به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) در سال ۲۰۱۶ یک گزارش جهانی در زمینه توسعه پایدار شهرها با الهام از اصول فرهنگی منتشر کرد به این امید که دنیای امروز تحولات چشمگیری را تجربه کند و آینده‌ای سبز را به ارمغان بیاورد. این گزارش بر ۱۷ اصل اساسی جهانی برای ایجاد همکاری بین‌المللی در آینده تاکید کرده است که برای اولین بار در سپتامبر ۲۰۱۵ در نیویورک به تصویب رسید.
یونسکو در گزارش جدید نقش فرهنگ را در توسعه شهری برای حل مشکلات مهم مورد توجه قرار داده و برای اثبات آن نمونه‌های موفق شهری را که با الهام از همین اصول فرهنگی توانسته‌اند مناطقی پایدار را ایجاد کنند، به تصویر کشیده است. در ادامه به معرفی مهم‌ترین اصول فرهنگی یونسکو می‌پردازیم که بهره‌گیری از آن‌ها می‌تواند تحولاتی پایدار را برای شهرهای امروز و آینده به ارمغان بیاورد و برای هر مورد نمونه موفقی از شهرهای جهان را مثال می‌زنیم.
فرهنگ و مهاجرت، اجرای رویکرد «فرا-تنوع» برای حل مشکلات مربوط به مهاجرت
استیون ورتوفک، انسان‌شناس و مدیر مؤسسه ماکس پلانک برای مطالعه تنوع مذهبی و قومی در گوتینگن آلمان بر این باور است که می‌توان از طریق اعمال تغییراتی جالب در قوانین مهاجرت و فرایندهای شهری مربوط به آن، پایداری شهرها را افزایش داد.
وی با اشاره به این‌که امروزه سرعت افزایش جمعیت مهاجران در سراسر جهان بیشتر از قبل شده است، ادعا می‌کند که باید جریانی ثابت از ایده‌ها، نمادها و مفاهیم را میان کشورها و قاره‌ها به وجود آورد و از این طریق، مشکلات مربوط به مهاجرت را به حداقل رساند. بدیهی است که مهاجران امروز خواهان برخورداری از حقوق و فرصت‌های برابر برای مشارکت در زندگی اجتماعی در مقاصد جدید سکونت خود هستند که این پیامد ایجاد رویکرد جدیدی تحت عنوان «فرا-تنوعی» را می‌طلبد.
بر اساس این رویکرد، افرادی که به یک شهر یا کشور مهاجرت می‌کنند اغلب مایل هستند در مناطقی زندگی کنند که پیش از این مهاجران مشابه در آن‌ها سکونت گزیده‌اند. در نتیجه، نوعی قلمروهایی با ویژگی‌های اجتماعی و فرهنگی چندگانه شکل می‌گیرد که در آن‌ها مخالفت با جو فرهنگ رسمی شهر همچنان حاکم است. همین رویداد از یک‌سو ممکن است به وقوع اختلافات میان مردم و انزوای آن‌ها منجر شود و از سوی دیگر، امکان تشویق این افراد و اقوام را به ایجاد روش‌های جدید همکاری و انجام فعالیت‌های مشترک فراهم بیاورد.
ونکوور در کانادا یکی از شهرهای جهان با بیشترین تنوع فرهنگی است که جمعیت هیچ‌یک از اقوام آن از ۲۵ درصد تجاوز نمی‌کند، به همین دلیل اسناد عمومی مهم شهر به زبان‌های مختلف در اختیار مردم قرار می‌گیرد و حتی خدمات تلفنی در مراکز عمومی به زبان‌های مختلف ارائه می‌شود. این استراتژی زندگی را برای افراد تازه‌وارد به شهر تسهیل کرده، امکان ایجاد تنش میان اقوام مختلف را به حداقل رسانده و درک کلامی میان مهاجران را افزایش داده است.
فرهنگ و مشاجرات، بازسازی اموال تخریب شده برای ایجاد صلح
طی چند سال و حتی چند دهه گذشته موجی از تخریب چشم‌اندازهای تاریخی در بعضی از کشورهای درگیر جنگ در جهان مرسوم شده است که این رویدادها معمولاً به تضعیف روحیه مردم منجر می‌شود، چراکه تاریخ و بناهای باستانی را بخشی از هویت ملموس خود می‌دانند. البته تجربه نشان داده است که این وقایع ظاهراً تلخ می‌تواند به انگیزه‌ای برای اتحاد و احیای سنن قدیمی منجر شود و حتی شهرهایی با ثبات بیشتر از قبل به وجود بیاورد.
تیمبوکتو شهری در مالی نمونه بسیار بزرگی در این زمینه به‌شمار می‌رود که در سال ۱۹۸۹ بعضی از مساجد و خانه‌های خشتی آن در لیست آثار فرهنگی یونسکو قرار گرفت، اما طی شورش نظامی سال ۲۰۱۲ بخش اعظم آن به ویرانه تبدیل شد. در این جنگ‌ها از ۱۶ آرامگاه شهر با مقبره‌های قدیسین، ۱۴ مورد به طور کامل تخریب و موزه‌ها و کتابخانه‌های بی‌شماری به ویرانه تبدیل شد، ضمن این‌که نسخه‌های خطی باستانی شهر در آتش سوخت، اما پس از آزادی تیمبوکتو، کارشناسان بین‌المللی و شهروندان به آموزش فنون ساختار سنتی به سایر مردم دعوت شدند و همین امر به ایجاد همبستگی بیشتر میان آن‌ها منجر شد و دانش تاریخی شهر را بیش از پیش افزایش داد.
فرهنگ و فضاهای عمومی، احیای فضاهای عمومی برای افزایش شور شهروندی
بسیاری از اصول فرهنگی ذکر شده در گزارش نام‌برده یونسکو، بررسی فرصت‌هایی را در بر می‌گیرد که بر رفاه، چشم‌انداز و اقتصاد مناطق با استفاده از فضاهای عمومی تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، ترافیک در ساحل رود سن در پاریس، پایتخت فرانسه، طی فصل تابستان محدود است و در عوض، مراکز تفریحی و سرگرمی جای آن را می‌گیرد. این رویکرد برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ و به دستور شهردار وقت شهر اجرا شد، چراکه وی گذراندن اوقات فراغت تابستانی را در تفریح‌گاه‌های مهم شهر مانند ساحل سن برای شهروندان و کمک به کاهش مهاجرت آن‌ها بسیار ضروری می‌دانست. این رویکرد تا حدی میان مردم به محبوبیت رسید که استراتژی ذکرشده «سواحل پاریس» نام گرفت و از سال ۲۰۰۶ در بسیاری از شهرهای مختلف دیگر فرانسه و حتی جهان پیاده شد.
دولت کلمبیا در سال ۲۰۰۷ تصمیم گرفت روح تازه‌ای به یکی از خطرناک‌ترین مناطق مدلین در آمریکای لاتین ببخشد و برای تحقق این هدف بهبود قابل‌توجهی را در سیستم حمل‌ونقل عمومی منطقه به وجود آورد. تا پیش از این اقدام فروش مواد مخدر در منطقه به وفور انجام می‌شد و همین امر حتی رفاه ساکنان سایر مناطق اطراف را کاسته بود. توسعه یک جاده جدید در سال ۲۰۰۴ و سپس «پارک کتابخانه اسپانیا» به ایجاد شور در منطقه نام‌برده مدلین منجر شد و امنیت را در آن افزایش داد.
نظر شما