید در سطح بالا قرار گیرد، وقتی هرم «مازلو» را نگاه می‌کنیم می‌بینیم مردم فقط به فکر تأمین نیازهای اساسی و اولیه خود هستند و پس از آن به بعد شخصیتی اجتماعی و سیاسی خود توجه می‌کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: سیستم رسمی تأمین مسکن در کشور متناسب با تقاضای واقعی جامعه نیست؛ روی کاغذ حرف می‌زنیم؛ اما چون ساختارها اجازه نمی‌دهند نمی‌توانیم آنها را اجرا کنیم.
وی ادامه داد: بازآفرینی را می‌توانیم در شش وجه تحلیل کنیم و باید ببینیم از لحاظ اکولوژی یا بوم شناسی وضعیت دو سه هزار هکتار بافت تاریخی چگونه است. بخشی تاریخی و بسیار ارزشمند است که باید حفظ و مرمت شود؛ اما بخشی هم شامل سکونتگاه‌هایی غیر رسمی و بافت‌های میانی است یا آنهایی که ریشه روستایی دارند.
حاتمی‌نژاد گفت: در سند ملی بازآفرینی شهری نباید پنج بافت نامتجانس را در یک سند پیاده‌سازی کنیم چرا که بخشی از مشکلات ما عملاً ساختاری است چون زمانی که می‌خواستیم سند را تصویب کنیم آن را به اشتراک با دیگران نگذاشته‌ایم.
این استاد دانشگاه گفت: یک متخصص مدیریت هندی در کتاب «خط مشی‌های مدیریت» می‌گوید: برای پیشبرد اهدافتان در شهر یا کشور باید نهاد مربوطه را ایجاد کنید. شما سازمان عنوان میراث فرهنگی کشور را ببینید. کنار آن گردشگری و سازمان صنایع دستی هم آمده است؛ در حالی که این اشتباه است و باید سه سازمان جداگانه باشد.
وی با بیان اینکه تفاوت و نابرابری فضایی در سکونتگاه‌های غیر رسمی وجود دارد، همچنین بعد سیاسی نیز در این مجموعه‌ها حائز اهمیت بوده و وظیفه اجتماعی ما اعتمادسازی است، گفت: باید دیوار اعتماد را بالا ببریم و مردم را نسبت به موضوعات شهری ناامید و دل‌زده نکنیم.
حاتمی‌نژاد ادامه داد: بی توجهی به گسترش سکونتگاه‌ها به لحاظ وسعت، جمعیت و اکولوژیک هر لحظه وضع را وخیم‌تر و اعلام خطر می‌کند؛ در این راستا باید میزان اعتمادسازی را در بین مردم بیشتر کنیم.
وی تاکید کرد: مشارکت یک‌طرفه نیست، بلکه توسعه یافتگی را به دنبال دارد. وقتی نگاه می‌کنیم می‌بینیم دفاتر تسهیلگری از آن نظام سرمایه‌داری است، باید مردم بتوانند مشارکت کنند و اگر مردم نتوانستند مشارکت کنند؛ نباید ناامید شویم باید نهادها و بانک‌ها پرقدرت وارد عمل شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تاکید کرد: اگر بخواهیم طرح بازآفرینی را در شهرها اجرا کنیم باید مردم را به مشارکت دعوت کنیم و بگوییم ما می‌خواهیم این کار را انجام دهیم و هدفمان هم این است؛ نباید پلازاهای شهری (میدان‌گاه‌ها) را از بین ببریم زیرا پلازاها، مکان‌های تعامل اجتماعی است تا مردم از حال و هوای یکدیگر اطلاع داشته باشند.
وی افزود: سازمان‌های متولی بازآفرینی باید با هم تعامل داشته باشند.
نظر شما