وحید مهدویان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: سیاستهای شهری مدرن، دارای پیشینه نظری حداقل صدساله است که به اقتضای شرایط «زمانی - مکانی» در قالب فرمها و اشکال گوناگون تئوری و عملی نمایان شده است.
وی افزود: در این میان، بازآفرینی شهری از سلسله رویکردها و اقدامات مداخلهجویانه متمرکز بر احیای بافت درونی شهرها به منصه ظهور رسید و بهزعم برخی اندیشمندان علوم شهری به سیاست متأخر و چندوجهی در مدیریت هستههای درونی و مسئلهدار کلانشهری بدل شده است.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان خاطرنشان کرد: بیشتر شهرپژوهان اتفاق نظر دارند که رویکرد بازآفرینی شهری با توجه به اینکه بافتهای ناکارآمد شهری با مشکلات مختلفی از جمله کمبود سرانههای خدماتی، نفوذپذیری پایین به داخل بافت وجود کاربریهای ناسازگار، کمبود فضای سبز، ناپایداری بناها، ریزدانگی بنا، تراکم بالای جمعیت، وجود آسیبها و ناهنجاریهای اجتماعی مواجه هستند و اینکه بافت فرسوده در مقابل سوانح و پدیدههای طبیعی ناپایدار و آسیبپذیر و به شدت نیازمند اقدامات همهجانبه برای توسعه است، میتواند طیف گستردهای از مسائل حاد و فوری را بهطور همزمان حل کند.
مهدویان ادامه داد: تحقق برنامههای بازآفرینی شهری در شهر اصفهان، مستلزم در نظر گرفتن سیاستهای چندوجهی در حوزههای عمران، خدمات، مسکن شهری خدمات اجتماعی، زیستمحیطی و اقتصادی به ساکنان این محدودهها است که این رسالت به تنهایی از عهده شهرداری برنمیآید و پیشبرد آن در مقیاس بزرگ و مؤثر، نیازمند تعهد مشترک و هماهنگ مجموعه دستگاههای دولتی و شهرداریها، مردم و فعالان غیردولتی، خصوصی و سازمانهای مردمنهاد است.
وی اضافه کرد: سند بازآفرینی شهری محلات شهر اصفهان بهدنبال چارهجویی برای بهبود کیفیت زندگی در بافتهای ناکارآمد و نابسامان شهری، با نگاهی یکپارچه و جامعنگر برای برخوردی متوازن و همهجانبه با مشکلات گوناگون اجتماعی، فرهنگی، زیستمحیطی، اقتصادی و کالبدی در این پهنههای شهری است.
نظر شما