کیفی‌سازی بهانه‌ است یا راهکاری موثر؟

پس از بازگشت کاروان ایران از مسابقات هانگژو انتقادات فراوانی نسبت به مدیران ورزشی کشورمان وارد شد، چراکه آن‌ها با محوریت کیفی‌سازی میزان بازیکنان اعزامی خود را کاهش داده بودند و به همین دلیل در بعضی رشته‌ها تنها یک نماینده از کشورمان حضور داشت.

به گزارش خبرنگار ایمنا، از یکم تا شانزدهم مهرماه مسابقات آسیایی هانگژو به میزبانی کشور چین برگزار شد و در پایان این رقابت‌ها کاروان ایران با کسب ۱۳ مدال طلا توسط تیم ملی والیبال، ووشو، کوراش، پرتاب دیسک، صخره‌نوردی، کشتی، کاراته، تیم ملی شطرنج، همچنین کسب ۲۱ مدال نقره در قایقرانی روئینگ، تکواندو، ووشو، ژیمناستیک، کوراش، پرتاب دیسک، کشتی، اسکیت، تیم ملی کبدی مردان، وزنه‌برداری و کسب ۲۰ مدال برنز در پومسه، تکواندو، پینگ‌پنگ، شمشیربازی، دوچرخه‌سواری، ووشو، تیراندازی تپانچه تیمی، تیم دوبل پینگ‌پنگ، قایقرانی، کوراش، کشتی، تیم ملی کبدی زنان و کاراته موفق شد در مجموع با کسب ۵۴ مدال به کار خود مسابقات آسیایی هانگژو پایان دهد.

این اتفاق در شرایطی رقم‌خورد که کاروان شهید حججی در دوره قبلی مسابقات آسیایی جاکارتا در جایگاه ششم قرار گرفته بود و به همین ترتیب ورزشکاران ایرانی نه تنها موفق به ارتقای جایگاه کشورمان نسبت به دوره قبل نشدند، بلکه جایگاه پایین‌تری را از آن خود کردند؛ پس از بازگشت کاروان ایران از مسابقات هانگژو انتقادات فراوانی نسبت به مدیران ورزشی کشورمان وارد شد، چراکه آن‌ها با محوریت کیفی‌سازی میزان بازیکنان اعزامی خود را کاهش داده بودند و به همین دلیل در بعضی رشته‌ها تنها یک نماینده از کشورمان حضور داشت؛ به‌طور کلی ورزش‌هایی همچون کشتی، شطرنج و والیبال باعث شدند افت محسوس ورزش ایران کمتر به چشم بیاید.

درباره عملکرد کاروان ایران در مسابقات آسیایی هانگژو، تأثیر جابه‌جایی وزیر ورزش و جوانان و اعزام بازیکنان با محوریت کیفی‌سازی میزگردی با حضور شهرام الله‌آبادی رئیس هیئت تکواندوی استان اصفهان، علی شجاعی رئیس هیئت شطرنج استان اصفهان، مهدی تکابی رئیس هیئت تنیس روی میز استان اصفهان و رسول نظری استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد اصفهان برگزار شد که بخش اول آن را در ادامه می‌خوانید:

چین شرایط تیمی کشورها دشوار کرد

ابتدا شهرام الله‌آبادی، رئیس هیئت تکواندو استان اصفهان در خصوص مسابقات هانگژو اظهار کرد: تمام ارکان ورزش پس از نتیجه کسب شده توسط کاروان ایران در هانگژو باید برای المپیک برنامه‌ریزی می‌کردند و تا این لحظه تأخیر داشته‌ایم.

وی افزود: ما با هشت مدال در هانگژو به کار خود پایان دادیم که شامل ۳ نقره و پنج برنز می‌شد، در بخش پومسه و کیوروگی مسابقات برگزار شد و در بخش پومسه کاری که چین انجام داد، سبب شد مسابقات ما تحت‌الشعاع قرار گیرد، آن‌ها بسیاری از قسمت‌های پومسه را حذف کردند و به همین دلیل از اصفهان تنها یک زن و یک مرد را در بخش پومسه داشتیم هرچند که این شرایط برای تمام کشورها بود.

بیشتر بازیکنان تیم‌ملی اصفهانی هستند

الله‌آبادی با اشاره به تأثیر بازیکنان اصفهانی در تیم‌ملی تصریح کرد: اینکه چرا در بخش مبارزه موفق به کسب نتیجه دلخواه نشدیم، مرتبط با این است که چند روز قبل از مسابقات هانگژو، تورنمنت جهانی بوسنی و هرزگوین و رقابت‌های آسیایی به میزبانی بیروت را داشتیم، در مسابقات بیروت بازیکنان پومسه هم حضور داشتند و با توجه به اینکه بیش از ۷۰ درصد اعضای تیم‌ملی پومسه را بازیکنان اصفهانی تشکیل می‌دهند؛ اردوی تیم‌ملی را در اردستان برگزار کردیم، مدال‌های خوش‌رنگی که در این تقابل‌ها کسب شد، توسط بازیکنان اصفهانی بود.

وی گفت: پومسه اصفهان جایگاه ویژه‌ای دارد و بازیکنان ما در مسابقات آسیایی و جهانی خوش می‌درخشند، به همین دلیل باید یک خانه پومسه در اصفهان داشته باشیم و بهتر است که در کیوروگی و پومسه مکان‌های تخصصی وجود داشته باشد.

حواشی سبب کسب چنین نتیجه‌ای در استعدادهای درخشان شد

رئیس هیئت تکواندو در واکنش به نتایج کسب‌شده تکواندو در المپیاد استعدادهای برتر اظهار کرد: متأسفانه اصفهان در مسابقات المپیادهای برتر نسبت به سال گذشته چهار پله نزول داشت. تکواندو سال گذشته مقام سوم را کسب کرد، اما امسال در جایگاه نوزدهم قرار گرفت و این اتفاق در حالی بود که همان بازیکنان و مربیان شرکت کردند.

وی ادامه داد: دلیل دیر برگزار شدن اردو، کمبود مکان برای بازیکنان تکواندو بود. همان‌گونه که اطلاع دارید نزدیک به ۲۰۰ مکان ورزشی در مزایده قرار گرفت و یکی از آن‌ها خانه تکواندو بود که پس از ۲۰ سال به دست بخش خصوصی افتاد و پس از آن به‌راحتی ما را خلع ید کردند که حواشی فراوانی به همراه داشت.

باید نگاه قهرمانی داشته باشیم

الله‌آبادی درباره دلیل نتایج کسب شده در المپیاد استعدادهای برتر خاطرنشان کرد: می‌گویند سانس‌های ستاره‌دار دست شما بوده است، اما سال گذشته در آبان ماه خلع ید شدیم و به دلیل حواشی سانس‌های ستاره‌دار در اردیبهشت ماه به هیئت تکواندو تعلق گرفت. دلیل کسب رتبه نوزدهم نداشتن سالن و دیر برگزار شدن اردو بود هرچند که دلایل اصلی کسب چنین نتیجه‌ای تنها به این موارد منتهی نمی‌شود.

وی افزود: زاویه دید من باید مسابقات آسیایی، المپیک و جهانی باشد، اما این چنین نیست؛ چراکه مشکلات فراوانی وجود دارد بازیکنان از هانگژو بازگشته‌اند، اما هنوز موفق پرداخت مطالبات آن‌ها نشده‌ایم، چهار سال است ریاست هیئت تکواندو را بر عهده دارم، اما سابقه نداشته است جلسه‌ای برگزار شود که مشکلات فنی را بیان کنیم.

بدون منابع مالی نتیجه‌گیری ممکن نیست

رئیس هیئت تکواندوی اصفهان در خصوص اهمیت منابع مالی تصریح کرد: تاکنون سه مرتبه هادی ساعی را به اصفهان دعوت کرده‌ایم؛ وی به دلیل اینکه در تاریخ تکواندو نقش بسزایی دارد یک برند به‌شمار می‌رود، علاوه بر آن با باشگاه‌های خصوصی مذاکره کردیم، اما کمک مالی به ما نشده است.

وی ادامه داد: هنگامی‌که منابع مالی دیده نشود، هیچ کاری نمی‌شود انجام داد؛ بدون تجهیزات نمی‌شود در مسابقات حاضر شد و پس از اینکه مطالبه‌گری کردیم گفتند تأمین تجهیزات با شما است، مگر می‌شود به یک سرباز گفت برای رفتن به میدان با خود سلاح جنگی بیاور که از من چنین توقعی می‌رفت؟

کیفی‌سازی بهانه‌ است یا راهکاری موثر؟

تکلیف فدراسیون تکواندو ۶۰ روز نامشخص بود

الله‌آبادی درباره جابه‌جایی‌ها در وزارت ورزش و جوانان خاطرنشان کرد: جابه‌جایی هاشمی و سجادی مصادف با اعزام بازیکنان به هانگژو بود، در تکواندو پس از ۲۶ سال انتخابات فدراسیون را داشتیم و پولادگر پس از ۲۶ سال جای خود را به هادی ساعی داد. پولادگر در پایان کار خود جمله زیبایی را به کار برد و گفت این فدراسیون امانتی از سمت مجمع به دست من بود و امروز پس گرفته شد.

وی ادامه داد: اما پس از اینکه وی معاونت وزارت ورزش و جوانان را برعهده گرفت، روزی را بدون شکایت سپری نکردیم و همان‌طور که می‌دانید دو ماه طول کشید که ابلاغ هادی ساعی برسد و در واقع فشارهای فدراسیون جهانی سبب شد ابلاغ وی زده شود.

پولادگر در حق این رشته پدری کند!

رئیس هیئت تکواندو اصفهان در تشریح مشکلات این رشته ورزشی اظهار کرد: یک فدراسیون ۶۰ روز را بدون رئیس پشت سر می‌گذارد و همین موارد سبب می‌شود تکواندو نزول پیدا کند، شکایت‌های جدید پولادگر از هادی ساعی در کمیته اخلاق کمیته ملی المپیک مطرح شده است و فشارهای وی به فدراسیون تکواندو و استان‌هایی که به هادی ساعی رأی داده‌اند حواشی فراوانی را برای این رشته ورزشی به‌وجود آورده‌اند.

وی افزود: پولادگر اعتقاد دارد اصفهان نقش بسزایی در جابه‌جایی وی دارد و امیدوارم برای این رشته پدری کند؛ ما اگر مسابقه ندهیم، نمی‌توانیم توان مدنظر خود را در تورنمنتی همچون المپیک به نمایش بگذاریم، چراکه ابتدا باید مسابقات مختلفی را تجربه کنیم.

کیفی‌سازی یک بهانه است

الله‌آبادی در تشریح کیفی‌سازی تصریح کرد: بازیکنان باید آن‌قدر تجربه کسب کرده باشند که در رقابت‌های بین‌المللی دچار استرس نشوند؛ بنابراین کیفی‌سازی یک بهانه برای کمبود منابع مالی است، باید در خصوص کیفی‌سازی از یک متخصص راهنمایی بگیرند، نه اینکه به بهانه آن یک بازیکن را برای پومسه اعزام کنند، بسیاری از بازیکنان با هزینه شخصی به مسابقات می‌روند و به‌طور مسلم کیفی‌سازی حداقل در ورزشی همچون تکواندو فنی نیست.

مشکلات مالی یک مانع بزرگ است

در ادامه علی شجاعی، رئیس هیئت شطرنج استان اصفهان در خصوص مشکلات کاروان ایران در مسابقات هانگژو اظهار کرد: از نظر من اصلی‌ترین مشکل تمام رشته‌های ورزشی مشکلات مالی است؛ ایران در رشته‌های مختلف استعدادهای فراوانی دارد و با برطرف شدن مسائل مالی جایگاه ما در مسابقات ارتقا پیدا می‌کند.

وی افزود: از ۳۴ سال گذشته تاکنون که فعالیت شطرنج آزاد شد، به یک‌باره طیف وسیعی از مردم به این ورزش روی آوردند و استعدادهای فراوانی در این رشته فرصت ظهور پیدا کردند. شطرنج کم‌هزینه است و شاید مسائل مالی نمود آن‌چنانی نداشته باشد، اما از این لحظه به بعد بحث مالی اهمیت فراوانی دارد، چراکه شطرنج در دوره‌های گذشته موفق به کسب چنین نتیجه‌ای نشده بود.

از ورزشکاران باید حمایت شود

شجاعی با اشاره به اهمیت حمایت از ورزشکاران خاطرنشان کرد: اگر از ما حمایت می‌شد، بی‌شک می‌توانستیم نتایج بهتری کسب کنیم و اگر بحث‌های مالی مطرح نبود، بازیکنانی همچون فیروزجا همچنان برای ایران بازی می‌کردند؛ این هشدار را می‌دهم که اگر به پرهام مقصودلو توجه نشود، سال بعد این بازیکن را هم از دست خواهیم داد.

وی ادامه داد: به‌طور کلی اگر سیاست‌گذاری‌های کلان متصدیان ورزش توزیع عادلانه منابع مالی باشد، نتایج بسیار خوبی برای ورزش کشورمان رقم خواهد خورد.

کیفی‌سازی بهانه‌ است یا راهکاری موثر؟

هاشمی کمک بیشتری به ورزش خواهد کرد

رئیس هیئت شطرنج پیرامون برکناری سجادی و روی کار آمدن هاشمی تصریح کرد: کیومرث هاشمی ورزشی‌تر از سجادی است، چراکه در زمینه مدیریت هاشمی عملکرد بهتری دارد؛ نکته‌ای که باید در نظر داشته باشیم این است که تخصص اهمیت بسیاری دارد و وزیری که تخصص داشته باشد، بسیار کارآمدتر خواهد بود.

وی گفت: ارکان ورزشی هنگامی که در یک رشته مشغول به کار می‌شوند باید در آن ورزش تخصص داشته باشند وگرنه نمی‌توانند کارآمد باشند. با کیفی‌سازی مخالف هستم، اگر به ژاپن و کره نگاه کنید، متوجه می‌شوید بدون مطرح کردن این مسئله وضعیت خود را ارتقا داده‌اند؛ اگر با کیفی‌سازی بخواهیم مسابقات خود را جلو ببریم روزبه‌روز نزول بیشتری پیدا خواهیم کرد. باید به استعدادها فرصت داده شود و در واقع کیفی‌سازی موقعیت شکوفایی را می‌گیرد.

آیا مسیر اهالی ورزش تسهیل شده است؟

پس از آن مهدی تکابی، رئیس هیئت تنیس روی میز استان اصفهان در خصوص عملکرد کاروان ایران در هانگژو اظهار کرد: اگر بخواهیم آسیب‌شناسی کنیم و به یک تحلیل عملی و واقعی برسیم، باید بعضی محیط‌ها را به صورت کلان مورد بررسی قرار دهیم؛ اولین آن‌ها محیط قانونی است و باید بررسی کنیم که تا چه میزان در محیط قانونی مسیر اهالی ورزش را به لحاظ جذب سرمایه انسانی و مالی تسهیل کرده‌ایم.

وی افزود: در چهار سال اخیر هیچ گام روبه جلویی برای ورزش برداشته نشده است. زمانی می‌گفتند اگر یک بنگاه اقتصادی هزینه‌ای برای ورزش انجام دهد، آن هزینه به‌صورت مستقیم از مالیات دولت کم خواهد شد، اما در حال حاضر هیچ بسته تشویقی وجود ندارد و به همین دلیل است که بنگاه‌های اقتصادی انگیزه‌ای برای کمک به ورزش ندارند، نهاد قانونی ما در خصوص صداوسیما یک نهاد انحصاری است و یک آسیب قانونی به‌شمار می‌رود.

ورزش قهرمانی در اولویت قرار ندارد

تکابی با اشاره به سایر محیط‌های ورزشی خاطرنشان کرد: برای به وجود آوردن محیط‌های قانونی جدید تلاشی صورت نگرفته است، محیط حاکمیت مورد بعدی است که باید مورد بررسی قرار گیرد و این سوال مطرح می‌شود که آیا ورزش قهرمانی اولویت دولت است یا خیر.

وی ادامه داد: محیط سخت‌افزاری یکی دیگر از مواردی است که باید بر آن تمرکز کرد؛ محیط نیروی انسانی و متخصص یکی دیگر از نکاتی است که باید مورد توجه قرار بگیرد، تا یک برهه زمانی این امکان وجود دارد که مربی، بازیکن، ایدئولوژی ایرانی پاسخگوی ورزش ما باشد و از یک نقطه‌ای این روش میسر نیست؛ همچنین منابع مالی و ارزی از اهمیت فراوانی برخوردار است.

یک جنگ نابرابر اقتصادی در ورزش وجود دارد

تکابی پیرامون اهمیت منابع مالی تصریح کرد: بودجه فدراسیون تنیس روی میز هند ۲ میلیون دلار است، چگونه باید در این جنگ نابرابر رسانه‌ای و مالی نتیجه گرفت؟ نظام جامع استعدادیابی و جذب همگانی ورزشکاران را نداریم که این مورد هم باید مورد بررسی قرار گیرد.

وی گفت: از برخی شهرستان‌ها نمی‌شود انتظار پرورش بازیکن ملی داشت، چراکه امکانات ندارند، اما می‌شود توقع داشت آمار ورزشکاران خود را افزایش دهند؛ آینده بازیکنانی که در تهران و اصفهان زندگی می‌کنند، متفاوت است و نمی‌شود در یک جنگ نابرابر اقتصادی با تهران در المپیاد مقام اول را کسب کنیم.

برای کسب مدال در المپیک برنامه‌ریزی نداریم

رئیس هیئت تنیس روی میز در تشریح تأثیر برکناری حمید سجادی و روی کار آمدن کیومرث هاشمی روی عملکرد کاروان ایران در هانگژو خاطرنشان کرد: من تأثیر جابه‌جایی وزیر ورزش روی کسب نتایج هانگژو را نمی‌پذیرم، حتی اعتقاد دارم حمید سجادی تأثیری در کسب این نتیجه ندارد؛ ما یک بنیان کج را بنا کرده‌ایم و مطابق با آن جلو می‌رویم؛ نگاه ما فردمحور است و فرایندمحور نیست، باید فرایندی طراحی شود که منتهی به کسب مدال المپیک و بازی‌های آسیایی شود. یک دهه حداقل زمانی است که باید برای کسب مدال در المپیک در نظر گرفته شود، یعنی یک دهه طول می‌کشد تا بازیکن موفق به کسب مدال در این تورنمنت شود.

وی ادامه داد: اگر این فرایند را به یک رودخانه تشبیه کنیم در این مسیر ۱۰ ساله مویرگ‌ها به آن اضافه می‌شود که همان انگیزه‌های مالی حاکمیت و دغدغه‌های فکری است. هیچ وزیری در کسب چنین نتایجی تأثیرگذار نیست، چراکه ما اصلاً فرایندی را طراحی نکرده‌ایم که نتیجه آن کسب مدال المپیک باشد.

کیفی‌سازی بهانه‌ است یا راهکاری موثر؟

کیفی‌سازی یک نگاه سطحی است

تکابی با اشاره به چالش‌های وزارت ورزش و جوانان تصریح کرد: در وزارت ورزش و جوانان با یک ابرچالش به نام نبود تمرکز در قسمت حرفه‌ای و قهرمانی مواجه هستیم که یک بحران به‌شمار می‌رود؛ در تمام وزارت‌های ورزش این مسئله وجود داشته است، اولین موضوع ادغام سازمان جوانان با ورزش است که سبب آسیب به هر دو طرف شد. در عمل چیزی تحت عنوان جوانان وجود ندارد و سوال مطرح می‌شود که مأموریت این وزارتخانه چیست؟ برای مثال یکی از مأموریت‌های رؤسای هیئت ایجاد ساختاری برای ایجاد روابط‌عمومی است.

وی گفت: وزارت ورزش و جوانان دو مأموریت مهم دارد که شامل مدال‌آوری و توسعه ورزش همگانی است؛ در حوزه ورزش همگانی که یک بستر برای ورزش قهرمانی است، کاملاً با شکست مواجه بوده‌ایم، چراکه هیچ فرایند و برنامه‌ریزی برای آن وجود ندارد.

رئیس هیئت تنیس روی میز با اشاره به بحث کیفی‌سازی ورزش خاطرنشان کرد: تمرکز نداشتن در ورزش حرفه‌ای و قهرمانی سبب می‌شود موضوع کیفی‌سازی را مطرح کنیم، چراکه نسبت به محیط قهرمانی و حرفه‌ای، علم، آنالیز، تجزیه و تحلیل کافی را نداریم. حضور در المپیک و بازی‌های آسیایی یک افتخار بزرگ است و نشان از اقتدار حاکمیت ورزشی دارد و جای سوال است که چرا از این زاویه نگاه نمی‌کنیم.

وی افزود: شاید نگاه‌های سطحی مدیریتی موجب شده است موضوع کیفی‌گرایی مطرح شود، برای مثال در همین تنیس روی میز بدون بازیکن ذخیره تیم را اعزام کردیم؛ کاپیتان تیم‌ملی سه هفته پیش از بازی‌های آسیایی یکی از بهترین بازیکن‌های جهان را شکست داد اما اعزام نشد و این سطحی‌نگری به‌شمار می‌رود.

کشتی بهترین عملکرد را بین نمایندگان ایران داشت

رسول نظری، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان در خصوص عملکرد کاروان ایران در مسابقات هانگژو اظهار کرد: وقتی قصد دارید با یکدیگر صحبت کنید باید داده و اطلاعات وجود داشته باشد، پیش از هرگونه تحلیل ابتدا باید در خصوص داده‌ها صحبت شود، از بین ۱۹ رشته‌ای که در هانگژو موفق به کسب مدال شدند، به لحاظ تعداد مدال رشته تکواندو پس از کشتی در رتبه دوم قرار گرفت و پس از آن ووشو، کوراش و کاراته در جایگاه‌های بعدی حضور داشتند؛ ضمن اینکه از عملکرد فدراسیون قایقرانی نباید چشم‌پوشی کرد.

وی افزود: در ورزش یک مثلث وجود دارد و نقطه مرکزی آن شامل دستاوردها می‌شود و سه ضلع اصلی این مثلث باید به‌طور هم‌زمان مورد تحلیل قرار گیرند، همچنین وسط این مثلث کاتالیزور وجود دارد و سه بالانس‌کننده در برخورد اضلاع قرار می‌گیرند.

عملکرد ایران در هانگژو قابل قبول است

نظری با اشاره به زیرساخت‌های ورزشی تصریح کرد: با اینکه قرار بوده است در پایان برنامه پنجم توسعه و چشم‌انداز ۲۰ ساله نظام به ۱.۲ متر مربع زیرساخت ورزشی دست پیدا کنیم، در حال حاضر که در سال اول برنامه هفتم توسعه قرار داریم تنها ۰.۷۳ متر مربع فضا کسب کرده‌ایم یعنی در زیرساخت‌ها اتفاق آنچنانی رخ نداده است.

وی ادامه داد: عملکرد کاروان ایران نسبت به آنچه که به فدراسیون‌ها تحویل داده‌ایم مثبت بوده است و انتقادی به ورزش ایران وارد نمی‌شود؛ با اینکه در هانگژو مقام هفتم و در جاکارتا مقام ششم را کسب کردیم، اما عملکرد قابل قبولی داشته‌ایم.

ساختار ورزش کشورمان کاریکاتوری است

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان در تشریح تفکر سیستماتیک خاطرنشان کرد: در تفکر سیستماتیک یک ورودی داریم که بر اساس اهداف قهرمانی و ورزش همگانی فرایندی روی آن قرار می‌گیرد و پس از آن یک خروجی داریم، مهم‌تر از همه پیامدهایی است که کسب می‌شود که البته با نتیجه تفاوت دارد؛ متناسب با نتیجه و پیامد واکنش دریافت می‌کنیم که می‌تواند مرتبط با هر یک از این مراحل باشد.

وی گفت: ضلع بعدی مثلث ورزشی سرمایه‌های انسانی خواهد بود؛ اعتقاد دارم ورزش ایران کاریکاتوری است و به همین دلیل می‌گویم حاکمیت نمی‌تواند وزارت ورزش و جوانان را نقد کند و کمیته المپیک نیز نمی‌تواند فدراسیون‌ها را مواخذه کند. نسبت افراد ورزشکار به جمعیت ایران حدود ۴.۸ درصد است.

بدون منابع مالی نمی‌شود اهداف را جلو برد

این استاد دانشگاه در خصوص محیط رقابتی تصریح کرد: هر سیستمی که مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد، باید در سه محیط بررسی شود که بخشی از آن محیط، رقابتی است؛ در محیط رقابتی یک رقیب واگرا و یک رقیب هم‌گرا وجود دارد.

وی افزود: ضلع سوم مثلث شامل دانش مدیریتی، مربیگری، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی می‌شود که نمی‌شود آن‌ها را نادیده گرفت؛ در مرکز مثلث مدیریت به عنوان کاتالیزور قرار می‌گیرد که عصاره اصلی آن مدیریت منابع مالی است و امکان ندارد که شما زیرساخت، سرمایه انسانی و knowledge را فراهم کرده باشید، اما بدون منابع مالی اهداف خود را جلو ببرید.

ورزش ایران در دام بنیان‌گذار است

نظری با اشاره به سبک و سیاق ورزش ایران تصریح کرد: بودجه جاری وزارت ورزش و جوانان یک همت و ۲۰۰ میلیارد تومان و بودجه عمرانی آن ۳ همت و ۵۰۰ میلیارد تومان است؛ اینکه می‌گوییم ورزش ایران کاریکاتوری است به این دلیل است که هزینه یک باشگاه فرهنگی‌ورزشی بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان است.

وی گفت: در نظریه سیستم‌ها ما در دام بنیان‌گذار گیر کرده‌ایم و به این معنی است که پس از المپیک ۱۹۷۶ و بازی‌های آسیایی ۷۴ بنیان ورزش ایران گذاشته شد و از آن موقع در دام بنیان‌گذار قرار گرفته‌ایم؛ اگر برای سه ضلع مثلث آجرهایی را در نظر بگیریم، تعادل در آن حفظ می‌شود که تجربه، تخصص و مهم‌ترین آن‌ها تعهد به کار است.

کیفی‌سازی بهانه‌ است یا راهکاری موثر؟

کد خبر 697608

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.