گَپ بی‌پرده با ۲ زوج دانشجو؛ از زندگی متاهلی تا فعالیت تشکُلی

«اگر ریز اقتصاد خانواده‌ام را از بدو ازدواج بگویم متوجه می‌شوید برکتی که خداوند قولش را داده به چه معناست؛ مشکل مالی وجود داشت، اما اعتماد به وعده صادق خداوند مسیر را هموار می‌کرد.»

به گزارش خبرگزاری ایمنا از خراسان شمالی، تا صحبت از زندگی دانشجویی می‌شود، ذهن‌ها به سمت خوابگاه، کلاس و درس می‌رود؛ موضوعاتی که بیشتر اوقات دانشجویان با آن سر و کار دارند، اما برخی دانشجویان با موضوعات دیگری از جمله فعالیت‌های تشکلی عجین می‌شوند فعالیت‌هایی که هم شور و حرارت را به دانشگاه تزریق می‌کند و هم عاملی برای رشد فکری و اجتماعی دانشجو می‌شود.

در این بین تعداد دیگری از دانشجویان هستند که به‌رغم همه مشکلات دل را به دریا زده‌اند و وارد زندگی مشترک شده‌اند، اقدامی که از نظر رفقا و هم‌کلاسی‌هایشان به دور از عقل است، اما زمانی که با خودشان صحبت می‌کنیم، نگاه دیگری دارند و از شرایط راضی هستند.

به مناسبت روز دانشجو به سراغ دو زوج دانشجوی بجنوردی رفته‌ایم؛ زوج‌هایی که نه تنها ازدواج مانع ادامه تحصیل آن‌ها نشده است، بلکه در فعالیت‌های تشکیلاتی نیز دستی بر آتش دارند.

حسین اکبری، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه بجنورد با ۲۷ سال سن و اسماالسادات موسوی‌پور، دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی بجنورد از زوج‌های دانشجویی هستند که در کنار درس خواندن زندگی مشترک را آغاز کرده‌اند و در تشکل‌های دانشجویی نیز فعال هستند.

آقای اکبری می‌گوید: ازدواج، فرزندآوری، شاغل بودن و همزمان درس خواندن خیلی سخت است، البته سخت و آسان زندگی بستگی به نگاه ما دارد، اینکه چگونه زندگی را می‌بینیم.

وی ادامه می‌دهد: زندگی مشترک فعالیت‌های تشکلی من را کاهش نداده است. از دوران کارشناسی در دانشگاه مسئولیت‌های مختلفی در تشکیلات بسیج دانشجویی داشته‌ام و اکنون نیز جلسات هفتگی با دانشجویان به منظور ارائه تجربیات، بیان پیشنهادات، کتاب‌خوانی و گعده‌های علمی و سیاسی داریم.

اکبری تاکید می‌کند: یک دانشجو بدون فعالیت تشکلی شبیه دانش‌آموز است و نمی‌توان این دو را از یکدیگر تفکیک کرد؛ اگر دانشجویان در دوران دانشجویی تعاملات اجتماعی در قالب فعالیت‌های تشکلی نداشته باشند، هیچ زمان دیگری برای آن پیدا نخواهند کرد.

گَپ بی‌پرده با ۲ زوج دانشجو؛ از زندگی متاهلی تا فعالیت تشکُلی

وی ادامه می‌دهد: نگاه ما به آینده متفاوت است؛ ما زندگی را در خوش گذرانی نمی‌بینیم با این حال هیچ گاه از تفریح دور نشده‌ایم. تشکیل زندگی افراد را رشد می‌دهد و این رشد را در شخصیت هر دو نفرمان به وجود آمده است.

وقتی همسر باعث ادامه تحصیل می‌شود

اکبری به تشریح وضعیت درسی خود می‌پردازد و می‌گوید: پس از اتمام دوران کارشناسی ازدواج کردم و به سربازی رفتم، در حینی که سرباز بودم همسرم مرا به شرکت در آزمون کارشناسی ارشد سوق داد؛ در دوران سربازی برای آزمون ارشد درس خواندم، روز کنکور مرخصی گرفتم و در آزمون شرکت کردم. با اتمام سربازی نتایج کنکور نیز آمد و در رشته اقتصاد دانشگاه دولتی بجنورد پذیرفته شده بودم. اکنون نیز در مرحله پایان‌نامه قرار دارم و به امید خدا در ماه‌های آینده ارشد را به اتمام می‌رسانم.

آقای اکبری تصریح می‌کند: اگر ریز اقتصاد خانواده‌ام از بدو ازدواج را بگویم متوجه می‌شوید برکتی که خداوند قولش را داده به چه معناست؛ زمانی که عقد کرده بودیم نه سربازی رفته بودم و نه شغل درست و حسابی داشتم، البته بیکار نبودم و به صورت جانبی کسب درآمد داشتم. یادم است ۳۸ روز بعد که نوروز بود، حتی یک ریال در حسابم پول نداشتم اما برکت به زندگی من رو کرد و شش ماه بعد دو تا سه قلم از کالاهای منزل را خریداری کردم.

برکتی که در متن زندگی احساس می‌شود

وی عنوان می‌کند: اتفاقات مالی خوبی برای من و همسرم افتاد و نگاه خداوند را در زندگی حس کردیم، از پیدا کردن صاحب خانه‌ای که بسیار با انصاف بود و در دریافت اجاره بها همچون فرزند خود با ما رفتار می‌کرد، دریافتیم که خدا با ما است.

اکبری با نگاهی به همسرش می‌گوید: اگر قناعت و صبر همسرم نبود قطعاً مشکلات زیادی سد راه می‌شد، البته این حرف‌ها به این معنی نیست که مشکل و چالش وجود ندارد؛ مشکل مالی هم گاهی وجود داشت اما اعتماد به وعده صادق خداوند مسیر را هموار می‌کرد و تاکنون هیچ‌گاه گلایه نداشتیم.

همسر او نیز بر همین اعتقاد است، خانم موسوی‌پور می‌گوید: سختی و آسانی بستگی به میزان همراهی همسر دارد، اگر همسر فردی همراه باشد، زندگی نه تنها سخت نیست بلکه شیرین نیز می‌شود، اما دو طرف باید به فهم مشترکی از یکدیگر برسند.

این دانشجو تاکید می‌کند: با آمدن فرزندمان، زندگی شیرین‌تر نیز شده است؛ همه سختی‌ها و خستگی‌ها با یک خنده و قهقهه از بین می‌رود؛ دنیا را با این شرایط عوض نمی‌کنم؛ قطعاً گاهی اوقات کارهای منزل روی زمین می‌ماند یا به پخت و پز کاملی نمی‌رسم، اما مشکلات با همراهی همسرم رفع می‌شود.

گَپ بی‌پرده با ۲ زوج دانشجو؛ از زندگی متاهلی تا فعالیت تشکُلی

فعالیت‌های تشکلی فرصتی برای رشد اجتماعی

وی تاکید می‌کند: یک زن باید فعالیت‌های اجتماعی داشته باشد. نباید زن را محدود به فرزندپروری کرد؛ هرچند تربیت فرزند مهم و مقدس است، اما زندگی مشترک و فرزند نباید مانعی برای فعالیت‌های تشکلی شود.

این دانشجو خاطرنشان می‌کند: در حال حاضر دبیر نشریه بسیج دانشجویی دانشگاه هستم که به طور میانگین در هفته سه یا چهار ساعت زمانم را می‌گیرد؛ زمان زیادی نیست اما کنار گذاشتن آن یقیناً روحیه‌ام را تضعیف می‌کند.

او که نه تنها در دروسش عقب افتادگی ندارد بلکه جزو دانشجویان برتر کلاس محسوب می‌شود، می‌گوید: معدلم در بیشتر ترم‌ها بالای ۱۸ بوده است؛ هرچند دوران تحصیل با دوران بارداری و فرزندآوری مصادف شده است، اما باعث نشد در دروس‌ام کاستی ایجاد شود.

تنها با درس خواندن موفق نمی‌شویم

سیدمحمد جعفری و همسرش فاطمه شیخ‌زاده زوج دانشجوی دیگری هستند. آقای جعفری ۲۴ سال سن دارد و دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی است. همسرش نیز دانشجوی پزشکی ورودی سال ۱۴۰۰ است.

جعفری تاکید می‌کند: در عصری زندگی می‌کنیم که چاره‌ای به جز چند بعدی شدن نداریم. امروزه یک انسان موفق برای بهبود شرایط زندگی خود و تأثیر بر دیگران چاره‌ای به جز کسب مهارت و تجربیات مختلف از جمله قلم زدن، خوب صحبت کردن، پژوهش، برقراری ارتباط، مدیریت چالش‌ها و تحلیل قوی از اتفاقات ندارد.

وی ادامه می‌دهد: همه اینها در دانشگاه مهیا است و اگر کسی فکر می‌کند صرفاً با خوب درس خواندن می‌تواند آینده شغلی خوبی داشته باشد سخت در اشتباه است.

خانم شیخ‌زاده معتقد است تنها یک فرد متخصص و متعهد می‌تواند گره‌گشای مشکلات جامعه باشد، به نظر من اسلام آمده است تا انسان موفق را بسازد و مدیر همه فن حریف تحویل جامعه بدهد؛ انتظار می‌رود خوب درس بخوانیم تا بتوانیم متخصص شویم. فکر و تحلیل و تجربه‌مان را رشد دهیم تا متعهد بمانیم.

وی به سختی‌های این مسیر اشاره می‌کند و می‌افزاید: قطعاً همزمانی فعالیت‌های تشکلی با تحصیل کار را دشوار می‌کند و شاید از نظر برخی غیرممکن باشد، اما حقیقت آن است که ما در طول روز ۲۴ ساعت زمان داریم، با یک برنامه درست می‌توانیم از زمان، این گنج دست نیافتنی به نحو احسن استفاده کنیم.

این دانشجوی متأهل خاطرنشان می‌کند: می‌توانیم هم درس بخوانیم، هم در تشکیلات مؤثر باشیم و هم به امور خانواده بپردازیم. خودم این شرایط را تجربه کردم، از زمان ورود به عرصه تشکیلات دانشجویی نمراتم نسبت به قبل بهتر شد.

شیرینی داشتن یک هم‌سفر

آقای جعفری می‌گوید: زندگی دانشجویی را مثل یک سفر پر فراز و نشیب می‌بینم که حضور یک هم‌سفر می‌تواند این دوران را لذت بخش‌تر کند. قطعاً این هم‌سفر بودن هم به درس و هم به فعالیت‌های جانبی کمک بیشتری می‌کند.

وی تصریح می‌کند: به نظرم ازدواج با وجود تمام دشواری‌هایش انسان را از بلاتکلیفی در ادامه مسیر زندگی در می‌آورد و اگر نسبت به آن شناخت کامل داشته باشیم می‌توانیم یک زندگی خوب را رقم بزنیم و به ثبات نسبی برسیم.

کد خبر 709881

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.