به گزارش خبرنگار ایمنا، نشریه اکونومیست در جلد نوزدهم آگوست ۲۰۲۳ خود، به مشکلات پیش روی اقتصاد آلمان و نبود عزم لازم برای پیاده‌سازی اصلاحات در مقامات این کشور با توجه به شرایط آشفته سیاسیِ رقابت با حزب راست افراطی پرداخته است. با توجه به اینکه این کشور یکی از مقاصد محبوب ایرانیان برای مهاجرت است، آیا همچنان این کشور غربی می‌تواند رفاه لازم برای آینده را تأمین کند یا همان‌طور که اکونومیست مدعی است با این فرمان از کشورهای همسایه خود عقب خواهد افتاد؟
حدود ۲۵ سال پیش بود که اکونومیست آلمان را «مرد مریض یورو» نامید. ترکیبی از عوامل مانند اتحاد مجدد، مشکلات بازار کار و کاهش تقاضای صادرات، همه بر اقتصاد آلمان فشار آوردند و نرخ بیکاری دورقمی شد. حالا نیز دوباره بزرگترین اقتصاد اروپا در حال درجا زدن است.
بر اساس گزارش این نشریه، بزرگترین اقتصاد اروپا به عنوان رهبر توسعه از دیگران عقب افتاده است. بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۷، از همتایان بزرگ خود عملکرد بهتری داشت و همگام با آمریکا بود. با این حال، امروزه سه ماهه سوم انقباض یا رکود خود را تجربه کرده است و ممکن است تنها اقتصاد بزرگی باشد که در سال ۲۰۲۳ کوچک شود، اما این مشکلات محدود به لحظه فعلی نیست، به گفته صندوق بین‌المللی پول، رشد آلمان در پنج سال آینده نیز کندتر از آمریکا، بریتانیا، فرانسه و اسپانیا خواهد بود.
در ادامه اکونومیست تشریح کرده است که مطمئناً اوضاع به اندازه سال ۱۹۹۹ نگران‌کننده نیست. نرخ بیکاری امروز حدود ۳ درصد و کشور ثروتمندتر و آزادتر است (طبق آمار وزارت کار آلمان نرخ بیکاری در ماه ژوئیه ۲۰۲۳ نزدیک به ۵.۷ درصد بوده است).
به گفته این نشریه آلمانی‌ها به‌طور فزاینده‌ای شاکی هستند و معتقدند که کشورشان آن‌طور که باید کار نمی‌کند. از هر پنج نفر، چهار نفر به نظرسنجی‌ها می‌گویند که آلمان مکان عادلانه‌ای برای زندگی نیست. قطارها اکنون به قدری با تأخیر حرکت می‌کنند که سوئیس ترددهای دیرهنگام را از شبکه خود منع کرده است. تابستان امسال آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه این کشور، به دلیل نقص فنی هواپیمای قدیمی دولتی برای دومین بار در خارج از کشور سرگردان ماند و مجبور شد سفر خود به استرالیا را لغو کند.
بر اساس گزارش اکونومیست، سال‌ها است که عملکرد عالی آلمان در صنایع قدیمی سرمایه‌گذاری آن در صنایع جدید را مخفی نگه داشت. غرور و وسواس به احتیاط مالی و سپس به سرمایه‌گذاری عمومی بسیار اندک منجر شد. به‌طور کلی، سرمایه‌گذاری آلمان در فناوری اطلاعات به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی کمتر از نصف سرمایه‌گذاری آمریکا و فرانسه است.
این نشریه همچنین معتقد است که محافظه‌کاری بوروکراتیک نیز مانع ایجاد کرده است. دریافت مجوز برای راه‌اندازی کسب‌وکار ۱۲۰ روز طول می‌کشد که دو برابر میانگین سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) است. علاوه بر این موارد، شرایط ژئوپلیتیکی بدتر، چالش حذف انتشار کربن و زیان‌های ناشی از پیری جمعیت نیز اضافه شده است.
اکونومیست در خصوص توضیح داده که شرایط ژئوپلیتیک به این معناست که غول تولیدات بودن ممکن است دیگر آن سوددهی سابق را برای آلمان نداشته باشد. از میان تمام اقتصادهای بزرگ غربی، آلمان بیشتر در معرض چین آسیب‌پذیر است. سال گذشته تجارت بین این دو بالغ بر ۳۱۴ میلیارد دلار بود. در چین، خودروسازان آلمانی در حال شکست در رقابت برای سهم بازار در برابر تولیدکنندگان داخلی خودرو هستند و در حوزه‌های حساس‌تر، از آنجایی که غرب در حال «ریسک‌زدایی» روابط خود با چین است، برخی همکاری‌ها ممکن است به طور کلی قطع شوند.
به گفته این نشریه، در عین حال، تلاش چین برای ایجاد تولیدات پیشرفته و زنجیره‌های تأمین قوی موجی از پرداخت یارانه دولتی برای تقویت صنعت داخلی ایجاد کرده که شرکت‌های آلمانی را تهدید خواهد کرد یا باعث افزایش تقاضای یارانه در داخل اتحادیه اروپا خواهد شد.
اکونومیست همچنین افزوده است که مشکلِ دیگر ناشی از گذار انرژی از سوخت‌های فسیلی است. بخش صنعتی آلمان تقریباً دو برابر بیشتر از بزرگترین بخش صنعتی دوم اروپا انرژی مصرف می‌کند و شهروندان آن رد پای کربن بسیار بیشتری نسبت به فرانسه یا ایتالیا دارند. گاز ارزان روسیه دیگر موجود نیست و این کشور در یک گل به خودی دیدنی استفاده از انرژی اتمی را منع کرده است. فقدان سرمایه‌گذاری در شبکه‌های توزیع انرژی و سیستم اعطای مجوز کُند، گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر ارزان را با مشکل مواجه کرده و تولیدکنندگان را با تهدید رقابت‌پذیری کمتر روبه‌رو کرده است.
به گفته این نشریه، آلمان همچنین به‌طور فزاینده‌ای فاقد نیروی کار با استعداد است. رشد جمعیت پس از جنگ جهانی دوم به این معنی است که ۲ میلیون کارگر طی پنج سال آینده بازنشسته خواهند شد. اگرچه این کشور تقریباً ۱.۱ میلیون پناهنده اوکراینی را جذب کرده است، بسیاری از آنها کودکان و زنان هستند که ممکن است به زودی به خانه بازگردند. در حال حاضر، دو پنجم کارفرمایان می‌گویند که برای یافتن کارگران ماهر با مشکل مواجه هستند.
در ادامه اکونومیست توصیه می‌کند که اگر آلمان می‌خواهد در در جهانی از هم پاشیده پیشرفت کند، مدل اقتصادی آن نیاز به تطبیق با شرایط دارد. تعداد کمی در دولت امروز که از سوسیال دموکرات‌ها، لیبرال دموکرات‌های آزاد و سبزها تشکیل شده است، حاضرند به مقیاس عظیم این وظیفه اعتراف کنند. حتی اگر این کار را انجام دهند، ائتلاف به قدری ناهموار است که احزاب برای توافق بر سر راه‌حل مشکل خواهند داشت. علاوه‌بر این آنها نگران هستند که اگر دست به اقدام تندی بزنند این باعث محبوبیت بیشتر حزب راست افراطی AfD خواهد شد.
این نشریه هشدار می‌دهد که این دست رو دست گذاشتن آلمان را به دوران اوج خود بازنمی‌گرداند، همچنین نمی‌تواند هجوم چالش‌های موجود را از بین ببرد. چین به توسعه و رقابت خود ادامه خواهد داد و ریسک‌زدایی، کربن‌زدایی و مسائل جمعیتی را نمی‌توان به سادگی با رؤیا حل کرد.
در پایان اکونومیست مدعی است که سیاست‌مداران باید مصمم رو به جلو حرکت کنند و مهاجران با استعداد، فناوری‌ها و صنایع جدید را با آغوش باز بپذیرند. یک بوروکراسی دیجیتال به شرکت‌های کوچک فرصت می‌دهد، وارد عرصه شوند و سرمایه‌گذاری در زیرساخت با توجه کمتر به تعادل بودجه تعیین شده می‌تواند فرصت‌های از دست رفته سابق را جبران کند.
نظر شما