به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، یک میلیارد کودک (تقریباً نیمی از جمعیت کودکان جهان) در کشورهایی زندگی می‌کنند که از نظر آب‌وهوایی آسیب‌پذیر هستند و یک‌سوم از جمعیت کودکان جهان به‌طور هم‌زمان تحت‌تأثیر بحران آب‌وهوا و فقر قرار دارند.
طبق گزارش یونیسف، شرایط آب‌وهوایی سخت طی شش سال گذشته حداقل ۴۳ میلیون کودک را آواره داخلی کرده است و به‌دنبال آن معادل ۲۰ هزار کودک در روز مجبور به ترک خانه و مدرسه خود می‌شوند.
با این حال طبق گزارشی از اعضای ائتلاف ابتکار حقوق محیطی کودکان (CERI) با عنوان «طرح بین‌المللی، نجات کودکان و یونیسف»، کمتر از سه درصد از بودجه کلیدی جهانی آب‌وهوا از سال ۲۰۰۶ برای حمایت از کودکان هزینه شده است، حال آنکه کسب اطمینان از مورد توجه قرار دادن بحران آب‌وهوایی به‌عنوان یک بحران حقوق کودک به‌صورت رسمی، امری حیاتی و اجتناب از آن با خطر بزرگی همراه است.
پیامد تغییرات آب‌وهوایی مخرب برای کودکان
تغییرات آب‌وهوا، بارش باران‌های شدیدی را برای بسیاری از نقاط جهان به همراه داشته است. یک سال پس از سیل ویرانگر پاکستان که یک‌سوم کشور را زیر آب برد، بیش از ۱۷۰۰ نفر کشته و ۸ میلیون نفر به دلیل شرایط آب‌وهوای شدید آواره شدند. کودکان هنوز ساکن چادر هستند و بازسازی مدارس آن‌ها به‌تازگی آغاز شده است. آن‌ها در حال حاضر تحت آموزش‌های مقابله با وقوع حوادث در صورت بروز مجدد قرار دارند.
خشکسالی نیز از عواقب تغییرات آب‌وهوا است که با ایجاد گرمای شدید، زندگی را به‌ویژه در مناطق زاغه‌نشین غیرقابل تحمل و کودکان را راهی بیمارستان می‌کند.
بودجه ناکافی در حمایت از کودکان محروم
مقابله با بحران‌های درهم‌تنیده تغییر آب‌وهوا، درگیری، فقر و موارد دیگر، نیازمند این است که به جای استفاده از راه‌حل‌های موقت درمان به علت اصلی مشکل پرداخته شود، اما بودجه فعلی در حمایت کافی از کودکان آسیب‌دیده از بحران آب‌وهوا ناکافی است و تنها ۲.۴ درصد از بودجه کلیدی جهانی آب‌وهوا را می‌توان به‌عنوان حمایت از فعالیت‌های پاسخگو به کودکان طبقه‌بندی کرد.
بودجه اختصاص‌یافته در این زمینه برابر با حدود ۱.۲ میلیارد دلار و حتی کمتر برای برآورده ساختن سه معیار تعیین شده است:
• پرداختن به خطرات متمایز و شدیدی که کودکان به‌دنبال بحران آب‌وهوا تجربه می‌کنند
• تقویت انعطاف‌پذیری خدمات اجتماعی حیاتی برای کودکان
• توانمندسازی کودکان به‌عنوان عوامل تغییر
با این حال تاکنون هیچ تصمیم رسمی متمرکزی برای کودکان و بحران آب‌وهوا متمرکز اخذ نشده است و صدای کودکان همچنان شنیده نمی‌شود، حال آنکه هر کشوری باید کودکان را در تصمیم‌گیری‌های روزمره خود مشارکت دهد و به نیازهای آنان واقف باشد.
نظر شما