آلودگی هوا؛ از آمار تا واقعیت ...

به گزارش خبرگزاری ایمنا، اصفهان از دهه‌های گذشته در مسیر نامتناسبی قرار گرفته و اکنون شهر به یک بن‌بست زیست‌محیطی کشانده است، به طوری که هر ساله با فرارسیدن فصل پاییز و زمستان یادآور خاطرات تلخ، افزایش آلایندگی‌های زیست‌محیطی، تعطیلی مدارس و علل بیماری‌های قلبی_عروقی، تنفسی و گوارشی است که تعداد بسیاری از هم‌وطنان را راهی مراکز درمانی می‌کند، همچنین در پی جاری نبودن آب بر بستر رودخانه زاینده‌رود، کاهش بارندگی، کانون‌های بحرانی گردوغبار افزایش یافته و این امر در کنار صنایع آلاینده و تردد میلیونی خودروها سبب شده که شهر تاریخی اصفهان در طول سال با انواع آلاینده‌ها مواجه شود.

طبق مطالعات انجام شده در مرکز تحقیقات آلودگی هوای پژوهشکده محیط‌زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران و یافته‌های سایر محققان، وضعیت کیفیت هوا در مناطق مختلف کشور فاصله چشمگیری با مقادیر استاندارد دارد و به طور معمول هیچ‌گاه به آنچه در خصوص سنجش دستگاه‌های کیفیت هوا در مباحث قانون هوای پاک مدنظر بوده است، نرسیده‌ایم، در این بین اصفهان از جمله استان‌هایی است که هر ساله با موضوع آلودگی هوا در فصول گرم و سرد سال دست به گریبان است.

لازم است بدانیم؛ شاخص کیفی هوا عددی است که غلظت ترکیبات مختلف آلاینده‌ها و وضعیت آلودگی هوا را نمایش می‌دهد؛ با وجود این بعضی روزها به رغم غبارآلود بودن هوای شهر، کیفیت هوا سالم اعلام می‌شود یا در روزهایی که هوا برای گروه‌های حساس ناسالم است شاخص‌های کیفی بعضی ایستگاه‌های پایش شرایط بسیار ناسالم را نشان می‌دهد که طبق اعلام مسئولان، آمار کیفی سنجش روزهای سالم و ناسالم هوای کلانشهر اصفهان براساس میانگین شاخص کیفی هوا ( Air Quality Index ) مشخص می‌شود که معیاری برای اندازه‌گیری غلظت ترکیبات مختلف آلاینده موجود در هوا از جمله منواکسید کربن، دی اکسیدگوگرد، ترکیبات نیتروژن‌دار، ازون و ذرات معلق کوچک‌تر از ۱۰ و ۲.۵ میکرون است که این ذرات به دلیل عمق نفوذپذیری بالا می‌تواند مشکلات بهداشتی و سلامتی بسیاری را ایجاد کند.

با وجود این بعضی از روزها به رغم غبارآلود بودن، شرایط کیفی هوا براساس میانگین شاخص‌ها سالم اعلام می‌شود در حالی که شهروندان غبار سیاه آلودگی را با چشم می‌بینند و آلاینده‌ها را نفس می‌کشند، این در حالی است که گاهی نیز بر اساس همین شاخص‌ها هوا در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس گزارش شده، اما شاخص کیفی برخی ایستگاه‌های پایش وضعیتی بسیار ناسالم را نشان می‌دهد، از سوی دیگر آمار و ارقام میانگین شاخص‌های کیفی هوا در ایستگاه‌های مربوط به شهرداری و محیط‌زیست نیز گاهی تفاوت بسیاری دارد.

شاخص کیفی هوا چقدر گویای وضعیت هوای اصفهان است

بر این اساس، کلان‌شهر اصفهان بر پایه آمار اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان طی مدت ۲۴۶ روز، از ابتدای فروردین تا سی‌ام آبان ۱۴۰۲، تعداد ۱۲ روز هوای پاک، ۱۵۴ روز هوای قابل قبول (سالم)، ۶۷ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس (نارنجی) و ۱۳ روز هوای ناسالم برای عموم شهروندان وضعیت (قرمز) را تجربه کرد.

نگاهی به وضعیت کیفی هوای شهر اصفهان در مدت مشابه سال گذشته بر پایه آمار اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان، نشان می‌دهد که نصف جهان از ابتدای فروردین تا سی‌ام آبان ۱۴۰۱، یک روز هوای پاک، ۱۲۹ روز هوای قابل قبول (زرد)، ۱۰۸ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس (نارنجی) و هشت روز هوای ناسالم برای عموم (قرمز) گزارش و ثبت شد.

براساس آمارها و اطلاعات دریافتی اصفهانی‌ها آبان امسال آلوده‌ترین روزها و ماه سال را تجربه کردند؛ که مطابق اعلام اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان در آبان هفت روزهای ناسالم برای عموم (قرمز)، شرایط روزهای ناسالم برای گروه‌های حساس به مدت ۱۳ روز، وضعیت روزهای قابل قبول (زرد) با تعداد ۱۰ روز و بدون هیچ‌گونه هوای پاک ثبت شده است.

در همین راستا، بر اساس اعلام اطلاعات دریافتی سنجش کیفیت هوای، امور کنترل کیفیت هوا در معاونت حمل‌ونقل شهرداری اصفهان طی مدت ۲۴۶ روز، از ابتدای فروردین تا سی‌ام آبان ۱۴۰۲، تنها سه روز هوای پاک، ۱۱۳ روز هوای قابل قبول (زرد)، ۸۴ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس (نارنجی)، ۳۶ روز هوای ناسالم برای عموم (قرمز) و تعداد ۱۰ روز هوای بسیار ناسالم (بنفش) در کلانشهر اصفهان ثبت شده است.

بر اساس اعلام اطلاعات آمارهای دریافتی سنجش کیفیت هوای، امور کنترل کیفیت هوا در معاونت حمل‌ونقل شهرداری اصفهان در دومین ماه پاییز آبان، پنج روز ناسالم برای عموم (قرمز)، ۱۷ روز شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس (نارنجی) و تنها هشت روز وضعیت قابل قبول در شهر اصفهان ثبت شده است.

حال با وجود تفاوت در آمارها مسائلی مطرح است از جمله اینکه آیا شاخص کیفیت هوا گویای وضعیت واقعی آلودگی هوای کلانشهر اصفهان است؟ میزان خطا در این آمار و ارقام چه قدر است؟ آیا این شاخص‌ها با یک عدد پایین‌تر و بالاتر می‌تواند بیانگر شدت آلودگی، سالم و ناسالم بودن هوا باشد؟

جزئیات چگونگی سنجش کیفیت هوای کلانشهرها

بر این اساس، داریوش گل‌علیزاده، سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست کشور در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اینکه وضعیت کیفی هوای سالم و قابل قبول را باید جزو شاخص‌های پاک مدنظر قرار دهیم، اظهار می‌کند: وقتی برای هوای پاک شاخص صفر تا ۵۰ مدنظر باشد به این معناست که سایر روزها شهروندان هوای سالم تنفس نکرده‌اند، زمانی که شاخص‌های ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا، عدد پایین‌تر از ۱۰۰ را نشان می‌دهد، بخشی از هوا پاک و قسمتی قابل قبول ثبت شده است.

وی درباره تصمیمات کارگروه آلودگی هوا بر اساس وضعیت بسیار ناسالم ایستگاه‌های سنجش کیفی می‌افزاید: شاخص کیفی هوا از صفر تا ۵۰ هوای پاک (سبز)، ۵۱ تا ۱۰۰ هوای سالم (زرد)، ۱۰۱ تا ۱۵۰ ناسالم برای گروه‌های حساس (نارنجی)، ۱۵۱ تا ۲۰۰ ناسالم برای عموم (قرمز)، ۲۰۱ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم (بنفش) و ۳۰۱ تا ۵۰۰ بسیار خطرناک (قهوه‌ای) را نشان می‌دهد.

سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست کشور پیرامون اینکه با انباشت آلاینده‌ها که منشأ انتشار آن بیشتر، صنایع و منابع متحرک است و نقش بخش خانگی هم دور از انتظار نیست، در نیمه دوم سال با پدیده وارونگی دما مواجه می‌شویم، می‌گوید: تعداد روزهای سالم و ناسالم به‌هیچ‌وجه شاخص صحیحی برای ارزیابی عملکرد نیست، نمی‌توانیم اگر همه روزها باد مناسب وزید و وارونگی دمایی نداشتیم‌، بگوییم اقدامات ما باعث شده است که آلودگی هوا نداشته باشیم، مانند سال ۱۳۹۷ که با باد و باران مناسب و وضعیت جوی مطلوب، کمترین روزهای ناسالم را تجربه کردیم.

وی با بیان اینکه در فصل تابستان با ترکیبات آلی فرار ناشی از انتشارات بخارات بنزین و نیترات نیتروژن مواجه هستیم که با قرارگیری در وضعیت گرمای شدید خورشید به عنوان آلاینده ثانویه ازن تشکیل می‌شود، اظهار می‌کند: با اجرای طرح کنترل انتقال و بازیافت بخارات بنزین در جایگاه‌ها، انبارها و پایش نشت بخارات بنزین خودروها می‌توانیم آلایندگی‌های اولیه را نظارت کنیم و این میزان از آلایندگی‌ها را کاهش دهیم.

گل‌علیزاده منابع متحرک آلایندگی‌ها را شامل موتورسیکلت و خودروهای سواری و دیزلی می‌داند و می‌افزاید: بر اساس ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون شاخص آلودگی در هوا، نقش آلایندگی‌های خودروهای دیزلی نسبت به خودروهای بنزینی و موتورسیکلت‌ها بیشتر است، بنابراین در اثر فعل و انفعالات روزانه و فعالیت خودروها، طی بازچرخش این ذرات نشسته در سطح زمین، غلظت آلاینده‌ها افزایش پیدا می‌کند.

وی با اشاره به اینکه روزهای هوای سالم و ناسالم مطابق با ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا در شهرها ثبت می‌شود، خاطر نشان می‌کند: برای کاهش تشدید آلودگی هوا باید ضمن فعالیت‌های مستمر از بارگذاری‌های بیش از ظرفیت در کلان‌شهر خودداری کنیم و برخلاف سیاست‌های کاهش آلایندگی‌های هوا حرکت نکنیم.

از آمار تا واقعیت…

جمشید لقایی، مسئول امور کنترل کیفیت هوا در معاونت حمل‌ونقل شهرداری اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره وضعیت سنجش کیفت هوای کلانشهر اصفهان طی مدت ۲۴۶ روز، از ابتدای فروردین تا سی‌ام آبان ۱۴۰۲، می‌گوید: در این مدت تنها سه روز هوای پاک، ۱۱۳ روز هوای قابل قبول (زرد)، ۸۴ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس (نارنجی)، ۳۶ روز هوای ناسالم برای عموم (قرمز) و تعداد ۱۰ روز هوای بسیار ناسالم (بنفش) در کلانشهر اصفهان ثبت شده است.

وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه براساس داده‌های دریافتی ایستگاه‌های کنترل کیفیت هوا شهرداری اصفهان از ابتدای سال جاری تا پایان آبان، تعداد روزهای بسیار ناسالم (بنفش) ۱۰ روز ثبت شده است، اما طی این مدت هوای کلان‌شهر اصفهان بر پایه آمار اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان به هیچ‌وجه وضعیت (بنفش) مندرج نشده است، اظهار می‌کند: از ۱۳ ایستگاه فعال کیفیت سنجش هوا شهرداری اصفهان، ایستگاه خیابان ۲۵ آبان، به دستگاه آنالایزر سنجش ازون متصل است که میزان روزهای بسیار ناسالم را گزارش و ثبت می‌کند.

مسئول امور کنترل کیفیت هوا در معاونت حمل‌ونقل شهرداری اصفهان ادامه داد: اطلاعات آمارهای دریافتی سنجش کیفیت هوای ایستگاه‌های فعال محیط‌زیست اصفهان تنها براساس ذارت آلاینده معلق ۲.۵ میکرون و ۱۰ PM مندرج می‌شود، چرا که دستگاه آنالایزر سنجش ازون آنها در خیابان پروین، شاید بیش از دو سال از دور خارج شده بود و هیچ‌گونه آماری از موضوع سنجش ازون در این ایستگاه نبود و این نوع آلایندگی تنها توسط دستگاه آنالایزر سنجش ازون شهرداری در ایستگاه خیابان ۲۵ آبان سنجیده می‌شد، از این‌رو به لحاظ آلودگی ازون، داده‌های ایستگاه‌های کنترل کیفیت هوای شهرداری بیشتر وضعیت روزهای قرمز و بنفش را ثبت کرده، به همین دلیل در داده‌های محیط زیست هیچ‌گونه گزارشی از روزهای (بنفش) درج نشده است. البته طی دو تا سه روز اخیر ایستگاه اوزن‌سنجی محیط‌زیست استان نیز بعد از مدتی مجدد با تعمیرات لازم در فرایند سنجش کیفیت هوا قرار گرفته است.

وی با اشاره به عوارض بهداشتی و اقدامات احتیاطی آلاینده ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون در شرایط ناسالم تصریح می‌کند: احتمال تشدید بیمارهای قلبی یا ریوی سالمندان از عوارض بهداشتی این آلاینده‌ها است، از این‌رو افراد حساس در صورت امکان فعالیت‌های طولانی یا سنگین خارج از منزل را کاهش دهند، چرا که این آلاینده‌ها ناشی از فعالیت‌های صنعتی، مواد آلاینده خروجی اگزوز خودروها، دودکش‌های کارخانه، منازل مسکونی و صنایع که حاصل فعالیت انسانی از مصارف سوخت‌های فسیلی حاصل می‌شود، اما ذرات ۱۰ میکرون با منشأ طبیعی از فعالیت کانون‌های گردوغبار در هوا معلق می‌شود.

لقایی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه تعمیرات و تنظیم مجدد دستگاه‌های سنجش کیفیت هوای ایستگاه‌های فعال شهرداری چه مدتی زمان‌بر است؟، می‌گوید: به طور معمول تنظیم مجدد تمام ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا را هر سه ماه یک بار طی دو تا سه روز وقت کاری انجام می‌دهیم، اما مباحث تعمیر ایستگاه‌ها براساس وضعیت و تعداد آنالایزر آن برای نمونه یک ایستگاه ذرات ۲.۵ میکرون را می‌سنجد و ایستگاه دیگر سه تا چهار آلایندگی‌ها را ثبت می‌کند، در مدت یک تا چهار ساعت صورت می‌گیرد.

وی اضافه می‌کند: در بعضی موارد ممکن است در ایستگاه‌ها با معضلات سخت‌افزاری روبه‌رو باشیم، برای مثال ایستگاه سنجش کیفیت هوا دانشگاه صنعتی اصفهان، حدود کمتر از یک ماه از رده خارج شده بود، اما با تعمیرات لازم مجدد در فرایند سنجش کیفیت هوا قرار گرفته است.

مسئول امور کنترل کیفیت هوا در معاونت حمل‌ونقل شهرداری اصفهان در پاسخ به پرسشی مبنی بر تناقض اطلاعات آمارهای دریافتی شاخص روزهای سالم، ناسالم (قرمز و نارنجی) و هوای پاک، سنجش کیفیت هوای ایستگاه‌های فعال محیط‌زیست استان با شهرداری از ابتدای سال جاری تا پایان آبان، اظهار می‌کند: در فصل‌های بهار و تابستان که روزهای گرم سال زودهنگام یا دیرتر آغاز می‌شود، به دلیل انتشار گازهای ازون به عنوان آلاینده غالب در اوج گرمای هوا با روزهای بسیار ناسالم (بنفش) و ناسالم (قرمز) مواجه هستیم که این نوع آلایندگی توسط تنها دستگاه آنالایزر سنجش ازون شهرداری در ایستگاه خیابان ۲۵ آبان سنجیده می‌شود و چنین ایستگاه ازون‌سنجی اداره محیط زیست استان طی چندین سال فعال نبوده است، لذا اختلاف در ثبت اعداد و تعداد روزهای سالم، ناسالم و پاک، بین دستگاه‌های شاخص کیفی شهرداری و محیط‌زیست اصفهان ایجاد خواهد شد.

وی ادامه می‌دهد: این اختلاف داده‌ها و آمار از ایستگاه‌های محیط‌زیست و شهرداری اصفهان از نیمه دوم خرداد تا اوایل مهرماه به دلیل آلایندگی‌های ازون ایجاد می‌شود، اما در ماه‌های سرد سال با نبود آلاینده ازون، داده‌های دریافتی از ایستگاه‌های هر دو سازمان، بسیار نزدیک به هم گزارش و ثبت می‌شود.

لقایی درباره فلسفه راه‌اندازی ایستگاه‌های کنترل کیفیت هوا در معاونت حمل‌ونقل شهرداری اصفهان، خاطرنشان می‌کند: ساخت و بهره‌برداری این ایستگاه‌ها نیازمند هزینه‌های بسیاری است و با توجه به بودجه‌ها، اداره محیط‌زیست استان نمی‌توانست توسعه ایستگاه‌ها را در دستور کار خود قرار دهد، لذا شهرداری اصفهان برای خدمات و کمک‌رسانی، راه‌اندازی تعداد ۱۳ ایستگاه سنجش کیفیت هوا را در سطح شهر انجام داد.

علت خاموشی ایستگاه‌های سنجش کیفی هوا چیست؟

محمود مزارع، کارشناس مسئول آلودگی هوا محیط‌زیست استان اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره داده‌های آماری شاخص کیفیت هوا می‌گوید: کلان‌شهر اصفهان بر پایه آمار اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان طی مدت ۲۴۶ روز، از ابتدای فروردین تا سی‌ام آبان ۱۴۰۲، تعداد ۱۲ روز هوای پاک، ۱۵۴ روز هوای قابل قبول (سالم)، ۶۷ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس (نارنجی) و ۱۳ روز هوای ناسالم برای عموم شهروندان وضعیت (قرمز) را تجربه کرد، در این مدت روزهای بسیار ناسالم (بنفش) ثبت نشده است.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اختلاف داده‌های آماری ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوای محیط‌زیست استان با شهرداری اصفهان، اظهار می‌کند: میانگین تعداد روزهای کیفی سالم، ناسالم و پاک کلان‌شهر اصفهان، بر پایه آمار اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان براساس تمام ایستگاه‌های (محیط‌زیست و شهرداری) فعال سطح شهر گزارش و ثبت خواهد شد، اما داده‌های آماری شهرداری تنها با توجه به ایستگاه‌های مربوط به شهرداری مندرج می‌شود.

کارشناس مسئول آلودگی هوا محیط‌زیست استان اصفهان با اشاره به راه‌اندازی مجدد ایستگاه ازون‌سنجی محیط‌زیست در خیابان پروین طی روزهای اخیر، می‌افزاید: این ایستگاه پس از مدتی با تعمیرات لازم مجدد در فرایند سنجش کیفیت هوا قرار گرفته است و اکنون مراحل تست آزمایشی خود را می‌گذارند، از این‌رو با عبور از انجام تست‌ها و آغاز فعالیت این دستگاه، میزان روزهای بسیار ناسالم (بنفش) که بیشتر در فصل‌های گرم تابستان با آن مواجه هستیم در داده‌های آماری اداره محیط‌زیست استان نیز ثبت خواهد شد.

تعمیر و مراقبت از دستگاه‌های سنجش کیفیت هوا هزینه‌بر است

بر اساس این گزارش؛ لازم است اشاره کنیم که به دلیل قطعی و خاموشی مکرر بعضی از ایستگاه‌ها محیط‌زیست در سطح شهر اصفهان، بابک صادقیان رئیس امور آزمایشگاه‌های حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان طی بهمن سال ۱۴۰۱ در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: تمام دستگاه‌های سنجش کیفیت هوا دارای هزینه‌های بالایی است که با توجه به ماهیت فنی و فعالیت شبانه‌روزی آن‌ها نیاز به تعویض قطعات، تعمیر، مراقبت و اعتبارات کافی دارد.

وی درباره خاموشی ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا در شهر اصفهان، می‌گوید: دستگاه‌ها قطع نیست و اطلاعات آن همچنان بر مدار است، اما تمام دستگاه‌های سنجش کیفیت هوا غیربومی و دارای هزینه‌های بالایی است و نیاز به تعویض قطعات، تعمیر و مراقبت دارد، اما انجام این اقدامات فرایندی پیچیده و زمان‌بر دارد.

رئیس امور آزمایشگاه‌های حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان با بیان اینکه در سال‌های ۹۰ تا ۹۱ شبکه اداره محیط زیست تعداد ۲۰ ایستگاه فعال سنجش کیفیت هوا در استان اصفهان داشته است که تعداد ۱۲ تا ۱۳ دستگاه آن در شهر اصفهان مستقر و بر مدار بوده است، می‌افزاید: در سال‌های اخیر با توجه به فعالیت شبانه‌روزی ایستگاه‌های کیفی هوا، استهلاک، هزینه‌های بالا و کمبود اعتبارات تنها سه تا چهار ایستگاه در شهر اصفهان فعال است.

وی ادامه می‌دهد: با چالش‌های فعلی درصدد هستیم با برگزاری جلسات کارگروه و پیگیری‌های ملی بتوانیم برای رفع مشکلات ایستگاه‌های سنجش کیفی هوا در استان تأمین اعتبار کنیم تا شرایط مناسب‌تر شود.

صادقیان در پاسخ به اینکه گاهی در یک شبانه‌روز حدود ۹ تا ۱۴ ایستگاه سنجش کیفیت هوا در شهر اصفهان خاموش است، تصریح می‌کند: دستگاه‌ها قطع نیست و اطلاعات آن همچنان بر مدار است، اما با توجه به مشکلات فنی و محدودیت در تأمین قطعات تعداد ایستگاه‌های فعال از ۲۰ دستگاه در سطح استان اکنون به سه تا چهار ایستگاه فعال در شهر اصفهان رسیده است.

وی می‌گوید: به‌تازگی یک یا دو شرکت داخلی در زمینه دستگاه‌های سنجش کیفیت هوا اقدامات خوبی انجام داده‌اند، همچنین سال ۱۴۰۰ روند توسعه ایستگاه‌ها به دلیل خریداری چند دستگاه توسط شهرداری اصفهان و کمک‌های دیگر سازمان‌ها به صورت فرابخشی، مناسب‌تر شد، اما سازمان محیط زیست تا حد ممکن به دنبال پایداری این موضوع است، به طوری که در سفر ریاست‌جمهوری با طرح مسائل و مشکلات در صدد تأمین اعتبارات هستیم تا بتوانیم این مشکلات را رفع کنیم.

رئیس امور آزمایشگاه‌های حفاظت محیط زیست استان اصفهان با بیان اینکه حداقل طی دو سال اخیر محیط زیست استان، شاخص سنجش کیفیت هوای شهر اصفهان را تنها با همین چهار دستگاه کیفی فعال می‌تواند ثبت کند، اظهار می‌کند: تا سال ۱۴۰۱، بین هشت تا ۹ ایستگاه فعال در سطح شهر زیر نظر شهرداری اصفهان بوده است.

وی با تاکید بر اینکه در نیمه نخست سال ۱۴۰۱ تعداد روزهای ناسالم به دلیل پدیده گردوغبار بیش از زمان مشابه سال گذشته بود، می‌افزاید: با خشکسالی‌های متوالی و کاهش محسوس نزولات جوی رطوبت سطحی خاک به حداقل می‌رسد و علاوه بر فعال شدن کانون‌های گردوغبار داخل استان، این لایه‌های سطح خاک با وزش باد در معرض وزش باد قرار می‌گیرد و اقدامات صنعتی، معدنی، کوره‌های آجرپزی و معادن گچ و خاک به دلیل تغییر بافت و دستکاری خاک، مزید بر علت افزایش ریزگردهای داخل استان شده است.

صادقیان با بیان اینکه در فصل زمستان در شهر اصفهان با وارونگی و سکون هوا مواجه می‌شویم و شاهد انباشت آلاینده‌ها هستیم، خاطر نشان می‌کند: آلایندگی‌های اصفهان به یک تا دو سال گذشته بازنمی‌گردد، حداقل ۵۰ سال است که در استان بارگذاری‌های غیراصولی به لحاظ زیست‌محیطی انجام شده است، از حدود ۳۰ تا ۵۰ سال گذشته صنایع آلاینده و آب‌بر را در بسیاری از نقاط مختلف اصفهان بارگذاری کردیم و تعداد آن‌ها طی این مدت افزایش نیز داشته است.

با این اوصاف؛ شاخص کیفی هوا (Air Quality Index) معیاری است که غلظت ترکیبات مختلف آلاینده موجود در هوا همچون منواکسید کربن، دی‌اکسید گوگرد، ترکیبات نیتروژن‌دار، ازن و ذرات معلق (ذرات کوچک‌تر از ۱۰ میکرومتر و ذرات کوچک‌تر از ۲.۵ میکرومتر) را که حدود مجاز متفاوت با واحدهای مختلف دارد، به یک عدد بدون واحد تبدیل می‌کند و وضعیت آلودگی هوا را نمایش می‌دهد، از این‌رو شاخص کیفی هوا از صفر تا ۵۰ هوای پاک (سبز)، ۵۱ تا ۱۰۰ هوای سالم (زرد)، ۱۰۱ تا ۱۵۰ ناسالم برای گروه‌های حساس (نارنجی)، ۱۵۱ تا ۲۰۰ ناسالم برای عموم (قرمز)، ۲۰۱ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم (بنفش) و ۳۰۱ تا ۵۰۰ بسیار خطرناک (قهوه‌ای) است، اما امروزه وضعیت آلودگی هوا در بسیاری از کلانشهرها به‌ویژه اصفهان بسیار پیچیده است و هر سال در این بازه زمانی با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، آلودگی هوای شهر اصفهان بیشتر در نیمه دوم سال و هم‌زمان با افزایش سرما اتفاق می‌افتاد، البته طی سال‌های اخیر در نیمه نخست سال نیز این کلانشهر با پدیده گردوغبار روبه‌رو است و وضعیت کیفی هوا به دلیل خشکسالی‌های متوالی، وزش بادهای نسبتاً شدید تا شدید با فعالیت کانون‌های داخلی استان و استان‌های همجوار در مناطق مختلف اصفهان با افزایش شاخص‌های آلایندگی هوا وخیم‌تر شده که این موضوع مهم نیازمند بررسی‌های دقیق کارشناسی است، از این‌رو براساس قانون هوای پاک؛ راهکار افزایش روزهای سالم و پاک در کلانشهرها با از رده خارج کردن فعالیت خودروهای فرسوده، کاهش فعالیت صنایع آلاینده، جلوگیری از تخریب محیط‌زیست، افزایش سطح ایمنی و سلامت انسان‌ها و زیباسازی شهرها، دست‌یافتی است، چرا که برخورداری از هوای پاک و سالم به عنوان نعمت خدادادی نیاز تمام انسان‌ها است.