به گزارش خبرنگار ایمنا، زغال‌سنگ سوختی فسیلی است که از گیاهان باستانی که میلیون‌ها سال پیش مرده‌اند به وجود آمده است، تقاضا برای استفاده از آن با توسعه صنایع افزایش یافت و این امر منجر به رشد معادن زغال سنگ شد، به طوری که در اواسط قرن بیستم، این سوخت منبع اولیه انرژی برای بیشتر نقاط جهان بود و دانشمندان با ارزیابی داده‌های مطالعه بار بیماری‌های جهانی ۲۰۱۹، نتایج بررسی‌های ذرات ریز معلق و داده‌های جمعیتی مبتنی بر ماهواره ناسا، آزمایشات شیمی اتمسفر و مدل‌سازی خطر نسبی سوخت‌های فسیلی بر مرگ‌ومیرهای ۲۰۱۹، دریافتند که در این سال ۸.۳ میلیون مرگ در سراسر جهان به ذرات ریز معلق (PM 2.5) و ازن (O۳) در هوای باز نسبت داده شده که ۶۱ درصد آن (۵.۱ میلیون) مربوط به سوخت‌های فسیلی بوده است.
بر این اساس، نتایج تحقیقات نشان داده است که گذار از سوخت‌های فسیلی به ویژه زغال سنگ به منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر می‌تواند جان افراد زیادی را از فوت بر اثر آلودگی هوا نجات دهد و به مبارزه با گرمایش جهانی کمک کند، در واقع کاهش عمده انتشار آلودگی هوا به‌ویژه از طریق حذف تدریجی این سوخت می‌تواند نتایج مثبت و بزرگی برای سلامتی داشته باشد، از این‌رو طی دو سال گذشته در برگزاری کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل (COP۲۶)، نمایندگان ۴۵ کشور جهان متعهد شدند که تا سال ۲۰۵٠ انتشار گاز دی اکسیدکربن را به صفر برسانند.
در جریان این کنفرانس دو هفته‌ای که با حضور نمایندگانی از ۱۹٠ کشور جهان در شهر گلاسگو در اسکاتلند آغاز شد، مذاکرات دیپلماتیک فشرده‌ای پیرامون چگونگی مقابله با گرمایش زمین به عنوان یک چالش مشترک جهانی صورت گرفت، زیرا افزایش دما، گرمایش جهانی و الگوهای شدید، ناملایم و ناخوشایند آب‌وهوایی که زمانی تنها خطراتی در افق محسوب می‌شد، امروزه به مرزهای زمین رسیده است، اما بر اساس نتایج یک مطالعه جدید، روند کنار گذاشتن زغال سنگ برای رسیدن به اهداف تعیین شده در توافقنامه پاریس، به کندی پیش می‌رود، توافقنامه پاریس معاهده بین‌المللی تغییرات اقلیمی است که هدف آن مقابله با گرمایش جهانی از طریق محدود کردن انتشار دی‌اکسید کربن است.
بر این اساس در حالی که به گفته دانشمندان، دمای کره زمین نسبت به اواخر قرن نوزدهم ۱.۱ درجه گرم‌تر شده و فرصت اندکی باقی است تا از گرم شدن بیشتر و فاجعه بار زمین جلوگیری شود، وعده‌ها و تعهدات قدرت‌های بزرگ جهان در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای چشم‌انداز روشن نداشته و نبود قانون برای ممانعت از سرمایه‌گذاری در گسترش سوخت‌های فسیلی و زغال سنگ که عامل اصلی گرمایش زمین است، موجب نارضایتی و نگرانی فعالان محیط‌زیست و بعضی سازمان‌ها شده است، زیرا هدف توافقنامه پاریس محدودیت افزایش میانگین دمای زمین به کمتر از دو درجه سانتی‌گراد قبل از عصر صنعتی شدن و پیگیری تلاش‌ها برای حفظ افزایش دما به کمتر از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد است، به همین منظور حذف تدریجی زغال سنگ و بهره‌مندی از انرژی‌های تجدیدپذیر راهکار بسیار مناسبی است و به گفته محققان هر سال حدود ۱۵ میلیارد تن دی اکسیدکربن در جو منتشر می‌شود که عامل ۴۰ درصد آن زغال سنگ است.
اگرچه در ظاهر افزایش ۱.۵ درجه سانتی‌گرادی دما در ۱۵۰ سال گذشته چندان خطرناک به نظر نمی‌رسد، اما شواهد خلاف آن را نشان می‌دهد، زیرا هر ۰.۵ درجه سانتی‌گراد افزایش گرمای زمین تأثیر زیادی بر افزایش امواج گرما و شدت خشکسالی‌های کشاورزی و زیست‌محیطی می‌گذارد، تغییرات سریع آب‌وهوایی که اکنون شاهد آن هستیم بیشتر ناشی از استفاده انسان از نفت، گاز و زغال‌سنگ برای خانه‌ها، کارخانه‌ها و حمل‌ونقل است، با سوختن سوخت‌های فسیل، گازهای گلخانه‌ای آزاد می‌شود، این گازها گرمای خورشید را به دام می‌اندازند و باعث افزایش دمای سیاره می‌شوند.
نتایج آمارها و تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از کشورها بر اساس بخشی از تعهدات خود در توافقنامه پاریس، برنامه‌هایی برای حذف تدریجی زغال سنگ یا حداقل استفاده کمتر از آن ارائه کرده‌اند که این اقدام یک جهش بزرگ است، اما با این حال محققان می‌گویند، ما در مسیر درست، اما با سرعت اشتباه حرکت می‌کنیم، زیرا کشورهای بیشتری وعده می‌دهند که زغال سنگ را از نظام انرژی خود کنار می‌گذارند که اقدام مثبت است، اما این تعهدات به اندازه کافی قوی نیست.
در واقع اگر می‌خواهیم شانس واقعی برای رسیدن به هدف دو درجه‌ای را داشته باشیم، حذف تدریجی زغال‌سنگ باید سریع‌تر اتفاق بیفتد و کشورهایی که به سایر سوخت‌های فسیلی متکی هستند، توسعه انتقال به سایر سوخت‌ها را افزایش دهند، زیرا نتایج تحقیقات نشان داده است که گذار از سوخت‌های فسیلی به منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر می‌تواند جان افراد زیادی را از فوت بر اثر آلودگی هوا نجات دهد و به مبارزه با گرمایش جهانی کمک کند، در واقع کاهش عمده انتشار آلودگی هوا به ویژه از طریق حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی می‌تواند نتایج مثبت و بزرگی برای سلامتی داشته باشد.
نجات کره زمین با انرژی خورشیدی و بادی
احد وظیفه، رئیس مرکز ملی اقلیم و سرپرست بحران خشکسالی سازمان هواشناسی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، بهره‌مندی از انرژی‌های پاک خورشیدی و بادی را یکی از اساسی‌ترین راهکاری‌های کاهش آلایندگی‌ها و گرمایش زمین می‌داند و می‌گوید: تولید گازهای دی اکسیدکربن و متان دست‌ساز انسان با توسعه مصارف سوخت‌های فسیلی نفت، گاز، بنزین، گازوئیل، مازوت و زغال‌سنگ یکی از مهم‌ترین عوامل گرمایش سیاره زمین است، زیرا در سطح صنایع برق و الکتریسیته توربین‌های گازی با زغال‌سنگ و گاز به عنوان منابع مهم آلایندگی‌ها، فعال هستند، اکنون بسیاری از کشورها برای تولید الکتریسیته در مجتمع‌های برق به سمت بهره‌وری و گسترش انرژی‌های پاک حرکت کرده‌اند.
وی می‌افزاید: در این مسیر کشورهای اروپایی طی هدف‌گذاری بلندمدت مصمم هستند که تولیدات الکتریکی و برقی صنایع قاره اروپا را با استفاده از انرژی‌های پاک تا سال ۲۰۳۰ حدود هفت تا هشت سال آینده به ۴۵ درصد برسانند و به تدریج این میزان را تا ۲۰۵۰ به صددرصد توسعه دهند، امید است که کشورمان نیز با سرمایه‌گذاری بیش از پیش به سوی استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر حرکت کند، زیرا بهره‌وری چنین انرژی‌هایی یکی از مهم‌ترین راهکارهای کاهش گرمایش زمین است.
رئیس مرکز ملی اقلیم و سرپرست بحران خشکسالی سازمان هواشناسی ایران ادامه می‌دهد: هرچند گرمای سیاره طی مدت کوتاهی تنزل پیدا نمی‌کند و شاید سالیان طولانی و زمان‌بری باید طی شود، اما بهره‌مندی از این انرژی‌ها علاوه بر پاکی محیط‌زیست، کاهش آلایندگی‌ها هوا و افت تا حدودی گرمایش زمین، می‌تواند با ایجاد اشتغال و کارآفرینی برای عده‌ای از افراد، منفعت‌ها و صرفه‌های اقتصادی هم داشته باشد.
وی با بیان اینکه دمای متوسط کره زمین حدود ۱۰۰ سال گذشته نزدیک به ۱۳ درجه بوده و در حال حاضر این عدد به ۱۴ درجه رسیده است، تصریح می‌کند: در مقایسه با سال‌های مذکور دمای سیاره زمین، یک درجه گرم‌تر شده است، این افزایش گرما در همه مناطق دنیا یکسان نبوده است و در بعضی از نقاط، شاید سه تا چهار درجه گرم‌تر باشد؛ به عنوان مثال قاره اروپا حدود ۲.۵ درجه گرم‌تر شده، مناطق قطبی سه تا پنج درجه افزایش دما داشته و سرزمین‌های خاورمیانه از جمله کشور ایران، دمای دو تا ۲.۵ درجه گرم‌تر را تجربه کرده‌اند، به طور کلی نواحی آمریکای لاتین کمترین گرمایش را به نسبت سایر سرزمین‌ها داشته‌اند.
وظیفه اضافه می‌کند: ذوب شدن یخ‌ها، سبب افزایش سطح آب دریاها می‌شود و به تدریج کشورهای جزیره‌ای یا سواحل را به زیر آب می‌برد، ضمن اینکه گرمایش به خودی خود حجم آب را حجیم می‌کند، زیرا گرما موجب انبساط و با گرمای آب دریاها، حجم آنها نیز به اندازه‌ای زیاد می‌شود و این موضوع در بعضی مناطق به تأسیسات دریایی بندری آسیب وارد کرده است.
وی با اشاره به اینکه دلایل اصلی گرمایش زمین انسان‌ها هستند، می‌گوید: با صنعتی شدن وضعیت زندگی انسان‌ها طی ۱۰۰ سال اخیر بدون هیچ‌گونه واهمه، توجه و احترام به محیط‌زیست مغرضانه برای پیشبرد اهداف خود سوخت‌های فسیلی را مانند زغال‌سنگ، گازوئیل، مازوت، بنزین و گاز را سوزانده است، چراکه این سوخت‌ها حجم زیادی از گاز دی‌اکسید کربن را آزاد می‌کنند، چنین گازهایی تا حدودی توسط گیاهان جذب می‌شود، اما مازاد آنها سبب افزایش غلظت گازها در جو زمین شده است، البته گازهای ماکسا، ترکیبات نیتروژن، ساکسا از ترکیبات سولفوری نیز اثرگذاری بسیاری دارند.
تأثیر کاهش بارندگی و خشکسالی‌های متوالی بر افزایش گرمایش زمین
رئیس مرکز ملی اقلیم و سرپرست بحران خشکسالی سازمان هواشناسی ایران اظهار می‌کند: اگر به روی دیگر سکه نگاه کنیم، انسان‌ها برای تأمین مواد غذایی خود طی سال‌های اخیر، به طور صنعتی دام و طیور بسیاری را در کشورهای مختلف و دنیا پرورش داده‌اند و با تولید گاز متان آسیب‌های را بر محیط‌زیست وارد کردند، دو گاز دی‌اکسید کربن و متان مهم‌ترین علل گرمایش سیاره زمین است که امروزه به عنوان گازهای گلخانه‌ای شناخته می‌شوند.
وی ادامه می‌دهد: در فصل زمستان، با ورود به گلخانه‌های بدون بخاری، شاهد دمای بیشتر گلخانه‌ها نسبت به محیط اطراف هستیم، زیرا با تابش نور به گلخانه‌ها و برخورد انعکاس آن از زمین و سطح برگ گیاهان با شیشه‌ها یا محفظه نگهداری گلخانه، مجدد نورها به بدنه خروجی منعکس می‌شوند، در واقع بخشی از نورهای تابشی به دام می‌افتد و با برون‌رفت سبب گرمایش فضا پیرامون خواهند شد، بنابراین عملکرد این گازهای گلخانه‌ای مانند پتویی مورد استفاده انسان‌ها است که بدون عبور دما، گرما را افزایش می‌دهند.
وظیفه می‌افزاید: در عصر حاضر گازهای دی‌اکسید کربن و متان به عنوان گازهای گلخانه‌ای نام‌گذاری شده است و این دو گاز، گازهایی هستند که انسان‌ها به دلیل فعالیت‌های صنعتی بسیار گسترده، سبب افزایش غلظت آنها در مقایسه به ۱۰۰ سال گذشته شده‌اند.
وی تصریح می‌کند: غلظت دی‌اکسید کربن به ازای هر یک میلیون واحد ذره در جو طی ۱۰۰ سال گذشته حدود ۲۷۰ پی‌پی‌ام بوده، اما این میزان اکنون به ۴۲۴ پی‌پی‌ام افزایش یافته است، لذا چنین رشد صعودی اجازه نمی‌دهد انرژی خورشیدی که طول روز در سطح زمین جذب شده است با وجود گازهای فعال جو، طی شب از سیاره خارج شوند، لذا عملکرد آن همانند شیشه محیط گلخانه‌ها خواهد بود و سبب افزایش گرمایش زمین می‌شود.
رئیس مرکز ملی اقلیم و سرپرست بحران خشکسالی سازمان هواشناسی ایران می‌گوید: بسیاری از کشورها دنیا به ویژه کشورهای بزرگ و صنعتی آمریکا، چین، هند، ژاپن و اروپایی با بهره‌مندی حجم گسترده‌ای از مصارف نفت، گاز و زغال‌سنگ در توسعه فعالیت‌های صنعتی خود سبب پیدایش گرمایش زمین شده‌اند، زیرا این نوع سوخت یکی از منابع اصلی آلاینده و تولید گاز دی‌اکسید کربن است؛ البته سرزمین‌های که به دلیل ارزانی انرژی نفت از آن بهره‌وری بیشتر می‌کنند با سوزاندن مواد زاد نفتی کنار چاه‌ها، منجر به گسترش حجم بالای آلایندگی‌ها و انتشار گازهای گلخانه‌ای خواهد شد.
وی در پاسخ به این سوالی مبنی بر اینکه آیا کاهش بارندگی و خشکسالی‌های متوالی بر افزایش گرمایش زمین تأثیرگذار است، می‌افزاید: با گرمای هوا، میزان حرارت آب هم افزایش پیدا می‌کند و به تدریج حجم توازن دمایی الگوی جوی اطراف کره زمین نامتوازن خواهد شد، به طوری که در عصر حاضر بعضی مناطق با خشکسالی‌ها گسترده و بعضی دیگر با ترسالی یعنی افزایش حدنرمال بارندگی‌ها مواجه هستند، زیرا در این شرایط با کاهش ظرفیت بارش برف، بارش‌ها بیشتر گرایش به بارندگی‌های گسترده دارند.
وظیفه خاطرنشان می‌کند: با تنزل بارش‌های جامد مانند برف، ذخایر آبی مناطق کوهستانی، برفی و سردسیر کره زمین کاستی می‌یابد و در فصول بهار و تابستان با ذوب زودهنگام برف‌ها در نیمه دوم سال، دبی رودخانه‌ها به دلیل نبود جریان آب حاصل از ذوب، بسیار سریع‌تر تقلیل خواهد یافت، اکنون تبدیل رودخانه‌های دائمی به فصلی و خشکی سریع رودهای فصلی از زمان مقرر در طبیعت، گواه بر این ادا است که دسترسی انسان به منابع آبی در بسیاری از نقاط دنیا محدود شده است.
افزایش گرمای زمین با مصرف بی‌رویه سوخت‌های فسیلی / راه نجات انرژی‌های پاک است
اسماعیل کهرم، کارشناس محیط‌زیست در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا می‌گوید: در حال حاضر با نگاه به جهان، قابل شهود است که درجه حرارت در کل دنیا افزایش پیدا کرده و یکی از دلایل مهم آن ذوب شدن یخ‌های قطب‌های شمال و جنوب است، زیرا اشعه خورشید وقتی به یخ‌ها می‌تابد، بازتاب آن بازمی‌گردد، اما با نابودی و ذوب یخ‌های زمین این تابش‌ها در خاک و سنگ جذب می‌شود.
وی دومین مسئله در گرمایش کره زمین را مصارف سوخت‌های فسیلی مانند گاز و نفت می‌داند و اظهار می‌کند: مصرف گاز کمترین ضرر را دارند، اما نفت و زغال‌سنگ با بیشترین خطرات منجر به گرمایش سیاره زمین می‌شوند؛ به عنوان مثال دودهای حاصل از مصرف گازهای فسیلی، بنزین، نفت و زغال‌سنگ در وسایل نقلیه به هیچ‌وجه در هوا خنثی نمی‌شود، بلکه با تولید عنصری به نام دوده در ۵۰ کیلومتر زمین، حلقه‌هایی تشکیل می‌دهد که این حلقه اجازه ورود گرما به داخل زمین را خواهد داد، اما حرارت به راحتی از آنها دفع نمی‌شود.
این کنشگر و فعال محیط‌زیست ادامه می‌دهد: این موضوع در فصل زمستان بیشتر نمایان است، زیرا با افزایش آلایندگی‌های سوختی در این فصل، دودهای حاصل از سوخت‌های فسیلی هنگام قرارگیری در سطح بالا به ویژه در اطراف کوه‌های برف‌گیر و وجود لایه‌هایی سرد هوا، اجازه پراکندگی گرما و آلودگی هوا را در فضا نمی‌دهند، چرا که با پدیده وارونگی هوا مواجه هستیم، بنابراین افزایش مصرف چنین سوخت‌هایی منجر به گرمایش بیش از حد زمین می‌شود، زیرا این شرایط مجوز ورود گرما به زمین را می‌دهد، اما این هوای گرم نمی‌تواند از سطح سیاره خارج شود.
وی خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر تحقیقات بسیاری روی آلایندگی‌های و مصارف انواع و اقسام سوخت‌های فسیلی انجام شده است، اما سال جاری بیشتر کشورهای دنیا سرمایه‌گذاری‌های کلانی برای تحقیق و استفاده از انرژی‌های پاک خورشیدی، بادی و حتی انرژی گرمای زمین انجام داده‌اند، چندی پیش با سفر به کشور سوئیس مشاهده کردم که آنها برای تأمین گرمای خانه‌ها به جای بهره‌مندی از سوخت‌هایی مانند الکتریسیته، از انرژی گرمای زمین بهره‌برداری می‌کنند، چراکه با حفاری هشت متری زمین حدود یک درجه حرارت افزایش پیدا می‌کند و این کشور با حفر ۴۰ تا ۵۰ متری و رسیدن به آب، از گرمای زمین برای مصارف خانگی بدون هیچ‌گونه آلایندگی، استعمال می‌کنند.
کاهش مخاطرات زیست محیطی با انرژی‌های پاک
حمیرا صفی‌قلی، معاون محیط‌زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: یکی از مشکلات قابل توجه در بحث انرژی، روند کاهشی منابع تجدیدناپذیر و اثرات مخرب زیست‌محیطی بالا است و پژوهش‌های متعدد با هدف یافتن منابع انرژی تجدیدپذیر جایگزین، همگان را متوجه خورشید و استفاده از انرژی آن (با هزینه کمتر نسبت به سایر صورت‌های انرژی) کرده است.
وی می‌افزاید: حدود ۱۷ درصد از مساحت استان در وضعیت بسیار مطلوب از لحاظ استقرار پنل‌های خورشیدی قرار دارد، سازمان محیط‌زیست تاکنون متولی توسعه انرژی‌های جایگزین ساتبا و شرکت برق منطقه‌ای است و این سازمان بر اساس ضوابط مستقر واحدهای صنعتی و خدماتی همکاری خود را در استقرار این واحدها به عمل می‌آورد.
معاون محیط‌زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان ادامه می‌دهد: با وجود محدودیت استقرار صنایع در شعاع ۵۰ کیلومتری شهر اصفهان، این واحدها مستثنی هستند و برای این واحدها در شعاع ۵۰ کیلومتری شهر اصفهان نیز به شرط رعایت ضوابط زیست‌محیطی مجوز استقرار صادر می‌شود، همچنین واحدهای صنعتی مشمول ارزیابی زیست‌محیطی ملزم به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به میزان ۲۰ درصد از کل انرژی مصرفی به صورت پلکانی در یک دوره پنج ساله زمانی هستند و از این طریق بسیاری از واحدهای بزرگ صنعتی ملزم به احداث نیروگاه خورشیدی می‌شوند، علاوه بر این محیط‌زیست استان اصفهان در بعضی مناطق اقدام به نصب پنل‌های خورشیدی در پاسگاه‌های محیط‌بانی به جای استفاده از ژنراتورهای فسیلی کرده است.
وی درباره ارزیابی کاهش مخاطرات زیست‌محیطی اعم از آلودگی هوا، کمبود منابع آبی و صرفه‌جویی بهینه مصارف برق تصریح می‌کند: استفاده از انرژی خورشیدی به جای استفاده از سوخت‌های فسیلی می‌تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، کاهش گرم شدن زمین و رخ دادن پیاپی وارونگی دما، کاهش آلودگی هوا و باران‌های اسیدی منجر شود.
صفی‌قلی پیرامون اینکه استفاده از انرژی خورشیدی تا چه میزان می‌تواند از حجم گازهای گلخانه‌ای بکاهند، می‌افزاید: گاز دی اکسیدکربن یکی از مهم‌ترین گازهای گلخانه‌ای است که نیروگاه‌ها با اختصاص سهم حدود ۳۱ درصد انتشار دی اکسیدکربن در بین بخش‌های انرژی، نقش مهمی در انتشار گازهای گلخانه‌ای و پدیده گرمایش جهانی دارند و با استفاده از انرژی خورشیدی این میزان به مقدار زیادی کاهش می‌یابد؛ البته این نکته را نیز نباید فراموش شود که در روند تولید پنل‌های خورشیدی هم گاز گلخانه‌ای تولید می‌شود، اما نسبت تولید این میزان به نقشی که استفاده از پنل در کاهش تولید گاز گلخانه‌ای دارد بسیار کمتر است.
وی با اشاره به تأثیر انرژی خورشیدی بر محیط‌زیست، می‌گوید: برای توسعه انرژی خورشیدی سایر مسائل زیست‌محیطی نیز باید در نظر گرفته شود یکی از مهم‌ترین مباحث پسماندهایی است که در اثر تعویض پنل‌های خورشیدی به وجود می‌آید که با توسعه نیروگاه‌های خورشیدی در آینده نزدیک با آنها مواجه خواهیم بود و باید از اکنون برای مدیریت آن برنامه‌ریزی شود و در غیر این صورت این موضوع می‌تواند به معضل زیست محیطی منجر شود.
معاون محیط‌زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان ادامه می‌دهد: از دیگر مسائل مهم در این زمینه، اختصاص مساحت زیادی از اراضی مرتع برای ساخت نیروگاه است، فعالیت این نیروگاه‌ها با آلودگی صوتی زیادی همراه است که می‌تواند از کیفیت زیستگاه بکاهد یا باعث تخریب آن شود، همچنین فعالیت‌های استقرار این واحدها و ساخت جاده‌های دسترسی می‌تواند باعث تخریب محیط شود و از همین رو رعایت ملاحظات زیست محیطی و اتخاذ تمهیدات لازم برای کاهش این خسارات الزامی است.
وی درباره اینکه چشم‌انداز سازمان حفاظت محیط‌زیست و دستگاه‌های متولی استان اصفهان در توسعه این نوع انرژی برای آیندگان با توجه به ظرفیت بالای مناطق کویری، خشک و نیمه خشک استان، اظهار می‌کند: با توجه به افزایش جمعیت و توسعه واحدهای صنعتی نیاز به تأمین انرژی بیش از گذشته احساس می‌شود؛ به ویژه که یکی از صنایع رو به رشد، استخراج رمز ارزها است که سهم زیادی در مصرف انرژی دارد، به همین دلیل شناسایی اراضی مستعد در استان و توسعه انرژی خورشیدی ضمن رعایت ملاحظات زیست محیطی، کمک بزرگی به کاهش مصرف آب، سوخت‌های فسیلی و کاهش آلاینده‌ها می‌کند و در تأمین انرژی برق نقش مهمی خواهد داشت.
نقش فناوری‌های نوآورانه در نجات جان زمین
حذف زغال سنگ به منظور کاهش دمای زمین و نگه داشتن میزان افزایش گرمایش جهانی به کمتر از دو درجه، امری ضروری است؛ در یک مطالعه توسط برنامه تحقیقاتی گروهی از پژوهشگران تعهدات ذکر شده از ۷۲ کشور را برای حذف تدریجی استفاده از زغال سنگ تا سال ۲۰۲۲-۲۰۵۰ تحلیل و بررسی کردند و دانشمندان بر این باور هستند که ثابت ماندن میزان افزایش گرمایش جهانی در دو درجه، امکان‌پذیر است، چراکه بشر امروز در عصر نوآوری‌های عظیم زندگی می‌کند و به فناوری‌های نوآورانه‌ای دست یافته است که می‌تواند اقتصاد و جوامع امروزی را تغییر دهد.
هدایت هماهنگ این نوآوری‌ها در سطح جهانی می‌تواند از بروز و ایجاد بدترین نتایج زیست‌محیطی پیشگیری کند، چرا که فناوری‌ها ظرفیت بالایی برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی دارند، گسترش سریع انرژی‌های خورشیدی و بادی که اجزای کلیدی تلاش‌های بشری برای کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی محسوب می‌شود، با وجود پیشرفت‌هایی امکان‌پذیر شده است که می‌تواند هزینه‌ها را تا ۸۹ درصد کاهش دهد، علاوه بر این بر اساس برآوردهای سازمان ملل متحد، هوش مصنوعی و دیجیتالی شدن نیز می‌تواند به کاهش ۱۰ تا ۲۰ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای در طول دهه جاری کمک کند.
با این حال، تنها راه برای تحقق وعده‌های نوآوری برای حفاظت از محیط‌زیست نیازمند همکاری‌های عمیق‌تر میان دولت‌ها و تجارت است، در اصل سرمایه‌گذاری در بخش تحقیق و توسعه در راستای کمک به گشودن باب سرمایه لازم برای تأمین مالی فناوری‌های سبز نیازمند کسب‌وکار و نیز مشارکت دولت‌ها برای تعیین چارچوب‌های قدرتمند است، علاوه بر این، کمیته اجرایی فناوری (بخشی از سازمان ملل متحد که به کشورها در توسعه فناوری‌های سبز کمک می‌کند) طی دو سال گذشته چگونگی مشارکت بخش خصوصی در این زمینه را مورد توجه قرار داد و به نتایجی کلیدی و امیدوارکننده دست یافت.
نظر شما