به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، فقر یک بحران واقعی است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌طور دقیق‌تر ۷۳۶ میلیون نفر در سراسر جهان به شدت فقیر هستند و این آمار همواره در حال افزایش است. بی‌ثباتی‌های موجود در سراسر جهان در کنار تغییرات آب‌وهوایی و بلایای زیست‌محیطی به‌ویژه طی چند سال گذشته میلیون‌ها نفر را به فقر کشانده است.
فقیرترین و ثروتمندترین کشور جهان
در تعیین فقیرترین و ثروتمندترین کشورهای جهان بانک جهانی به‌منظور کاهش نوسانات قیمت‌ها و نرخ ارز در مقایسه بین کشوری درآمد ملی از روش اطلس استفاده می‌کند. روش اطلس نوسانات نرخ ارز را با استفاده از یک میانگین متحرک سه ساله و ضریب تبدیل تعدیل شده با قیمت هموار می‌کند.
طبق این روش، بوروندی در آفریقای شرقی با سرانه تولید ناخالص داخلی ۲۴۰ دلار فقیرترین کشور جهان و برمودا با ارزش ۱۲۵ هزار و ۲۴۰ دلار ثروتمندترین کشور جهان هستند. بنابراین تفاوت بین ثروتمندترین و فقیرترین کشورهای جهان در این روش ۱۱۶ هزار و ۳۸۰ دلار است. البته از نظر روش برابری قدرت خرید (PPP) به‌عنوان تکنیکی برای تعیین ارزش پول، نروژ با ۱۱۸ هزار و ۴۴۰ دلار، ثروتمندترین کشور جهان به‌شمار می‌رود و تفاوت بین ثروتمندترین و فقیرترین کشورها از نظر برابری قدرت خرید، ۱۰۱ هزار و ۶۷۰ دلار است.
درآمد ناخالص ملی
درآمد ناخالص ملی (GNI)، کل مقدار پولی است که توسط مردم و مشاغل یک کشور به دست می‌آید و معمولاً به یکی از دو روش اطلس یا برابری قدرت خرید بیان می‌شود. اولین مورد به دلار آمریکا است و برای مقایسه واحد پول هر کشور محاسبه می‌شود و دومین مورد شامل «دلارهای بین‌المللی برابری قدرت خرید» است که یک ارز فرضی به ارزش دلار آمریکا طی یک سال معین به‌شمار می‌رود. بر اساس سیستم بانک جهانی، کشورهای کم‌درآمد کشورهایی هستند که درآمد ناخالص ملی تعدیل شده با دلار فعلی آمریکا در آن‌ها کمتر از ۱۱۳۵ دلار از سال ۲۰۲۲ باشد.
فقیرترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۳
فقیرترین کشورهای جهان در نظام رتبه‌بندی چهار دسته‌ای بانک جهانی به‌عنوان اقتصادهای کم‌درآمد طبقه‌بندی می‌شوند. این رتبه‌بندی بر اساس درآمد ناخالص ملی (GNI) سرانه هر کشور محاسبه می‌شود که معیاری از کل درآمد کشور تقسیم بر جمعیت آن است. درآمد ناخالص ملی مشابه سرانه تولید ناخالص داخلی (GDP) است که به‌صورت مجموع ارزش ناخالص اضافه شده توسط همه تولیدکنندگان مقیم در اقتصاد به اضافه هرگونه مالیات بر محصول منهای یارانه تقسیم بر جمعیت کشور به‌دست می‌آید.
درآمد ناخالص ملی و تولید ناخالص داخلی ارزش دلاری همه کالاها و خدمات تولید شده در یک کشور معین را اندازه‌گیری می‌کنند، اما اولی شامل درآمد به دست آمده از طریق منابع بین‌المللی، همچون سرمایه‌گذاری‌های خارجی یا دارایی‌های املاک و مستغلات نیز می‌شود. بنابراین درآمد ناخالص ملی معیار کمی دقیق‌تری از سلامت اقتصادی یک کشور در نظر گرفته می‌شود و برای تعیین فقیرترین کشورهای جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بوروندی
بوروندی با بیش از ۱۳.۲ میلیون نفر جمعیت فقیرترین کشور جهان است. این کشور با نرخ ۲.۸۷ درصد در حال رشد است که آن را به یکی از سریع‌ترین کشورهای جهان در زمینه رشد تبدیل می‌کند. بنابراین بوروندی با خطر افزایش جمعیت مواجه است. بزرگ‌ترین صنعت این کشور کشاورزی است که ۳۲.۹ درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می‌دهد و بیش از ۷۰ درصد از جمعیت را به کار می‌گیرد. با این وجود حدود ۴۰ درصد از مردم آن به غذای کافی دسترسی ندارند و ازدیاد جمعیت می‌تواند این موضوع را تشدید کند. بروندی همچنین با آموزش محدود، فساد گسترده و جنگ دست‌وپنجه نرم می‌کند.
جمهوری آفریقای مرکزی
درآمد ناخالص ملی در جمهوری آفریقای مرکزی ۹۸۰ دلار است که آن را به دومین کشور فقیر تبدیل می‌کند. این کشور نیز با مشکل جمعیت به سرعت در حال رشد در عین برخورداری از اقتصادی ضعیف مواجه است. بسیاری از شهروندان جمهوری آفریقای مرکزی برای مراقبت از خانواده خود کشاورزان معیشتی هستند و کشاورزی بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می‌دهد. در حالی که الوار و الماس بیشترین سود این کشور را تشکیل می‌دهند، هیچ بخشی از این درآمد به شهروندان تعلق نمی‌گیرد.
سودان جنوبی
سودان جنوبی با درآمد ناخالص ملی ۱۰۴۰ دلار سومین کشور فقیر جهان است. سودان جنوبی با رقم ۳۸۵ کمترین امتیاز شاخص توسعه انسانی (HDI) را در جهان دارد. این شاخص شامل اندازه‌گیری میانگین پیشرفت در توسعه انسانی در شاخص‌هایی همچون امید به زندگی، تحصیلات، درآمد و موارد دیگر می‌شود. سودان جنوبی یکی از کشورها با بالاترین میزان مرگ‌ومیر مادران در جهان است، اکثر خانه‌های آن فاقد برق یا آب لوله‌کشی هستند و جاده‌های آسفالت‌شده در آن رایج نیست.
جمهوری دموکراتیک کنگو
جمهوری دموکراتیک کنگو دارای درآمد ناخالص ملی هزار و ۱۱۰ دلار است که آن را به چهارمین کشور فقیر تبدیل می‌کند. این کشور با رشد سالانه ۳.۲۶ درصدی جمعیت نسبت به ۱۰۲ میلیون نفر فعلی، یکی از سریع‌ترین کشورهای در حال رشد جهان محسوب می‌شود. رشد سریع جمعیت با تشدید نرخ بالای سوءتغذیه، فقدان مراقبت‌های بهداشتی مدرن و آموزش ضعیف همراه است. علاوه بر آن جمهوری دموکراتیک کنگو با بی‌ثباتی سیاسی و درگیری مواجه و نرخ فقر در آن ۶۳.۹ درصد است.
سومالی
سومالی با درآمد ناخالص ملی هزار و ۲۴۰ دلاری، پنجمین کشور فقیر جهان محسوب می‌شود و مانند دیگر کشورهای لیست جمعیت آن به سرعت در حال رشد است. با وجود بیش از ۶ تولد از هر زن، نرخ باروری در سومالی ۳.۳۲ محاسبه شده است. این امر وضعیت سلامت ضعیف و بی‌ثباتی کشور را وخیم‌تر می‌کند. سومالی با مسائل متعدد دیگری مانند حکمرانی ضعیف، درگیری داخلی، زوال اقتصادی و فقر مواجه است و حدود ۷۰ درصد مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
روز جهانی ریشه‌کنی فقر
گرامیداشت روز جهانی ریشه‌کنی فقر هفدهم اکتبر برگزار می‌شود و روزی است برای آگاهی از رنج مردمی که با عواقب فقر از جمله گرسنگی، خشونت و بی‌خانمانی دست‌وپنجه نرم کنند.
از بین بردن فقر به‌معنای حل ریشه‌های آن از جمله علل اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی است که می‌تواند به معنای اطمینان از دسترسی همه انسان‌ها به نیازهای اولیه همچون غذا، سرپناه، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش باشد. روز جهانی ریشه‌کنی فقر تلاشی برای پایان دادن به فقر است و سعی دارد جهانیان را برای دستیابی به اهداف یادشده متحد کند.
شعار روز جهانی ریشه‌کنی فقر در سال ۲۰۲۳، «اقدامی شایسته و حمایت اجتماعی: اعمال کرامت در عمل برای همه» تعیین شده است.
نظر شما