به گزارش خبرگزاری ایمنا، سهم مهمی از تولید ناخالص داخلی هر کشور را شرکتهای کوچک و متوسط تشکیل میدهد اما با وجود نقش ارزنده، این شرکتها با مشکلات زیادی در تأمین سرمایه در گردش مورد نیاز خود مواجه هستند، این مسئله در بنگاههای بزرگ اقتصادی وجود ندارد زیرا این نهادهای اقتصادی میتوانند با استفاده از روابط خود، نقدینگی مورد نیاز را از طریق تسهیلات بانکی یا دیگر نهادهای تأمین مالی، تأمین کنند، اما این امکان برای شرکتهای کوچک و متوسط کمتر وجود دارد.
همین موضوع منجر شد که تأمین مالی جمعی (Crowdfunding) به یکی از روشهای مورد علاقه شرکتها و کسبوکارهای خرد برای تأمین مالی تبدیل شود. در این روش سرمایهگذاری، یک سکوی تأمین مالی به عنوان واسط عمل میکند و با جمعآوری سرمایههای خرد سرمایهگذاران، سرمایه مورد نیاز بنگاهها را تأمین میکند و در اختیار آنها قرار میدهد.
سکوهای تأمین مالی در واقع پلتفرم و وبگاههای اینترنتی هستند که کارآفرینان و سرمایهگذاران را با هر میزان سرمایه، به یکدیگر متصل میکنند. این سکوها بر اساس معیارهای تعریف شده و استانداردهای موجود، ایدهها را بررسی میکنند و آنها را برای سرمایهگذاری در اختیار عموم قرار میدهند؛ سود سکوها نیز از کارمزدی که در جذب هر سرمایه دریافت میکنند تأمین میشود.
این روش سرمایهگذاری سابقه طولانی در ایران ندارد و بهطور رسمی از سال ۹۹ با ایجاد چند پلتفرم که زیرمجموعه فرابورس هستند شکل گرفته است، اما با وجود سابقه کم، این پلتفرمها عملکرد قابل قبولی داشتهاند و سرمایه قابل توجهی برای متقاضیان فراهم کردهاند.
فهرست سکوهای دارای مجوز فعالیت در وبگاه فرابورس قابل مشاهده است.
مروری بر میانگین بازدهی برخی از مهمترین سکوهای فعال در ایران نشان میدهد که این سکوها در ۱۰ طرح اخیر خود بهطور میانگین، از ۲۱.۵ تا ۴۸ درصد بازدهی داشتهاند:
کار سکوهای تأمین مالی چیست؟
سکوهای تأمین مالی جمعی، از طرف صندوقهای سرمایهگذاری ضمانتی برای اصل سرمایه اخذ میکنند تا امنیت سرمایههای جمعآوری شده را حفظ کنند، همچنین پیش از شروع هر طرح، ارزیابیهایی صورت میگیرد، در این مرحله، صورتهای مالی شرکت متقاضی سرمایهگذاری جمعی بررسی میشود و بر اساس سود و زیانی که پیش از این در صورتهای ملی ثبت شده، ارزیابی لازم برای توانایی تحقق سود برآورد شده در طرح فعلی انجام میشود.
در واقع اگر هر شرکت سرمایهپذیر قصد همکاری با سکوهای تأمین مالی جمعی را داشته باشد، ابتدا باید طرح توجیه مفصل و دقیقی برای طرح مورد نظر آورده شود، طرحی که در آن، شرح پروژه، محاسبه سرمایه لازم، سود حاصل از طرح و دیگر موارد مربوط توضیح داده شده و سکوی تأمین مالی تحلیلهای لازم بر این طرح را انجام میدهد.
یکی از اقداماتی که سکوهای تأمین مالی انجام میدهند ارزیابی سابقه فروش شرکت و محصولی است که اکنون معرفی شده است، با این کار، مشخص میشود، شرکت سرمایهپذیر توانایی پرداخت سود پیشبینی شده را دارد یا خیر. در نهایت، ریسکهای هر پروژه نیز ارزیابی میشود و از طریق سکوهای تأمین مالی جمعی به اطلاع سرمایهگذاران میرسد.
استقبال از سکوهای کرادفاندینگ
نکته قابل توجه در عملکرد سکوهای کرافاندینگ این است که طرحهایی با بازدهی بالای ۵۰ درصد و پروژههای کوچک با مبالغ کمتر از ۱۰ میلیارد تومان در این سکوها در مدت زمان کمی با استقبال مردم مواجه و تأمین مالی میشود. به عنوان نمونه در یکی از سکوهای تأمین مالی جمعی، طرحی برای تأمین سرمایه در گردش تولید و فروش خودروهای برقی در کمتر از ۳۵ دقیقه به پایان رسید؛ در این طرح دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان برای تولیدکننده جمعآوری شد و بازدهی طرح ۴۵ درصد اعلام شده است.
آنچه مسلم است، کرافاندینگها روش جدید و ضمانتشدهای است که نیازمند اطلاعرسانی بیشتر بین مردم است و بازدهی ارائه شده در این طرحها نیز جذابیت خوبی برای آن ایجاد کرده است. علاوه بر آن ارائه ضمانتنامه تعهد پرداخت توسط صندوقهای مختلف میتواند این اطمینان را برای سرمایهگذاران ایجاد کند که اصل سرمایه آنها بهطور قطعی بازپرداخت خواهد شد.
نظر شما