من درد مشترکم، مرا فریاد کن!

هشت‌سال پیش نامه‌ای توسط رهبر معظم انقلاب خطاب به جوانان اروپایی نوشته شد که بازخوانی آن برای درک آنچه امروز در افکار سیاستمداران غربی می‌گذرد راهگشاست، علاوه بر این بررسی نگرش نسل جدید غرب در برابر اسرائیل نشان می‌دهد عمق نگاه رهبر انقلاب به‌خوبی متوجه ظرفیت‌های این نسل در جست‌وجوی حقیقت شده است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا «رنج هر انسانی در هر نقطه از جهان، به‌خودی خود برای هم‌نوعان اندوه‌بار است. منظره کودکی که در برابر دیدگان عزیزانش جان می‌دهد، مادری که شادی خانواده‌اش به عزا مبدل می‌شود، شوهری که پیکر بی‌جان همسرش را شتابان به سویی می‌برد یا تماشاگری که نمی‌داند تا لحظاتی دیگر آخرین پرده‌ی نمایش زندگی را خواهد دید، مناظری نیست که عواطف و احساسات انسانی را برنینگیزد. هرکس که از محبت و انسانیت بهره‌ای برده باشد، از دیدن این صحنه‌ها متأثر و متألم می‌شود؛ چه در فرانسه رخ دهد، چه در فلسطین و عراق و لبنان و سوریه.» ۱۳۹۴/۹/۸

اینها جملاتی است که هشت سال پیش خطاب به جوانان کشورهای اروپایی نگاشته شد. این جملات که به نظر می‌رسد توصیفی از اوضاع امروز غزه باشد، بخشی از نامه‌ای است که توسط آیت‌الله خامنه‌ای و بعد از حمله تروریستی به فرانسه به رشته تحریر درآمد و حالا به نظر می‌رسد پس از جنایت‌های بی‌شماری که در دو ماه اخیر در فلسطین مقابل چشم جهانیان به وقوع پیوسته است، بازخوانی آن برای درک آنچه امروز در افکار سیاستمداران غربی می‌گذرد راهگشاست، علاوه بر این، بررسی نگرش و موضع نسل جدید آمریکا و اروپا در برابر اسرائیل نشان می‌دهد عمق نگاه رهبر انقلاب به‌خوبی متوجه ظرفیت‌های این نسل در جست‌وجوی حقیقت شده است.

نسلی که حدود هشت سال پیش در دو نامه در سال‌های ۹۳ و ۹۴ مورد خطاب ایشان قرار گرفتند: «نه به این علت که پدران و مادران شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آینده ملت و سرزمینتان را در دستان شما می‌بینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلب‌های شما زنده‌تر و هوشیارتر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمی‌کنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند.» ۱/‏۱۱/‏۱۳۹۳

من درد مشترکم، مرا فریاد کن!

اکثر جوانان آمریکایی امروز، مطابق نظرسنجی دانشگاه هاروارد-هریس، معتقدند موجودیت اسرائیل باید به پایان برسد و کنترل همه اراضی تحت کنترل اسرائیلی‌ها به دست حاکمیت فلسطین و حماس سپرده شود. این نظرسنجی که در هفته جاری انجام شده است، نشان داد ۵۱ درصد از آمریکایی‌های ۱۸ تا ۲۴ ساله شرکت‌کننده در این نظرسنجی از چنین نگرشی حمایت می‌کنند.

این آمار در افراد طی فاصله سنی ۲۵ تا ۳۴ ساله هم رقم ۳۱ درصد را نشان می‌دهد که نه تنها درصد قابل توجهی است، بلکه نشان‌دهنده تغییر نگرش نسل‌های جدید آمریکا در مقایسه با نسل‌های قدیمی است، به‌خصوص وقتی بدانیم فقط ۴ درصد از امریکایی‌های بالای ۶۵ سال معتقدند اسرائیل باید به پایان برسد.

این تغییر نگرش متأثر از عوامل مختلفی است اما به نظر می‌رسد حمایت‌های بی‌بدیل غرب، به ویژه آمریکا از جنایت‌های اسرائیل یکی از فاکتورهای مهم در این مسئله است و جوانان آمریکا و اروپا درک کرده‌اند که چرا «امروز تروریسم درد مشترک ما و شما است» ۱۳۹۴/۹/۸

زیرا اگرچه شعار حقوق بشر، دموکراسی و ژست‌های انسان دوستانه همواره نقابی بر چهره سیاستمداران غرب بوده است اما «متأسفانه این خشونتها همواره از طرف برخی از قدرت‌های بزرگ به شیوه‌های گوناگون و به شکل مؤثر حمایت شده است» و نباید فراموش کرد که «چهره دیگر این تضاد، در پشتیبانی از تروریسم دولتی اسرائیل دیده می‌شود. مردم ستمدیده فلسطین بیش از ۶۰ سال است که بدترین نوع تروریسم را تجربه می‌کنند… امروزه چه نوع خشونتی را می‌توان از نظر شدت قساوت با شهرک‌سازی‌های رژیم صهیونیست مقایسه کرد؟ این رژیم بدون اینکه هرگز به‌طور جدّی و مؤثر مورد سرزنش متّحدان پرنفوذ خود و یا لااقل نهادهای به ظاهر مستقل بین‌المللی قرار گیرد، هر روز خانه فلسطینیان را ویران و باغ‌ها و مزارعشان را نابود می‌کند، بی‌آنکه حتی فرصت انتقال اسباب زندگی یا مجال جمع‌آوری محصول کشاورزی را به آنان بدهد؛ و همه‌ی اینها اغلب در برابر دیدگان وحشت‌زده و چشمان اشک‌بار زنان و کودکانی روی می‌دهد که شاهد ضرب و جرح اعضای خانواده خود و در مواردی انتقال آنها به شکنجه‌گاه‌های مخوفند.

آیا در دنیای امروز، قساوت دیگری را در این حجم و ابعاد و با این تداوم زمانی می‌شناسید؟ به گلوله بستن بانویی در وسط خیابان فقط به جرم اعتراض به سربازِ تا دندان مسلح، اگر تروریسم نیست پس چیست؟ این بربریت چون توسط نیروی نظامی یک دولت اشغالگر انجام می‌شود، نباید افراطی‌گری خوانده شود؟ یا شاید این تصاویر فقط به این علّت که ۶۰ سال مکرراً از صفحه تلویزیون‌ها دیده شده، دیگر نباید وجدان ما را تحریک کند.» ۱۳۹۴/۹/۸

من درد مشترکم، مرا فریاد کن!

همین تناقض‌ها است که سبب شده تا امروز مطابق آخرین آمارها، ۸۷ درصد از تظاهرات شکل گرفته در جهان به‌ویژه اروپا و آمریکا در بازه زمانی هفتم اکتبر تا بیست‌وچهارم نوامبر (پانزدهم مهر تا سوم آذر) در حمایت از فلسطین و تنها ۱۰ درصد از آنها در حمایت از اسرائیل باشد.

همچنین تاکنون جنبش‌های مردمی متعددی برای تحریم کالاهای وابسته به رژیم صهیونیستی شکل گرفته است که مورد توجه بسیاری از جوانان کشورهای اروپایی و آمریکایی قرار گرفته است، جنبشی که تنها در یک فقره با به راه انداختن موج تحریم «استارباکس» این شرکت تولید و فروش قهوه حامی رژیم صهیونیستی را متوجه ضرری ۱۲ میلیارد دلاری کرد.

من درد مشترکم، مرا فریاد کن!
میزان تظاهرات جهانی برای اعلام همبستگی از هفتم اکتبر تا بیست و چهارم نوامبر

«جوانان عزیز! من امید دارم که شما در حال یا آینده، این ذهنیت آلوده به تزویر را تغییر دهید؛ ذهنیتی که هنرش پنهان کردن اهداف دور و آراستن اغراض موذیانه است. به نظر من نخستین مرحله در ایجاد امنیت و آرامش، اصلاح این اندیشه خشونت‌زا است. تا زمانی که معیارهای دوگانه بر سیاست غرب مسلط باشد و تا وقتی که تروریسم در نگاه حامیان قدرتمندش به انواع خوب و بد تقسیم شود و تا روزی که منافع دولت‌ها بر ارزش‌های انسانی و اخلاقی ترجیح داده شود، نباید ریشه‌های خشونت را در جای دیگر جست‌وجو کرد.» ۱۳۹۴/۹/۸

امروز با مشاهده آنچه در جهان به وقوع پیوسته است می‌توان گفت که این امید در حال تحقق است و مشاهده خیل عظیم مردمی که در خیابان‌های اصلی آمریکا و اروپا در حمایت از فلسطین پرچم آن را برافراشته می‌کنند، بیانگر آغاز یک اصلاح مهم است، اصلاحی که با رو شدن پشت پرده بسیاری از مسائل در پی جنگ اسرائیل علیه مردم غزه، سبب شده تا بسیاری از جوانان ساکن کشورهای غربی راهشان را از سیاستمداران خود تفکیک کنند و متوجه شوند که باید ریشه‌های خشونت را در کجا بیابند؛ جوانانی که تنها آن‌ها همان‌طور که رهبر معظم انقلاب به خوبی پیش‌بینی کردند، «قادر خواهند بود با درس گرفتن از ناملایمات امروز، راه‌هایی نو برای ساخت آینده بیابند و سد بیراهه‌هایی شوند که غرب را به نقطه‌ کنونی رسانده است.» ۱۳۹۴/۹/۸

کد خبر 712957

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.