به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اهداف بلندپروازانه دولت چین برای توسعه شهری به ایجاد بیش از ۵۰ شهر با ساختمان‌های بدون ساکن منجر شده و چشم‌اندازهایی روح‌مانند به آن‌ها بخشیده است. گزارش‌ها نشان از آن دارد که شهرهای ارواح چین همواره در حال افزایش است و به همین دلیل، آمار دقیقی از تعداد آن‌ها وجود ندارد. آنچه مسلم است این است که شهرهای بی‌شماری در این کشور احداث و بدون سکونت یا هیچ‌گونه فعالیتی به حال خود رها شده است. ساخت‌وساز بعضی از این شهرها به‌طور کامل تمام شده است، حال آن‌که در بسیاری از آن‌ها نیز معماران همچنان در حال افزایش خانه‌های مسکونی هستند و هیچ برنامه‌ریزی برای سکونت در آن‌ها در آینده انجام نشده است.
آنچه باعث شگفتی بسیاری از متخصصان سراسر دنیا شده است این است که کشور چین با چنین قدرت اقتصادی در جهان چرا باید بخش اعظمی از سرمایه خود را صرف توسعه شهرهایی کند که جمعیت کافی برای سکونت در آن‌ها وجود ندارد و در عمل هدر دادن منابع مالی محسوب می‌شود. در ادامه به معرفی مهم‌ترین شهر ارواح چین می‌پردازیم که هیچ نشانی از سکونت و شور در آن‌ها به چشم نمی‌خورد.
یومن
یومن در استان گانسو شهری با رونق شگفت‌انگیز در صنعت نفت در گذشته به‌شمار می‌رود که در سازه‌های بی‌شمار بدون ساکن محصور شده است. زمانی که شهر در گذشته از نظر اقتصادی در وضعیت بسیار مطلوبی به سر می‌برد، حدود ۳۰۰ هزار نفر جمعیت را در خود جا داده بود، اما کاهش رونق نفت در منطقه به مهاجرت شهروندان منجر شد و همین امر از آن، یک شهر ارواح ایجاد کرد. تاریخچه پیدایش یومن به قرن بیستم بازمی‌گردد، یعنی زمانی که رژیم کومینتانگ (قدیمی‌ترین تشکل سیاسی چین) گروهی از زمین‌شناسان خبره را به منطقه بایر برد تا به استخراج نفت در آن بپردازند. رونق صنعت نفت در این منطقه به حدی بالا بود که دولت تصمیم گرفت به سرعت به ساخت‌وساز در آن بپردازد که به دنبال آن تنها ۱۰۰ هزار کارمند در معادن نفتی مشغول به کار شدند و حدود ۳۰۰ هزار نفر در شهر سکونت گزیدند.
جالب است بدانید که تولید نفت در یومن هیچ‌گاه به پایان نرسیده، با این حال کاهش این منبع، مهاجرت حدود ۹۰ درصد از ساکنان را به دنبال داشته است. امروزه تنها حدود ۱۵ هزار نفر جمعیت در یومن سکونت دارند و در صنعت نفت مشغول به فعالیت هستند، اما سازه‌های بی‌شمار شهر خالی و از آن منطقه‌ای شبیه به شهر ارواح ایجاد کرده است.
تیاندوچنگ، پاریس مرده چین
تیاندوچنگ در استان ژجیانگ از دیگر شهرهای ارواح چین محسوب می‌شود که معماران در ایجاد آن تلاش کرده‌اند از ویژگی‌های برتر پاریس، پایتخت فرانسه، الهام بگیرند و به احداث سازه‌هایی بسیار شبیه به برج ایفل و محله شانزلیزه در آن پرداخته‌اند. در واقع، چشم‌انداز کلی این شهر، که احداث آن از سال ۲۰۰۷ آغاز شده است و همچنان ادامه دارد، بسیار شبیه به پاریس است، اما آنچه آن را صرف‌نظر از ظاهر از پایتخت فرانسه متمایز می‌کند، سکونت حداقل افراد در شهر است.
تیاندوچنگ ساختمان‌های بسیاری را برای سکونت بیش از ۱۰ هزار نفر در خود جا داده و این در حالی است که حداکثر دو هزار نفر در آن زندگی می‌کنند. بسیاری از محققان علت روح‌مانند بودن این شهر را به موقعیت جغرافیایی آن نسبت داده‌اند، چراکه در ۴۰ دقیقه‌ای از مرکز هانگژو و در مرکز زمین‌های کشاورزی بسیار قرار دارد. جالب است بدانید که تنها کاربری تیاندوچنگ به علت زیبایی شگفت‌انگیز شهر است که آن را به مکانی مناسب برای ماه عسل زوج‌های جوان یا حتی برگزاری جشن‌های عروسی تبدیل کرده است.
کانگباشی
ظاهر کانگباشی چنین به نظر می‌رسد که ساکنان آن به یک باره ناپدید شده‌اند، اما واقعیت این است که هیچ‌گاه افراد بسیاری در این شهر سکونت نگزیده‌اند. این شهر ظرفیت سکونت بیش از یک میلیون نفر را دارد، اما تقریباً به‌طور کامل خالی از سکنه است. احداث کانگباشی به سال ۲۰۰۴ بازمی‌گردد و متفاوت با اغلب سایر شهرهای ارواح، هیچ‌گاه میزبان تعداد افراد بسیاری نبوده است.
آپارتمان‌های مجلل، برج‌های اداری اعجاب‌انگیز، موزه‌های متعدد، زمین‌های ورزشی بی‌شمار و سالن‌های تئاتر بسیار بزرگ سراسر کانگباشی را فراگرفته است، اما هیچ نشانی از کاربری و فعالیت در آن‌ها به چشم نمی‌خورد. نکته جالب توجه در مورد کانگباشی این‌که شهر دومین سرانه تولیدکننده ناخالص داخلی بزرگ چین را به واسطه برخورداری از منابع گاز طبیعی و ذغال سنگ از آن خود کرده و اغلب سازه‌های آن به فروش رفته است، با این حال به نظر می‌رسد که کسی مایل به زندگی کردن در آن نیست. در آخرین سرشماری‌های انجام شده در شهر مشخص شده است که تنها بین ۲۰ تا ۳۰ هزار نفر در کانگباشی با ظرفیت سکونت بیش از یک میلیون نفر سکونت دارند.
واندرلند، دیزنی متروکه چین
واندرلند، نسخه‌ای متروکه از دیزنی‌لند اصلی محسوب می‌شود که در ۴۵ دقیقه‌ای پکن، پایتخت چین، احداث شده است. معماران حدود یک دهه پیش احداث آن را آغاز کردند با این هدف که ۱۰۰ جریب زمین بایر را به بزرگ‌ترین شهربازی آسیا و مکانی برای رونق اقتصادی تبدیل کنند. البته در میانه راه، جدال‌های میان توسعه‌دهندگان در مورد هزینه ساخت و اراضی اختصاصی به اوج خود رسید و ساخت‌وساز شهر را متوقف کرد.
آنچه واندرلند را از سایر شهرهای ارواح چین متمایز می‌کند، طراحی اسرارآمیز آن است که شهر را در سازه‌های شگفت‌انگیزی مانند یک قصر بزرگ و خیابان‌هایی با سازه‌های مجلل محصور کرده است. از آن‌جا که واندرلند به شهری متروکه و بدون استفاده تبدیل شده است، بسیاری از کشاورزانی که زمین‌های خود را برای ساخت‌وساز فروخته بودند، این روزها خواهان بازگردانی آن‌ها برای زراعت هستند.
نظر شما