فریبرز ناطقیالهی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، در تحلیل زلزلههای افغانستان اظهار کرد: در ۲۰ روز گذشته چندین زلزله به بزرگی ۵.۳ و شش ریشتر به صورت پشت سرهم در افغانستان رخ داد که گسلهای منطقه هرات و هریرود را بهم ریخت؛ پیرو آن پس لرزههای قابل توجهی به بزرگی چهار ریشتر در این منطقه رخ داد که برای منطقه و پهنه هرات و شمال غرب افغانستان پدیده نوظهوری بود.
وی افزود: به طور معمول زلزلههایی مانند زلزله افغانستان کم پیش میآید، یا یک لرزه بزرگ رخ میدهد و پس لرزهها کوچک میشوند یا یکسری پیش لرزه و سپس زلزله بزرگ رخ میدهد که این اتفاق در افغانستان رخ نداد و حدود سه زلزله بزرگ رخ داد و سپس زلزلهها کاهش پیدا کرد و دوباره زلزله بزرگ رخ داد که برای زلزله دوم هشدارهای لازم را در منطقه هرات صادر شده بود که این هشدار سبب شد، مردم افغانستان هوشیار باشند.
زلزلهشناس و معاون پژوهشگاه بینالمللی زلزله تصریح کرد: زلزلهها هیچگاه روندی مشخص ندارند و شبیه یکدیگر نیست، هر زلزله به اصطلاح اثر انگشت خود را دارد، از این رو برای پهنههای مختلف چگونگی زلزله متفاوت میشود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا زلزلههای افغانستان روند کاهشی پیدا کرده است؟ ادامه داد: بعد از زلزله ۶.۴ ریشتری در هفتههای گذشته، تعداد زلزلهها کاهش پیدا کرد و اکنون رخدادهای پایین و ارتعاشات جزئی ثبت میشود که اهمیت چندانی ندارند.
ناطقیالهی گفت: در حال حاضر بسیاری از ساختمانهای مناطق زلزلهزده افغانستان آسیب دیده و توصیه شده ساکنان این ساختمانها بیرون بمانند، اما از آن جایی که هوا سرد است، دستورالعملی ایجاد شده تا بر اساس این دستور العمل ارزیابیها لازم صورت گیرد و اگر ساختمانها مناسب بود، افراد درون آنها بمانند در غیر این صورت در مکانهای عمومی و امن بمانند تا نتایج بهتری از مطالعات صورت گیرد.
وی با بیان اینکه طی چند روز گذشته بیش از ۸۰ درصد مردم هرات به منازل خود بازگشتند و آرامش نسبی در منطقه ایجاد شده است، اضافه کرد: طی روزهای گذشته اخباری مبنی بر تأثیر زلزله افغانستان روی گسلهای ایران منتشر شد که این صحبتی غیرمنطقی و غیرعلمی بود؛ از این رو اگر زلزله هفت ریشتر و بالاتر در افغانستان رخ داده بود، میتوانستیم احتمال دهیم که گسلها به یکدیگر ارتباط پیدا کرده است و برای ایران مشکلساز میشود؛ اما زلزلههای افغانستان حدود شش ریشتر بود که این زلزلهها نمیتواند پهنههای بزرگتری را به خود اختصاص دهد.
زلزلهشناس و معاون پژوهشگاه بینالمللی زلزله افزود: مهمترین مسئله در زلزله افغانستان این بود که تمام زلزلهها در یک بلوک زمینشناسی رخ داد که اتفاق خوبی بود، زیرا اگر کانون زلزله عوض میشد میتوانستیم بیشتر نگران باشیم و احتمال اینکه کانونها و شهرهای دیگر حتی به سمت داخل کشور متأثر شود، وجود داشت.
وی با اشاره به اینکه زمانی که زلزلهای رخ میدهد تمام اذهان به سمت پیشگیری از تبعات زلزله سوق پیدا میکند، گفت: پس از اینکه تنش زلزله تمام شد، این رخداد به فراموشی سپرده میشود، از این رو باید بدانیم تمام گسلها فعال و در جنبوجوش هستند که گاهی انرژی بیشتری جمع میکنند و باعث میشود زلزله در هر لحظه و ساعت و دقیقه در بیشتر پهنهها رخ دهد؛ از این رو باید زلزله جدی گرفته و به صورت اصولی ساختوسازها و آموزشها رعایت شود تا به صورت مستمر آرامش داشته باشیم.
ناطقیالهی خاطرنشان کرد: در حال حاضر گسلها در تمام خراسان فعال هستند و فعالیتی دارند، اما اینکه چه زمانی به نقطه اوج میرسند و زلزله رخ میدهد، محاسبه آسانی نیست، اما بهترین اقدام، رعایت نکات ایمنی در ساخت و سازها است، همچنین باید آموزشهای همگانی و تخصصی صورت گیرد و از افراد دارای صلاحیت برای ساخت و ساز استفاده شود.
نظر شما