به گزارش خبرگزاری ایمنا از قم، صبح هنوز آفتاب چهره‌اش را به شهر نشان نداده است که از خانه بیرون می‌زند. شاخه‌های بی‌برگ درختان در تن سرد خیابان رها شده است و گنجشکان تازه از خواب شبانه بیدار شده‌اند. لباس کارش را می‌پوشد و سکان اتوبوس را به دست می‌گیرد. طوری زمانش را تنظیم می‌کند تا به اولین مسافران منتظر در ایستگاه نخستین برسد. مسافرانی که چشم‌انتظار نخستین اتوبوس صبحگاهی در ایستگاه نشسته‌اند تا آن‌ها را به مدرسه، دانشگاه یا محل کارشان برساند.
رانندگان ناوگان حمل‌ونقل عمومی، اعضایی از خانواده بزرگ مدیریت شهری هستند که بیشترین برخورد را به‌صورت روزانه با مردم داشته و نقش مهمی در نظام حمل‌ونقل شهری ایفا می‌کنند.
در حال حاضر در قم ۲۰۰ دستگاه اتوبوس در سه نوبت‌کاری و نزدیک به ۶ هزار تاکسی فعال است و ۴۰۰ راننده اتوبوس و هشت هزار و ۳۰۰ راننده تاکسی به شهروندان خدمت‌رسانی می‌کنند.
قصه یک فرمان تاریخی
آن‌هایی که سال‌ها شغلشان رانندگی بوده است، این روزها بازنشسته‌اند یا دیگر مثل سابق پادررکاب خودروهای سبک و سنگینشان نیستند؛ یک خاطره دست جمعی را خوب یادشان هست. آخرین روزهای پاییز سال ۱۳۶۲ بود که کشتی‌های منتظر تخلیه‌ی بار در بندرهای ایران ترافیک دریایی سنگینی را ایجاد کرده بود. کامیون یا خودرو سنگینی برای تخلیه و جابه‌جایی بار نبود و هرلحظه بر نگرانی‌های برای فاسدشدن مواد غذایی افزوده می‌شد تا اینکه امام امت در روز ۲۶ آذر یک فرمان تاریخی را خطاب به کامیون و راننده‌ها صادر کرد. پس‌ازآن خیل گسترده کامیون‌ها و تریلی‌ها به سمت بندرها جنوب کشور و روانه شد و در مدت کوتاهی مسئله‌ای که می‌رفت تا به یک بحران ملی تبدیل شود با یک همدلی جمعی حل شد. ۱۴ سال پس از صدور آن فرمان تاریخی ۲۶ آذر به‌عنوان روز ملی حمل‌ونقل و راننده نام‌گذاری شد.
تاکسی خانه من است
خانم فاطمه ذوالفقاری؛ ۵۱ ساله است و می‌گوید بیش از ۱۰ سال است که در تاکسی بانوان کار می‌کند. سرپرست خانوار است و دو پسر دارد. او یکی از ۱۵ راننده تاکسی زن شهر قم است که می‌گوید از آنجایی در طول روز یا گاهی اوقات شب‌ها بیشتر زمان خودم را در تاکسی می‌گذاردم باید بگویم تاکسی خانه من است.
او از تلاشش برای داشتن برخورد و انرژی مثبت در قبال مسافران و مراقبت دائم از رفتار و کردار گفت و اینکه وظیفه تاکسی بانوان این است که محیط امن‌تر و سالم‌تری داشته باشد.
این راننده تاکسی بانوان در قم امانت‌دار بودن را از مهم‌ترین ویژگی و خصلت یک راننده دانست و گفت بارها شده که مسافران وسیله خود اعم از تلفن همراه و کیف را در خودرو جاگذاشته‌اند که او مسافران را پیدا می‌کند و وسیله آن‌ها را برمی‌گرداند.
خانم ذوالفقاری همیشه یک کتابچه در ماشینش دارد که آدرس مبدأ و قصد مسافران به همراه مبلغ دریافتی را در آن می‌نویسد. این یادداشت‌ها به او اجازه می‌دهد که بتواند به‌راحتی اشیای جامانده را مرتب کند.
باوجود مشکلات زندگی و سختی‌های شغل رانندگی، خانم ذوالفقاری سعی می‌کند با مسافران ارتباط دوستانه‌ای برقرار کند و آن‌ها نیز به‌واسطه همین مهربانی گاهی تا مدت‌ها مسافر ثابتش می‌شوند و هر از چند گاهی هدیه‌ای به مناسبت روز زن و … به او می‌دهند.
نداشتن بیمه، نبود حمایت در تأمین تجهیزات و موارد موردنیاز تاکسی و نبود حمایتی از سوی شرکت‌های خصوصی درازای دریافت شارژ ازجمله مشکلاتی است که رانندگان تاکسی به آن اشاره می‌کنند. تاکسی‌های فرسوده و نبود حمایت کافی برای نوسازی از دیگر مشکلات اکثر رانندگان است که موجب شده گاهی شرمنده مسافران خود شوند.
مجید زینعلی یکی دیگر از تاکسی‌دارهای شهر هم از ضعیف بودن حمایت‌ها سخن می‌گوید. حمایت‌هایی که باید به داد سیستم حمل‌ونقل عمومی برسند تا یک خودرو قبراق و یک راننده بانشاط بتواند با تمام توان به مردم خدمت کند.
تلاش‌های پنهان یک راننده
خدا مراد محمدی راننده اتوبوس گردشی اطراف حرم مطهر است که حدود ۱۵ سال سابقه رانندگی دارد. او هم از مشکلات مختلفی در این زمینه سخن می‌گوید. ازجمله فرهنگ رانندگی مردم که حرکت با خودروی سنگین در شهر را سخت‌تر می‌کند و همچنین ساعات کاری طولانی با اتوبوس.
آقای محمدی می‌گفت هرروزه باید از ساعت ۵:۴۰ دقیقه صبح کار خود را شروع کند و سخت‌ترین بخش کار دو پیک ترافیک ظهر و عصر است که تردد در شهر را مشکل می‌کند.
کم بودن میزان حقوق و نداشتن تعطیلی و مرخصی، یا کم‌لطفی‌ها از سوی برخی مسافران از دیگر مشکلاتی بود که آقای محمدی و همکارانش در سازمان اتوبوس‌رانی به آن اشاره کردند.
وی مدارا با اقشار مختلف مردم با افکار و عقاید متفاوت و همچنین شریک غم و شادی‌هایشان بودن را لازمه کار خود می‌داند و توقعش این است که این زحمات پنهان کار اتوبوس‌رانی دیده شود.
محمدی گفت: باوجود همه سختی‌ها خاطرات شیرین در این شغل هم کم نیست. گاهی با تعارف نان و یا یک‌تکه شکلات از سوی مسافران خستگی از تن ما درمی‌آید و خوشحالیم که می‌توانیم به مردم خدمت کنیم.
«همین چند روز پیش دخترخانمی باحالی آشفته به سراغم آمد. کیفش را دریکی از اتوبوس‌ها جاگذاشته بود. از طریق کارت بلیتی که در دست داشت با کمک بازرس سازمان توانستم کیفش را پیدا کنم و او بسیار خوشحال شد. همین کمک‌های کوچک به مردم است که به من انگیزه می‌دهد.»
او معتقد است گاهی برای مجاب کردن مردم در موضوعی یا آرام نگه‌داشتن وضعیت اتوبوس در شرایط بحرانی جامعه باید راننده اتوبوس به‌اندازه یک مسئول روابط عمومی آگاهی داشته و با مردم تعامل کند. درواقع شغل راننده شهری، منحصر به مهارت رانندگی نیست بلکه بسیار فراتر از آن است.
محمدی اجرای دوره‌های متعدد آموزشی برای رانندگان سازمان اتوبوس‌رانی را ازجمله اقدامات مثبت سال‌های اخیر می‌داند که موجب شده سطح برخورد رانندگان و نحوه تعاملاتشان ارتقا یابد.
زیر بار سنگین مشکلات معیشتی
ابوالفضل سلم‌آبادی فراهانی، دیگر راننده اتوبوس هم به مشکلات معیشتی رانندگان اشاره می‌کند که مانع از شوق و اشتیاق آنان در برخورد ما مردم و انجام وظایف خواهد شد. کمبود حقوق و دستمزد، صحیح نبود عنوان شغلی در پرونده‌های بیمه‌ای، کم‌توجهی به دغدغه‌های رانندگان در جلب رضایت شهروندان و … ازجمله مسائلی است که وی به آن اشاره می‌کند.
او معتقد است مدیران سازمان اتوبوس‌رانی در انجام پروژه‌های این سازمان نباید از مشورت رانندگان که به‌صورت مستقیم با معضلات سروکار دارند، غافل شوند.
فراهانی نیز همچون دیگران امانت‌داری را از مهم‌ترین ویژگی‌هایی می‌داند که یک راننده در سیستم حمل‌ونقل عمومی باید داشته باشد. امانت‌داری نسبت به جان، مال، ناموس و زمان مردم که باری گران بر دوش همه رانندگان حمل‌ونقل عمومی در شهر کریمه اهل‌بیت (ع) است.
نظر شما