سیدحسن موسوی چلک در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به دلایل افزایش مهاجرت افراد به کلانشهرهااظهار کرد: در بیشتر مواقع، مهاجرت تصمیمی برای رسیدن به شرایط بهتر در زندگی برای افراد بهشمار میرود و میتوان آن را تصمیمی عاقلانه برای رسیدن به نقطهای مطلوبتر در حوزه تحصیل، اشتغال یا امکانات رفاهی دیگر دانست.
وی با اشاره به اینکه فلسفه بیشتر مهاجرتها جستوجوی فرصتها و امکانات بیشتر است، افزود: یکی از راهکارهای اصلی کنترل مهاجرت به کلانشهرهای کشور، تمرکززدایی است؛ در واقع توزیع امکانات بهطور کافی در تمام مناطق و تسهیل دسترسی افراد به این امکانات، در کنار توجه به مناطق روستایی میتواند بستری برای کاهش مهاجرت از روستا به شهر باشد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به وجود نقص در برنامهریزی برای مهاجرت معکوس از کلانشهرها تصریح کرد: پایین بودن احتمال بازگشت افراد از کلانشهرهایی مانند تهران و اصفهان به زادگاه اصلی خود، نشان از لزوم توجه به انگیزه افراد برای سکونت در شهرهای کوچک و روستاها دارد.
وی با تاکید بر متفاوت بودن زیرساختها، فرصتها و ظرفیت مناطق مختلف کشور و در پی آن راهکارهای کاربردی برای رسیدن به هدف ادامه داد: بهطور معمول بیشترین مهاجران کشور جوانان هستند و انگیزه آنها از این اقدام اشتغال، تحصیل و ازدواج است.
چلک با بیان اینکه گاهی ایجاد امنیت برای سرمایهگذاریهای کوچک و روستایی یا ایجاد فرصتهای اشتغال متناسب با بوم هر منطقه میتواند عاملی برای کاهش مهاجرت باشد، گفت: مهاجرت پدیدهای همیشگی در یک جامعه بهشمار میرود، اما گاهی حوادث، بحرانها، شرایط اقلیمی و حتی جنگها عامل تشدیدکننده آن است.
وی با اشاره به پیامدهای افزایش مهاجرت برای کلانشهرها اضافه کرد: جذب فرصتهای رسمی اشتغال شدن مهاجران، اتفاقی است که معضل یا مشکلی به دنبال ندارد، اما در صورتی که افراد به سمت مشاغل غیررسمی سوق پیدا کنند، احتمال بروز تضادهای فرهنگی وجود دارد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با بیان اینکه با توجه به شرایط حال حاضر، روند مهاجرت سرعت بیشتری پیدا خواهد کرد، خاطرنشان کرد: داشتن نگاهی واقعبینانه به مسئله مهاجرت از شهرهای کوچک و روستاها به کلانشهرها، مد نظر قرار گرفتن دسترسی به عدالت و برخورد با این موضوع به عنوان رویکردی علمی، از جمله راهکارهای کاهش پیامدهای مهاجرت بهشمار میرود.
نظر شما