محمدرضا ناجینیا در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: بازیهای آنلاین یا دیجیتالی قدمتی حدود ۵۰ سال دارند و طی این مدت، یکی از موضوعات نوظهور در عرصه تفریح و سرگرمی کودکان و نوجوانان، بازیهای دیجیتالی به شمار میرود.
وی افزود: بازیهای دیجیتالی زمانی که آغاز به کار کردند به دلیل مشکلات نرمافزاری و سختافزاری تکنولوژی و گرافیکهای پایین، جذابیتهای بصری و صوتی محدودی داشتند و سازندگان و طراحان اولیه بازیهای رایانهای فکر نمیکردند که این بازیها امروز به ابزار نگرانکننده در حوزه سلامت روان تبدیل شود.
روانشناس و خانوادهدرمانگر اضافه کرد: پژوهشهای حوزه بازیهای دیجیتالی دیرهنگام آغاز شد، چراکه سالهای متمادی افراد فکر نمیکردند که شاید بازیهای رایانهای، ابزارها و گجتهای دیجیتالی بتواند سلامت روان را دچار آسیب کند.
ناجینیا تصریح کرد: در ابتدای سال ۲۰۰۰ برای اولین بار بود که مشکلات روانی حاصل از بازی طولانیمدت با ابزارها و گجتهای هوشمند به عنوان یک مسئله، چالش و پس از آن، یک مشکل و اختلال در نظر گرفته و بررسی شد.
وی تاکید کرد: پس از انجام پژوهش روی این موضوع، در تشخیص و طبقهبندی اختلالات روانپزشکی در حوزه اعتیادها، اعتیاد به گجتهای دیجیتال و بازیهای رایانهای نیز در نظر گرفته شد و پس از آن ملاکهای اعتیاد به بازیهای رایانهای به عنوان یک مسئله مهم و حیاتی مورد بررسی قرار گرفت؛ این دستاورهای پژوهشی نشان داد که با سبک جدیدی از اعتیاد روبهرو هستیم که ویژگیهای بارزی دارد.
هیجانگرا بودن کاربران بازیهای رایانهای
این روانشناس با بیان اینکه این بازیها بین نوجوانان بیشترین میزان کاربر و مصرفکننده و آسیب را دارد و با سرعت زیادی در حال پیشرفت است، ادامه داد: در این حوزه خلاقیت بالایی وجود دارد و درآمدزایی نیز خوب ارزیابی میشود؛ در واقع حوزه خلق شده از یکسو اعتیادآور است و از سوی دیگر میتواند برای تبلیغات بسیار مؤثر باشد.
ناجینیا با اشاره به اینکه کاربران این نوع بازیها بیشتر افرادی هیجانگرا هستند که مشتاق تجربه کردن این بازیها میشوند و آنها را امتحان میکنند، اظهار داشت: بازیهای آنلاین بیشترین تعداد کاربر در سراسر جهان و بیشترین میزان درآمدزایی برای خالقان بازیها را دارد و به دلیل اینکه خلاقانهتر است و تعامل انسانی در آنها بیشتر است، اعتیادآوری و جذابیتهای بیشتری برای افراد به همراه دارد.
وی افزود: بازیهای رایانهای عوارض روانشناختی زیادی دارند و این عوارض در سادهترین حالت کاهش تحرک، افت تحصیلی، کم شدن مهارتهای ارتباطی، اضافهوزن و مشکلات مرتبط با هیجانهای ساکن خواهد بود.
این روانشناس با بیان اینکه امکان دارد افراد در دنیای واقعی نیز نسبت به انجام رفتارهای بازیهای دیجیتالی و آنلاین تمایل نشان دهند، تصریح کرد: با افزایش میزان زمان استفاده از تلفنهای همراه شاهد ترویج این نوع بازیها هستیم، از همینرو والدین باید مراقب رفتارها و تمایلات فرزندان خود باشند و آنها را در فضای مجازی یا صحنههای بازی، به تنهایی رها نکنند.
نظر شما