به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، کشاورزان تونس در راستای مقابله با خشکسالی و الگوهای آب‌وهوایی نامنظم ناشی از آن، از پهپادهای مجهز به دوربین چندلنزه و تعدادی سنسور استفاده می‌کنند. آن‌ها به این ترتیب شرایط درختان را بررسی و پیش از آنکه اوضاع غیرقابل کنترل شود، میزان آب‌رسانی، کیفیت خاک و سلامت درختان را مورد ارزیابی قرار می‌دهند. پهپادها اطلاعات جمع‌آوری‌شده را به صفحه مانیتوری منتقل می‌کنند که در اختیار کشاورزان است و در آن مزارع به‌صورت تصویری شبیه‌سازی می‌شوند. مطابق با این فناوری هرچه گیاهان در تصویر سبزتر باشند، سالم‌تر هستند؛ به این ترتیب کشاورزان می‌توانند نشانه‌های وجود بیماری یا تغذیه نامناسب گیاهان را پیش از بروز تشخیص دهند و با استفاده از آب‌پاش‌های نصب شده روی پهپادها به گیاهان هدف دارو یا مواد مغذی برسانند.
مزایای بهره‌گیری از پهپادها در کشاورزی
بر اساس مطالعات انجام شده، با استفاده از پهپادها کمتر از ۲۰ لیتر آب برای آبیاری یک هکتار زمین کشاورزی مصرف می‌شود، زیرا سنسورها به‌طور دقیق میزان آب مورد نیاز هر گیاه را اعلام می‌کنند. این مقدار در مقایسه با ۳۰۰ لیتر در هر هکتار که در روش‌های سنتی استفاده می‌شود بسیار قابل توجه است؛ این فناوری به صرفه‌جویی در مصرف کود و مواد مغذی و افزایش میزان تولید محصولات نیز مؤثر است. استفاده از پهپادها در کشاورزی به‌طور کلی تا ۳۰ درصد در مصرف آب صرفه‌جویی می‌کند، حدود ۲۰ درصد از هزینه‌های کود و داروهای مورد نیاز گیاهان را کاهش و تولید محصولات را ۳۰ درصد افزایش می‌دهد.
لزوم استفاده از پهپادها در کشاورزی
تونس در حال حاضر هشتمین سال خشکسالی خود را طی چند دهه اخیر تجربه می‌کند. تنها ۲۲ درصد از ظرفیت سدهای این کشور پر است و حدود ۲۰ سد به‌طور کامل خالی از آب شده است. با این حال تخمین زده می‌شود که تنها ۱۰ درصد از کشاورزان در تونس با فناوری استفاده از پهپادها آشنا باشند. در مراکش که در آن کشاورزی ۱۳ درصد از تولید ناخالص داخلی، ۱۴ درصد از صادرات و ۳۳ درصد مشاغل را تشکیل می‌دهد، تنها حدود سه درصد از نزدیک به دو میلیون کشاورز از این فناوری جدید استفاده می‌کنند. در الجزایر هم اقداماتی در راستای استفاده از پهپاد و تصاویر ماهواره‌ای صورت گرفته است تا به بهینه‌سازی کشاورزی کمک شود.
با این وجود استفاده از پهپادهای بدون مجوز در این سه کشور در حال حاضر ممنوع و صدور مجوز ممکن است ماه‌ها طول بکشد. کشاورزان این کشورها معتقدند که برای فراگیر شدن این فناوری، قانون باید تغییر و آگاهی‌ها افزایش پیدا کند، زیرا یک کشاورز نمی‌تواند زمان و تلاش خود را صرف کاغدبازی‌های اداری و جابه‌جایی بین ادارات و بانک‌ها کند، بلکه باید روی چگونگی استفاده از این فناوری متمرکز شود.
نظر شما