به گزارش خبرگزاری ایمنا، علیرضا مختاری، بازیکن ملی‌پوش کشورمان در مسابقات پاراآسیایی هانگژو موفق به کسب مدال طلا، نقره شد و یکی از ورزشکاران دو مداله کاروان ایران بود.
علیرضا مختاری پس از کسب این دو مدال ارزشمند در خبرگزاری ایمنا حضور یافت و درباره وضعیتش با خبرنگاران این رسانه به گفت‌وگو نشست.
این ملی‌پوش پرافتخار در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره شرایط خود پیش از این تورنمنت اظهار کرد: همیشه ورزشکار دو مداله مسابقات آسیایی بودم، اما پس از پایان مسابقات در اردیبهشت‌ماه، با فدراسیون تماس گرفتم و اعلام کردم که قصد دارم در مسابقات هانگژو در ماده پرتاب دیسک هم شرکت کنم، اما خبری نشد، در نهایت بیست‌وهشتم شهریور با من تماس گرفتند و گفتند که مدال پرتاب دیسک شما حذف شده است.
وی افزود: قانون می‌گوید که دو سال پیش از مسابقات آسیایی باید حداقل در یک رویداد بین‌المللی شرکت کرده باشیم، دو سال گذشته دو رویداد در تهران برگزار شد و هزینه‌ای هم برای کشور نداشت، به همین دلیل به آسانی می‌توانستیم در آن‌ها شرکت کنیم، اما در هر صورت این اتفاق نیفتاد، در هر حال در تورنمنت هانگژو حاضر شدیم و بر اساس رکوردی که ثبت کرده بودم به این اتفاق اعتراض وارد کردیم، در دهکده با معاون وزیر ارتباط گرفتم و با مسئول انجمن دوومیدانی کم‌بینایان و نابینایان صحبت کردم، وی گفت این نامه را روز آخر ارجاع دهیم بهتر است، بیست‌ونهم مهر ساعت ۲۳:۳۰ علیزاده با من تماس گرفت و از حضور احتمالی من در مسابقات پرتاب دیسک خبر داد.
تنها ۲۴ ساعت برای آمادگی در مسابقات فرصت داشتم
مدال‌آور کشورمان با اشاره به شرایط دشوار خود در هانگژو تصریح کرد: از همان شب که علیزاده با من تماس گرفت مدام تصویرسازی انجام می‌دادم و با اینکه ۲۴ ساعت فرصت داشتم اما روز بعد تمرینات خود را در سالن بدنسازی دنبال کردم، یک روز پس از تمرینات در مراسم افتتاحیه حاضر شدم و متوجه شدم نام من در لیست قرار دارد؛ به طور کلی در تورنمنت پرتاب دیسک اتفاقات عجیبی رقم خورد، بارها گفته‌ام که لطف خدا شامل حال من شد، برای مثال هند سه بازیکن در کلاس ۵۱ داشت که روز اول مسابقات سه مدال طلا، نقره و برنز را کسب کردند، اما هنگام جدال با ایران از سه بازیکن تنها دو نفر آمدند یعنی تمام تیم‌ها به غیر از هند حضور پیدا کردند، از مربی خود خواستیم پیگیر ماجرا شود که متوجه شدیم به دلیل تأخیر یک بازیکن، مسئول فنی اجازه حضور به تیم هند را نداده است و خوشبختانه با ثبت رکورد، مدال طلا به من اختصاص پیدا کرد.
وی ادامه داد: در هانگژو سه مدال طلا، نقره و برنز در اختیار نمایندگان ایران قرار گرفت و مشابه همین رخداد در جاکارتا نیز اتفاق افتاد، حسین خرسند از تهران در کلاس ۵۲ طلا گرفت، اسدالله عظیمی موفق به کسب مدال نقره شد و دوباره در این تورنمنت تمام سکوها به ایران اختصاص پیدا کرد.
مدال خود را به شهدا اهدا می‌کنم
مختاری پیرامون وضعیت هاجر صفرزاده بیان کرد: از دیگر اتفاقات قابل توجه در هانگژو دیسکالیفه شدن هاجر صفرزاده در ماده ۴۰۰ متر و کسب مدال طلا توسط وی در ماده ۲۰۰ متر بود، به‌طور کلی واکنش‌های خوبی نسبت به کسب مقام نایب‌قهرمانی توسط کاروان ایران نشان داده شد؛ روز آخر تمام تلاش بازیکنان برای حفظ جایگاه کشورمان در جدول بود و در فینال شنا با از پیش‌رو برداشتن ژاپن رتبه خود را قطعی کردیم.
وی گفت: بانوان ورزشکار ما با توجه دشواری‌هایی که دارند، عملکرد درخشانی از خود ارائه داده‌اند، به احتمال فراوان در اوایل آذر قرار است با مقام معظم رهبری دیدار کنیم، مدال پارالمپیک خود را به کشاورزان اهدا کردم و یکی دیگر از مدال‌های طلای خود را به ستاد دیه استان تقدیم کردم، مدال فعلی خود را نیز به شهدا اهدا می‌کنم.
وضعیت میزان پرداختی‌ها مشخص نیست
مقام‌آور ایران در خصوص مصدومیت خود در هانگژو عنوان کرد: پس از مسابقات پرتاب دیسک از ناحیه دست دچار مشکل شدم که با کمک فیزیوتراپ‌ها به مسابقات پرتاب وزنه رسیدم، در تورنمنت جهانی پاریس موفق به کسب مدال نشدم، چراکه دو هفته تمام غذای دریایی مصرف می‌کردیم و چهار روز پیش از مسابقه بیمار شدم و در نهایت جایگاه چهارم را کسب کردم.
وی با اشاره به آغاز دور جدید تمرینات خود برای پاراالمپیک خاطرنشان کرد: از یک یا دو هفته دیگر تمرینات خود را برای پارالمپیک آغاز می‌کنم و قرار است هدایایی که برای ما در نظر گرفته‌اند اهدا شود، برای مدال طلا ۹۰۰ میلیون تومان پاداش در نظر گرفته‌اند، اما میزان تقسیم آن بین مربیان و بازیکنان مشخص نیست.
مسیر مربیگری را ادامه نخواهم داد
مختاری افزود: از اصفهان انتظار بیشتری داریم، برنز استان خوزستان ۲۰۰ میلیون تومان است و برای طلای اصفهان پایین‌تر از این مبلغ در نظر گرفته شده است، تمام ورزشکاران در استان‌های خوزستان، فارس و کرمان شاغل هستند، اما در اصفهان این‌گونه نیست و همچنان تکلیف استخدام و مسکن ما معلوم نیست.
ملی‌پوش کشورمان درباره حرفه مربیگری و وضعیت فدراسیون جانبازان تصریح کرد: به مربیگری علاقه‌مند نیستم و آن را ادامه نخواهم داد؛ چراکه حیطه پراسترسی است، تا جایی که ارزش مدالی داشته باشم به مسیر بازی خود ادامه خواهم داد، اسدالله عظیمی ۶۴ ساله است، اما همچنان با تمام قوا روبه جلو حرکت می‌کند.
وی افزود: توقع حمایت ویژه توسط نهادهای مختلف از ورزشکاران را داریم، در واقع مسئولان ما تنها در مراسم استقبال عکس یادگاری می‌گیرند!.
نظر شما